Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ
ΚΥΡΙΑΚΗΣ
ΩΣ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ
ΖΩΗΣ
ΑΘ. ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
1. Η καρδιά
της Εκκλησίας.
Μεγάλη
Τεσσαρακοστή, περίοδος πνευματικής προετοιμασίας για την κορυφαία γιορτή του
Πάσχα. Καιρός να ξαναδούμε τη «Λειτουργία της Κυριακής», την καρδιά
της Εκκλησίας, την καρδιά της χριστιανικής ζωής ! Γιατί κατ’ αυτήν έρχεται
ανάμεσά μας ζωντανά-«Σώμα και Αίμα»-ο Χριστός, αν θέλουμε, και μέσα μας !
Αυτό δεν είναι φαντασίωση, ούτε ιδεοληψία,
είναι θαύμα συγκλονιστικό ! Καθώς μάλιστα σ’ αυτήν κυριαρχεί το
αναστάσιμο πνεύμα, γίνεται το εβδομαδιαίο Πάσχα της Εκκλησίας, το
πέρασμα σε μια κοινωνία με την Τριαδική Αγάπη. Πράγμα που, ανανεώνει
την πίστη-ελπίδα ότι, η ζωή δεν τελειώνει
στον επίγειο κύκλο της φθοράς και του θανάτου, αλλά κρατάει καλά την άνω προοπτική.
2. Τρεις
διευκρινίσεις.
α. Στην Ελληνική γλώσσα «η μία των
Σαββάτων της Ανάστασης του Χριστού» έχει όνομα χριστιανικό, λέγεται «Κυριακή»,
ημέρα του Κυρίου. Στις άλλες γλώσσες διατηρεί την ειδωλολατρική ονομασία
της, «ημέρα του ήλιου», Sunday, Sonntag
…
β. Η λέξη Λειτουργία εδώ σημαίνει
ιερό λαϊκό έργο, που επιτελεί εκ συμφώνου κλήρος και λαός, η
ενοριακή κοινότητα ως «ενιαίο» σώμα Χριστού ! Γι αυτό όλες οι αιτήσεις,
ευχές, εκφωνήσεις εκφέρονται σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο-«του Κυρίου δεηθώμεν»,
«Σοι την δόξαν αναπέμπομεν». Ακόμα και στο κορυφαίο σημείο της, τον Καθαγιασμό
των Τιμίων Δώρων, το Λειτουργό εκφωνούντα: «Τα σα
εκ των σων σοι προσφέρομεν», και ευχόμενο, συνοδεύουμε εμείς-Λαός-Ψάλτης-
με τον ύμνο: «Σε υμνούμεν, σε ευλογούμεν…».