Αγαπητοί μου Χριστιανοί, ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !-Α-
Η Μεγάλη Παρασκευή, η ημέρα αυτή των πόνων, των δακρύων και της μεγάλης οδύνης, είναι πλέον παρελθόν. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αφού άφησε φωνή μεγάλη επί του σταυρού λέγοντας " τετέλεσται, και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα" (Ιωάν. ιθ 30), ενταφιάσθηκε μετά από λίγο στο «καινόν», δηλαδή στο καινούργιο και αχρησιμοποίητο, μέχρι τότε, μνημείο του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας.
Όμως, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, δεδηλωμένοι εχθροί του Χριστού, δεν ησύχασαν. Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο, παρ' ότι ήταν απόλυτη αργία και, μάλιστα, εωρταζόταν το εβραϊκό πάσχα, έσπευσαν στον Πιλάτο και εζήτησαν φρουρά για τον τάφο, φοβούμενοι μήπως το νεκρό σώμα του Ιησού κλαπή από τους μαθητές Του. Και πραγματικά ! Ετοποθέτησαν την φρουρά, έβαλαν επάνω στην ταφόπλακα τις σφραγίδες τους κι' έφυγαν ήσυχοι και ικανοποιημένοι, ότι, επί τέλους, είχαν απαλλαγή μια για πάντα από τον μισητό εχθρό τους.
-Β-
Εν τούτοις, την τρίτη ημέρα ο Κύριος "ηγέρθη εκ των νεκρών", παντοδύναμος νικητής του θανάτου και του άδου, "καθότι ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι αυτόν" από τον θάνατον (Πραξ. β 24). Διότι ο Κύριος ενίκησε την αμαρτία, η οποία και ήταν η αιτία του θανάτου των ανθρώπων. Ενίκησε δε την αμαρτία διότι συνέτριψε το κράτος και την εξουσία του σατανά, όπως διακηρήσσει, θεόπνευστος και θεοφώτιστος, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη του καθολική επιστολή : "εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου" (Α Ἰωάν. γ 8). Γι' αυτό και ο ιερός υμνογράφος του κανόνος του Πάσχα θα τονίση : "Χριστός κατελθών προς πάλην Άδου μόνος, λαβών ανήλθε πολλά της νίκης σκύλα". Ο Χριστός, δηλαδή, αφού κατέβηκε στον άδη μόνος Του για να παλαίψη μαζί του, τον ενίκησε και έφερε πολλά λάφυρα από αυτή την νίκη. Ο ίδιος πάλι υμνογράφος, σε ένα τροπάριο των αίνων, απευθυνόμενος στον νικητή του θανάτου Κύριο, θα διακηρύξη : "Έπαθες ως άνθρωπος, και εκουσίως υπέμεινας Σταυρόν. Ανέστης δε του τάφου..., ίνα σώσης τον κόσμον, Κύριε, δόξα σοι".
-Γ-
Ναι, αγαπητοί μου Χριστιανοί ! Ο Ιησούς σταυρώθηκε για να μας λυτρώση από την αμαρτία. Και "ανέστη εκ νεκρών" για να μας δώση την δυνατότητα να πολεμάμε και να νικάμε τον πιο αδυσώπητο εχθρό μας, την αμαρτία.
Όμως, για κάποιους συνανθρώπους μας αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός περνάει χωρίς να νοιώθουν το βαθύτερο νόημά του. Αρκούνται σε ωρισμένες εξωτερικές εκδηλώσεις, ανταλλάσσουν ευχές, αλλά οι καρδιές δεν ανοίγουν για να φωτισθούν από το ανέσπερο αναστάσιμο φως. Ακριβώς δε γι' αυτό και πολεμάνε - κάποτε φανερά, περισσότερο όμως υπόγεια, αλλά συστηματικά - κάθε τι το χριστιανικό. Έχουμε επισημάνει, κατά καιρούς, την απομάκρυνση των Πνευματικών από τα Σχολεία, την, εν πολλοίς, κατάργηση της πρωϊνής προσευχής και του εκκλησιασμού των μαθητών κ.α. Τώρα, τελευταία, γίνεται προσπάθεια καταργήσεως του μαθήματος των θρησκευτικών, ενώ κάποιοι κύκλοι ξαναφέρνουν στο προσκήνιο την διαβόητη θεωρία του Δαρβίνου, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος κατάγεται από ....τον πίθηκο !
Αλλά για όλους αυτούς, που πολεμάνε τον Αναστάντα Ιησού Χριστό, ισχύει το του ιερού υμνογράφου (στον κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου) : "Μάτην φυλάττεις τον τάφον κουστωδία · ου γαρ καθέξει τύμβος αυτοζωΐαν". Όπως, επίσης, και ο λόγος του ίδιου του Χριστού : "Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν" (Πραξ. κστ 14). Είναι σκληρό να κλωτσάς με γυμνά πόδια τις μύτες των καρφιών ...
-Δ-
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό οι σύγχρονοι πολέμιοι του Κυρίου και της Εκκλησίας να μη διδάσκωνται από την Ιστορία. Επιμένουν στην άχαρη προσπάθειά τους, ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει διακηρύξει ότι "οι πολεμήσαντες απώλοντο". Οι εχθροί του Χριστού έσβησαν και χάθηκαν...
Όμως, όσοι πιστεύουμε και λατρεύουμε τον Νικητή του θανάτου, ας καθαρίζουμε τις καρδιές μας "από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος" (Β Κορ. ζ 1) . Κι' ας απευθύνουμε εις εαυτούς και αλλήλους τον τόσο ελπιδοφόρο αναστάσιμο χαιρετισμό : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
-Ε-
Χαιρετίζω με πολλές προσδοκίες και χρηστές ελπίδες τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου, τον όπου γης απόδημο Ελληνισμό, τα εργαζόμενα, τα μαθητικά και τα φοιτητικά νειάτα, τα στρατευμένα παιδιά της Πατρίδος μας, αλλά και όλους τους συνανθρώπους μας στον κόσμο, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και πείνας, καταστροφικών εμφυλίων πολέμων και φοβερών φυσικών φαινομένων, όπως οι κάτοικοι της Αϊτής, και της Χιλής θύματα των προσφάτων φονικών σεισμών. Είθε το αναστάσιμο Φως να φωτίζη όλη την ανθρωπότητα και να την οδηγή "εις νομάς σωτηρίους".
Αδελφοί μου, χρόνια πολλά και άγια. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Η Μεγάλη Παρασκευή, η ημέρα αυτή των πόνων, των δακρύων και της μεγάλης οδύνης, είναι πλέον παρελθόν. Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αφού άφησε φωνή μεγάλη επί του σταυρού λέγοντας " τετέλεσται, και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα" (Ιωάν. ιθ 30), ενταφιάσθηκε μετά από λίγο στο «καινόν», δηλαδή στο καινούργιο και αχρησιμοποίητο, μέχρι τότε, μνημείο του Ιωσήφ του από Αριμαθαίας.
Όμως, οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, δεδηλωμένοι εχθροί του Χριστού, δεν ησύχασαν. Την επόμενη ημέρα, το Σάββατο, παρ' ότι ήταν απόλυτη αργία και, μάλιστα, εωρταζόταν το εβραϊκό πάσχα, έσπευσαν στον Πιλάτο και εζήτησαν φρουρά για τον τάφο, φοβούμενοι μήπως το νεκρό σώμα του Ιησού κλαπή από τους μαθητές Του. Και πραγματικά ! Ετοποθέτησαν την φρουρά, έβαλαν επάνω στην ταφόπλακα τις σφραγίδες τους κι' έφυγαν ήσυχοι και ικανοποιημένοι, ότι, επί τέλους, είχαν απαλλαγή μια για πάντα από τον μισητό εχθρό τους.
-Β-
Εν τούτοις, την τρίτη ημέρα ο Κύριος "ηγέρθη εκ των νεκρών", παντοδύναμος νικητής του θανάτου και του άδου, "καθότι ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι αυτόν" από τον θάνατον (Πραξ. β 24). Διότι ο Κύριος ενίκησε την αμαρτία, η οποία και ήταν η αιτία του θανάτου των ανθρώπων. Ενίκησε δε την αμαρτία διότι συνέτριψε το κράτος και την εξουσία του σατανά, όπως διακηρήσσει, θεόπνευστος και θεοφώτιστος, ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη του καθολική επιστολή : "εις τούτο εφανερώθη ο υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του διαβόλου" (Α Ἰωάν. γ 8). Γι' αυτό και ο ιερός υμνογράφος του κανόνος του Πάσχα θα τονίση : "Χριστός κατελθών προς πάλην Άδου μόνος, λαβών ανήλθε πολλά της νίκης σκύλα". Ο Χριστός, δηλαδή, αφού κατέβηκε στον άδη μόνος Του για να παλαίψη μαζί του, τον ενίκησε και έφερε πολλά λάφυρα από αυτή την νίκη. Ο ίδιος πάλι υμνογράφος, σε ένα τροπάριο των αίνων, απευθυνόμενος στον νικητή του θανάτου Κύριο, θα διακηρύξη : "Έπαθες ως άνθρωπος, και εκουσίως υπέμεινας Σταυρόν. Ανέστης δε του τάφου..., ίνα σώσης τον κόσμον, Κύριε, δόξα σοι".
-Γ-
Ναι, αγαπητοί μου Χριστιανοί ! Ο Ιησούς σταυρώθηκε για να μας λυτρώση από την αμαρτία. Και "ανέστη εκ νεκρών" για να μας δώση την δυνατότητα να πολεμάμε και να νικάμε τον πιο αδυσώπητο εχθρό μας, την αμαρτία.
Όμως, για κάποιους συνανθρώπους μας αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός περνάει χωρίς να νοιώθουν το βαθύτερο νόημά του. Αρκούνται σε ωρισμένες εξωτερικές εκδηλώσεις, ανταλλάσσουν ευχές, αλλά οι καρδιές δεν ανοίγουν για να φωτισθούν από το ανέσπερο αναστάσιμο φως. Ακριβώς δε γι' αυτό και πολεμάνε - κάποτε φανερά, περισσότερο όμως υπόγεια, αλλά συστηματικά - κάθε τι το χριστιανικό. Έχουμε επισημάνει, κατά καιρούς, την απομάκρυνση των Πνευματικών από τα Σχολεία, την, εν πολλοίς, κατάργηση της πρωϊνής προσευχής και του εκκλησιασμού των μαθητών κ.α. Τώρα, τελευταία, γίνεται προσπάθεια καταργήσεως του μαθήματος των θρησκευτικών, ενώ κάποιοι κύκλοι ξαναφέρνουν στο προσκήνιο την διαβόητη θεωρία του Δαρβίνου, σύμφωνα με την οποία ο άνθρωπος κατάγεται από ....τον πίθηκο !
Αλλά για όλους αυτούς, που πολεμάνε τον Αναστάντα Ιησού Χριστό, ισχύει το του ιερού υμνογράφου (στον κανόνα του Μεγάλου Σαββάτου) : "Μάτην φυλάττεις τον τάφον κουστωδία · ου γαρ καθέξει τύμβος αυτοζωΐαν". Όπως, επίσης, και ο λόγος του ίδιου του Χριστού : "Σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν" (Πραξ. κστ 14). Είναι σκληρό να κλωτσάς με γυμνά πόδια τις μύτες των καρφιών ...
-Δ-
Είναι ιδιαίτερα λυπηρό οι σύγχρονοι πολέμιοι του Κυρίου και της Εκκλησίας να μη διδάσκωνται από την Ιστορία. Επιμένουν στην άχαρη προσπάθειά τους, ενώ ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει διακηρύξει ότι "οι πολεμήσαντες απώλοντο". Οι εχθροί του Χριστού έσβησαν και χάθηκαν...
Όμως, όσοι πιστεύουμε και λατρεύουμε τον Νικητή του θανάτου, ας καθαρίζουμε τις καρδιές μας "από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος" (Β Κορ. ζ 1) . Κι' ας απευθύνουμε εις εαυτούς και αλλήλους τον τόσο ελπιδοφόρο αναστάσιμο χαιρετισμό : ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
-Ε-
Χαιρετίζω με πολλές προσδοκίες και χρηστές ελπίδες τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου, τον όπου γης απόδημο Ελληνισμό, τα εργαζόμενα, τα μαθητικά και τα φοιτητικά νειάτα, τα στρατευμένα παιδιά της Πατρίδος μας, αλλά και όλους τους συνανθρώπους μας στον κόσμο, που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και πείνας, καταστροφικών εμφυλίων πολέμων και φοβερών φυσικών φαινομένων, όπως οι κάτοικοι της Αϊτής, και της Χιλής θύματα των προσφάτων φονικών σεισμών. Είθε το αναστάσιμο Φως να φωτίζη όλη την ανθρωπότητα και να την οδηγή "εις νομάς σωτηρίους".
Αδελφοί μου, χρόνια πολλά και άγια. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος ευχέτης εν Χριστώ Αναστάντι
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου