Οι Χριστιανοί υπεύθυνοι άνθρωποι. - Χ.

Οι Χριστιανοί -οι ουσιαστικά Χριστιανοί- είμεθα υπεύθυνοι άνθρωποι. Με κατ’ εξοχήν στιγμές υπευθυνότητος τις στιγμές της Ι. Εξομολογήσεως.

Θα έχουμε, άλλη μια φορά, εκλογές αιρετών αρχόντων. Είναι τιμή για μας η συμμετοχή μας στις εκλογές. Ως ψηφοφόροι έχουμε λόγο για τους άρχοντες που εκλέγουμε. Και ως άρχοντες έχουμε ευθύνη τεράστια ενώπιον ανθρώπων, αλλά προ παντός του Θεού.

Όμως, το δημοκρατικό αυτό δικαίωμα μας οδήγησε σε συμφορά οικονομική, από όπου όπως όλοι οι εχέφρονες τονίζουν, οφείλεται σε πνευματική διαφθορά!

Στώμεν καλώς, λοιπόν. Υπευθυνότης με γνώμονα τον Νόμον του Θεού και όχι τα προσωπικά συμφέροντα. Ίσως τότε θα μας ελεήσει και ο Θεός. Αμήν.-

Χ.

Αφισορυπαίνοντας... «αντιμνημονιακά» - Θανάσης Κολλιόπουλος

Σε έναν προεκλογικό αγώνα όλα μετράνε, οι προγραμματικές θέσεις, οι προσωπικότητες των υποψηφίων αλλά και ο τρόπος με τον οποίο «πορεύεται» ο κάθε συνδυασμός. Περπατώντας κανείς την πόλη μας θα δει σίγουρα σε κάθε κολώνα και από μία ή δυο και παραπάνω αφίσες υποψηφίων δημάρχων ή περιφερειαρχών.

Το γεγονός ότι δεν υπάρχει σπιθαμή χώρου ακάλυπτη από προεκλογικό υλικό δείχνει δύο πράγματα: Πρώτον ότι αφισορύπανση υπάρχει, η οικολογική συνείδηση δεν υπάρχει, την ίδια στιγμή που πολλοί «κόπτονται» για ζητήματα καθαριότητας της πόλης και της περιφέρειας. Οι κύριοι αυτοί λοιπόν που έχουν βάλει τους κομματικούς τους παρατρεχάμενους να κολλούν αφίσες, να ρυπαίνουν το περιβάλλον και να καταστρέφουν την αισθητική μας θα πάνε μετά το πέρας των εκλογών να τις μαζέψουν;

Κατά δεύτερον η παρουσία τόσων προεκλογικών αφισών αποδεικνύει ότι «λεφτά υπάρχουν», παρόλο που βρισκόμαστε σε περίοδο οικονομικής ανέχειας. Αυτή η οικονομική συγκυρία και πάλι όμως δεν εμποδίζει μερικούς «αντιμνημονιακούς επαναστάτες» να πληρώνουν αφειδώς, για να αυτοπροβάλλονται αυτάρεσκα στους δρόμους που περπατάμε με ένα προεκλογικό τσιτάτο πάντα δίπλα τους που γράφει εναντίον του «μνημονίου». Είτε είναι «συστημικοί» είτε «εξωσυστημικοί» ίδια είναι η νοοτροπία, αλλάζει μόνο η εκφορά του λόγου. Εδώ βεβαίως τίθενται ζητήματα υπέρβασης των εκλογικών δαπανών, καθώς και από που προέρχονται τα χρήματα αυτά.

Θανάσης Κολλιόπουλος

Αι ελπίδες χαϊδεύουν μίαν καταστροφήν - Δημήτριος Καμπούρογλου

«Αι ελπίδες χαϊδεύουν μίαν καταστροφήν,

όπως τα χορταράκια ένα ερείπιον»

Δημήτριος Καμπούρογλου

Τ' απάνω δικαστήρια - Κώστας Μόντης

Προσπαθήστε

να μη φύγετε οφειλέτες,

να μη σας τραβάν

εκεί απάνω στα δικαστήρια.

Κώστας Μόντης



Ο Θεὸς μόνο τὸ καλὸ δουλεύει - π. Αθανάσιος Μυτιληναίος

«Οἱ ἄνθρωποι, μὲ τὸ πεπερασμένο μυαλό, δὲν μποροῦν νὰ καταλάβουν πολλὰ πράγματα στὴ ζωή. Ὅταν ὅμως ἔρθει ἡ ὥρα, τότε βλέπουμε τί καλὸ ἔχει βγεῖ ἀπὸ τὶς θλίψεις καὶ ἀπὸ τὶς δυσκολίες ποὺ ἔχουμε περάσει, ἀφοῦ ὁ Θεὸς μόνο τὸ καλὸ δουλεύει καὶ τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ γίνει χωρὶς τὴν πρόνοιά του».

Αρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος

Οιμωγή - Αλεξανδρεύς

Οιμωγή

Γιατί, Λάζαρε, πιο δυνατά δεν εφώναζες;

Πες μου ήξερες τι μας περίμενε;

Κι η δική σου αγάπη πού ήτανε τότε;

Γιατί μέσα στο σπίτι δεν όρμαγες;

Για δεν τράβαγες κάτω να ρθουν τα σερβίτσια;

Μόνο χόρταινες με ψιχία και κόκκαλα!

Τι να σβήσει απ’ την κάψα μου το βρεγμένο σου δάχτυλο;

Πώς θ’ αντέξω αιώνια σε τούτη τη φλόγα;

Αν η αγάπη σε γέμισε, πώς μπορείς να με βλέπεις;

Αλεξανδρεύς

Η ορθόδοξη ευσέβεια - π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας

Η ορθόδοξη ευσέβεια δεν διδάσκεται σαν μάθημα σε κανένα σχολείο, αλλά μέσα στον Ιερό Ναό, όταν γίνεται η Θεία Λειτουργία και οι χριστιανοί χαίρουν και λυπούνται, ζώντας μέσα τους τα θεία γεγονότα της πίστεως και αγκαλιάζοντας τα πρόσωπα των αγίων που υπηρετούν στο μυστήριο της σωτηρίας. Γιατί η διδασκαλία και η ευσέβεια της Εκκλησίας δεν είναι κάποιες έννοιες και ιδέες, αλλά ένας ζωντανός κόσμος γεγονότων και προσώπων μέσα στα οποία εμείς «κινούμεθα και εσμέν». Αυτό το τελευταίο πρέπει να το προσέξουμε, επειδή έχει ιδιαίτερη σημασία για την ορθόδοξη ευσέβεια.

Η Εκκλησία πάντα εορτάζει ιστορικά γεγονότα και συγκεκριμένα πρόσωπα: τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, τη Γέννηση και τη Βάπτιση του Ιησού Χριστού, το Πάθος, την Ανάσταση, την Ανάληψη, την Πεντηκοστή. Το ίδιο και οι εορτές των Αγίων είναι εορτές γεγονότων και προσώπων, της γεννήσεως, του θανάτου και των θαυμάτων τους. Έτσι η ευσέβεια του ορθοδόξου λαού δεν είναι θεωρητική και αόριστη, αλλά εμπειρική και συγκεκριμένη.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. ιστ΄ 19-31) - π. Ιωήλ Κωνστάνταρος

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄  ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ιστ΄ 19-31)

Ολόκληρο το ιερό Ευαγγέλιο είναι αποκάλυψις Θεού. Ποτέ μα ποτέ ο άνθρωπος από μόνος του δεν θα μπορούσε να ανακαλύψει όλες αυτές τις θείες αλήθειες που μας προσφέρει ο Ευαγγελικός λόγος, όπως φυσικά αυτός διασφαλίζεται και ερμηνεύεται μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας.

Δύο μεγάλες αλήθειες μας αποκαλύπτει η Ευαγγελική παραβολή του πλουσίου και του Λαζάρου, που θα ακούσουμε την Κυριακή στους Ιερούς μας Ναούς.

α) Ότι όλα δεν τελειώνουν σ’ αυτή την πρόσκαιρη ζωή και

β) Ας μη αναμένουμε μεταβολή καταστάσεως στον Άδη.

·  Αν όλα τελείωναν με το κλείσιμο των οφθαλμών. Αν μετά τον θάνατο ο άνθρωπος θα έπεφτε στην ανυπαρξία, όπως κηρύσσουν οι υλιστές και οι σαρκολάτρες, τότε ο πλούσιος θα ήταν ο «τυχερός της ζωής» και ο ταλαίπωρος Λάζαρος θα ήταν το θύμα και ο ανόητος που αφήνει την ζωή του να παρατείνεται μέσα στα βάσανα….

Αν όλα τελείωναν στον κόσμο αυτό, τότε το κοινωνικό πρότυπο θα ήταν ο κάθε άσπλαχνος πλούσιος, και ανόητος αυτός που δείχνει αγάπη και στοργή στον ανήμπορο αδελφό.

Αν όλα ολοκληρώνονταν δια του θανάτου, τότε προς τι ο αγώνας για μια ανώτερη καθαρή ζωή και τιμιότητα; Αφού πέραν του τάφου, κατά την αναπόδεικτη γνώμη ορισμένων, δεν υπάρχει τίποτε απολύτως, τότε, δεν θα πρέπει και να κατηγορούνται οι σκληρόκαρδοι και οι ηθικώς αναίσθητοι.

Αν όλα τελείωναν στην πρώτη αυτή Ευαγγελική σκηνή, τότε αλλοίμονο σε όσους Λάζαρους κάνουν Ιώβεια υπομονή στην  ζωή τους, αναμένοντας την ανταπόδοση του ουρανού.

Αν…

Όμως, δόξα τω Θεώ που τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά απ’ ό,τι φαντάζεται ο κάθε προσκολλημένος στον πλούτο και στην ηδονή, και τελικώς έρχεται η δεύτερη σκηνή της περικοπής για να ανατρέψει τις φαινομενικές και ψεύτικες καταστάσεις…

Ρίχνεται το άπλετο φως της ουράνιας πραγματικότητας και τελικά ο ταλαίπωρος δεν είναι ο πτωχός Λάζαρος με την υπομονή και την καταπλήττουσα καρτερία του. Ταλαίπωρος και αξιοθρήνητος είναι ο πλούσιος που τώρα φλέγεται η ψυχή του μέσα στις φλόγες της κολάσεως και ζητά μέσω του Αβραάμ την βοήθεια του Λαζάρου:«Πάτερ Αβραάμ, ελέησόν με και πέμψον Λάζαρον ίνα βάψη το άκρον του δακτύλου αυτού ύδατος και καταψύξη την γλώσσαν μου, ότι οδυνώμαι εν τη φλογί ταύτη» (Λουκ. ΙΣΤ 24).

Και ναι μεν αυτή είναι η πρώτη αποκαλυπτική αλήθεια, ότι δηλ. η ύπαρξις συνεχίζει να υφίσταται, ως ψυχή ζώσα, μετά τον θάνατον, αλλά και λαμβάνει την ανταπόδοση είτε των θετικών και αγίων έργων της, είτε των αρνητικών και αμαρτωλών πράξεών της στη ζωή αυτή.

Όμως διατρανώνεται στην συνέχεια και δεύτερη αλήθεια που αποκαλύπτεται στην ευαγγελική περικοπή, ότι «πέραν του τάφου ουκ έστι μετάνοια».

Πόσο αλήθεια θα πρέπει να γίνουμε προσεκτικοί επάνω στο θέμα αυτό που, μέσω της παραβολής αυτής, αποτελεί δογματική αλήθεια της πίστεώς μας.

     Μια από τις μεγαλύτερες παγίδες, μέσω της οποίας ο «ανθρωποκτόνος» ξεγελά τον πιστό άνθρωπο, είναι η εισήγησή του ότι μετά θάνατον, υπάρχει η δυνατότητα, η ψυχή, από την γέεναν να περάσει στους κόλπους του Αβραάμ, δηλ. στον Παράδεισο.

      Δυστυχώς η κακοδοξία αυτή, με όλες τις συνέπειες που συνεπάγεται, έχει βρει έρεισμα σε ορισμένους ημιμαθείς ανθρώπους των θείων δογμάτων, με αποτέλεσμα και αυτά τα μνημόσυνα, τα οποία όντως προσφέρουν «όνησιν» (δηλ. παρηγοριά και   ανακούφιση) στις ψυχές, να παρερμηνεύονται, ότι δήθεν έχουν την δύναμη να  μεταφέρουν τις ψυχές από την μία κατάσταση στην άλλη.

     Εν τούτοις παρά τις εισηγήσεις του «εχθρού», για να οδηγήσει τον άνθρωπο στην  σκλήρυνση και στην αμετανοησία και άρα να χάσει τελικώς την ψυχή του, παρά τις οθνείες αντιλήψεις των ημιμαθών διδασκάλων που δημιουργούν μεγίστη σύγχυση στις αστήρικτες ψυχές των απλοϊκών χριστιανών, ο ζωντανός λόγος του Θεού είναι ξεκάθαρος. «Χάσμα μέγα εστήρικται, όπως οι θέλοντες διαβήναι ένθεν προς ημάς μη δύνωνται, μηδέ οι εκείθεν προς ημάς διαπερώσιν».

Αδελφοί μου, δεν έχουμε παρά να αντικατοπτρίσουμε την ορθόδοξη χριστιανική μας συνείδηση σ’ αυτές τις δύο μεγάλες αλήθειες οι οποίες αποτελούν θεμελιώδη δόγματα πίστεως. α) Στην αλήθεια ότι μας περιμένει η πέραν του τάφου ζωή, είτε θετικώς (Παράδεισος), είτε αρνητικώς (κόλαση), αναλόγως του πώς ζήσαμε και βιώσαμε την ευαγγελική επιταγή και β) στην αλήθεια ότι η μετάνοια δεν ισχύει μετά θάνατον, αφού η ψυχή παγιώνεται αιωνίως, εκεί που η ίδια ελευθέρως επέλεξε από αυτήν εδώ την ζωή.

Είθε να δώσει ο Αρχηγός της πίστεώς μας Ιησούς Χριστός, να συνειδητοποιήσουμε το τι μας περιμένει στο μέλλον και να επιδείξουμε ειλικρινή και βαθεία μετάνοιαν.

Αμήν.  

Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος

Προπομποί του Αντιχρίστου; 666 Ηλεκτρονικές Κάρτες- Περιοδικό "Ο ΣΩΤΗΡ"

 Κατὰ διαστήματα στὴν πολιτικὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας μερικὲς ἐνέργειες δίνουν τὴν ἐντύπωση ὅτι δὲν εἶναι τυχαῖες καὶ μεμονωμένες ἀλλὰ ἀποτελοῦν σταδιακὴ ἐφαρμογὴ συγκεκριμένου σχεδίου.

Τί σχεδίου; Σχεδίου ἐπιβολῆς ἑνὸς συστήματος ἐλέγχου τῶν πάντων. Ἕνα τέτοιο σύστημα προωθεῖται μὲ τὴ λεγoμένη «Κάρτα τοῦ Πολίτη», ποὺ θὰ κληθοῦμε νὰ παραλάβομε τὸ 2011. Μὲ αὐτὴ τὴν ἠλεκτρονικὴ Κάρτα δημιουργεῖται ἡ ὑποδομὴ γιὰ τὸν πλήρη ἔλεγχο μελλοντικά τῆς ζωῆς τῶν πολιτῶν.

Ἂν ὅμως αὐτὸ εἶναι ἀνησυχητικὸ καὶ ἐπικίνδυνο, ὅσον ἀφορᾶ στὸ θέμα τῶν παραβιάσεων τῆς ἰδιωτικῆς ζωῆς, ὑπάρχει καὶ κάτι ἄλλο ἀνησυχητικότερο καὶ πολὺ πιὸ ἐπικίνδυνο. Αὐτὸ εἶναι ὁ σχεδιασμὸς τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν νὰ ὑποχρεώσει τοὺς πολίτες νὰ παραλάβουν καὶ μία ἄλλη κάρτα ποὺ θὰ τοὺς διευκολύνει, λένε, στὴ συγκέντρωση τῶν ἀποδείξεων στὶς οἰκονομικές τους συναλλαγές. Εἶχε γίνει σχετικὴ ἀνακοίνωση στὰ τέλη τοῦ περασμένου Μαΐου. Εἴχαμε μάλιστα γράψει καὶ ἐμεῖς γιὰ τὸ ζήτημα αὐτὸ σχετικὸ σχόλιο στὸ περιοδικό μας («Ὁ Σωτήρ», τεῦχος 2004/1 Ἰουλίου 2010, σελ. 301-302).

Ἀνακοινώθηκε δηλαδὴ τότε ὅτι μεταξὺ τῶν λύσεων, ποὺ ἐξετάζονται ἀπὸ τὸ Ὑπουργεῖο γιὰ τὸν τρόπο ὑποβολῆς τῶν ἀποδείξεων στὶς Ἐφορίες προκειμένου νὰ δικαιολογηθεῖ ἡ ἔκπτωση τοῦ φορολογητέου εἰσοδήματος, εἶναι καὶ ἡ προμήθεια μίας εἰδικῆς Κάρτας μὲ γραμμωτὸ Κώδικα (bar code). Μὲ τὴν βοήθεια αὐτῆς τῆς κάρτας θὰ ἐνημερώνεται κατ᾽ εὐθείαν τὸ σύστημα ΤΑΞΙΣ τοῦ Ὑπουργείου Οἰκονομικῶν γιὰ τὸ ὕψος καὶ τὸ εἶδος τῆς κάθε συναλλαγῆς καὶ ἔτσι, ἔλεγαν, δὲν θὰ χρειάζεται στὸ τέλος τοῦ ἔτους νὰ καταγράφει ὁ καθένας μία-μία τὶς τυχὸν ἀποδείξεις του στὴν φορολογική του δήλωση.

Σὲ ποιό πρότυπο κωδικοποιήσεως θὰ βασίζεται αὐτὴ ἡ κάρτα; Θὰ βασίζεται, λένε, στὸ σύστημα ΕΑΝ-13, ποὺ ἀποτελεῖ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἔκδοση τοῦ συστήματος UPC ποὺ ἐφαρμόζεται στὴν Ἀμερική.

Ἐδῶ ἀκριβῶς ὅμως, στὸ συγκεκριμένο σύστημα, βρίσκεται τὸ πρόβλημα. Διότι αὐτὸ τὸ σύστημα περιέχει στὴν ἴδια τὴν δομή του τὸν ἀριθμὸ 666, δηλαδὴ τὸν ἀριθμὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως αὐτὸς ἔχει προφητευθεῖ στὸ 130 κεφάλαιο, στίχοι 16 ἕως 18, τοῦ ἱεροῦ βιβλίου τῆς «Ἀποκαλύψεως». (Οἱ δύο ἰσόπαχες γραμμὲς στὴν ἀρχή, στὸ μέσον καὶ στὸ τέλος τοῦ κώδικα ἀντιστοιχοῦν στὸν ἀριθμὸ 6, καὶ ἑπομένως σὲ κάθε χρήση αὐτοῦ τοῦ κώδικα περιέχεται ὁ ἀριθμὸς 666). Καὶ περιέχεται πράγματι, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ παραδέχεται καὶ ὁ ἴδιος ὁ δημιουργός του κώδικα UPC (ΕΑΝ-13). Γιὰ ὅσους τυχὸν ἀμφιβάλλουν, σημειώνουμε ἐδῶ τὴν ἱστοσελίδα του γιὰ νὰ βεβαιωθοῦν :http://www.laurerupc.com/ . (Δεῖτε τὴν ἑνότητα 6 στὸ: Have a question?).

Στὸ σημεῖο μάλιστα τῆς «Ἀποκαλύψεως» πoὺ ἀναφέραμε (ιγ´ 16-18), προφητεύεται ὅτι ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 θὰ γίνεται γιὰ τὶς οἰκονομικὲς συναλλαγὲς «ἵνα μή τις δύνηται ἀγοράσαι ἢ πωλῆσαι εἰ μὴ ὁ ἔχων τὸ χάραγμα, τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸν τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ … καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξϛ´»· ὥστε νὰ μὴ μπορεῖ κανεὶς νὰ πουλήσει ἢ νὰ ἀγοράσει παρὰ μόνο ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χάραγμα, δηλαδὴ τὸ ὄνομα τοῦ θηρίου ἢ τὸν ἀριθμὸ τοῦ ὀνόματός του … καὶ ὁ ἀριθμός του εἶναι 666.

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Κλήμεντος Ζέντεργολμ (̍+1878)

Ἱερομονάχου τῆς Ὄπτινα

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Μετάφρασις ἐκ τοῦ ρωσσικοῦ ὑπὸ τοῦ μοναχοῦ Διοδώρου (Λαριόνωφ)

Εἰσαγωγή, σχόλια, ἐπιμέλεια

ὑπὸ τῶν πατέρων τῆς Ἱ. Μονῆς Χρυσοποδαριτίσσης – Νεζερῶν

σειρά: «ΑΝΘΗ ΕΥΣΕΒΕΙΑΣ», τ. 11

Ἐκδόσεις «ΤΗΝΟΣ»

Ἀθῆναι 2009

Oἱ ἕως σήμερον ἀσχοληθέντες μετὰ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου Ἕλληνες ἐσχημάτισαν, νομίζω, τὴν ἐντύπωσιν ὅτι μετὰ τοὺς τρεῖς πρώτους βιογράφους του, τὸν ἅγιον Ἀθανάσιον τὸν Πάριον, τὸν Ἱερομόναχον Εὐθύμιον (παραδελφὸν τοῦ Ἁγίου ἐκ τοῦ κελλίου τῶν Εἰσοδίων, «τῶν Σταυρουδάδων», πλησίον τῶν Καρυῶν -Ἁγίου Ὄρους), καὶ τῶν ἐκ Δημητσάνης Ἰβηρίτην μοναχὸν Ὀνούφριον (Κουντούρογλου), τέταρτος βιογράφος του ἦταν ὁ μακαριστὸς γέρων Θεόκλητος Διονυσιάτης. Ὅμως, διαβάζοντες τὴν ἀπαντητικὴν ἐπιστολὴν τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Ἀλεξίου Α΄ πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Ἀθηναγόραν, διαπιστώνομεν μετ’ ἐκπλήξεως ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας ἀναγνωρίζει τὸν ἅγιον Νικόδημον ὡς Πατέρα καὶ Διδάσκαλον καὶ τῆς σλαβοφώνου Ὀρθοδοξίας, δι’ αὐτὸ καὶ σπεύδει νὰ καθιερώσει τὴν ἱερὰν αὐτοῦ μνήμην ὡς ἁγίου καὶ τῆς ρωσσικῆς Ἐκκλησίας.

Εὐλόγως λοιπὸν προκύπτει τὸ ἐρώτημα, πῶς οἱ Ρῶσσοι ἐγνώριζαν τὸν ἅγιον Νικόδημον, ἐφ’ ὅσον, ἐξ ὅσων ἠξεύρομεν, οἱ πρῶτοι ἐκεῖνοι Βίοι δὲν μετεφράσθησαν ἢ τουλάχιστον δὲν ἐξεδόθησαν εἰς τὴν ρωσσικήν; Τὴν ἀπορίαν ὅμως ταύτην λύει ἀμέσως τὸ γεγονὸς ὅτι, εἰς τοὺς Ἕλληνας, διελάνθανεν ἕνας Βίος τοῦ Ἁγίου, μεγάλης κυκλοφορίας μεταξὺ τῶν Ρώσσων, ὁ ὁποῖος συνεγράφη εἰς τὴν περίφημον Μονὴν τῆς Ὄπτινα, ὑπὸ τοῦ ἱερομονάχου Κλήμεντος Ζέντεργολμ, καὶ ἐξεδόθη τὸ πρῶτον εἰς τὴν Μόσχαν τὸ 1865.

(Ἀπόσπασμα ἐκ τῆς Eἰσαγωγῆς

ὑπὸ Ἀρχιμ. Nικοδήμου, ἡγουμ. Ἱ. M. Xρυσοπαδαριτίσσης)

Επίθεση βανδάλων στο ελληνικό νεκροταφείο της Ίμβρου

Στόχος πρωτοφανών βανδαλισμών έγινε το ελληνικό νεκροταφείο της Ίμβρου. Άγνωστοι δράστες κατέστρεψαν 78 τάφους στο ελληνορθόδοξο κοιμητήριο της Παναγίας, στη χώρα του νησιού.

Είναι η πρώτη φορά εδώ και 20 χρόνια που σημειώνεται τέτοιας έκτασης επίθεση με στόχο την ελληνική κοινότητα της Ίμβρου.

Οι καταστροφές σημειώθηκαν την 29η Οκτωβρίου, ημέρα εθνικής εορτής στην Τουρκία για την επέτειο της ανακήρυξης της Δημοκρατίας το 1923.

Οι τουρκικές Αρχές διενήργησαν αυτοψία στο χώρο του νεκροταφείου προκειμένου να διαπιστώσουν την έκταση των καταστροφών.

Την οργή και αγανάκτησή τους εκφράζουν μέσω του Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών οι απόδημοι Ίμβριοι, δηλώνουν συγκλονισμένοι και ζητούν από την τουρκική κυβέρνηση τη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των δραστών.

ΤΑ ΝΕΑ

Το ακριβές και σωτήριον πίστευμα καλούμεθα και εις τας παρούσας ημέρας να διακρατήσωμεν αδιαλώβητον και ανόθευτον - Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Η αγία Α Οἰκουμενικὴ Σύνοδος κατήρτισεν, αγαπητοί αδελφοί, το πρώτον Σύμβολον Πίστεως, το οποίον συνεπλήρωσε μετά ταύτα δια των πέντε τελευταίων άρθρων η εν Κωνσταντινουπόλει αγία Β Οἰκουμενικὴ Σύνοδος του 381. Αμφότεραι αι άγιαι Σύνοδοι υπηρέτησαν την ιερωτέραν και υψηλοτέραν υπόθεσιν εις την ζωήν των Χριστιανών, η οποία δεν είναι άλλη από την ενότητα, την ομόνοιαν και την ειρήνην της Εκκλησίας. Δια της δογματικής των αποφάνσεως, η οποία συνοπτικώς αποκρυσταλλούται εις το ιερόν Σύμβολον, διεζωγράφησαν τα «εσκαμμένα» του ορθοδόξου πιστεύματος, πάσα υπέρβασις των οποίων θέτει τον τολμητίαν εκτός του σώματος της Εκκλησίας. Εις το Φανάριον, εις την παλαιάν αίθουσαν συνεδριών της καθ’ ημάς Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, μεταξύ άλλων εικονογραφικών θεμάτων, ευρίσκεται γραμμένον καλλιτεχνικώς επί των τεσσάρων τοίχων το Σύμβολον Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, υποδηλούν σαφέστατα ως πύρινος κύκλος τα ιερά ταύτα «εσκαμμένα», τα οποία ουδείς δύναται να αγνοήση η να υπερβή. Ήρκεσε, πολύ αργότερον, η προσθήκη εις το Σύμβολον μιας και μόνης λέξεως, του γνωστού Filioque, δια να δημιουργηθούν νέαι κακοδοξίαι και σχίσματα και αιρέσεις, αι οποίαι κρατούν μέχρι σήμερον τον Δυτικόν Χριστιανισμόν μακράν της Ορθοδόξου Ανατολής. Ως ευφυώς παρετήρησε σύγχρονος Θεολόγος, το Σύμβολον είναι μία πνευματική σημαία, και αι σημαίαι έχουν ως αποστολήν να ενώνουν ομόδοξα σύνολα ανθρώπων κάτω από κοινά ιδεώδη. Ευρισκόμεθα, λοιπόν, οι ευσεβώς εις Χριστόν πιστεύοντες υπό την σημαίαν του ιερού Συμβόλου Νικαίας - Κωνσταντινουπόλεως, το οποίον διασαλπίζει ποίος είναι ο ζων Θεός, ποία η περί ημάς οικονομία του, ποία η αληθής Εκκλησία και ποία η ελπίς των πιστευόντων. Εις παλαιοτέρας εποχάς τα εκδιδόμενα υπό τινων Επαρχιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου Πιστοποιητικά Βαπτίσεως, έφερον τετυπωμένον κυκλοτερώς ολόκληρον το Σύμβολον, ως πρόχειρον υπόμνησιν της σωζούσης θείας αληθείας εις τον βαπτισθέντα. Τούτο το ακριβές και σωτήριον πίστευμα καλούμεθα και εις τας παρούσας ημέρας αφ’ ενός μεν να διακρατήσωμεν αδιαλώβητον και ανόθευτον ως γράμμα, αφ’ ετέρου δε να βιώσωμεν εν τη καθημερινή πράξει επόμενοι τοις Θεοφόροις Πατράσι και πάσι τοις ανά τους αιώνας Αγίοις.

