ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ, Αρχιεπισκόπου Τιράνων,
Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας:
«Η λησμονημένη εντολή: «Πορευθέντες…».
Από το λήθαργο στην
αφύπνιση».
Εκδόσεις: «Αποστολική Διακονία…»,
Αθήνα 2013.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Άνοιγμα καρδιάς και άγγιγμα ψυχών, που δε
φαντάστηκαν, πως κάποια μέρα θα τους επισκεπτόταν ο Ιησούς Χριστός ! Διακριτική
ιχνηλασία σε μέγα θαύμα, την
ιεραποστολική εξόρμηση της Ορθοδοξίας σε Αφρική, Ασία και αλλαχού από το
2ο μισό του 20ου αιώνα, και τους καρπούς της. Με
σεμνότητα, με σύνεση, με ειλικρίνεια, με
παρρησία ! Από κατάθεση έγκυρων γραπτών, όπου αποκαλύπτονται κλιμακωτά και οι
σταυρικοί βηματισμοί του εμπνευστή, πρωτοπόρου, και πρωτεργάτη αυτής της συγκαιρινής
πορείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας «εις τα έθνη». .
Το βιβλίο διαιρείται σε δυο μέρη. Το 1ο μέρος επιγράφεται, «Πρώτη φάση αφυπνίσεως», και καλύπτει τη χρονική περίοδο 1958-1980,
και το 2ο, «Νέα ιεραποστολικά μέτωπα», και καλύπτει τα χρόνια, από 1981 και εξής. Σ’ αυτό εντάσσει μεταξύ άλλων
σπουδαίων, και τη σταυρική ιεραποστολή στη σκληρή μαρξιστογενή αθεϊστική έρημο
της Αλβανίας, και την εκεί «αλλοίωση της δεξιάς του Υψίστου»
που την ακολούθησε, τουτέστιν, την ανά-γέννηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας
της ! Ενώ από λίαν μέχρι έκτακτο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι παρεμβαλλόμενες
τρεις «εκ βαθέων» ευδιάκριτα αποκαλυπτικές «αυτοβιογραφικές του παρενθέσεις».
Όντως, «η ανάγκη και η δυνατότητα
Ορθόδοξης Εξωτερικής Ιεραποστολής στα μέσα του 20ου αιώνα, δεν ήταν
καθόλου αυτονόητες, ούτε εύκολα αποδεκτές». Ήταν κάτι σαν «ξένον
άκουσμα», όπως εύστοχα επισημαίνει, και, «οι επιφυλάξεις, οι δικαιολογίες
και οι αντιρρήσεις πολλές».