«Ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθεῖναι»
( Ρωμ. 13, 11)
Κάθε χρόνο-συνήθως μέσα στο μήνα Φεβρουάριο αρχίζει στην Εκκλησία μας μια μεγάλη πνευματική περίοδος, που διαρκεί περισσότερο από δύο μήνες και ονομάζεται Τριώδιο. Αρχίζει την Κυριακή του ΤΕΛΩΝΟΥ και ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ και ολοκληρώνεται το Μέγα Σάββατο. Έχει ως σκοπό την όσο το δυνατόν καλύτερη προπαρασκευή των χριστιανών για τον εορτασμό του Πάσχα.
Η περίοδος του Τριωδίου έλαβε το όνομα της από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, με τους εμπνευσμένους ύμνους των εβδομήκοντα πιο κατανυκτικών ημερών του χρόνου. Και το βιβλίο αυτό πήρε το όνομα του από τους κανόνες που ψάλλονται στον Όρθρο της κάθε μέρας.
Το βιβλίο αυτό ονομάζεται «κατανυκτικό Τριώδιον», γιατί περισσότερο απ’ όλα τα βιβλία οδηγεί τις πονεμένες ψυχές των πιστών στην κατάνυξη. Με τους γλυκύτατους ύμνους του παίρνει την πέτρινη και σκληρή καρδιά μας, που είναι κατάμαυρή από τα στίγματα των αμαρτιών μας και τη φέρνει στη συντριβή, στο στεναγμό, στα δάκρυα της μετανοίας, κι’ έτσι την προετοιμάζει να γιορτάσει το «σταυρώσιμον» και «αναστάσιμον» Πάσχα» ( Π.Β.ΠΑΣΧΟΥ).
Η Εκκλησία σαν στοργική μάννα και άριστη παιδαγωγός χειραγωγεί τον καθένα μας σε μυστική βίωση της ερημικής δοκιμασίας του Χριστού και στον επαναπροσδιορισμό των αληθινών συντεταγμένων της πνευματικής ζωής.
Οι δρόμοι αυτοί είναι:
- Η λατρεία και η προσευχή
- Η μετάνοια
- Η νηστεία
- Η φιλανθρωπία.
Φυσικά τα παραπάνω στοιχεία πρέπει να μας συνοδεύουν σ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, κι’ όχι μόνον την Σαρακοστή. Αλλά όλα τα παραπάνω γίνονται εντονώτερα τις ημέρες αυτές, γιατί «η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής, ως χρόνος προετοιμασίας της κορυφαίας εορτής του Πάσχα προϋποθέτει εντονώτερη προσπάθεια, θερμότερο ζήλο και μεθοδικότερο αγώνα».
Πράγματι! Αληθινή όαση μέσα στην έρημο της πολυτάραχης ζωής μας είναι η περίοδος του Τριωδίου. Η ψυχή του ανθρώπου διψάει την παρουσία του Θεού, γιατί τόσο καιρό μέσα στους τόσους περισπασμούς πολύ εύκολα λησμονεί το Θεό και το νόμο Του.
Τώρα είναι η περίοδος που πρέπει να ξεδιψάσει. Να βρούμε τον εαυτό μας, να συνειδητοποιήσουμε την κατάσταση μας, να συνέλθουμε, να μετανοήσουμε ειλικρινά και να προσευχηθούμε, τελικά για να λάβουμε το έλεος και τη συγχώρηση.
Βέβαια κανείς δεν γνωρίζει τι μας επιφυλάσσει ο Θεός στο μέλλον. Τώρα όμως που μας παρουσιάζεται η ευκαιρία δεν πρέπει να την αφήσουμε να χαθεί. Είναι ανάγκη να την αξιοποιήσουμε όσο γίνεται καλύτερα, θεάρεστα και σωτήρια.
Καλό Τριώδιο.
Πρωτοπρεσβύτερος Γερασιμάγγελος Στανίτσας
Καλό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγος περί μετανοίας
ΑπάντησηΔιαγραφή«Το σφάλλεσθαι ανθρώπινον,
το μετανοείν θείον δώρον». Διότι «ουκ έστι ουδεμία κακία, μετανοία μη λυομένη»
Η συναίσθησις της αμαρτωλότητος και η αναγνώρισις των αμαρτημάτων δεν είναι εύκολος εις τον άνθρωπον, ο οποίος ετρώθη υπό της αμαρτίας και εκυριεύθη υπό της φιλαυτίας και του εγωισμού.
Δια τούτο η μετάνοια,
ως θείον χάρισμα, αποκτάται δια θερμής προσευχής.
Μόνον αν η θεία Χάρις φωτίση τον νουν του ανθρώπου και ίδη την θείαν ωραιότητα και την οικείαν ασχημοσύνην,
μόνον τότε είναι δυνατή η μετάνοια, η αλλαγή του νοός,
του φρονήματος, η αλλαγή της ζωής.
Τότε ο νους αφήνει τα υλικά και μάταια, τα χαμερπή και νεκροποιά, και αρπάζεται υπό της θείας Χάριτος εις τα ουράνια, εις τον κόσμον του Θεού, εις την αιώνιον ζωήν.
Η μετάνοια βιώνεται μόνον με το φως του Χριστού.
Όταν ο νους αντικατοπτρίζεται εις τον Θεάνθρωπον Χριστόν, θεωρεί την αμαύρωσιν της θεοειδείας εαυτού και πλήττει την καρδίαν του ανθρώπου με την κατά Θεόν λύπην, που φέρει την μετάνοιαν.
Ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι το μέτρον του ανθρώπου, που έχει πλασθή, δια να φθάση εις την κατά χάριν θέωσιν.
Δια τούτο είναι απαραίτητος η Χριστογνωσία, δια να γίνη εφικτή η αυτογνωσία, που οδηγεί εις την μετάνοιαν.
Δια της Χριστογνωσίας κατερχόμεθα εις το μυστηριώδες καταγώγιον της ψυχής
και με το φως του Θεανθρώπου Χριστού ανιχνεύομεν τα εσώτερα βάθη της ψυχής μας. ανακαλύπτομεν ημαυρωμένην
την εικόνα του επουρανίου,
την οποίαν εδώρισεν εις ημάς η άπειρος φιλανθρωπία του Θεού.
...
http://www.impantokratoros.gr/5B627B54.el.aspx
Ευλόγησον.
καλή αυριανή.
....Όσο όμως ο Κύριος αποστρέφεται τη φαρισαϊκή υποκρισία,
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο αγαπά την ειλικρίνεια
και τη ταπεινοφροσύνη του κάθε αμαρτωλού, που μετανοεί.
Και σαν μοναδικός διδάσκαλος που λέει πολλά δι’ ολίγων,
ζωγραφίζει με το χρωστήρα του πυκνού λόγου του τον υποκριτή
και τον ειλικρινή,
τον υπερήφανο και τον ταπεινό,
στη γνωστή παραβολή του τελώνου και φαρισαίου σε 6 μόνο στίχους.
Τους δύο χαρακτήρες τους παρουσιάζει δίπλα δίπλα, για να γίνει χτυπητή η αντίθεση.
Τους εμφανίζει στο χώρο του ναού, κατά την ώρα της προσευχής,
όπου, υποτίθεται,
ότι ο άνθρωπος είναι ιδιαίτερα ειλικρινής....
http://www.symbole.gr/2010-08-20-11-56-07/2010-09-07-19-48-01/2010-10-20-11-12-32/456-2011-02-09-17-41-52
Εξαιρετικό κείμενο. Μας παρουσιάζει την ουσία της εκκλησιαστικής αυτής περιόδου. Ας προσπαθήσει ο καθένας μας να πορευθεί στους τέσσερις αυτούς δρόμους, της λατρείας και προσευχής, της μετάνοιας, της νηστείας, και της φιλανθρωπίας, ώστε να φτάσουμε στην χαρά του Πάσχα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Τριώδιο
Άκρως Ενδιαφέρον το Κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε λίγα λόγια μας είπε πολλά ο π. Γερασιμάγγελος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατατοπιστικό το όλο κείμενο. Είναι μια υπέροχη εισαγωγή στο νόημα του Τριωδίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή