Αντιστέκομαι όπως οι ελιές της πατρίδας μου, οι σκληρές
σαν τα κόκαλα τ'αντρειωμένου, που τους λείπουν οι μαύρες
μαντήλες μονάχα για να μοιάζουν με τις μανάδες μας'
που σφηνωμένες γερά στην απόλυτη πέτρα,
αδιαφορούν για τις θύελλες, αναπνέουν τις αστραπές
και τις κάνουνε μες στους πικρούς τους
χυμούς ειρήνης και φως.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Τώρα μετά τις εκλογές μερικοί θα ανακηρυχθούν «αντιστασιακοί» του μνημονίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌρε γέλιο και κάζο που θα πέσει!
Θα Δουμε τι θα Δουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρει κόποιος να μου εξηγήσει γιατί είπε ο Χριστός το ουαί οι γέλωτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειοι οι στίχοι και η φωτό
ΑπάντησηΔιαγραφήΤασούκο μου!
Φιλάκια!
Όσοι θάβουν την Ελλάδα θα πέσουν στο λάκκο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το ποίημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή4:50, είναι: "... οὐαί ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, ὅτι πενθήσετε καί κλαύσετε". (Λουκ. στ΄ 25)
Αν θέλει κάποιος ιερέας ή θεολόγος ας μας το εξηγήσει.
Είχα διαβάσει κάποιες ερμηνείες όλων αυτών των ''ουαί''που είπε Ο Κύριος και όλες καταλήγουν σε ένα συμπέρασμα πως η εμμονή των ανθρώπων που είναι δούλοι των θελημάτων τους,δεν θα βρουν την αποδοχή του Θεού.Ο Άγ.Νικόδημος ο αγιορείτης,ο Ιερός Χρυσόστομος αλλά και στον εκκλησιαστή[3,4]χαρακτήρισαν την παρούσα ζωή ως ''καιρός για να κλαίμε''και όχι να γελάμε επειδή η απόλαυση των αισθήσεων φέρνει οδύνη.Αντίθετα αυτοί που κλαίνε για τα αμαρτήματά τους,αυτοί δείχνουν τη μετάνοιά τους και αυτό οδηγεί στη σωτηρία.Όπως λέγει και ο ψαλ.''οι σπείροντες εν δάκρυσιν εν αγαλλιάσει θεριούσι''.Να μην είμαστε δηλαδή όπως ο κόσμος θέλει,αλλά όπως Ο Θεός θέλει.Δεν τα είπε Ο Κύριος ,μας λέγει ο Φ.Κόντογλου για τους αμαρτωλούς που μετανοούν,αλλά για τους υποκριτές,τους αγιάτρευτους ,τους υπερήφανους που εμμένουν στα κακά τους θελήματα.Ο αββάς Μωυσής όμως προχωρεί πιό βαθιά για το''αλίμονο σε σας που τώρα γελάτε,γιατί θα θρηνήσετε.Λουκ 6,25]θεωρώντας πως πρέπει να αποζητούμε τη χαρά της Βασιλείας των Ουρανών,τη χαρά δηλαδή που δίνει ''Το Άγιον Πνεύμα''.Το ''οι γελώντες..''το χαρακτηρίζει ως βδελυκτή χαρά.Και ο αββάς Πινούφριος σε μιά του συνομιλία με τον αββά Κασσιανο συνδίασε έναν ψαλμό με τους λόγους κάποιων Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης για αυτούς που θρηνούν για τις αμαρτίες τους.Υπάρχει[λέγει] ένας ψαλμός που ισχύει εδώ.''Τα δάκρυά μου έγιναν για μένα το καθημερινό μου φαγητό.Ψαλ.41,4].Αυτός, θα αξιωθεί στο τέλος να ακούσει''Ας παύσει η φωνή του κλαθμού σου και τα μάτια σου ας μη χύνουν πιά δάκρυα.Γιατί υπάρχει η αμοιβή των κόπων σου.Ιερ.38-16].Διότι,''΄Εγώ είμαι εκείνος που εξαλείφω τελείως τις ανομίες σου και τις αμαρτίες σου,δεν θα τις ενθυμηθώ.Ησ.43-25].π
ΑπάντησηΔιαγραφή