Τα δωδεκάχρονα παιδιά νεκρά στην αγκαλιά μας
απτόητοι περιφέρουμε στην πόλη.
Σαφής ο δούλος, είχε παραγγείλει
«μη σκύλλε τον Διδάσκαλον» καθόλου.
Ήταν κι εκείνη η σιγουριά της λογικής μας
που ενέχυρο τη δόλια την ψυχή μας εκρατούσε
πως δεν καθεύδουν αλλά απέθαναν
και τώρα είναι αργά για αιτήματα και πίστη.
Τώρα που νικηφόρα στην ψυχή του διπλανού μου μπαίνεις
φοβάμαι μην και τη δική μου αναστήσεις!
Αλεξανδρεύς
δεν το έχετε ξαναβάλει αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είχα ξαναβάλει πέρυσι την ίδια περίοδο. Το ανάρτησα ξανά λόγω της Ευαγγελικής Περικοπής της Κυριακής (Γ’ Λουκά). Αν κάνεις «κλικ» στον τίτλο κάτω από την φωτογραφία θα δεις την προηγούμενη ανάρτηση με τα σχόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφή