Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΣ

Συνέχεια από προηγούμενη ανάρτηση

Β) Αλλά και μετά την πτώση των ηλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων (1990) στην Αλβανία, ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός συνέχισε πιο εντατικά τον αγώνα, εντοπίζοντας τον κυρίως στην προσπάθεια για παραμονή των βορειοηπειρωτών στις πατρογονικές τους εστίες.
α) Αυτός πρώτος επεσήμαινε ότι η ανάληψη της εξουσίας από τον Μπερίσα θα σήμαινε συνέχιση των διωγμών του Ελληνισμού. Όταν στην Ελλάδα επικρατούσε ευφορία για την άνοδο του Μπερίσα, όταν οι ελληνικοί πολιτικοί φορείς ενίσχυαν και οικονομικά το κόμμα του Μπερίσα, τότε πρώτος ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός επεσήμαινε: "Οι Αλβανοί πολιτικοί είναι το ίδιο μισέλληνες, είτε δεξιοί είναι είτε αριστεροί". Οι πολιτικοί στην Ελλάδα το κατάλαβαν αυτό πολύ αργότερα.
β) Οργάνωσε αποστολές εκατοντάδων τόνων ανθρωπιστικής βοήθειας στη Βόρειο Ήπειρο. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η ανθρωπιστική βοήθεια της Μητροπόλεως Κονίτσης αποστελλόταν αδιακρίτως και σε ελληνικά αλλά και σε αλβανόφωνα και μουσουλμανικά χωριά. Την ίδια πολιτική ακολούθησε και η ΣΦΕΒΑ σε ολόκληρη την Ελλάδα. Να υπενθυμίσουμε ότι από εδώ, από την Πάτρα, έφυγαν από την Χριστιανική Εστία ανθρωπιστικές αποστολές για την βλαχόφωνη πόλη της Σελενίτσας συνολικού βάρους άνω των 40 τόνων !

γ) Σημαντικότατη ήταν η προσφορά της μικρής Μητροπόλεως Κονίτσης στην Εκκλησία της Αλβανίας μάλιστα στα πρώτα χρόνια της αναγεννήσεώς της, πριν χειροτονηθούν βορειοηπειρώτες και αλβανοί ιερείς: ενίσχυε οικονομικά εκκλησιαστικές επιτροπές της Βορείου Ηπείρου για την ανοικοδόμηση ναών, έστειλε πολλούς ιερείς για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών, ιδιαίτερα στις μεγάλες εορτές. Ας προσέξουμε κάτι που δεν είναι και ιδιαίτερα γνωστό : λίγο πριν πέσει το αθεϊστικό καθεστώς, γίνονταν συζητήσεις για την ανασύσταση της Εκκλησίας στην Αλβανία. Κάποιοι υποστήριζαν την ανάδειξη υπερορίου Ιεραρχίας η οποία θα εδρεύει εκτός Αλβανίας και θα ασκεί εκ του μακρόθεν τα ποιμαντικά της δικαιώματα. Ο αοίδιμος Σεβαστιανός, τότε, σε υπόμνημά του στον Πατριάρχη Δημήτριο επέστησε τις δυσκολίες και τους κινδύνους μιας τέτοιας εξελίξεως και αντιπρότεινε σο Πατριαρχείο τον ορισμό Εξάρχου της εν Αλβανία Εκκλησίας. Ο Πατριάρχης τού εξέφρασε τας «θερμάς ευχαριστίας και την ευαρέσκειαν της Μητρός Εκκλησίας και ημών προσωπικώς, επί τη πρόφρονι ανταποκρίσει υμών εις την παράκλησιν του καθ’ ημάς πανιέρου Οικουμενικού Θρόνου, και τη υποβολή των απόψεων υμών επί του μελετωμένου ενταύθα αλβανικού εκκησιαστικού ζητήματος». Η πρόταση του Σεβαστιανού για ορισμό Εξάρχου έγινε τελικά αποδεκτή από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και ορίστηκε ο Ανδρούσης Αναστάσιος (Γιαννουλάτος).
