Σιωπή
Στη θύρα σου εστάθηκα
και κρούω
Πόσον καιρό μη με ρωτήσεις
δε θυμούμαι.
Ήταν ακόμα απαλό το χέρι μου
με δέρμα ροδαλό, δάχτυλα φίνα
που έπαιρναν αυτοστιγμή μετά την κρούση
το αρχικό τους σχήμα και το χρώμα.
Τώρα,
τα δάχτυλά μου ροζιασμένα
ακόμα επιμένουν
φορτικά
στου αιτήματος τον κρότο.
Μα πλέον πήρανε το σχήμα
και το χρώμα που τους δίνει
η θύρα σου η κλειστή
η έντασις της σιωπής Σου.
Αλεξανδρεύς
15 σχόλια:
Έχεις επιμονή να αναμένεις με σιωπή. Δεν είναι εύκολο στην εποχή μας. Και αυτά που στο τέλος κατάφερες είναι το κέρδος σου.
Εγώ δεν την αντέχω αυτή την σιωπή. Οπότε δεν θα δω ούτε και αυτό.
Εξαιρετικό!!!!!!!!!
Αλεξανδρέα, τέλειο!!!!
Σιγά μην κάτσω να χτυπάω μια ολόκληρη ζωή να μου ανοίξει..δεν τρελάθηκα!Ευτυχώς, το ποίημά σα με βοήθησε να το καταλάβω καλά αυτό..
ΚΑΚΟ ΤΕΛΟΣ...
Αριστούργημα σαν έμπνευση και αποτέλεσμα!
den to katalava.pakis
Υπέροχο!!
Είσαι υπέροχος. Τα ποιήματά σου ανεπανάληπτα.
Με προβλημάτισες. Το διάβασα… κάθισα στο μπαλκόνι με τις σκέψεις που μου δημιούργησε ακούγοντας απαλή μουσική. Επέστρεψα να σ’ ευχαριστήσω.
Εύγλωττη αυτή η σιωπή.
Αποδοτική η αναμονή.
Ποιος όμως σήμερα μπορεί να την αξιοποιήσει;
Είμαστε λάτρεις του γλήγορου.
Συγχαρητήρια Αλεξανδρέα, τολμώ να το πω: σπουδαίε ποιητή.
Πράγματι αποδοτική η αναμονή όπως λέει και ο 11.13 Αλλά ποιος μπορεί σήμερα να την αξιοποιήσει;
Μπράβο!! Συγχαρητήρια!!
τι ωραίο, περίμενε...
Κι εγώ συμφωνώ, κακό τέλος:
1) Υπήρχε κανεί μέσα;;;
2) Μετά από τόσα χρόνια δεν πέρασε κανέις να σου πει: "μη χτυπάς άδικα έχει "πεθάνει"..
3) Αν σταματούσες να χτυπάς για λίγο, μήπως προβλημάτιζες περισσότερο τον εσώκλειστο;
..Αλλά η άπειρη Αγάπη, η ατέλειωτη υπομονή, η απέραντοσύνη του Παραδείσου Σου, επιτάσει την αιώνια αναμονή και τον συνεχόμενο χτύπο! Μόνο Αυτός θα επέμενε τόσο και θα υπέμενε τόσα γιατί μόνο Αυτός ΑΓΑΠΑ! Αληθινά!
Υπέροχο ποίημα!!!
Αλεξανδρεα..
Με οση αγαπη και λεπτοτητα Τον ζητεις,με αυτην σου εμφανιζεται αναλογως..Γερων Ιωσηφ Ησυχαστης.π
"Αλλά η άπειρη Αγάπη, η ατέλειωτη υπομονή, η απέραντοσύνη του Παραδείσου Σου, επιτάσει την αιώνια αναμονή και τον συνεχόμενο χτύπο! Μόνο Αυτός θα επέμενε τόσο και θα υπέμενε τόσα γιατί μόνο Αυτός ΑΓΑΠΑ! Αληθινά!"
................
ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΠΟΙΗΜΑ, περιστεράκι μου!
;-)
Δημοσίευση σχολίου