Ἰαχή ἀγάπης…
«Κ.Π.»
Στὰ φοιτητικά μας χρόνια, ἀακούσαμε σὲ μία ὁμιλία
τοῦτο τὸ περιστατικό. Εἶπε ὁ φωτισμένος Πνευματικός, ὁ μακαριστὸς π. Γεώργιος
Δημόπουλος: - Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ Εὐαγγελιστὴς εἶχε βαφτίσει
χριστιανὸ ἕναν νεαρό, πρώην εἰδωλολάτρη, ὁ ὁποῖος μὲ τὸν καιρὸ ἔγινε φλογερὸς,
καὶ ὁ Ἅγιος τόν ἐμπιστεύτηκε στὴν φροντίδα τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἴδιος ἔφυγε
γιὰ νὰ κηρύξει ἀλλοῦ τὸ Εὐαγγέλιο…
Ὅταν ἐπέστρεψε ὁ Ἰωάννης, εἶδε καὶ ἔμαθε πὼς ὁ μαθητὴς του ἐγκατέλειψε τήν Ἐκκλησία, καὶ ζεῖ στὸ δάσος μὲ ὁμάδα ληστῶν ποὺ ἔκλεβαν τὴν περιοχή. Πολὺ στεναχωρήθηκε ἀλλὰ ἡ ἀγάπη του τὸν ὠθοῦσε στὴ σωτηρία τοῦ Μαθητῆ του, ποὺ παραστράτησε. Δὲν εἶπε – Ἐγὼ θὰ προσεύχομαι γιὰ τὴ μετάνοιά του! Δὲν ἡσύχασε μὲ αὐτὸ μόνο. Δὲν παραιτήθηκε ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη του. Γι’ αὐτό, παρὰ τὸ προχωρημένο τῆς ἡλικίας του, χωρὶς νὰ χάσει χρόνο, βρῆκε ἄλογο καὶ ὁδηγὸ καὶ ἔσπευσε στὸ δάσος, νὰ ἀναζητήσει τὴ συμμορία τῶν ληστῶν, νὰ βρεῖ καὶ νὰ σώσει τὸν Μαθητή του, ποὺ παρασύρθηκε στὴν ἁμαρτωλὴ ζωή.