Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

Προφάσεις -Ζήνων


Προφάσεις
Θέλει να τρέξει
να ζητήσει μια «συγγνώμη»
να προσφέρει ένα «ευχαριστώ»
να αρμολογήσει μπρος στα πόδια σου
μια λέξη.
Ξέρει,
ούτ΄ η «συγγνώμη» είν’ αναγκαία
και το «ευχαριστώ» περίεργο θε ν’ ακουστεί
στ’ αυτιά σου.
Σε τίποτε δεν σου ‘φταιξε!
Τίποτε αληθινά δε σου χρωστάει!
Μα πάλι, τόσο πολύ να σου μιλήσει θέλει,
να σ’ ακούσει ν’ απαντάς!
Η άρνησή σου δεν του τσάκισε ολότελα ακόμη
τα φτερά.
Όμως κοντεύει….
Ζήνων
στις

12 σχόλια:

  1. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 9:16 π.μ.

    Αυτό το κοντεύει είναι μάλλον όνειρο που ποτέ δεν θα γίνει πραγματικότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 3:22 μ.μ.

    Όνειρο να του τσακιστούν τα φτερά; Δε νομίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 5:03 μ.μ.

    Με ιδιαίτερη χαρά διάβασα ένα ακόμη υπέροχο ποίημά σου, γραμμένο με τόση ευαισθησία...
    Στίχοι που συγκινούν και γράφονται με γραφή ανεξίτηλη στη θύμηση και στην ψυχή του αναγνώστη...
    Εκφράζω από καρδιάς τα συγχαρητήριά μου.
    Με αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 5:05 μ.μ.

    Αγαπητέ ανώνυμε/η των 9:16.

    Μάλλον δεν κατάλαβες το ποίημα. Για προσπάθησε πάλι. Θέλει και δεύτερη και τρίτη ίσως και τέταρτη φορά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 5:09 μ.μ.

    Ακόμη ένα υπέροχο πνευματικό σου δημιούργημα.
    σε θαυμάζω και σε χαίρομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 5:18 μ.μ.

    Τι έγινε ρε παιδιά; Όλοι οι ποιητές μαζί ξυπνήσανε και στείλανε ποιήματα; Σε λίγο, πάω στοίχημα, θα εμφανιστεί και ποίημα του Στάχυ, του γδμ, του γχγ και τα λοιπά και τα λοιπά.

    Κάτι δεν πάει καλά εδώ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος18 Μαΐου 2011 στις 6:39 μ.μ.

    Η ποίηση σου πάντα θα με χαροποιεί ιδιαίτερα …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμος19 Μαΐου 2011 στις 5:00 μ.μ.

    Μην σου τσακίζουν τα φτερά. Προχώρα. Πολλές φορές έφτασα μέχρι το κράσπεδο. Όμως με θάρρος και υπομονή προχωρώ. Δεν υποχωρώ.
    Πολύ καλό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ανώνυμος19 Μαΐου 2011 στις 8:03 μ.μ.

    Μου αρέσει η ευαισθησία που διακρίνει το γράψιμό σου ίσος και τον εαυτό σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ανώνυμος20 Μαΐου 2011 στις 7:04 μ.μ.

    Κάτι παρόμοιο έζησα και ζω.
    Λίγα τα λόγια του ποιήματος πολλά τα βιώματα που έφερα στο νου.
    Πολύ καλή σκέψη. Να ‘σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου20 Μαΐου 2011 στις 7:57 μ.μ.

    Εγώ για να συγκινηθώ θέλω το ποίημα να έχει χάπυ έντ...αλλιώς...
    Δεννννννννννννννννννννννν...
    ΜΟΝΟ ΜΕ ΧΑΠΥ ΔΑΚΡΥΖΩ...
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος21 Μαΐου 2011 στις 9:08 π.μ.

    Στη Σαλογραία:
    http://anastasiosk.blogspot.com/2010/12/blog-post_9629.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή