Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Κωνσταντίνου Καντζιούρα, Αιωνία η μνήμη.


Αναπαύτηκε εν Κυρίω ο επί σειρά ετών προϊστάμενός μου 

Κωνσταντίνος Καντζιούρας.

Υπήρξε ζηλωτής εργάτης του Ευαγγελίου. Εκλεκτός στρατιώτης της αγωνιζομένης Εκκλησίας. Εζούσε έντονα την μυστηριακή ζωή. Ήταν φιλακόλουθος, φιλάγιος, φιλάνθρωπος και φιλομόναχος.

Κατά την αναστροφή μου μαζί του διαπίστωσα την ανεπιτήδευτη αγάπη του, την Αγιότητα της ζωής του, το σεμνό του παράδειγμα, την πατρική του στοργή, την διακριτική ταπεινοφροσύνη του.

Εβίωνε ενσυνείδητα την χριστιανική ζωή. Δεν ήταν Θεολόγος αλλά ζούσε περισσότερο Θεολογικά από άλλους πτυχιούχους.

Επί χρόνια δοκιμασμένος από ασθένεια, κλινήρης, ποτέ δεν άκουσα παράπονο ή βαρυγκώμια από το στόμα του, πάντα δόξαζε τον Θεό.

Το τέλος του υπήρξε οσιακό όπως και η ψυχή του.

Ο Κωνσταντίνος Κανζιούρας έζησε εν Κυρίω πάσας τας ημέρας της ζωής του, και απέθανε εν Κυρίω.

Τώρα πλέον πλησίον του Θρόνου του Κυριού θα συνάντησε και τον αγαπημένο του συναγωνιστή και φίλο π. Χριστόδουλο Φάσσο και ελπίζω να δέονται και υπέρ εμού.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του.

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος

24 σχόλια:

Παναγιώτης Τελεβάντος είπε...

Αιωνία του η μνήμη!

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία του η μνήμη. Ας γευτεί τώρα τον παράδεισο.

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός ας τον αναπαύσει. Μαζί φεύγετε, αυτός έφυγε από την επίγεια ζωή και σένα σε απολύουν από την ζωή. Συλλυπητήρια.

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του εν χώρα ζώντων.Τον γνωρίζω 32 χρόνια και θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη μου η φράση που έλεγε:"Παναγιά μου-Παναγιά μου απαρηγόρητη καρδιά μου".
π.Παναγιώτης Ρόδης.

Ανώνυμος είπε...

Αιωνια η μνημη

Χαράλαμπος Γερ.Στανίτσας είπε...

Τον θυμάμαι χρόνια στο βιβλιοπωλείο, ολιγομίλητος, αλλά πάντοτε καλοσυνάτος.
Με την σιωπή του μας δίδασκε.
Αιωνία η μνήμη αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία η μνήμη του! Παρακαλώ γράψε λεπτομέρειες για κηδεία γιατί θα ήθελα να πάω... Τον ήξερα και ήταν άγιος άνθρωπος

Αναστάσιος είπε...

Η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011 ώρα 4 μ.μ. από τον Ιερό Ναό της Μεταμορφώσεως Σωτήρος της Αδελφότητος Ζωή στην Αγία Παρασκευή Αττικής.

Ανώνυμος είπε...

Ξεχωριστός πνευματικός άνθρωπος της Πάτρας, αθόρυβος εργάτης του Κυρίου.
Είχε ευγένεια καλοσύνη και αγάπη.
Ο Θεός ας τον αναπαύσει.

Γ.Λ.Θ. είπε...

Ήταν ευγενικός, ταπεινός και γεμάτος αγάπη.
Αιωνία του η μνήμη.

Ανώνυμος είπε...

Πρόλαβε και έφυγε…..
Ευτυχώς, διότι θα έκλεγε η καρδούλα του….
Αιωνία του η μνήμη.

Ανώνυμος είπε...

Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ...
ΣΙΩΠΗΛΟΣ, ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ, ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΣΥΝΑΝΤΟΥΣΕ...
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΚΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ, ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΤΗς ΖΩΗΣ, ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, ΟΤΑΝ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΣΤΑΝ.
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΕΙ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΨΥΧΡΟΥ ΥΔΑΤΟΣ
ΠΕΤΡΟΣ ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΚΑΙ...Σ..(ΥΝΟΔΕΙΑ...)

Ανώνυμος είπε...

Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του. Ήταν καλός άνθρωπος με αγάπη. Εσύ κ. Τάσο τον έζησες από κοντά και ειλικρινά τον αγαπούσες. Στην κηδεία ίσος να ήσουν ο μοναδικός που έκλαψες. Ας έχεις την ευχή του. Όταν έρχονταν στας Σέρρας πάντα μιλούσε με ενθουσιασμό για την συνεργασία σας.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω έλεγε: Παναγιά μου, Παναγιά μου παρηγόρα την καρδιά μου

Νικόλαος Μεσσαλάς είπε...