δ) Τα οικοτροφεία της Μητροπόλεως γέμισαν από Βορειοηπειρωτόπουλα. Εδώ να σημειωθεί το προσωπικό του ενδιαφέρον για εγγραφή των παιδιών σε Πανεπιστήμια (ιδιαίτερα στην Θεολογική Σχολή) και η πληρωμή των τροφείων τους στην πόλη που σπουδάζουν. [Αυτές τις ημέρες συνεδριάζει στη Γενεύη η Πανορθόδοξη Προσυνοδική Διάσκεψη. Το λαϊκό μέλος της Εκκλησίας της Αλβανίας μαζί με τον Αργυροκάστρου Δημήτριο είναι Β/Η θεολόγος που σπούδασε στη Θεολογική Αθηνών δαπάναις Σεβαστιανού !]. Αλλά και γενικότερα η Μητρόπολη και κατ’ επέκταση και η ΣΦΕΒΑ ενισχύει και συντηρεί μέχρι σήμερα φροντιστήρια ελληνικής γλώσσας μισθοδοτώντας δασκάλους, αλλά και ευρύτερα ποτέ δεν πέρασε από την Μητρόπολη του Βορειοηπειρώτης ή Αλβανός (Χριστιανός ή Μουσουλμάνος ή άθρησκος) που να μην πήρε κάποια μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική ενίσχυση.
ε) Ύψιστη όμως είναι και η προσφορά του Μητροπολίτου Σεβαστιανού με την ίδρυση του Ραδιοφωνικού Σταθμού "Ράδιο Δρυϊνούπολη". Μέσω τριών ισχυρών πομπών το μήνυμα ορθοδοξίας και του ελληνισμού φτάνει στις περιοχές της Δρόπολης, Αργυροκάστρου, Τεπελενίου, Πρεμετής, Πωγωνίου, Αγίων Σαράντα, Βούρκου, Χειμάρρας στη Βόρειο Ήπειρο, αλλά και στο Ελληνικό έδαφος, σε ολόκληρη την Ήπειρο και τα Επτάνησα. Με εκπομπές στα ελληνικά αλλά και αλβανικά για την ορθόδοξη πίστη, ελληνική ιστορία, την ιστορία του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, αλλά και μαθήματα ελληνικής γλώσσας, υπήρχε καθημερινή επικοινωνία του Σεβασμιωτάτου με το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου που ζει σήμερα στον τόπο του. Η σοβαρότητα του σταθμού, το πλούσιο πρόγραμμα, η αγάπη των βορειοηπειρωτών προς αυτόν αλλά και η ακροαματικότητα του έχουν εξοργίσει τους Αλβανούς και τους "συμμάχους" τους στην Ευρώπη και πιέζουν να τον κλείσουν.
στ) Τέλος να αναφέρουμε τις ανοιχτές επιστολές - εκκλήσεις που έχουν μοιραστεί σε χιλιάδες αντίτυπα για επιστροφή των βορειοηπειρωτών στον τόπο τους.
Ως κατακλείδα αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τα έτη 1991-1992 το συνολικό ποσό που η Μητρόπολη Κονίτσης διέθεσε για τους Βορειοηπειρώτες ανέρχεται σε 300.000.000 δρχ ! Μία Μητρόπολη 12.000 ψυχών. - - - που είχε όμως ένα Σεβαστιανό ! Νομίζω αυτό λέει πολλά !
Ας προσέξουμε, αγαπητοί, όλος αυτός ο αγώνας έγινε μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες. Δυστυχώς υπήρχαν έλληνες υπερασπιστές του αλβανικού καθεστώτος. Θεωρούσαν πολύ λογικό να υπάρχουν ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα στα σύνορα, να απαγορεύεται η θρησκευτική λατρεία, ακόμα και η θρησκευτική συνείδηση, να υπάρχουν φυλακές πολιτικών κρατουμένων, να απαγορεύεται η ελληνική γλώσσα και παιδεία ! Και υπήρχαν δήμαρχοι που οργάνωναν ελληνοαλβανικές φιέστες ! Ναι ! δυστυχώς υπήρχαν ! Έτσι αυτοί οι υπέρμαχοι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε Χιλή, Νικαράγουα και Σαλβαντόρ μετήλθαν κάθε άνομο και άτιμο μέσο για να φιμώσουν τη φωνή του Σεβαστιανού και των παιδιών του ! Συκοφαντίες, λασπολογίες, καταγγελίες στο ΥΠΕΠΘ, απειλές για την ίδια τη ζωή στην ημερήσια διάταξη. Να αναφέρω τρία ενδεικτικά περιστατικά : όταν πηγαίναμε για την Ανάσταση στο Μαυρόπουλο μαζί με τις λαμπάδες μας παίρναμε και φορητή γεννήτρια ηλεκτρικού ρεύματος, γιατί μια χρονιά βρεθήκαμε χωρίς ρεύμα στην Εκκλησία . είχαν κόψει την παροχή της Εκκλησίας για να μην ακουστεί από τα μεγάφωνα το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ στη Β. Ήπειρο ! Άλλες φορές στο τριήμερο πένθους έβγαζαν τα γλωσσίδια από τις καμπάνες και έκαναν κατάληψη σε καμπαναριά για να μην χτυπήσουν πένθιμα οι καμπάνες. Σε εκδήλωση στην Ιατρική Σχολή Αθηνών με ομιλητή τον Σεβαστιανό ομάδα 30 περίπου «δημοκρατικών» κρανοφόρων προσπάθησε να διαλύσει τη «φασιστική», όπως τη χαρακτήρισε, συγκέντρωσή μας !
Η πολεμική δεν προερχόταν μόνο από το χώρο των αυτοαποκαλουμένων «δημοκρατικών» δυνάμεων, αλλά και ακριβώς από την άλλη πλευρά, από τον ακροδεξιό χώρο ! Όταν είδαν κάποιοι ότι ο Σεβαστιανός θέλει και καταφέρνει να κρατά το Βορειοηπειρωτικό πέρα και πάνω από κομματικές παρατάξεις και σκοπιμότητες και αυτοί στράφηκαν εναντίον του !
Αντιλαμβάνεσθε, αγαπητοί, ότι εκτός από τις επιφημίες, τις ζητωκραυγές, τα χειροκροτήματα υπήρχε και η άλλη διάσταση του αγώνα. Και βεβαιωθείτε ότι αυτή ήταν εξίσου έντονη !
Ο Σεβαστιανός ζούσε συνεχώς με τη σκέψη ότι κάποια μέρα μπορούσε και να δολοφονηθεί. Αυτή η βεβαιότητα όμως δεν τον αλλοίωσε. Την αντιμετώπιζε πολύ ψύχραιμα και λογικά, δηλ. πνευματικά ! Συνήθιζε να λέει : «Εγώ την κάπα μου την έκαψα. Δεν πρόκειται να κλείσω το στόμα μου. Είτε με βρίζουν. Είτε λασπολογούν σε βάρος μου. Είτε με συκοφαντούν. Είτε με απειλούν ότι θα με σκοτώσουν. Ένας Δεσπότης λιγότερος. Θα είναι τιμή μου να χύσω το αίμα μου για την Ελλάδα»
Ο γέροντας π. Εφραίμ Κατουνακιώτης μετά από μία έντονη συζήτηση που είχαν για το μαρτύριο, όταν τον επισκέφθηκε ο Σεβαστιανός, τον χαρακτήρισε στη συνοδεία του, όταν αποχώρησε ο Ιεράρχης, ως «μάρτυρα τη προαιρέσει». Και πράγματι αυτό ήταν ! «μάρτυρας τη προαιρέσει».
Τη δύναμη που απαιτούσε ο αγώνας αυτός, ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός την αντλούσε από την πίστη του στο Θεό, την ηρεμία και προπαντός από την αφοσίωσή του στην αλήθεια και το δίκαιο που διακονούσε με ευλάβεια και υπευθυνότητα. Το ταπεινό φρόνημά του και το ανιδιοτελές του αγώνα του του έδιναν τη δύναμη και το σθένος να παρουσιάζεται μπροστά σε πολιτικά ισχυρούς με αξιοθαύμαστη παρρησία και δύναμη.
Όμως, πολλά σας είπα εγώ, αλλά και πολλά, πάρα πολλά, σας παρέλειψα από αυτή τη διάσταση της προσωπικότητος, από τον αγώνα του για τον Ελληνισμό της Β. Ηπείρου. Αλλά καλύτερα είναι να δούμε τον ίδιο και κάποιοι από μας να τον θυμηθούμε, οι δε λοιποί να γευθούμε λίγο από τον συγκροτημένο και πειστικό του λόγο και την παρουσία του.
Πριν όμως επιτρέψτε μου να σας διαβάσω μια χαρακτηριστική επιστολή του αειμνήστου Σεβαστιανού στον πρόεδρο της ΣΦΕΒΑ, στην οποία φαίνεται αφ’ ενός μεν το ήθος της ελευθερίας που τον διέκρινε και αφ’ ετέρου το κλιμα στο οποίο έκανε τον Β/Ηπειρωτικό αγώνα.
΄Ηταν Φεβρουάριος 1993. Μέλη της ΣΦΕΒΑ συμμετείχαμε στις εκδηλώσεις του 3ημέρου. Επειδή βρισκόμαστε κοντά στα σύνορα μια ομάδα μελών επισκεπτόμαστε τη Β. Ήπειρο (κυρίως Αργυρόκαστρο και Αγ. Σαράντα).
Να σημειώσουμε ότι από το 1988 – 1993 οι επισκέψεις της ΣΦΕΒΑ στην Αλβανία υπερέβαιναν τις 100. Και ποτέ ! ποτέ δεν είχε δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα. Είμαστε ασφαλώς προσεκτικοί αλλά και οι προσευχές του αειμνήστου πιστεύω ότι μας προστάτευαν, όταν κάποτε κάποια μέλη τολμούσαν λίγο περισσότερο.