Σκληρός ὁ ἀγών διά τούς μοναχούς καί τά μοναχάς. Ἐκπληροῦν τό Δαυϊτικόν «διά τούς λόγους τῶν χειλέων σου ἐγώ ἐφύλαξα ὁδούς σκληράς» (Ψαλμός ΙϚ’, 6) καί τό «ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τήν ἡμέραν» (Ψαλμ. ΜΓ’, 22).
Εἶπεν ἡ ἀμμᾶς Θεοδώρα: «Ἀγωνίσασθε εἰσελθεῖν διά τῆς στενῆς πύλης˙ ὅν τρόπον γάρ τά δένδρα, ἐάν μή λάβωσι χειμῶνας καί ὑετούς καρποφορεῖν οὐ δύνανται, οὕτω καί ἡμῖν, ὁ αἰών οὗτος χειμών ἐστι˙ καί ἐάν μή διά πολλῶν θλίψεων καί πειρασμῶν διέλθωμεν, οὐ δυνησόμεθα τῆς βασιλείας οὐρανῶν γενέσθαι κληρονόμοι».
Ὥστε πάντες ὑπομονῆς ἔχομεν χρείαν (Ἑβρ. 11,36), ὁ δέ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται (Ματθ. 10,22). Καί ἡμεῖς ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐν Φαναρίῳ, ὑπομένομεν, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὑστερούμενοι (Ἑβρ. 11,37), ἀπό τοῦ χρέους μή κινοῦντες. Ἐμμένομεν ὡς ὄστρεον ἐπί ἁλικτύπου βράχου.
Οὕτω καί ὑμεῖς. Λέγει γάρ ἡ ὁσία Συγκλητική: «Ἐάν ἐν κοινοβίῳ τυγχάνῃς, μή μεταλλάξῃς τόν τόπον, βλαβήσῃ γάρ μεγάλως˙ ὥσπερ γάρ ὄρνις ἐξανισταμένη τῶν ὠῶν, οὔρια ταῦτα καί ἄγονα παρασκευάζει˙ οὕτω καί ὁ μοναχός ἤ παρθένος, ψύχεται καί νεκροῦται τῆς πίστεως, τόπον ἐκ τόπου περιερχόμενος».
Οὕτω καί ὑμεῖς. Λέγει γάρ ἡ ὁσία Συγκλητική: «Ἐάν ἐν κοινοβίῳ τυγχάνῃς, μή μεταλλάξῃς τόν τόπον, βλαβήσῃ γάρ μεγάλως˙ ὥσπερ γάρ ὄρνις ἐξανισταμένη τῶν ὠῶν, οὔρια ταῦτα καί ἄγονα παρασκευάζει˙ οὕτω καί ὁ μοναχός ἤ παρθένος, ψύχεται καί νεκροῦται τῆς πίστεως, τόπον ἐκ τόπου περιερχόμενος».
Μένει δέ ἡ ἐμμονή καί τῇ Ὀρθοδόξῳ πίστει. Ἐπιστέλλει ὁ Ὅσιος πατήρ ἡμῶν Θεόδωρος ὁ Στουδίτης Εἰρήνῃ καί Εὐφροσύνῃ ταῖς μοναζούσαις: «Παρακαλοῦμεν ἔχεσθαι ὑμᾶς τῆς καλῆς ὁμολογίας, ἧς ὡμολογήσαμεν ἅπαντες ἐνώπιον Θεοῦ καί τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων... Τοῦτον, ἀδελφαί, ἀναπνέομεν ἀεί, τοῦτον ἐρωτευόμεθα τόν ἀληθινόν ἔρωτα, τόν ἀπρόσιτον πόθον, τόν μόνον Δεσπότην οὐρανοῦ καί γῆς».
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
Λόγοι που εμπνέουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή