Στον Αλεξανδρέα
Το άγιο χέρι του Θεού, φίλε μου, που ζητούσες,
έχει πολυάριθμες μορφές βοήθεια να μας δώσει.
Άμα ταπεινωνόμαστε στα άστρα ανεβάζει,
μα σαν υψώσω κεφαλή στα τάρταρα με βάζει.
Μικρή μαθήτρια Χριστού για πάντα θέλω να 'μαι,
δεν ξέρω από ποίηση, Αυτός είν' ο Ποιητής μου.
Το χέρι μου, παντοτινά, τον Κύριο ας κρατάει
και τ' άλλο τον πλησίον μου για να τον βοηθάει.
Σου εύχομαι ολόψυχα τα τάλαντα ν' αυξήσεις
και λογοτεχνουργήματα πάντα να μας χαρίζεις.
Μία ψυχή αν ωφεληθεί πολύς θα 'ν' ο μισθός σου
πολλές ψυχές καλύτερα, Παράδεισος εμπρός σου!
Μαρία Π.Μ.
Ο καθένας πιστός προσφέρει αυτό που μπορεί, προσπαθώντας να είναι κάτι περισσότερο από τις δυνάμεις του. Ο Κύριος βλέποντας την προσπάθεια χαριτώνει τον άνθρωπο ανάλογα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτήριες, οι ευχές προς τον "Αλεξανδρέα". Είθε ο Κύριος να χαριτώνει τους ταπεινούς λογοτεχνουργούς, ώστε με το έργο τους να συντελούν στην σωτηρία των πιστών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξανδρέα θέλουμε απάντηση...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιγάκι ζηλεύω για αυτήν την αφιέρωση....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤυχερέ Αλεξανδρέα.
Καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως πάντα γραμμένο με πύρωμα καρδιάς και αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου είναι ο Αλεξανδρέας βρε παιδιά; Γιατί χάθηκε άραγε; Ετοιμάζει κάτι μήπως;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαίρη μου όπως πάντα γράφεις μέσα από την αγαπώσα καρδιά σου και την γεμάτη ευαισθησίες ψυχή σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε.
Πολύ όμορφο το ποίημα σας.
ΑπάντησηΔιαγραφή