ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ π. ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΔΗ
ΕΙΣΗΓΗΣΗ π. ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΛΟΥΔΟΒΙΚΟΥ
ΘΕΜΑ: Η ΧΑΡΑ ΤΟΥ π. ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΛΑΪΔΗ
Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες,
αγαπητοί αδελφοί και αδελφές.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει ένα, πιο
δύσκολα απαντούμενο ερώτημα από αυτό της χαράς. Δεν υπάρχει, θα λέγαμε, δεν
είναι καθόλου εύκολο να ορίσουμε τι είναι η χαρά. Όσο ακριβώς και αν φαίνεται
κάτι τέτοιο κατ’αρχήν αυτονόητο, δεν νομίζω ότι υπάρχει τίποτε πιο ευαίσθητο,
πιο ευαίσθητο συναίσθημα από την χαρά, πιο εύκολα αφανιζόμενο, πιο εύκολα
διαλυόμενο, πιο αβέβαιο και πιο πολύτιμο. Και η χαρά των ανθρώπων του Θεού πρέπει
να υπάρξει αντικείμενο, νομίζω, ιδιαίτερης προσοχής, για να δούμε ακριβώς σε τι
συνίσταται, σε μια εποχή που η εξωτερική χαρά, αυτή η αέναη ευφορία είπε ένας
Γάλλος συγγραφέας, θεωρείται ότι είναι σχεδόν υποχρέωση, έτσι, αλλά δεν
σημαίνει τίποτε, δεν έχει πίσω της συνήθως κανένα βαθύ αντίκρυσμα.
Τον π. Ιωάννη τον γνώρισα κι εγώ
μέσα σε συνθήκες δύσκολες, έχω τον πειρασμό απειροελάχιστα να κάνω μια αναφορά.
Οφείλω την γνωριμία στον άγιο Αργολίδος, ο οποίος σε μια επίσκεψή μου στο
μοναστήρι του τότε, μου μίλησε γι’ αυτόν, ο ίδιος είχε την εμπειρία μιας
θεραπείας, μιας ιάσεως θαυμαστής και μου λέει: «Κοίταξε να δεις, πήγαινε να
βρεις αυτόν τον άνθρωπο, είναι άνθρωπος του Θεού, είναι μια παρουσία του Αγίου
Πνεύματος».