Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021

Πέταξε «εν ταις αγκάλαις του Θεού» ο π. Γρηγόριος Μουσουρούλης


 Αισθήματα οδύνης προκάλεσε η είδηση της κοιμήσεως του επί σειρά ετών
Αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου 
της Εκκλησίας της Κύπρου,

 Αρχιμανδρίτη Γρηγόριου Μουσουρούλη,
Θεολόγου - Φιλολόγου,
Μέλους της Αδελφότητος Θεολόγων «Ο Σωτήρ»  

ο οποίος έφυγε από αυτόν τον κόσμο σήμερα τα ξημερώματα και πέταξε «εν ταις αγκάλαις του Θεού», αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό  σε όσους γευθήκαμε την επικοινωνία μαζί του, και νιώσαμε την πνευματικότητά του η οποία γλύκανε τις καρδιές μας.

Για τον π. Γρηγόριο θα έλεγα με λίγα λόγια πως ήταν ένας σωστός, λογικός, συνετός, μετρημένος, σώφρων, γλυκής, ευγενής, φιλόξενος, πράος άνθρωπος, μεγάλης πίστεως, αφοσιώσεως και αγάπης προς τον Σωτήρα Χριστό. 
Μπορώ να πω ανεπιφύλακτα πως ο Γέροντας ήταν «άρτιος του Θεού άνθρωπος» ολοκληρωμένη πνευματική προσωπικότητα. Αληθινός μαθητής του Χριστού και γνήσιο τέκνο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Φιλακόλουθος, ευλαβής, παραδοσιακός κληρικός, εργατικός, καταδεκτικός, προσηνής και φιλάδελφος.
Παρέδωσε τον εαυτόν του από την νεότητά του εις την ολοπρόθυμο διακονία, του Θεού και των ανθρώπων δια της Ιεραποστολής. 
Υπηρέτησε το Άγιο Θυσιαστήριο χειροτονηθείς υπό του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου του Β΄, και υπηρέτησε εις τον Ιερό Καθεδρικό Ναό του Αγίου Ιωαννου Αρχιεπισκοπής Κύπρου στην Λευκωσία επί 6 έτη.

Εκ του υπουργήματος του Εξομολόγου-Πνευματικού πατρός, ανάπαυσε πολλούς πιστούς εις το επιτραχήλιο του. Πολλοί προσέτρεχαν και γονάτιζαν κάτω από το πετραχήλι του, και όλοι βρήκαν ανάπαυση κοντά του, και ωφελήθηκαν από τους σοφούς και πατρικούς λόγους του. Στηρίχτηκαν, ενισχύθηκαν και βοηθήθηκαν στον αγώνα και την αγωνία τους για τη σωτηρία της ψυχής τους.
 
Πολλοί θα ενθυμούμεθα τα κηρύγματά του στον Καθεδρικό Ναό κάθε Κυριακή τα οποία άκουγαν και από το ΡΙΚ 1 σε όλη την γη. Είχα την ευλογία επί πολλά έτη να μεταφέρω το Κυριακάτικο κήρυγμα στον ιστοχώρο, το οποίο και σταμάτησε να μου στέλνει μετά από προτροπή του προϊσταμένου της Αδελφότητος του. Πολλά πνευματικά του τέκνα διαμαρτυρήθηκαν για το ότι δεν τα δημοσίευα, διότι επιθυμούσαν να τα διαβάζουν και να τα κρατούν ως πολύτιμη παρακαταθήκη. Αυτός όμως έκανε απόλυτη υπακοή.
 
Μέχρι λίγες μέρες πριν αρρωστήσει από τον ύπουλο ιό covid 19, έστεκε όρθιος σαν λαμπάδα αναμμένη στην Αγία Τράπεζα στον Καθεδρικό  Ναό του Αγίου Ιωάννου της Αρχιεπισκοπής στην Λευκωσία, ευχόμενος αδιάλειπτα και προσευχόμενος για όλους.
Ανθρωπίνως όσοι τον αγαπήσαμε λυπούμεθα, διά την στέρηση και τον χωρισμό του, έχουμε όμως χρηστές ελπίδες, προς τον Πανάγαθο Θεό, ότι η μακαρία αυτού ψυχή μετέβη «εν χώρα ζώντων».
 

Τον αποχωριζόμαστε προσωρινώς και κατά τον προσωρινό αυτό χωρισμό αισθανόμαστε την ανάγκη να του εκφράσουμε τη βαθιά ευγνωμοσύνη και την καρδιακή ευχαριστία για όσα μας πρόσφερε.

Πρέπει να το ομολογήσω ότι η Κύπρος για εμένα από σήμερα έγινε φτωχότερη. Αναπολώ την πρώτη γνωριμία μας με τον π. Γρηγόριο στην Καλαμάτα όπου διακονούσε το Χριστιανικό Έργο την περίοδο του σεισμού, μετά ήλθε στο διπλανό αγαπητό Αγρίνιο στην Χριστιανική Ένωση, έπειτα στην Αθήνα στο Οικοτροφείο.
Οι δρόμοι μας έσμιξαν από τον καιρό που ως λαϊκός διακονούσε την Εκκλησία στην Λεμεσό. Μετά ήλθε, για όσους τον αγαπούσαμε το αποκορύφωμα, έγινε κληρικός στην Λευκωσία.

Αισθανόμουν όταν έφτανα στο αεροδρόμιο  -ακόμα και αν δεν τον έβλεπα κατά την παραμονή μου- ότι είχα τον δικό μου άνθρωπο στην Κύπρο. Πως να ξεχάσω την αγάπη του για τον Κυπριακό Ελληνισμό, ενθυμούμαι σε μια συζήτηση, αναμένοντας επισκέπτες εξ Αθηνών, να με πειράζει λέγοντάς μου, εσύ την αγαπάς την Κύπρο αλλά δεν είσαι Κύπριος πολίτης, και μου έδειξε με περηφάνεια την Κυπριακή του ταυτότητα. Τόσο την αγάπησε που το σκήνωμά του θα παραμείνει εκεί.

Όταν ανοίξει -ελπίζω σύντομα ο δρόμος- και φτάσω ξανά στην Κύπρο μας σεβαστέ μου και πολύκλαυστε Γέροντα π. Γρηγόριε, η πρώτη επίσκεψή μου θα είναι στο μνήμα σου. Θα έλθω με τον κοινό μας και αγαπητό φίλο Γιώργο Θεοδώρου, που και από το κρεβάτι της ασθενείας σου στο νοσοκομείο, δια του τηλεφώνου με ρωτούσες πως είναι.
 Μέσα σε λίγο καιρό από την Κύπρο έφυγαν για τον Ουρανό η δις Μπότσαρη Αγγελική και ο  π. Γρηγόριος Μουσουρούλης.  

Μακαριστέ π. Γρηγόριε 
«Μη παύσης άνωθεν ημάς εποπτεύων» 
πρέσβευε για όλους μας,
 τώρα που οδεύεις στο Επουράνιο θυσιαστήριο.

Και εμείς θα ενθυμούμεθᾳ με ευγνωμοσύνη πάντοτε, 
την οσία βιωτή σου, το άγιο παράδειγμά σου, 
και τους χαριτωμένους λόγους σου
 
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος

71 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Αναστάσιε γνωρίζοντας την πνευματική-φιλική σου σχέση με τον αείμνηστο πλέον π. Γρηγόριο σε συλλυπούμαι από καρδιά. Να έχεις τις ευλογίες του.
Β. Α.

Ανώνυμος είπε...

Μου είναι αδύνατο να πιστεύψω ότι μας εγκατέλειψε τόσο γρήγορα και μας άφησε ορφανούς. Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς την παρουσία του; κάθε μέρα που θα περνά θα τον αναπολούμε. Μας ευεργέτησε πνευματικά. Οι προσευχές μας τον συνοδεύουν ας μας προσφέρει και από τον ουρανό τις ευλογίες του.

Ανώνυμος είπε...

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ .ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.ΟΜΟΡΦΗ ΨΥΧΗ.

Ανώνυμος είπε...

Ήταν δυνατός εν λόγω και έργω. Ένας αγαθός γιγαντας. Τετοιοι ανθρωποι εν αγαθοίς αυλισθήσονται.Αφήνει λαμπρό παράδειγμα υπακοής στην αδελφότητα. Να έχουμε την ευχή του!

ORTHODOXIA ORTHO είπε...

Αιώνια η μνήμη αυτού!

Τίποτε άλλο!

Ανώνυμος είπε...

Γιατί δεν πρόσεξε;;;
Ρε Κωστόπουλε δεν του έδωσες καμιά συμβουλή να προσέχει.
Η απουσία του είναι οδυνηρή για πολλούς.
Αιωνία η μνήμη του.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλός άνθρωπος. Δεν πρόβαλε το εγώ το όπως άλλοι κάνουν διαρκώς...

Ανώνυμος είπε...

Ο θεός να τόν αναπαύει.... τόν είχαμε ανάγκη στήν "άχαρη"εποχή μας.

Πνευματικός είπε...

Έμαθα το πικρό νέο και σπάραξε η καρδιά μου. Διακαής ήταν η προσευχή όλων για την αποκατάσταση της υγείας του. Ούτως τω Κυρίω έδοξε.. Ανιδιοτελής άνθρωπος! Της προσφοράς και της θυσίας! Ειλικρινής! Άδολος! Όπως τον περιέγραψε με καίριες λέξεις ο Αναστάσιος. Πρέπει να προσθέσουμε και τα χρόνια, που ευρίσκετο ως φοιτητής και νεαρός πτυχιούχος στη Θεσσαλονίκη, όταν είχε πάνω του όλο το Φοιτητικό Οικοτροφείο ως βοηθός του ευλαβεστάτου Διευθυντού (πνευματικό τέκνο του άλλωστε) Ευστρατίου Βαμβουκλή!..

Ανώνυμος είπε...

ΔΙΣ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΤΩΡΑ Π ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ!!!!!ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΑΡΑΓΕ Ο ΘΕΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΥΠΡΙΟΥΣ?ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ?

Ανώνυμος είπε...

Ο καλός Θεός θα τον αναπαύσει στην Βασιλεία του γιατί ήταν άνθρωπος αγάπης και προσφοράς. Του οφείλω πολλά για τα όσα με δίδαξε στο οικοτροφείο.
Ο θάνατός του ας μας διδάξει ότι από ιούς δεν είμαστε άτρωτοι και πρέπει να υπάρχει προσοχή. Άδικος ο θάνατός του μπροστά στα όσα είχε να προσφέρει. Ας το καταλάβουν ορισμένοι…. που πιστεύουν ότι έστω και οι ιώσεις (όπως τις πιστεύουν) δεν προκαλούν θάνατο.

Ανώνυμος είπε...

Τι δεν προσέφερε στον Άγιο Βλάση στο Αγρίνιο.Τον πήρε ο Κύριος στα δεξιά του

Ανώνυμος είπε...

Αιωνία η μνήμη του. Ήταν για όλους μας πατέρας, αδελφός σύμβουλος, συμπαραστάτης.
Αγωνία μας είναι η Αδελφότητα σύντομα να μας στείλει αντικαταστάτη του.
Τότε η ψυχή του π. Γρηγορίου θα ευφρανθεί και θα δικαιωθεί για τα όσα με κόπους και ιδρώτα έφτιαξε με το συμβούλιο εδώ.

Ι.Ν. Αγίων Αντωνίου & Χαραλάμπους εις Κρύα Ιτεών Πατρών είπε...

ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΓΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΙΩΣΑ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΘΕΟΥ...ΥΠΕΡΟΧΗ ΨΥΧΗ...!!! ΕΥΧΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΑΤΕΡ ΓΡΗΓΟΡΙΕ...ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!! π.ι.δ.

ΓΛΘ είπε...

Αιωνία η μνήμη του.

Ανώνυμος είπε...

Υπήρξε δυναμικός χαρακτήρας, με πνεύμα θυσίας στην προσφορά του.
Αγωνιζόμενος ίνα μορφωθεί Χριστός εν ημίν.
Λυπούμαι πολύ που έφυγε τέτοιος εκλεκτός πνευματικός πατέρας!
Να έχουμε την ευχή του.

Ανώνυμος είπε...

Γεύεται Θεό ο π.Γρηγόριος...ο λόγος του πάντα να κατοικεί εντός μας

Ανώνυμος είπε...

Ο Κύριος να τον αναπαύσει!

Αναγνώστης

Χρυσούλα είπε...

Αιώνια η μνήμη του

Π. Γρηγορίου είπε...

Δικαίων ψυχαί έν αγαθοίς αυλισθήσονται!
Αιωνία αυτού η μνήμη!

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη η προσφορά του καί στο Αγρίνιο καί στίς κατασκηνώσεις τής Χριστιανικής Ενώσεως Αγρινίου ,στον Άγιο Βλάσιο Παρακαμπυλίων Αιτωλοακαρνανίας.

Unknown είπε...

Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του πατήρ Γρηγορίου μας 😔 🌼🌼

Ανώνυμος είπε...

Παίρνει τούς καλούς ο θεός γιατί δεν μας αξίζουν.Αιωνία η μνήμη αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Ένας Άγιος Αρχιμανδρίτης,
ένας αξιοθαύμαστος Ιερέας,
ένα πρότυπο Θεολόγου όχι μόνο στα λόγια αλλά και στην πράξη,
ένας άνθρωπος αγάπης, αφοσίωσης και συμπόνιας για τους ανθρώπους του Θεού,

Ο Πανάγαθος Θεός τον έχει πλέον εν σκηνές δικαίων, είμαστε πιο φτωχότεροι στη γη μα πλουσιότεροι στον ουρανό.

Έχουμε ακόμα ένα Άγιο να μεσιτεύει για 'μας στον Θεό.

Ας είναι αιωνία του η μνήμη.

Αλκιβιάδης - Φεβρωνία είπε...

Ήταν άνθρωπος αγάπης. Πολύ αγαπητός στην Κύπρο! Οι πάντες των ήξεραν για την αγάπη του και το έργο του.

Ανώνυμος είπε...

Αστέρι φωτεινό ήταν ο π. Γρηγόριος. Άνθρωπος που εργαζόταν για την δόξα της Εκκλησίας. Η απώλεια του είναι πλήγμα για την Εκκλησία της Κύπρου και την Κίνηση. Αιωνία του η μνήμη.

Ανώνυμος είπε...

Ήταν χαρισματούχος ως κληρικός και ως άνθρωπος. Μεγάλη η προσφορά του στην Κατασκήνωση και στην νεολαία. Δύσκολο να βρεθεί πολυτάλαντος σαν αυτόν άνθρωπος για να τον αντικαταστήσει.

Unknown είπε...

Π.Γρηγοριε,με δίδαξε η ευγνωμοσύνη σου προς τους συνεργατες σου. Εκεί ψηλά στην αιώνια χαρά σε παρακαλώ μη ξεχαστείς να μου "προσέχεις τον Π. Γαβριήλ. Πονάω πολύ και για τούς δυο σας! Σ.Μ.

Ανώνυμος είπε...

Σήμερα... απ το πρωί... σκοτείνιασε.... η Εκκλησία σκοτείνιασε... η καρδιά μαύρισε... όμως... ο Ουρανός.... ΧΑΙΡΕΤΑΙ!!! γιατί πήρε τον καλύτερο!!!! Ο Θεός πήρε κοντά του τον Πατέρα μας!!!! Διπλή η ορφάνια μας.... πρώτα η δ. Μπότσαρη.....και τώρα ο Πνευματικός μας Πατέρας.....!!!!!!
Η Κύπρος όλη ΠΕΝΘΕΙ!!!!!!! ΑΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗ!!!!!!
Ας μας λυπηθεί ο Θεός κι ας μας παρηγορήσει....
Την ευχή του να έχουμε!!!!!! Και την απλότητά του!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο καλό ότι θα ξεκουραστεί που όλο τον τρέχαμε και τον στενοχωρούσαμε με την συμπεριφορά μας. Τώρα θα απολαύσει για όσα αγωνίστηκε. Μην μας ξεχνάς π. Γρηγόριε.

Ανώνυμος είπε...

Ο εκλιπών ήταν ένας αξιαγάπητος κληρικός-ιεροκήρυκας και αφήνει πίσω του ένα ανεκπλήρωτο κενό στην πνευματική εκκλησιαστική ζωή της Κύπρου.

Ανώνυμος είπε...

Έχασε τη μάχη με τον «αόρατο εχθρό» ο π. Γρηγόριος. Δεν πρόσεξε όσο θα έπρεπε όπως άκουσα σε δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου. Από τον θάνατο του να διδαχθούν πολλοί εκ των κληρικών που δεν προσέχουν. Ο «αόρατος εχθρός» δεν κάνει διακρίσεις. Ωστόσο, τα υποκείμενα νοσήματα από τα οποία έπασχε όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος είχαν ως αποτέλεσμα την επιδείνωση της κατάστασής του. Αν είχε πάει αμέσως στο νοσοκομείο μπορεί το αποτέλεσα να ήταν διαφορετικό. Για μας στην Λευκωσία που γνωρίζαμε την απλότητα της μεγαλοσύνης του η απουσία του είναι οδυνηρή. Κόσμησε με το κήρυγμά του στον Άγιο Ιωάννη. Καλό Παράδεισο πανσεβάσμιε γέροντα π. Γρηγόριε.

Ανώνυμος είπε...

Θλίψη και οδύνη στους κόλπους της εκκλησίας προκαλεί το άγγελμα της εκδημίας του Αρχιμ. π. Γρηγορίου .
Έφυγε αφήνοντας σπουδαίες παρακαταθήκες στους νεότερους, υπήρξε για όσους τον γνώρισαν πολύ αγαπητός και δραστήριος! Πάντα έτοιμος να βοηθήσει.

Ανώνυμος είπε...

Εκοιμηθη ο "λεων της αδελφοτητος"!
Πνευματικο αναστημα, ανθρωπος υπακοης, προσφορας, απλοτητος και αγαπης!
Δοκιμαζεται η αγαπη μας στον Θεο και στο θειο Του θελημα απο τον Δεκεμβριο του 2020 εως σημερα!
Αναπαυσε τους Κυριε, και τους σεβαστους ιερομοναχους Γαβριηλ και Γρηγοριο και τις αγαπητες αδελφες Ελενη, Αγγελικη και Βασιλικη, διοτι ανεπαυσαν και αυτοι-ες και εφεραν πολλες ψυχες κοντα Σου!
Το χριστομιμητο παραδειγμα τους ας εθηκαν μας εμπνεει! Ειμαστε χρεωμενοι που βρεθηκαν στη ζωη μας τετοιες ψυχες!
Αιωνια τους η μνημη! Σ.Α

Ανώνυμος είπε...

Σε λιγότερο από 2 μήνες η Κύπρος μετρά 3 μεγάλες απώλειες! α) Παναγιώτης Σάββα, ο τελευταίος Κύπριος αδελφός του "Σωτήρα" β) Κική Μπότσαρη, η πολυαγαπημένη αδελφή που έδωσε την καρδιά της και στην Κύπρο και γ) ο πνευματικός στοργικός μας ΠΑΤΕΡΑΣ, π. Γρηγόριος Μουσουρούλης!!
Και οι 3 πρόσφεραν πολλά με το παράδειγμά τους, με το έργο τους, με την προσευχή τους!
Ποιος θα τους αντικαταστήσει;;
Ας μας λυπηθεί ο Θεός! Η Κύπρος πενθεί αλλά ο ουρανός πανηγυρίζει. Ώριμοι πνευματικοί καρποί, θα πρεσβεύουν από τον ουρανό.

Κωνσταντίνος είπε...

Τον αγαπήσαμε... Ήταν στήριγμα, φίλος, οδηγός. Γεμάτος αγάπη, αγάπη εγκάρδια, απλότητα, προσηνια... Πάντα με τον καλό το λόγο.... Στους νέους, στους γέροντες, στα παιδιά, πολυταλαιπωρημενος... Χτυπημένος μα πάντα ορθός... Ο καλοκαρδος γίγαντας της πίστεως... Ο σοφός εργάτης, ο ταπεινός ιερέας.... Χαιρόμαστε που ο διακαής του πόθος να γίνει ιερέας του υψιστου εκπληρώθηκε σε ανύποπτο χρονο... Και τότε κατασυγκινηθηκαμε μαζί του και τώρα μας συγκινεί η αγάπη του Θεού.... Ο Θεός... Ταπεινός διδωσι χάριν..... Εν χώρα ζώντων πήγε ο πατήρ μας....το όνομα του έχει γραφτεί στον ουρανό... Και στις ψυχές μας.....

Θανάτσης είπε...

Καλό σου ταξίδι φίλε μου.

Ανώνυμος είπε...

Μεγάλη απώλεια για την Εκκλησία... Τον χαίρεται όμως κ πανηγυρίζει η Θριαμβευουσα που τον υποδέχθηκε ήδη. Πάτερ Γρηγόριε, ποιος θα ευλογεί με τόση αγάπη κ απλοτητα το τραπέζι μας? Ποιος θα κάνει τον αγιασμό για κάθε καινούργιο στην οικογένεια? Λυπούνται πατερ και νιώθουν ορφανά τα πνευματικά σου παιδιά που στήριζες, καθοδηγούσες και ανάπαυες... Εύχου από εκεί ψηλά να στείλει σύντομα ο Κύριος αντάξιο αντικαταστάτη... Αιωνία σου η μνήμη άξιε υπηρέτη του Θυσιαστηρίου!

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Αναστάσιε παρακολουθώ το μπλοκ και αισθάνομαι την ανάγκη να πω ένα ευχαριστώ στον π. Γρηγόριο για τους κόπους του για να μας σμίλευσε στις καρδιές μας τον Χριστό τα καλοκαίρια στην Κατασκήνωση που παντού έφερνε την σφραγίδα της εγγύησης «Μουσουρούλης». Κάθε Κυριακή διαβάζοντας το μπλοκ «Αναστάσιος» διάβαζα και λάμβανα μήνυμα από τα πνευματικά και εύστοχα κηρύγματά του. Εδώ στο Ηνωμένο Βασίλειο συνέχιζε να γεμίζει τις πνευματικές μπαταρίες μου. Ο θάνατός του με αυτόν τον τρόπο ήταν άδικος. Άκουσα και τις δηλώσεις του Αρχιεπισκόπου και στενοχωρήθηκα που δεν πρόλαβαν στο Γενικό Νοσοκομείο το κακό που έγινε σήμερα τα ξημερώματα. Το ευχαριστώ από εδώ είναι άχρωμο και άγευστο αλλά είναι εγκάρδιο. Τώρα από τον Παράδεισο μην μας ξεχνά να μας ευλογεί για να βρούμε και εμείς τον δρόμο που οδειγή στην σωτηρία της ψυχής μας.
Αιωνία του η μνήμη.
Πανίκος

Ανώνυμος είπε...

Θα γράψουν πολλοί και θα που πολλά και καλά εμπειρότεροι αδελφοί. Θα παρακαλέσω τον π. Γρηγόριο να αρκεστεί σε ένα καρδιακό ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ για όλα όσα μου πρόσφερε.
Με το που άκουσα ότι κοιμήθηκε εν Κυρίω έκλαψα σαν να ήταν πρόσωπο της οικογένειάς μου.
Μην μας εγκατάλειψης πάτερ. Παρηγοριά μας ότι θα κηδευτείς σε μνημείο εδώ στην Κύπρο που την αγάπησες κα σε αγάπησε.

Unknown είπε...

Μεγάλη απώλεια για όλα τα πνευματικά του παιδιά και για την εκκλησία που υπηρέτησε με μεγάλο ζήλο και αγάπη. Ταπεινός απλός καταδεκτικός, είχε την ικανότητα να εποικινωνεί με όλους από τον πιο μικρό μέχρι τον μεγαλύτερο είτε ήταν επιστήμονας είτε ένας απλός άνθρωπος. Αγαπούσε πολύ την Κύπρο μας και ένιωσε μεγάλη χαρά όταν πήρε την κυπριακή υπηκοότητα. Αιωνία του ή μνήμη και ας πρεσβεύει για όλους στον ουράνιο Πατέρα μας.

Ανώνυμος είπε...

Τον θυμόμαστε λαϊκό στο Αγρίνιο... ήταν πράγματι μεγάλο πνευματικό ανάστημα... Ευγνώμονες ευχόμαστε Αιωνία η μνήμη Αυτού.

Ανώνυμος είπε...

Φίλτατε και αγαπητέ μου, κ. Αναστάσιε,
Συμφωνώ απολύτως και νοιώθω τα ίδια αισθήματα για τα όσα ωραία που αναφέρεις, με συντριβή και θλίψη, για τον όντως πράο, αγαπητό, άκακο, ευγενή, ταπεινό και ευλαβέστατο μακαριστό π. Γρηγόριο, τον οποίο γνώριζα κι εγώ.
Πλήρως εφαρμόζονται στον ζηλωτή αυτόν εργάτη του Ευαγγελίου οι λόγοι του ουρανοβάμονος Απ. Παύλου: Ο εξ ημών αρπαγείς εις ουρανούς αείμνηστος π. Γρηγόριος "τον αγώνα τον καλόν ηγώνισται, τον δρόμον τετέλεκε, την πίστιν τετήρηκε" "λοιπόν, απόκειται αυτώ, ο της δικαιοσύνης στέφανος, εν εκείνη τη ημέρα" από τον δικαιοκρίτη Κύριο.
Ας έχουμε την ευχή του.
Αιωνία η μνήμη του.
Λ.Χ.

strimpakosoncology είπε...

Ερχόταν στο κατηχητικό στα Φιλιατρα. Ακέραιος , ζεστός αλλά και ακλόνητος στο φρόνημα και την πίστη. Όσοι ήμασταν μαθητές του εκεί μόνο χαρμολύπη μπορουμε να αισθανθούμε . ΑΣ

strimpakosoncology είπε...

Ερχόταν στο κατηχητικό στα Φιλιατρα. Ακέραιος , ζεστός αλλά και ακλόνητος στο φρόνημα και την πίστη. Όσοι ήμασταν μαθητές του εκεί μόνο χαρμολύπη μπορουμε να αισθανθούμε . ΑΣ

Ανώνυμος είπε...

Μάλλον έπρεπε να πάει Κύπρο για να αναγνωριστεί η αξία του. Ας τα βλέπουν αυτά οι προϊστάμενοι

Ανώνυμος είπε...

Θλίψη και πόνος και οδύνη ψυχών που τον γνώρισαν και ωφελήθηκαν λόγω και έργω.
Ελπίδα και παρηγορια ότι χαίρει χαράν ανεκλαλητον εν τη Βασιλεία Του και βέβαια την πίστιν ότι θα δεεται υπέρ ημών εκτενέστερα και πληρέστερα πλέον.
Αιωνια αυτού η μνήμη!
Αλλά και ημείς? Στώμεν καλώς!
Ας ελεγξωμεν λάθη, παραλείψεις,λανθασμένες θεωρήσεις, μη θρηνησωμεν άλλους αδελφούς!
Μη γένοιτο! Έχομεν ευθύνη άπαντες!!!

Εκτός ορίων είπε...

ΜΟΝΟ ΔΑΚΡΥΑ...........

Ανώνυμος είπε...

Ο ιός δεν κάνει διακρίσεις. Κολλάει τους πάντες. Που είναι τώρα όσοι διαλαλούν όχι στη μάσκα, όχι στο εμβόλιο, στο ναό δεν κολλάει κλπ; Ας μην παίρνουν ευθύνες στο λαιμό τους...

Ανώνυμος είπε...

