Εκοιμήθη εν Κυρίω ο σπουδαίος Θεολόγος
και ακάματος ιεροκήρυκας του Ευαγγελίου,
Γεώργιος Κατσούλας
Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο:
«Ει θεολόγος ει, προσεύχει αληθώς
και ει προσεύχη αληθώς, θεολόγος ει».
Ο αείμνηστος Γεώργιος Κατσούλας ήταν Θεολόγος.
Αιωνία του η μνήμη!
Ο Θεός να τον αναπαύσει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου οφείλουμε και το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΚΟΝΤΟΥ που επιμελήθηκε με τόση αγάπη!
Ο Κύριος να του ανταποδώσει την άγια προαίρεση και κάθε κόπο.
Υ.Γ.
Κρίμα που πέθανε τόσο νέος και ωραίος ακόμη!
Από τους θεολόγους που ξεχώριζαν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άκουγα στον Λύχνο βαθυστόχαστος άνθρωπος που μπορούσε να εκλαϊκεύει τις αλήθειες της πίστεως μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπουδαίος ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην κηδεία την καλύτερη ομιλία την έκαναν οι Ιεροψάλτες. Σκιαγράφησαν την πνευματικότητα του αείμνηστου Κατσούλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν άνθρωπος με ζωντανή πίστη και αγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τους παλιούς, καλούς Δασκάλους...
Τον απολάμβανα παλαιότερα στον Λύχνο. Γνώριζε να μιλάει κατανοητά και βαθυστόχαστα. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑιωνία αυτού η μνήμη...
Σοβαρός καί δυνατός λόγος,μέ βαρύτητα Χριστιανικής έκφρασης...
Αττικός
Παππου. ΣΑΓΑΠΑΜΕ :'( :'(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαππου μας λειπεις πααρα πολυ :'( :'( :'(
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον παππού σου όλοι όσοι τον γνωρίσαμε τον αγαπήσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνώριζε να αγαπά και να προσφέρει την αγάπη του.
Ας πρεσβεύει για όλους μας στην Βασιλεία του Θεού που είναι η ψυχή του.
Ναι :-(
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ παππούς μου ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος,πάντα ήταν με το χαμόγελο στο στόμα και δεν μας χάλαγε χατίρι.Μου λείπει πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπορουμε να τον ξεχασουμε...προσωπικα εγω η Λυδια εδω και 3 μηνες ολο τον σκεφτομαι και κλαιω...και στο σχολειο ακομα...:(
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυδία να τον σκέπτεσαι και να τον αγαπάς. Όμως να μην κλαις και να μην πονάς για τον αποχωρισμό αυτό. Τώρα ζει πλέον κοντά στον Χριστό τον οποίο αγάπησε και δίδαξε ως Θεολόγος αλλά και ύμνησε ως Ψάλτης.
Όσοι τον γνώρισαν δεν είναι δυνατό να τον ξεχάσουν. Ήταν άνθρωπος της αγάπης και της προσφοράς.
Έχω την εντύπωση ότι και αυτός δεν θέλει καθόλου να πονάς και να κλαις. Γι’ αυτό προσπάθησε να την αντιμετωπίσεις αυτή την «πρόσκαιρη» απομάκρυνση με άλλο τρόπο.
Αχ παππού μου ποσο μου λειπεις δεν μπορείς να ξέρεις! Νιωθω τόσες ενοχές που και στην τελευταια σου αναπνοή δεν ημουν μαζι σου! Ησουν ένας άνθρωπος που μου άρεσε να ακουω καθε φορα που μας μίλαγεσ για τον Θεό! Εσυ με έμαθες να σκεφτομαι να αγαπώ και να εξομολογούμαι! Ποσο πολυ σαγαπησαν οι μαθητές σου! Ολοι σαγαπαμε και θα εισαι στις καρδιες μας! ΣΑΓΑΠΩ παππού ΣΑΓΑΠΩ! Δεν θα πάψω ποτέ μα ποτέ να σε σκεφτομαι! Καθε δευτερόλεπτο μεσα στο μυαλο μου εισαι βγάζοντας δάκρυα που ποτέ δεν θα σταματήσουν! Miss YOU miss YOU miss YOU
ΑπάντησηΔιαγραφή