Ο πανάγαθος Θεός να τον αναπαύει "μετά τῶν Ἁγίων". Ενθυμούμαι το χαμογελαστό πρόσωπό του και το πράον του χαρακτήρα του, όταν κάποιος τον πείραζε, και δεν αντιδρούσε καθόλου. Αιωνία η μνήμη του.
Με αγάπη Χριστού και καλή καί ευλογημένη Χρονιά.
Νικόλαος Μεσσαλάς

Ανώνυμος είπε...

Μακάρι και εμείς να έχουμε οσιακό τέλος!

Ανώνυμος είπε...

Με το χαμόγελο και τον καλό λόγο πάντα. Τώρα ξεκουράστηκε από την ασθένεια. Αγαπητέ Τάσο συλλυπητήρια ειλικρινή. Βασίλης

Ανώνυμος είπε...

Αναστάση, καλή καί ευλογημένη η νέα χρονιά, καί σού εύχομαι να σού ανοίξει ο Θεός ένα μικρό πορτάκι καί να βρείς μία θέση καλύτερη από αυτή πού τώρα σε διώχνουν!

( Αλήθεια, δεν έχω καταλάβει γιατί σε διώχνουν; Μήπως έχουν καμία ανεξόφλητη υποχρέωση σε κάποιον καί θα φέρουν άλλον πιό "επιφανή" στήν θέση σου, ή κλείνει οριστικά το μαγαζί λόγω αναδουλειάς; )

Κατά δεύτερο λόγο τώρα, εσύ πού έζησες από κοντά τόσα χρόνια μέ το αείμνηστο άκακο αρνίο τόν κύρ Κώστα, να μάς γράψεις κάτι περισσότερο γι΄αυτόν σ΄ ένα σύντομο βιογραφικό του ( πού, καί πότε γεννήθηκε, κλπ ) είς μνήμην του αιώνιον...

a

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε σε συλλυπούμαι για την απώλεια του κυρίου Κώστα. Του στάθηκες έως τέλους πολύτιμος συμπαραστάτης και βοηθός. Σε όλους έλεγε τα καλύτερα για σένα. Να γνωρίζεις ότι σε αγαπούσε, και όπως μας έλεγε, σε είχε «κορόνα στο κεφάλι του». Του συμπαραστάθηκες σε πολλές δύσκολες στιγμές στην Πάτρα με υιική αγάπη. Αλλά και όλα αυτά τα χρόνια στην Αθήνα πήγαινες τουλάχιστον κάθε μήνα να τον δεις. Είμαι σίγουρος ότι απλόχερα σου πρόσφερε την ευχή του. Μην ανησυχείς ο κύριος Κώστας θα φροντίσει για σένα τώρα που σε διώχνουν. «Ο Θεός έχει για όλους» πιστεύω να το έπιασες το μήνυμα.
π. Χρήστος

Ανώνυμος είπε...

Τάσο πολύ στενοχωρήθηκα όπου μας εγκατέλειψε ο καλός μας κυρ-Κώστας. Όταν σπούδαζα στην Πάτρα γνώρισα την καλή του καρδιά. Σου εκφράζω τα ειλικρινή και θερμά μου συλλυπητήρια. Να έχεις την ευχή του.
Λεωνίδας Βασιλόπουλος

Ανώνυμος είπε...

Ξεχωριστός άνθρωπος ο κ. Καντζιούρας. Λίγα και συνετά τα λόγια του. Με αγάπη και ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο. Όταν ήμουν στην Πάτρα στο Εκκλησιαστικό Λύκειο πάντα κάτι θα εύρισκε να μας κεράσει. Καλή ψυχή. Τον έχω στην προσευχή μου.
Αγαπητέ κ. Τάσο σας συλλυπούμαι.
π. Δημήτριος

Ανώνυμος είπε...

Από τον ωκεανό του πόνου εισήλθε στην ατέρμονη χαρά του παραδείσου. Τάσο υπομονή από τον ουρανό θα κάνει τώρα περισσότερη προσευχή για σένα.

Ανώνυμος είπε...

Καλή ψυχούλα ο κυρ-Κώστας.
Αιωνία του η μνήμη.

Ανώνυμος είπε...

Αναστάσιε διπλή η απώλεια για το βιβλιοπωλείο. Έφυγε για τον ουρανό ο καλός μας κ. Κώστας, όπου ο ίσκιος του υπήρχε στην φωτογραφία του, και στις συζητήσεις μας. Τώρα έφυγες και εσύ. Πήγα σήμερα το είδα κλειστό μου είπαν ότι έφυγες (μάλλον σε απέλυσαν). Το τακτοποιούσαν για να ανοίξει την Τρίτη. Τόσα χρόνια εσάς τους δύο είχαμε συνηθίσει, τώρα η αδελφότητα προσλαμβάνει γυναίκες, και διώχνει τους άνδρες. Σαν να είχαν δίκιο τότε στον χωρισμό οι άλλοι. Το πνεύμα του Χρήστου έχει μπολιάσει τα μυαλά των ελαχίστων σημερινών ανδρών της αδελφότητας. Θα σε δω από κοντά κάποια στιγμή και θα τα πούμε.
Α! ρε κυρ Κώστα από την ένδοξη Νιγρίτα, τώρα στο πόδι σου γυναικά. Ούτε που μπορούσες να το φανταστείς!
Νέα ήθη.