Όσο θα περνούν οι ημέρες τόσο η απώλεια του θα είναι οδυνηρότερη. Έφυγε ο άνθρωπος που με φωτισμό και διάκριση έδινε λύσεις σε προβλήματα. Τόσα χρόνια υποτασσόταν στο θέλημα της Εκκλησίας χωρίς να προβάλει ποτέ και πουθενά το εγώ του.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα πολλοί από μας θα καταλάβουν την αξία του. Τόσα χρόνια εργαζόταν χωρίς να εκφράζει παράπονα. Τώρα αυτοί που έδιναν διαταγές να δω αν θα σηκώσουν μανίκια για εργασία. Ο μόνος που του φέρθηκε με τον καλύτερο τρόπο ήταν ο Αρχιεπίσκοπος.
Πάτερ ‘’άφες αυτοίς’’ και ευλόγα όπως πάντα όλους μας.

Ανώνυμος είπε...

Γεννηθείς το 1950...χειροτονηθηκε το 2014...δλδ σε ηλικία 64 ετών!!! Για το τόσο αργα; ένας άνθρωπος με τετοιο ζήλο, τέτοια ακεραιότητα, πίστη, αγάπη... Γιατί π. Αστεριε; γιατι έπρεπε να πάει στην Κύπρο για να εκτιμηθούν τα χαρίσματα του; Αλλα κ το αλλο... Γιατί ν απαγορευθεί η δημοσίευση των κηρυγματων του;;; γιατιιιι;;;;

Αιωνια σου η μνήμη σέβεστε Γεροντα... ο Κύριος να σε κατατάξει με τους Αγιους του

Ανώνυμος είπε...

Ασχετο με την ανάρτηση το σχόλιο.
Βρηκαν κάποιοι την ευκαιρία να πλήξουν όσους διαφωνούν με τα μέτρα.

Ανώνυμος είπε...

Ο π. Γρηγόριος ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα ένας πνευματικός άνθρωπος και σωστός κληρικός. Ας μας φωτίσει εμάς τα πνευματικά του παιδιά τώρα που μας έφυγε ξαφνικά σε ποιόν να πάμε για πνευματικό. Ποτέ δεν τον ρώτησα γιατί πίστευα ότι χρόνια θα το έχω. Ας μεσιτεύει για την σωτηρία μου.

Ανώνυμος είπε...

Ας μην μας ξεχνά στον Ουρανό. Πάντα και τώρα έχουμε ανάγκη τις προσευχές του.

Ανώνυμος είπε...

Τον κ. Μουσουρούλη τον είχα διευθυντή στο οικοτροφείο. Πήρα πολλά από αυτόν. Αν κάθισα στο οικοτροφείο ήταν η θερμότητα που είχε και το ενδιαφέρον που έδειχνε. Οι κατ΄ ιδίαν συζητήσεις είναι χειραγωγοί σε πολλά θέματα που τώρα αντιμετωπίζω. Δεν αξιώθηκα να τον δω και να τον απολαύσω ως κληρικό. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει και αυτή την στοργή θα την είχε και ως κληρικός. Για όσα μου πρόσφερε όχι το οικοτροφείο αλλά ο π. Γρηγόριος τον ευχαριστώ και τον ευγνωμονώ.

Ανώνυμος είπε...

Είσαι λίγο άσχετος γιατί δεν κατανοείς... Ας προσέχουμε... Αυτό μόνο λέω... Κάποιοι επιμένουν ότι δεν κολλάει σε ναούς κλπ

Ανώνυμος είπε...

Προσευχή πολλών που συζητώ μαζί τους στο τηλέφωνο μια και υπάρχει το απαγορευτικό μετακινήσεων και συνάξεων είναι ο καλός και στοργικός μας πνευματικός πατέρας Γρηγόριος να μην μας αφήσει ορφανούς φροντίζοντας να πάρει την θέση του κάποιος με την δικιά του αγιότητα και αγάπη. Αμήν.

Ανώνυμος είπε...

Δόξες και τιμές για τον ευσεβή και φιλότιμο κληρικό π. Γρηγόριο. Ευτυχώς που έγινε κληρικός στην Κύπρο και ο Αρχιεπίσκοπος τον τιμά ως αρμόζει για έναν Αρχιγραμματέα και λαμπρότατο ιεροκήρυκα. Αν ήταν εδώ μια κηδειούλα στου Ζωγράφου και τέρμα.

Ανώνυμος είπε...

Το ξαφνικό είναι οδυνηρό η ασθένεια που τον πήρε από κοντά μας ύπουλη. Ο Θεός να τον ανταμείψει για τους κόπους και τις θυσίες τις οποίες καθ’ εκάστην έκανε για Εκείνον!

Ανώνυμος είπε...

Τα χρόνια θα περάσουν. Το πέρασμα και η δράση η αποστολική του π. Μουσουρούλη στην Λεμεσό, στην Λευκωσία, στις Πλάτρες και αλλού δεν θα ξεχαστεί. Δεν γνωρίζω αν ήταν κάτι το ξεχωριστώ ως ιεροκήρυκας ως άνθρωπος του Θεού ήταν μοναδικός. Η άδολη αγάπη του και οι συμβουλές του οι πολύτιμες θα παραμείνουν στην ζωή μας. Αιωνία του η μνήμη.

Ανώνυμος είπε...

Χάσαμε τον πατερα μας εδώ στην Κύπρο. Έναν άνθρωπο που νοιαζόταν για τα πάντα, απο τα πιο μικρά τα υλικά μέχρι τα μεγάλα τα πνευματικά για όλα του τα παιδιά. Την ευχή του να έχουμε και να μπορέσουμε έστω και λίγο με τις πρεσβείες του να του μοιάσουμε.Δεν πρόκειται ποτέ να σας ξεχάσουμε ποτέ αγαπητέ μας πατερα, κάθε μέρα σε κάθε στιγμή θα ακουμε, θα νιώθουμε όσα μας λεγατε και μας διδαξατε τα τόσα χρόνια που μας μεγαλωσατε...Την ευχή του να έχουμε!

Ανώνυμος είπε...

Έφυγε και πονάμε. Με ξεκούραζε πνευματικά στο πετραχήλι του.
Τον αγαπήσαμε και αυτόν και την κ. Μπότσαρη.

Ανώνυμος είπε...

Είναι μεγάλη η ευλογία ότι ο π. Γρηγόριος θα παραμείνει στα σπλάχνα στην γη της Κύπρου που τον αγάπησε και την αγάπησε.
Την ευχή σου άγιε Πατέρα.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ είπε...

Ανεπανάληπτος!!! Στην Μεσσήνη και στις κορυφές του Ταϋγέτου είχαμε ζήσει μοναδικές στιγμές! Τον αγαπήσαμε και μας αγάπησε.... Καλό Παράδεισο!!!

Ανδρέας Σταυρινίδης είπε...

Πραγματικά μείναμε ορφανοί στον ''Μέγα Βασίλειο'' Κύπρου.
Αεικίνητος, καλόκαρδος, εργατικός,μεθοδικός,ακούραστος γιά την δόξα του Θεού και την πνευματική βοήθεια των ανθρώπων.
Παρακολουθήσαμε την εξόδιον ακολουθία από το διαδίκτυο,αλλά αισθανόμασταν πως είμαστε παρόντες. Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ.
Αιωνία του η μνήμη.

Ανδρέας Σταυρινίδης
Λεμεσός

Ανώνυμος είπε...

Η ανθρώπινη αυλαία του π. Γρηγορίου έπεσε σήμερα με την εξόδιο ακολουθία. Μια νέα αυλαία που ποτέ δε θα κλείσει άνοιξε γι΄ αυτόν στον Ουρανό.
Τώρα που γρήγορα έφτασε στα Ουράνια σκηνώματα είναι μακάριος.
π. Νεόφυτος

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια τώρα η Κυριακή ξεκινούσε με το κήρυγμά σου. Τώρα πνευματικέ μου πατέρα ποιος θα με συμβουλεύσει; Ποιος τα μου πει λόγους αγιογραφικούς; Η απουσία σου όσο οι μέρες περνούν μεγαλώνει. ‘
Μην μας ξεχνάς πατέρα μας στοργικέ.

Ανώνυμος είπε...

Για εμάς τους Αγρινιώτες ο π. Γρηγόριος Μουσουρουλης υπήρξε φωτεινός οδοδειχτης της πίστης.. Τον αγαπήσαμε και μας αγάπησε.. Η επικοινωνία μας δεν σταμάτησε ποτέ..οσο γιγάντια ήταν η παρουσία τόσο τεράστια και η ταπεινωση και η πίστη του...ευγνωμονες πάντα να έχουμε την ευχή του! Καλή αντάμωση!
Ένας χαρούμενος αγωνιστής του 1998!

Unknown είπε...

Καλο Παραδεισο αδελφε!

ΙΩΑΝΝΗΣ ΓΙΑΓΚΟΥ είπε...

Ο ΠΑΤΗΡ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΜΕ ΚΥΡΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. ΚΑΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥΤΩΝ ΕΙΧΕ ΜΙΑ ΛΕΠΤΕΠΙΛΕΠΤΗ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΤΟΝ ΘΑΥΜΑΖΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗ Η ΛΕΠΤΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΚΑΡΠΟΣ ΕΝΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΕΓΑΛΕΙΟΥ. Ο ΘΕΟΣ ΑΣ ΑΝΑΠΑΥΣΕΙ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΤΟΥ ΨΥΧΗ