Σιωπή
Στη θύρα σου εστάθηκα
και κρούω
Πόσον καιρό μη με ρωτήσεις
δε θυμούμαι.
Ήταν ακόμα απαλό το χέρι μου
με δέρμα ροδαλό, δάχτυλα φίνα
που έπαιρναν αυτοστιγμή μετά την κρούση
το αρχικό τους σχήμα και το χρώμα.
Τώρα,
τα δάχτυλά μου ροζιασμένα
ακόμα επιμένουν
φορτικά
στου αιτήματος τον κρότο.
Μα πλέον πήρανε το σχήμα
και το χρώμα που τους δίνει
η θύρα σου η κλειστή
η έντασις της σιωπής Σου.
Αλεξανδρεύς
Έχεις επιμονή να αναμένεις με σιωπή. Δεν είναι εύκολο στην εποχή μας. Και αυτά που στο τέλος κατάφερες είναι το κέρδος σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν την αντέχω αυτή την σιωπή. Οπότε δεν θα δω ούτε και αυτό.
Εξαιρετικό!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλεξανδρέα, τέλειο!!!!
Σιγά μην κάτσω να χτυπάω μια ολόκληρη ζωή να μου ανοίξει..δεν τρελάθηκα!Ευτυχώς, το ποίημά σα με βοήθησε να το καταλάβω καλά αυτό..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΚΟ ΤΕΛΟΣ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριστούργημα σαν έμπνευση και αποτέλεσμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήden to katalava.pakis
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι υπέροχος. Τα ποιήματά σου ανεπανάληπτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε προβλημάτισες. Το διάβασα… κάθισα στο μπαλκόνι με τις σκέψεις που μου δημιούργησε ακούγοντας απαλή μουσική. Επέστρεψα να σ’ ευχαριστήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγλωττη αυτή η σιωπή.
Αποδοτική η αναμονή.
Ποιος όμως σήμερα μπορεί να την αξιοποιήσει;
Είμαστε λάτρεις του γλήγορου.
Συγχαρητήρια Αλεξανδρέα, τολμώ να το πω: σπουδαίε ποιητή.
Πράγματι αποδοτική η αναμονή όπως λέει και ο 11.13 Αλλά ποιος μπορεί σήμερα να την αξιοποιήσει;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!! Συγχαρητήρια!!
τι ωραίο, περίμενε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ συμφωνώ, κακό τέλος:
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Υπήρχε κανεί μέσα;;;
2) Μετά από τόσα χρόνια δεν πέρασε κανέις να σου πει: "μη χτυπάς άδικα έχει "πεθάνει"..
3) Αν σταματούσες να χτυπάς για λίγο, μήπως προβλημάτιζες περισσότερο τον εσώκλειστο;
..Αλλά η άπειρη Αγάπη, η ατέλειωτη υπομονή, η απέραντοσύνη του Παραδείσου Σου, επιτάσει την αιώνια αναμονή και τον συνεχόμενο χτύπο! Μόνο Αυτός θα επέμενε τόσο και θα υπέμενε τόσα γιατί μόνο Αυτός ΑΓΑΠΑ! Αληθινά!
Υπέροχο ποίημα!!!
Αλεξανδρεα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε οση αγαπη και λεπτοτητα Τον ζητεις,με αυτην σου εμφανιζεται αναλογως..Γερων Ιωσηφ Ησυχαστης.π
"Αλλά η άπειρη Αγάπη, η ατέλειωτη υπομονή, η απέραντοσύνη του Παραδείσου Σου, επιτάσει την αιώνια αναμονή και τον συνεχόμενο χτύπο! Μόνο Αυτός θα επέμενε τόσο και θα υπέμενε τόσα γιατί μόνο Αυτός ΑΓΑΠΑ! Αληθινά!"
ΑπάντησηΔιαγραφή................
ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ, περιστεράκι μου!
;-)