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Παραγγελία πίτσας το 2016...

Παραγγελία πίτσας το έτος 2016

Τηλεφωνήτρια : "Pizza Hut, καλησπέρα σας."

Πελάτης : "Καλησπέρα, θα ήθελα να δώσω μια παραγγελία."

Τηλεφωνήτρια : "Θα μπορούσα να έχω τον ΕΑΤ σας, παρακαλώ;"

Πελάτης : "Τον Εθνικό Αριθμό Ταυτοποίησής μου, ναι, μια στιγμή, ορίστε, είναι ο 6102049998-45-54610."

Τηλεφωνήτρια : "Ευχαριστώ, κύριε Παπαδόπουλε. Λοιπόν η διεύθυνσή σας είναι Κυψέλης 42, και ο αριθμός τηλεφώνου σας 210-xxxx327. Το επαγγελματικό τηλέφωνό σας στην Lincoln Insurance είναι 210-xxxx792 και ο αριθμός του κινητού σας 69xx-xxx654. Από ποιον αριθμό καλείτε ;"

Πελάτης : "Εεε; Είμαι στο σπίτι. Από πού τις βγάζετε όλες αυτές τις πληροφορίες;"

Τηλεφωνήτρια : "Είμαστε συνδεδεμένοι με το σύστημα, κύριε."

Πελάτης : (Στεναγμός) "Α μάλιστα ! Θα ήθελα δύο σπέσιαλ πίτσες με ζαμπόν,μπέικον. ..."

Τηλεφωνήτρια : "Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλή ιδέα, κύριε."

Πελάτης : "Α μπα;"

Τηλεφωνήτρια : "Σύμφωνα με τον ιατρικό σας φάκελο, υποφέρετε από υπέρταση και το επίπεδο της χοληστερόλης σας είναι υψηλό. Η ασφάλεια περίθαλψης που έχετε σας απαγορεύει μια τόσο επικίνδυνη για την υγεία σας επιλογή."

Πελάτης : "Αϊ ! Τι μου προτείνετε λοιπόν; "

Τηλεφωνήτρια : "Μπορείτε να δοκιμάσετε την Πίτσα Λάιτ με γιαούρτι σόγιας. Είμαι σίγουρη ότι θα σας αρέσει πολύ."

Πελάτης : "Τι σας κάνει να πιστεύετε ότι θα μου αρέσει αυτή η πίτσα; "

Τηλεφωνήτρια : "Συμβουλευτήκατε τις 'Νόστιμες συνταγές με σόγια' στη βιβλιοθήκη της περιοχής σας την περασμένη εβδομάδα, κύριε. Εξ ου και η πρόταση μου."

Πελάτης : "Καλά, εντάξει. Δώστε μου δυο, οικογενειακό μέγεθος. Τι οφείλω;"

Τηλεφωνήτρια : "Πραγματική ευκαιρία για σας, τη σύζυγό σας και τα τέσσερα παιδιά σας, κύριε. Οφείλετε 42,00 €."

Πελάτης : "Να σας δώσω τον αριθμό της πιστωτικής μου κάρτας."

Τηλεφωνήτρια : "Λυπάμαι, κύριε, αλλά φοβάμαι ότι θα πρέπει να πληρώσετε μετρητοίς.. Το υπόλοιπο της πιστωτικής σας κάρτας έχει υπερβεί το όριο ".

Πελάτης : "Θα πάω να βγάλω μετρητά από το μηχάνημα προτού έρθει ο υπάλληλός σας."

Τηλεφωνήτρια : "Ούτε αυτό είναι δυνατόν, κύριε. Ο τραπεζικός σας λογαριασμός είναι ακάλυπτος."

Πελάτης : "Να μη σας ενδιαφέρει. Εσείς στείλτε μου τις πίτσες. Θα έχω τα μετρητά. Πόσην ώρα θα πάρει; "

Τηλεφωνήτρια : "Έχουμε μια μικρή καθυστέρηση, κύριε. Θα είναι στο σπίτι σας σε 45 λεπτά περίπου. Εάν βιάζεστε, μπορείτε να έρθετε να τις πάρετε, αφού βγάλετε τα μετρητά, αλλά η μεταφορά πίτσας με μοτοσυκλέτα είναι τουλάχιστον ακροβασία. "

Πελάτης : "Πού στο καλό ξέρετε ότι έχω μηχανή;"

Τηλεφωνήτρια : "Βλέπω εδώ ότι επειδή δεν καταβάλατε εμπρόθεσμα τις δόσεις, το αυτοκίνητό σας έχει κατασχεθεί. Αλλά η Χάρλεϊ έχει εξοφληθεί, οπότε απλώς συνεπέρανα ότι θα την χρησιμοποιούσατε.."

Πελάτης : "@#%/$@&?#!$*#@&$%^&*΄

Τηλεφωνήτρια : "Σας συμβουλεύω να παραμείνετε κόσμιος, κύριε. Έχετε ήδη καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2006 για προσβολή οργάνου της τάξεως."

Πελάτης : (Άφωνος)

Τηλεφωνήτρια : "Κάτι άλλο κύριε;"

Πελάτης : "Όχι τίποτα. Α ναι, μην ξεχάσετε τα δυο λίτρα δωρεάν Κόκα Κόλα μαζί με τις πίτσες, σύμφωνα με τη διαφήμισή σας."

Τηλεφωνήτρια : "Λυπάμαι, κύριε, αλλά υπάρχει ρήτρα στη διαφήμισή μας που μας απαγορεύει να προσφέρουμε δωρεάν αναψυκτικά σε διαβητικούς" .

Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως

Δήλωση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου με την ευκαιρία της "Ημέρας Αγνοουμένων"

Σήμερα, που, σύμφωνα με την υπό ημερομηνία 22ας Απριλίου 2010 σχετική απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων, είναι «Ημέρα Αγνοουμένων», οι σκέψεις και οι καρδιές μας στρέφονται και πάλι με βαθιά συγκίνηση προς τους Αγνοουμένους μας και προς τις οικογένειες και τους συγγενείς τους.

Τριανταέξι χρόνια ύστερα από τη βάρβαρη τουρκική εισβολή, δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την αγανάκτησή μας, γιατί το καθαρά ανθρωπιστικό αυτό πρόβλημα των Αγνοουμένων μας δεν έχει, δυστυχώς, ακόμη βρει τη λύση του. Και τούτο, γιατί πεισματικά και προκλητικά ο εισβολέας αρνείται να δώσει πειστικές απαντήσεις στα καίρια και συγκλονιστικά ερωτήματα, που αφορούν τη διακρίβωση της ζωής των Αγνοουμένων μας. Ειλικρινά θλιβόμαστε για το κατάντημα τούτο του σημερινού μας πολιτισμού, όταν ένα τόσο ξεκάθαρα ανθρωπιστικό πρόβλημα παραμένει για τόσα χρόνια άλυτο.

Οπωσδήποτε, τονίζουμε ότι ως Εκκλησία θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε όλη μας τη βοήθεια και τη στήριξη προς τους συγγενείς των Αγνοουμένων μας, στο δίκαιο αίτημά τους για τη διακρίβωση της ζωής των αγαπημένων τους προσώπων. Υπογραμμίζουμε, ακόμη, ότι ουδέποτε θα αποδεχθούμε το «κλείσιμο», με συνοπτικές διαδικασίες, του ανθρωπιστικού αυτού προβλήματος. Για μας -για την Εκκλησία- τότε και μόνο τότε θα επιλυθεί και θα κλείσει το πρόβλημα, όταν διακριβωθεί η ζωή και του τελευταίου Αγνοουμένου μας. Μέχρι τότε, θα εξακολουθήσουμε να βρισκόμαστε πρωτοπόροι στο δίκαιο τούτο αγώνα των συγγενών των Αγνοουμένων μας.

Επ’ ευκαιρία, καλούμε τόσο τους μεγάλους και ισχυρούς της γης, όσο γενικότερα και όλους τους πολιτισμένους λαούς και ανθρώπους του κόσμου, να συστρατευθούν μαζί μας και να εργασθούν αποτελεσματικά για τη σύντομη επίλυση του καθαρά ανθρωπιστικού τούτου προβλήματος των Αγνοουμένων μας. Θα είναι τούτο μια μεγάλη συμβολή, ώστε και στις μέρες μας ο Παγκόσμιος Πολιτισμός και η Ηθική να κερδίσουν και πάλι την αυτοκαταξίωσή τους.

Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος

Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου,
29 Οκτωβρίου 2010.

Την Κυριακή η εις Διάκονο χειροτονία του Μοναχού Παϊσίου Γρίβα

Την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

εις τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό

Ευαγγελιστρίας Πατρών

ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης

Πατρών κ. Χρυσόστομος

θα χειροτονήσει εις Διάκονο

τον Μοναχό Παΐσιο (Γρίβα)

Στην Αναπλαστική Σχολή ο π. Γερβάσιος Παρακεντές

Στην Αναπλαστική Σχολή Πατρών 

(Ιωνίας 47)

την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

στις 7 μ.μ. θα ομιλήσει ο

Διάκονος Γερβάσιος Παρακεντές

Οι μαθητές μας έδωσαν το μάθημα μέσα στη βροχή, στο κρύο ...ακόμη και στα χιόνια !

Οι μαθητές μας έδωσαν το μάθημα μέσα στη βροχή,

στο κρύο ...ακόμη και στα χιόνια !

Σπουδαιότατο μάθημα αποτέλεσαν οι παρελάσεις που έγιναν την 27η και 28η Οκτωβρίου 2010 στη Χώρα μας μέσα στη βροχή και στο κρύο !

Στη Φλώρινα μάλιστα έγινε και με χιόνι ...

Οφείλουμε ένα μπράβο στους δασκάλους και καθηγητές που ενθάρρυναν τα παιδιά μας να παρελάσουν και μας ανέβασαν το ηθικό !

Έτσι αισθανόμαστε ότι συμμετέχουμε και εμείς λίγο σ΄ αυτά που έζησαν οι ήρωες που τιμάμε.

Και στη στην Θεσσαλονίκη υπήρξε εθνική ανάταση . Αποτέλεσμα :

Έμειναν εντυπωσιασμένοι οι ξένοι, μεταξύ των οποίων και πολλοί στρατιωτικοί και ειδικοί στα θέματα άμυνας, από το μέγα πλήθος και μέγα πάθος. Οι ξένοι ήταν φέτος αυξημένοι, διότι ήλθαν ως επισκέπτες για την Έκθεση «DEFENSYS» 2010 στη Θεσσαλονίκη .

Παραθέτουμε και την σχετική είδηση του εγκύρου defencenet.gr :

28-10-2010 11:10:49

Τμήματα των Ενόπλων Δυνάμεων παρελαύνουν από το πρωί σε ολόκληρη την χώρα επί τη 70η επετείω της 28ης Οκτωβρίου 1940. Η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση πραγματοποιείται στην Θεσσαλονίκη, όπου παρά το ψύχος χιλιάδες κάτοικοι έχουν σπεύσει να παρακολουθήσουν την παρέλαση. Εθνικά συνθήματα από τις μονάδες ειδικών δυνάμεων όλων των Όπλων και όλων των Κλάδων, έχουν ξεσηκώσει θύελλα ενθουσιασμού στα πλήθη.

Στέλνοντας ταυτόχρονα και τα τα κατάλληλα μηνύματα στους ξένους επισήμους και τις ξένες αποστολές που βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη λόγω DEFENSYS, ότι η Ελλάδα του Μνημονίου, υπάρχει μόνο στις ψυχές εκείνων που την θέλουν υπόδουλη. Απί πίσω βρίσκεται μια χώρα με περήφανους κατοίκους και Ένοπλες Δυνάμεις που αποτελούν την βασική οργανωμένη δύναμη υπεράσπισης της.

Οι ξένοι που βρίσκονται στην Θεσσαλονίκη έχουν εντυπωσιαστεί τόσο με το πάθος αυτών που παρελαύνουν και την ακρίβεια των σχηματισμών, όσο και από το πλήθος που παρακολουθεί την παρέλαση παρά το δριμύ ψύχος.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ

Ντροπή στον χώρο της Ελληνικής Αστυνομίας -Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Ανδρέας

« Με ιερή αγανάκτηση υψώνω φωνή διαμαρτυρίας και λέω μια και μόνη λέξη, που χαρακτηρίζει τα τελευταία δραματικά και απαράδεκτα γεγονότα στον χώρο της Ελληνικής Αστυνομίας :

Ν Τ Ρ Ο Π Η !

Και εξηγούμαι : Τις ημέρες αυτές έγινε η απόταξη από το τιμημένο Σώμα της ΕΛ.ΑΣ. γενναίου και ικανού αστυνομικού, με πολλές τιμητικές διακρίσεις. Παράλληλα έχει κινηθή η διαδικασία αποτάξεως και για δύο άλλους αστυνομικούς στην περιοχή της Θεσσαλονίκης. Ο λόγος ; Ο λόγος είναι, ότι οι εν λόγω αστυνομικοί αρνήθηκαν να πάρουν την «κάρτα του πολίτη» για λόγους συνειδήσεως.

Άριστα έπραξαν τα γενναία αυτά Ελληνόπουλα. Από την ακριτική μου Επαρχία τα συγχαίρω εγκαρδίως και τα ασπάζομαι πατρικώς, γιατί έγιναν διδάσκαλοι και παράδειγμα για όλους μας.

Σε καιρούς, κατά τους οποίους κάποιοι νεαροί αρνούνται να υπηρετήσουν την στρατιωτική τους θητεία για λόγους, δήθεν, «συνειδήσεως» • και τους «μάρτυρες του Ιεχωβά» η Πολιτεία τους έχει στα «ώπα - ώπα» και τους βάζει να υπηρετούν, χωρίς στρατιωτική ενδυμασία, σε διάφορες υπηρεσίες απ’ όπου μπορούν, εύκολα και άνετα, να ασκούν την προπαγάνδα και τον προσηλυτισμό τους, είναι αδιανόητο να διώκωνται Ελληνόπουλα και Χριστιανόπουλα, επειδή θέλουν να τιμούν τον Χριστό και την Ελλάδα. Αυτόν τον διωγμό μόνο η λέξη

Ν Τ Ρ Ο Π Η !

μπορεί να τον χαρακτηρίση.

Όταν ο πρωθυπουργός της Χώρας ονομάζει την Ελλάδα «διεφθαρμένη», κι’ όταν ακούμε συνεχώς για «μίζες» και «λαδώματα», για σπατάλες και για διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, όταν γίνεται συνεχής πολεμική κατά των χριστιανικών αρχών, της Εκκλησίας, και της Ιστορίας, είναι αιτία χαράς μεγάλης και αισιοδοξίας για την πορεία του Έθνους, η στάση των γενναίων αυτών αστυνομικών. Δόξα τω Θεώ !

Γενναία Ελληνόπουλα ! Μη φοβάστε ! Ψηλά οι καρδιές. Ο Χριστός και η Ελλάδα πάντοτε νικούν, όπως μας το θύμησε η μεγάλη Επέτειος του θρυλικού «ΟΧΙ». Είμαστε στο πλευρό σας. Νάχετε πάντα κατά νουν τον θεόπνευστο λόγο : «Διήλθομεν δια πυρός και ύδατος και εξήγαγες υμάς εις αναψυχήν (Ψαλμ. ξε 12). Η Ορθόδοξη Ελλάδα σας θαυμάζει και σας καμαρώνει. Ο Χριστός μαζί σας».

† Ο  Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ

Στην Χριστιανική Εστία Πατρών θα ομιλήσει ο Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος

Στην Χριστιανική ΕΣΤΙΑ Πατρών

(Μιαούλη 57)

την Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

και ώρα 6 μ.μ.

θα ομιλήσει ο Σεβασμιώτατος

Μητροπολίτης Πατρών

κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Αγρυπνία εις Άγιο Γεώργιο Λάγγουρα Πατρών

Την Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010,

το βράδυ και ώρα 9-1 μετά τα μεσάνυκτα

στον ιερό Ναό του

Αγίου Γεωργίου Λάγγουρα

θα τελεσθή Αγρυπνία

επί τη ανακομιδή του ιερού λειψάνου του

Αγίου Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.

Θα ψάλλει η χορωδία ψαλτικής "ΚΛΕΙΔΑ",

υπό την Διεύθυνση του πρωτοψάλτη

Δημητρίου Γαλάνη.

Χρειάζεται Χριστός - Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Ελησμόνησαν οι άνθρωποι τον Θεόν, αγνοούν το θέλημά Του, περιφρονούν τα δικαιώματά Του. Έτσι ελησμόνησαν και τον άνθρωπον, δηλ. τον συνάνθρωπον, την εικόνα του Θεού. Ελησμόνησαν και την Δημιουργίαν όλην, το καλόν έργον του Θεού. Εκλείσθησαν εις την «αίθουσαν των κατόπτρων» του εγωϊσμού των, βλέπουν μόνον τον εαυτόν των με τας απαιτήσεις της πεπτωκυΐας φύσεως, έγιναν άπληστοι, αυτάρκεις εν τη μωρά σοφία του κόσμου τούτου, εκρέμασαν όλας τας ελπίδας των εις την οικονομίαν, την επιστήμην και την τεχνολογίαν, ανεζήτησαν εν τω σκότει του νοός των φως εις την φιλοσοφίαν και τας ιδεολογίας και προσπαθούν να παρηγορηθούν με την τέχνην, τον αθλητισμόν, τας περιηγήσεις κ.ο.κ. Αλλ’ όλα αυτά, όταν δεν είναι είδωλα και εκμαγεία του πατρός του ψεύδους, είναι πολύ ολίγα και πολύ μικρά δια να πληρώσουν το κενόν της ψυχής, να νοηματοδοτήσουν τον βίον, να χαρίσουν φως και ζωήν, να εξορκίσουν τον θάνατον. Αντιθέτως λειαίνουν περισσότερον την οδόν της απωλείας και κατατρώγουν την ψυχήν του ανθρώπου, ο οποίος αποκλίνει του προορισμού του και αστοχεί όλον και περισσότερον, έως ότου εις το τέλος κυριολεκτικώς δαιμονοποιείται. Η κρίσις, λοιπόν, των ημερών μας είναι μία δαιμονική κατάστασις, από την οποίαν δεν ημπορεί να μας εξαγάγη μία οικονομική εξισορρόπησις. Χρειάζεται πνευματική αποκατάστασις! Χρειάζεται υπομονή! Χρειάζεται ασκητική εγκράτεια! Χρειάζεται πνεύμα θυσίας! Χρειάζεται σταυρικόν φρόνημα! Χρειάζεται αγάπη! Δηλαδή, χρειάζεται Χριστός! Ο Σαρκωθείς, και Παθών, και Σταυρωθείς, και Αναστάς, και εις αιώνας Ζων Ιησούς Χριστός! Αυτός, ο προαιώνιος Λόγος του Πατρός, λογοποιεί και νοηματοδοτεί τον βίον, καταργεί τας αποστάσεις της αμαρτίας, ενώνει τα διεστώτα, χαρίζεται δικαιοσύνην, διαλύει τον θάνατον, κάνει πραγματικότητα την κατά τα άλλα «ουτοπίαν» της αγάπης! Αυτόν τον Χριστόν, την ενυπόστατον Αγάπην, μας φανερώνει ο εορτάζων Όσιος Δημήτριος. Αυτόν μας καλεί να ακολουθήσωμεν δια να εξέλθωμεν από τα αδιέξοδα των ποικίλων κρίσεων. Αυτόν προβάλλει ως την μοναδικήν «Οδόν», και «Αλήθειαν», και «Ζωήν». Ο αγιασμός του διασαλπίζει ότι έχει δίκαιον! Οι πατέρες μας, οι οποίοι εν ταπεινώσει εβίωσαν τον Χριστόν, ήκουσαν την σιωπηρώς κραυγαλέαν φωνήν του Αγίου και εβάστασαν αγογγύστως τον σταυρόν των, ηκολούθησαν τον Κύριον, και Αυτός δεν επρόδωσε την ελπίδα των. Το ευσεβές Γένος των Ορθοδόξων απεδέχθη εν πίστει τον Γολγοθά και δια τούτο έγινε και γίνεται καθ’ ημέραν κοινωνόν του φωτός και της χαράς της Αναστάσεως! Με σταυροαναστάσιμον, λοιπόν, βίωμα και ιστορίαν, καλούμεθα να προχωρήσωμεν και σήμερον, "εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθέμενοι".

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

Καιρός αυτοκριτικής και επιστροφής - Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος

«Από τους πατέρες μας παραλάβαμε μια Ελλάδα καλύτερη απ’ αυτή που έχουμε σήμερα, ελεύθερη, δημοκρατική, ενταγμένη στον πολιτισμένο κόσμο της ευημερίας και της προόδου. Εμείς ποιά Ελλάδα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Απέναντι στο ερώτημα αυτό όλοι μας πρέπει ν’ αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Μήπως εγκαταλείψαμε την πίστη μας σε βαθμό ώστε να χάσουμε την ελπίδα και τη δύναμή μας; Μήπως δεν αγαπήσαμε την πατρίδα μας, όσο θα έπρεπε; Μήπως η σύγχρονη Παιδεία μάς στέρησε τις αξίες και φτιάξαμε μια κοινωνία που μετράει τα πάντα με νούμερα και προϊόντα, με αυτό που ο άνθρωπος έχει και όχι αυτό που είναι; Είναι καιρός αυτοκριτικής και επιστροφής…»

Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος

Ταξιδεύοντας στην Σύμη



Η πόλη στο βάθος είναι η αρχαία Κνίδος της δυτικής Μικράς Ασίας



Η πόλη στο βάθος είναι η αρχαία Κνίδος της δυτικής Μικράς Ασίας

Λαός που φοβάται τον θάνατο δεν μπορεί να μεγαλουργήσει - Κώστας Τσιρόπουλος

Ένας λαός που φοβάται τον θάνατο δεν μπορεί να μεγαλουργήσει, ένας λαός που είναι αφοσιωμένος στις ηδονές του κόσμου τούτου, δεν μπορεί να υψώσει την ψυχή του και να κερδίσει την αξιοπρέπεια και την ελευθερία του. Και ο δικός μας λαός, φωτισμένος από την πίστη του στην αιωνιότητα της Χάριτος, διψασμένος για αθανασία, διαπαιδαγωγημένος από την Εκκλησία του, ήξερε να θυσιαστεί και να νικήσει, για να προσφέρει σ’ εμάς μια τίμια και υπερήφανη ζωή και να μας γίνει υπόδειγμα.

Κώστας Τσιρόπουλος

Ήταν για την ελπίδα που κινδύνευε. - Ηλίας Βενέζης

Δεν ήταν μόνο για τα αγαθά τους,

για την ξερή τους γη,

για το γυμνό τους βράχο

 που είπαν ΟΧΙ οι Έλληνες.

Ήταν για την ελπίδα που κινδύνευε.

Ηλίας Βενέζης

Ένας στρατιώτης μουρμουρίζει στο αλβανικό μέτωπο - Νικηφόρος Βρεττάκος

«..Τριγυρίζουμε πάνω στο χιόνι με τις χλαίνες κοκκαλιασμένες.

Ποτέ δεν βγήκε ο ήλιος σωστός απ’ τα υψώματα του Μοράβα,

ποτέ δεν έδυσε ο ήλιος αλάβωτος απ’ τ’ αρπάγια της Τρεμπεσίνας.

Τρεκλίζω στον άνεμο χωρίς άλλο ρούχο,

διπλωμένος με το ντουφέκι μου, παγωμένος και ασταθής.

(Σαν ήμουνα μικρός καθρεφτιζόμουνα στα ρυάκια της πατρίδας μου

δεν ήμουν πλασμένος για τον πόλεμο).

Νικηφόρος Βρεττάκος

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ! - Γ.Α. Βλάχος

[...] Λοιπόν;... Θα συνεχίσωμεν την συζήτησιν; Θα βάλωμεν κάτω έναν καφέν και θα σταθώμεν γύρω από το φλιτζάνι του οι απόλεμοι, οι άχρηστοι, οι καφενόβιοι, διά να πούμε, περί του ποιος θα νικήση και ποιος θα επικρατήσει;... Προς Θεού! θα νικήση η Ελλάς! Όλους; ΟΛΟΥΣ! ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟΝ! Χωρίς συλλογισμούς, χωρίς συζητήσεις, χωρίς κεφάλια τα οποία αργοκινούνται και αμφιβάλλουν, χωρίς μυαλό. Μυαλό δεν χρειάζεται. Χρειάζεται ενθουσιασμός και παραφροσύνη. Χρειάζεται θάρρος αλόγιστον και καρδιά. Με αυτό το υλικόν έγινεν ο Αγών του Εικοσιένα. Με αυτά τα όπλα νικούν οι λαοί. Ήρθατε να πάρετε την Ήπειρον;... ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Έχετε Στρατούς, έχετε Στόλους, έχετε αεροπλάνα, είσθε σαράντα πέντε εκατομμύρια και είμαστε πέντε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Θα μας κάψετε. ΔΕΝ ΣΑΣ ΤΗΝ ΔΙΝΟΜΕ. Και θα προχωρήσωμεν και θα νικήσωμεν και θα σας πετάξωμεν εις την θάλασσαν. Γίνεται;... Γίνεται, δεν γίνεται,αυτό πρέπει να αισθάνεται και να βροντοφωνή η καρδιά. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΗ.

Γ.Α. Βλάχος

Πορεία στο μέτωπο - Οδυσσέας Ελύτης

«…Νύχτα πάνω στη νύχτα βαδίζαμε ασταμάτητα, ένας πίσω απ’ τον άλλο, ίδια τυφλοί… Και τις λίγες φορές όπου κάναμε στάση να ξεκουραστούμε, μήτε που αλλάζαμε κουβέντα, μονάχα σοβαροί και αμίλητοι, φέγγοντας μ’ ένα μικρό δαδί, μία μία μοιραζόμασταν τη σταφίδα. Ή φορές πάλι λύναμε βιαστικά τα ρούχα και ξυνόμασταν με λύσσα ώρες πολλές, όσο να τρέξουν τα αίματα. Τι μας είχε ανέβει η ψείρα ως το λαιμό, κι ήταν αυτό πιο κι απ’ την κούραση ανυπόφερτο… Ύστερα και γιατί, ολοένα πιο συχνά, τύχαινε τώρα ν’ απαντούμε απ’ τ’ άλλο μέρος να’ ρχονται οι αργές οι συνοδείες με τους λαβωμένους… Όμως εμείς το μόνο που προσέχαμε ήταν εκείνες οι φωνές μέσα στα σκοτεινά, που ανέβαιναν, καυτές ακόμη από την πίσσα του βυθού ή το θειάφι: «Οϊ Οϊ, μάνα μου», «οϊ οϊ, μάνα μου», και κάποτε, πιο σπάνια, ένα πνιχτό μουσούνισμα, ίδιο ροχαλητό, που ‘λεγαν, όσοι ξέρανε, είναι αυτός ο ρόγχος του Θανάτου.»

Οδυσσέας Ελύτης

Εβδομήντα χρόνια από το θαύμα του 1940 - Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως ΑΝΔΡΕΑΣ

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

Πέρασαν κιόλας εβδομήντα χρόνια από το φθινοπωρινό εκείνο πρωϊνό της 28ης Οκτωβρίου 1940. Ήταν τότε, που η φασιστική Ιταλία μας κήρυξε αναίτια τον πόλεμο και που οι σειρήνες σήμαιναν πανεθνικό συναγερμό και ξεσηκωμό των Ελλήνων εναντίον των Ιταλών εισβολέων.

Πράγματι ! Εκείνη η μέρα έδειξε πως ο Ελληνικός Λαός ήταν όντως συνέχεια των Μαραθωνομάχων των Βυζαντίνων πολεμιστών και υπερασπιστών της Βασιλεύουσας, των γενναίων αγωνιστών του 1821, αλλά και των θρυλικών Μακεδονομάχων και Μπιζανομάχων του 1912 - 1913. Ίδια η αγάπη για την Πατρίδα, ίδια η περιφρόνηση προς τους σιδερόφρακτους εχθρούς, ίδιο το πνεύμα της αυτοθυσίας και της λεβεντιάς. Κι’ ακόμη, ίδια η πίστη στους θεούς, στα προχριστιανικά χρόνια, ίδια και στους αγώνες της χριστιανικής εποχής : Ο Χριστός και η Θεοτόκος, η Υπέρμαχος του Έθνους μας Στρατηγός, ήταν που έδιναν φτερά σ’ εκείνους που πάλευαν «υπέρ βωμών και εστιών», για να μείνη αδούλωτη και ελεύθερη η Ελληνική μας Πατρίδα, από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια μέχρι τις 28 Οκτωβρίου 1940, βροντοφωνάζοντας ολόψυχα το «ΟΧΙ».

Όλος ο κόσμος έμεινε κατάπληκτος όταν η μικρή Ελλάδα αποφάσισε, χωρίς δισταγμό, να τα βάλη με την πανίσχυρη αυτοκρατορία του Μουσολίνι. Κι’ αυτό, ενώ ολόκληρη η Ευρώπη πλην της Αγγλίας, βρισκόταν υπόδουλη των Γερμανών (κυρίως) και των Ιταλών, που αποτελούσαν την συμμαχία του «Άξονα», τον οποίο τον διαφήμιζαν ως αήττητο.

Όταν, όμως, μιλάει η καρδιά, τότε τι αξίζουν οι πολεμικές μηχανές και τα σύγχρονα όπλα του θανάτου ; «Θα πεθάνουμε όλοι», ήταν το σύνθημα, που πίστευαν και έλεγαν τα Ελληνόπουλα εκείνη την μεγαλειώδη εποχή. Και γι’ αυτό, ξεκινούσαν για το Μέτωπο «με το χαμόγελο στα χείλη» και με την απόφαση να πετάξουν στην θάλασσα τους θρασύδειλους επιδρομείς.

Έτσι, πάνω στην Πίνδο και στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, στους αιθέρες και στα νερά της Μεσογείου και της Αδριατικής, οι φαντάροι μας, οι αεροπόροι και οι ναύτες μας, έγραψαν με το πύρωμα της καρδιάς τους και με το άλικο αίμα τους σελίδες άφατης δόξας και μεγαλείου.

Μπροστά σ’ αυτό το μεγαλείο αναγκάστηκε κι’ αυτός ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, ο Ουΐνστων Τσώρτσιλ, να διατυπώση τον περίφημο λόγο : «Μέχρι τώρα λέγαμε, ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες • στο εξής θα λέμε, ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες» ! Μεγάλα λόγια, που, δυστυχώς, όταν μετά τον Πόλεμο ήλθε η ώρα να μοιρασθούν οι Σύμμαχοι μαζί μας την νίκη, αδίκησαν κατάφωρα την Ελλάδα. Γιατί ούτε η Βόρειος Ήπειρος μας αποδόθηκε, ούτε μέρος της Θράκης, όπου οι Βούλγαροι - σύμμαχοι των Γερμανών στην Κατοχή - έθυσαν και απώλεσαν • αλλά και αυτά τα Δωδεκάνησα μόλις και μετά βίας κατέστη δυνατόν να κατοχυρωθούν στην Ελλάδα. Όντως, σημεία της αδικίας και της αχαριστίας των λεγομένων «Μεγάλων» της γης...

Όμως, πρέπει να εξάρουμε και το γεγονός, ότι η Ελλάδα διέθετε, τότε, πολιτειακή, πολιτική, στρατιωτική και θρησκευτική ηγεσία αξία των περιστάσεων και των ιδιαίτερα δύσκολων εκείνων καιρών : Ο Βασιλεύς ΓΕΩΡΓΙΟΣ Β , ο πρωθυπουργός ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ, ο Αρχιστράτηγος ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΟΣ και όλοι οι γενναίοι ηγήτορες των ενόπλων δυνάμεων και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ, ήσαν οι άνθρωποι, που εχρησιμοποίησε η Θεία Πρόνοια για να μεγαλύνουν και να δοξάσουν το Έθνος. Ας είναι αγήρως και αιωνία η μνήμη τους, όπως αιωνία να είναι η μνήμη και των πολεμιστών, που άφησαν την τελευταία πνοή τους στα βουνά, στα πέλαγα και στις καταπληκτικές αερομαχίες. Θεωρούμε, ακόμη, αναγκαίο να αναφέρουμε και τους αχώριστους συντρόφους των φαντάρων μας : τα άλογα και τα μουλάρια, που ακούραστα, υπομονητικά, μουσκεμένα κι’ αυτά από την βροχή και το χιόνι μετέφεραν τρόφιμα και πυρομαχικά στον μαχόμενο Στρατό μας. Πολλά απ’ αυτά τα ηρωϊκά ζώα γκρεμίστηκαν σε βαθειές χαράδρες η σκοτώθηκαν από τα εχθρικά πυρά η δεν άντεξαν στην πείνα και στις αφάνταστες κακουχίες. Και κάποιοι φαντάροι έκλαιγαν σαν μικρά παιδιά, όταν έχαναν τα πολύτιμα ζωντανά, που τους είχε εμπιστευθή η Πατρίδα, επιβεβαιώνοντας τον θεόπνευστο λόγο της Αγίας Γραφής : «δίκαιος οικτείρει ψυχάς κτηνών αυτού» (Παροιμ. ιβ 10). Δηλαδή, ο καλός άνθρωπος πονάει τα ζώα του.

Τι να πούμε, τώρα, για τις ηρωΐδες της Πίνδου, τις γενναίες εκείνες Ηπειρώτισσες, που ζαλωμένες με πολεμοφόδια και κανόνια ανέβαιναν στις απάτητες βουνοκορφές, βοήθεια και στήριγμα των φαντάρων μας ; Κι’ ακόμη, για τις άλλες αφανείς ηρωΐδες, τις νοσοκόμες, που είτε στο Μέτωπο είτε στα Νοσοκομεία, στα μετόπισθεν, έδιναν βάλσαμο παρηγοριάς στους τραυματίες ; Αλλά και στους καλλιτέχνες εκείνου του καιρού, με προεξάρχουσα την Σοφία Βέμπο, την θρυλική «τραγουδίστρια της Νίκης», που εμψύχωναν τον Στρατό μας και, παράλληλα, γελοιοποιούσαν τον Ντούτσε, τον φανφαρόνο Ιταλό δικτάτορα, οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη μας. Τέλος, στρέφουμε την σκέψη μας στους στρατιωτικούς Ιερείς, που με τους παραμυθητικούς λόγους, τις προσευχές, την εξομολόγηση των μαχητών, τις Θείες Λειτουργίες, που τελούσαν, συχνά, μέσα στα χιόνια, έδιναν κουράγιο και δύναμη στους στρατιώτες μας και ατσάλωναν τις ψυχές τους, ότι με την βοήθεια του Θεού και κάτω από την σκέπη της Παναγίας η Νίκη θα στέψη τα «ιερά όπλα» των Ελλήνων, όπως έλεγε η εμπνευσμένη Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου, που εξεδόθη ευθύς, μόλις εκδηλώθηκε η Ιταλική επίθεση εναντίον της Χώρας μας, στις 28 Οκτωβρίου 1940.

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

Σήμερα, που ο κόσμος και ιδιαίτερα η Πατρίδα μας περνάει αυτήν την πρωτοφανή οικονομική, κοινωνική και ηθική κρίση, είναι απόλυτη ανάγκη να στρέψουμε τον νου και την καρδιά μας στο Έπος του 1940 και να παραδειγματισθούμε : Να καλλιεργούμε την ομόνοια, την ενότητα, την αλληλεγγύη, την αγάπη για την Ελλάδα, την πίστη στον Θεό και την καταφυγή στις πρεσβείες της Θεοτόκου, όπως έκαναν οι αγωνιστές της ανεπανάληπτης εκείνης εποχής. Είναι αυτά, που θα μας βγάλουν από τα σημερινά αδιέξοδα και θα οδηγήσουν ξανά την Ελλάδα στον δρόμο της τιμής, ώστε να είναι σεβαστή στους φίλους και υπολογίσιμη στους εχθρούς.

Χρόνια πολλά σε όλους, άγια και αγωνιστικά, γεμάτα Χριστό και Ελλάδα.

 

Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης ΑΝΔΡΕΑΣ

ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΕΠΟΥΣ ΤΟΥ 1940 - π. Ιωήλ Κωνστάνταρος

Έχει λεχθεί και είναι φυσικά αλήθεια αναμφισβήτητη ότι τα έθνη και οι λαοί, δεν πορεύονται την οδό των πεπρωμένων τους ως δια μαγείας και από μόνοι τους. Καθοδηγούνται από πρόσωπα που ζουν οι ίδιοι την ζωντανή παράδοση του τόπου τους, όντας οι ίδιοι γνήσια τέκνα του λαού που προΐστανται.

Εν όψει της επετείου του ηρωικού έπους του 1940, και μετά από εβδομήντα ακριβώς χρόνια, επάνω στην πραγματικότητα των ανθρώπων που καθοδηγούν τα έθνη, θα χαράξουμε κάποιες σκέψεις, όχι βεβαίως για να μας καταλάβει πνεύμα καταθλίψεως, αλλ’ αντιθέτως να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε χρέος, αφ’ ενός μεν να απορρίψουμε τους σύγχρονους γραικύλους, αφ’ ετέρου δε, να αναζητήσουμε και να αναδείξουμε τις φωτεινές αυτές προσωπικότητες που βιώνουν και εμπνέουν τα αιώνια Ιδανικά της φυλής μας: Ορθοδοξία, Πατρίδα και Οικογένεια.

Ας ανοίξουμε λοιπόν για λίγο την Βίβλο της Εθνικής μας Ιστορίας, στην μοναδική και χρυσή εποχή του 1940 και με τα μάτια της ψυχής μας, ας ατενίσουμε τις στιβαρές Ελληνικές προσωπικότητες που βρίσκονταν στις κορυφές της Εκκλησίας, της Πολιτείας και φυσικά του ένδοξου και ηρωικού μας Στρατού.

Ομολογουμένως ίλιγγος μας καταλαμβάνει όταν συνειδητοποιούμε την αξία και το πνευματικό εκτόπισμα του καθενός από αυτούς, στο ίδιο του τον τομέα, αλλά και γενικώτερα στην ιστορική σκηνή της εποχής τους.

1. Ας ξεκινήσουμε με την πολιτειακή κορυφή. Βασιλεύς Γεώργιος Β΄. Ο Βασιλεύς της νίκης. Του ανθρώπου του οποίου και μόνο η πνευματική διαθήκη που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, τον κατατάσσει ανεπιφυλάκτως στους Εθνομάρτυρες και στις υψηλές προσωπικότητες της Ελλαδικής Εκκλησίας μας.

Τούτο μόνο να υπογραμμίσουμε: Ήταν τέτοια και τόση η δύναμη της προσωπικότητάς του, ώστε ακόμα και άνθρωποι που είχαν πολιτική κοσμοθεωρία διαφορετική ή και άκρως αντίθετη με αυτό που αντιπροσώπευε ο Βασιλεύς Γεώργιος, στις τρομερά δύσκολες και τραγικά επικίνδυνες διασκέψεις των Μεγάλων Δυνάμεων, σχετικά με τις σφαίρες πολιτικής επιρροής και τις εθνικές μας προαιώνιες διεκδικήσεις, τον ίδιο τον Βασιλέα Γεώργιο εμπιστεύονταν, ώστε να εκπροσωπήσει το Έθνος μας και να διεκδικήσει τα απαράγραπτα δίκαιά μας!

Θα πρέπει δε να είναι κανείς πολύ ρηχός ηθικώς και μορφωτικά ελλιπής για να μη σταθεί με τον ανάλογο σεβασμό και το εθνικό δέος, μπροστά στην ανεπανάληπτη αυτή ελληνική προσωπικότητα, η οποία, δυστυχώς, παραμένει εν πολλοίς άγνωστη στην σύγχρονη ιστορική μας πραγματικότητα και βιβλιογραφία. Δεν θα είμαστε υπερβολικοί αν τονίσουμε ότι ο Βασιλεύς Γεώργιος Β΄ θα έπρεπε να προβάλλεται επισήμως (αν υπήρχαν ελληνόψυχοι κυβερνήτες), ως ο ηγέτης που είναι καθημερινώς έτοιμος για την θυσία υπέρ του Έθνους του!

2. Κυβερνήτης – Πρωθυπουργός: Ιωάννης Μεταξάς.

Ο στρατιώτης της Ελλάδος, αφ’ ότου εισήλθε στην Σχολή Ευελπίδων, έως και την ημέρα του παραδόξου θανάτου του! Είχε την τύχη να τον βρει ο θάνατος μέσα στο μεγαλείο της δόξας και του θριάμβου και διηνεκώς να σελαγίζει η ηρωική του μορφή στο στερέωμα του αθάνατου Ελληνικού μας Έθνους.

Το δε ερώτημα που προβάλλεται, τέτοιες ημέρες, ευκαίρως-ακαίρως, για το ποιός είπε στους Ιταλούς το «ΟΧΙ», μόνο ως κακόγουστο αστείο θα μπορούσε να το εκλάβει κανείς, στην αστεία του πλευρά, ενώ στην σοβαρή του, αποδεικνύει την ανοησία αυτών που το θέτουν και το πόσο αδαείς και όχι μόνο περί την ιστορική πραγματικότητα είναι όσοι το υποβάλλουν.

3. Αλέξανδρος Παπάγος: Ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου και κατόπιν στρατάρχης. Με την ακαταμάχητη στρατιωτική του επιβολή και την όλη ισχυρή και ολύμπια προσωπικότητά του, οδήγησε τον Ελληνικό Στρατό στην δόξα των βουνών της Βορείου Ηπείρου και κατόπιν έσωσε το Έθνος μας από τον επάρατο συμμοριτισμό.

4. Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας. Μια ανεπανάληπτη μορφή. Ο ηρωϊκός, ατρόμητος και άγιος αρχιεπίσκοπος Αθηνών, ο από Τραπεζούντος Χρύσανθος Φιλιππίδης. Ο άνδρας με τις τόσες Εθνικές και Εκκλησιαστικές περγαμηνές, που ετίμησε όσο ουδείς άλλος την υψηλή του θέση, αφού, για όσους γνωρίζουν, προτίμησε να χάσει τη θέση του, παρά να ταπεινώσει την Ελλαδική Εκκλησία μπροστά στους χιτλερικούς και ταυτοχρόνως να χάσει την προσωπική του αξιοπρέπεια.

Ας μη λησμονούμε ποτέ ότι ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος είναι ο πρώτος αυθεντικός Εθνικός αντιστασιακός, που με την πράξη του υπογραμμίζει σε όλους τους μετέπειτα πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ο Έλληνας Ορθόδοξος κληρικός...

Και τίθεται κατόπιν αυτών, αμείλικτο τώρα το ερώτημα, όχι ποιοί από όλο τον συρφετό των ξένων που θρονιάστηκαν στην γλυκιά μας πατρίδα, αλλά, ποιά Ελληνόπουλα σήμερα, γνωρίζουν ή έστω έχουν ακούσει κάτι για τις θρυλικές αυτές μορφές που έζησαν και έπεσαν για να μας χαρίσουν Ελεύθερη πατρίδα και Ελεύθερη και Ζωντανή Εκκλησία;

Ποια σύγχρονα σχολικά εγχειρίδια ή πανεπιστημιακά συγγράμματα, κάνουν λόγο για τους άνδρες αυτούς και το έργο τους; Αν γίνεται κάποια αναφορά σ’ αυτούς, γίνεται μόνο και μόνο, ώστε να αμαυρώσουν τα αστραπτερά τους μέτωπα.

Σε ποιες οδούς έχουν χαρίσει (οι εθνοπατέρες και γενικώτερα η τοπική αυτοδιοίκηση), τιμητικώς τα ηρωικά τους ονόματα; Και σε ποιά σημεία του κράτους (πλην του Καλπακίου), βρίσκονται οι σεπτές προτομές τους;

Να περάσουμε τώρα να κάνουμε σύγκριση με τα ανάλογα πρόσωπα τα οποία κατέχουν σήμερα τους ανάλογους θώκους; Ούτε καν το τολμούμε.

Και μετά από αυτή την ζοφερή, το ολιγώτερον πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε σήμερα, τι μας μέλλει; Η απογοήτευσις; Όχι δα. Το είπαμε και στην αρχή. Προβάλλουμε τις εθνικές μας προσωπικότητες, για να αφυπνιστούμε, να αγωνιστούμε και ταυτοχρόνως να παρακαλέσουμε θερμώς τον Θεό και την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Κυρία Θεοτόκο, να προστατεύσουν και πάλι το Έθνος μας. Να προστατεύουν και ταχέως να μας χαρίσουν Ορθοδόξους Έλληνες άρχοντες, προς πείσμα των σκοτεινών δυνάμεων και προς δόξαν της αιωνίας Ελλάδος.

Να μας χαρίσουν ανθρώπους που θα εφαρμόζουν τα αθάνατα ιδανικά μας, τώρα μάλιστα που οι τόσοι ξένοι που κατοικούν στην πατρίδα μας, έχουν ανάγκη από Ορθόδοξο και αυθεντικό Ελληνοχριστιανικό πολιτισμό.

Των δε πρωτεργατών του χρυσού Έπους του 1940, αιωνία η μνήμη. Αμήν.

Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος