Άρθρο-παρέμβαση του Πρωτοπρεσβύτερου και
Εφημέριου του Ι.Ν. Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού, π. Ιωάννη Καλογερόπουλου, αναφορικά
με τις τελευταίες εξελίξεις στα εσωτερικά της Εκκλησίας, με επίκεντρο το σοβαρό
θέμα των όσων λαμβάνουν χώρα στον Ι.Ν. Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού.
Θαύμα με τραύμα στο Λυκαβηττό;
του Πρωτοπρεσβύτερου π.
Ιωάννη Καλογερόπουλου
Εφημέριου Καθεδρικού Ιερού Ναού Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού
Με ανακούφιση άκουσα την εγκύκλιο
της Ιεράς Συνόδου που διαβάστηκε σε όλους τους Ιερούς Ναούς μας για τα «νέα
θαύματα» της εποχής μας και με χαρά είδα ότι και ο Άγιος Αργολίδος και ο Άγιος
Θεσσαλιώτιδος και ο έγκριτος θεολόγος κος Ι. Μπουγάς άνοιξαν επιτέλους το θέμα
του Λυκαβηττού.
Γράφω αυτές τις σκέψεις απλά και
μόνο για υγιή συμ-προβληματισμό και για κανέναν άλλο λόγο, άλλωστε δεν έχω και
κάποια αρμοδιότητα.
Βλέπουμε και ακούμε… ουρές
χιλιομέτρων κ.ά.
Και σκέφτομαι… Αυτές οι ουρές
χιλιομέτρων γιατί δεν ήταν σήμερα σε μια άλλη εκκλησία; Σε ένα μοναστήρι; Σε
ένα άσημο χωριό; Σε μια Θ. Λειτουργία; Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό; Γιατί μόνο ο
παππούλης του Λυκαβηττού; Γιατί όχι και κάπου αλλού; Τόση Γη, τόση Ορθοδοξία!
Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό;
Και σκέφτομαι… αφού ο Τ. Σταυρός
που αγιάζει ο παππούλης στο Λυκαβηττό είναι με υπερφυσικές ιδιότητες (!), τον
παρακαλώ να τον φέρει και στη δική μου ενορία να αγιάσω και εγώ τους δικούς μου
ενορίτες. Κι αν εγώ δεν μπορώ να κάνω θαύματα γιατί είμαι ανάξιος (!), ας έρθει
ο ίδιος να αγιάσει και τους δικούς μου ασθενείς! Γιατί μόνο στο Λυκαβηττό;