ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ - π. Δημητρίου Μπόκου

ΕΝΙΑΥΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός πήγε κάποτε στη Ναζαρέτ, στην πόλη όπου είχε μεγαλώσει. Ήταν Σάββατο και εισήλθε στη Συναγωγή, όπου διάβασε μια προφητεία του προφήτη Ησαΐα που αναφερόταν στον ερχομό του Μεσσία. Κατόπιν είπε στους συμπατριώτες του ότι η προφητεία αυτή εκπληρωνόταν στο πρόσωπό του, την ώρα εκείνη που τον άκουγαν να ομιλεί (Κυριακή της Ινδίκτου).

Η προφητεία έλεγε ότι το Άγιο Πνεύμα θα κατοικήσει πάνω στον Μεσσία. Στην προ Χριστού εποχή όσοι αποστέλλονταν από τον Θεό, -ιερείς, προφήτες, βασιλείς,- χρίονταν με αγιασμένο έλαιο, δείγμα ότι λάμβαναν αγιασμό και ευλογία για το έργο τους. Για τον λόγο αυτό ονομάζονταν «χριστοί Κυρίου». Τον Μεσσία όμως τον χρίει ο ίδιος ο Θεός με το Άγιο Πνεύμα. Γι’ αυτό και κατ’ εξοχήν ονομάζεται Χριστός.

Οι άλλοι χριστοί με τη χρίση τους έπαιρναν μια μικρή δόση αγιασμού, προφήτευαν με μέτρο και σε ορισμένες μόνο στιγμές. Ο Χριστός όμως λαμβάνει ως άνθρωπος ολόκληρο το Άγιο Πνεύμα. «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ». Πάνω του, σε ολόκληρη την ανθρώπινη φύση του, κατοικεί «παν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ. 2, 9).

ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΩΘΟΣ ΑΥΤΩ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΓΝΩΝΑΙ - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΙΩΘΟΣ ΑΥΤΩ ΑΝΕΣΤΗ ΑΝΑΓΝΩΝΑΙ

 π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

“

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς εἰς Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθεν κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι” (Λουκ. 4,16)
“Εκείνο τον καιρό ήρθε ο Ιησούς στη Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Το Σάββατο πήγε όπως συνήθιζε στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει τις Γραφές”

    Η αρχή του νέου εκκλησιαστικού έτους που ταυτίζεται με την αρχή της Ινδίκτου, ρωμαϊκού τρόπου μέτρησης του χρόνου για φορολογικούς και άλλους λόγους, μας φέρνει μπροστά σε ένα απόσπασμα από τον ευαγγελιστή Λουκά, στο οποίο ο Χριστός βρίσκεται στην ιδιαίτερη πατρίδα Του, την Ναζαρέτ, όπου είχε μεγαλώσει. Εισέρχεται την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή της πατρίδας Του, όπως το συνήθιζε και σηκώνεται, όπως είχε το δικαίωμα, για να διαβάσει τις Γραφές, ένα απόσπασμα από την Παλαιά Διαθήκη, ενώπιον των συμπατριωτών Του και επιλέγει το απόσπασμα του προφήτη Ησαΐα που αναφέρεται στην αποστολή του Μεσσία. Ο προφήτης αναφέρει ότι ο Μεσσίας θα είναι αυτός που θα αποσταλεί από το Άγιο Πνεύμα ν’ αναγγείλει το χαρμόσυνο μήνυμα στους φτωχούς και να θεραπεύσει τους συντριμμένους ψυχικά. Στους αιχμαλώτους να κηρύξει απελευθέρωση και στους τυφλούς ότι θα βρουν το φως τους, να φέρει λευτεριά στους τσακισμένους, να αναγγείλει του καιρού τον ερχομό που ο Κύριος θα φέρει τη σωτηρία στο λαό Του. Όλα αυτά, όπως θα πει στους έκπληκτους συμπατριώτες Του, εκπληρώνονται στο πρόσωπό Του. Εκείνοι θα Τον αρνηθούν και ο Χριστός δεν θα επιστρέψει ποτέ στην πατρίδα Του, αφού ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτού.

1η Σεπτεμβρίου - ίνδικτος - Δημητρίου Τσαντήλα

Αρχή του εκκλησιαστικού έτους. 

Συνέντευξη του ιατρού - θεολόγου Δημητρίου Τσαντήλα στον ραδιοφωνικό σταθμό της Αγίας Λυδίας της Φιλιππησίας.

ΑΡΧΗ ΙΝΔΙΚΤΟΥ - π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

ΑΡΧΗ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Πνεῦμα Κυρίου ἐπ’ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με». Ὁ Μεσσίας Χριστός πού κήρυξαν οἱ προφῆτες, εὑρίσκεται ἐνώπιον τῶν κατοίκων τῆς Ναζαρέτ· διδάσκει καί ξεδιπλώνει τό Μεσσιανικό Του ἔργο, μέ σκοπό οἱ κατά σάρκα συγγενεῖς Του, νά ἀναγνωρίσουν καί πιστεύσουν τό μυστήριο τῆς θείας Ἐνανθρωπήσεως, τῆς θείας Οἰκονομίας.

Ἡ σημερινή ὁμιλία τοῦ Ἰησοῦ, στή συναγωγή τῆς Ναζαρέτ, ἔχει ὡς ἀποστολή, ἁγία γερόντισσα, διά τῆς γνώσεως καί τῆς σοφίας τοῦ λόγου, ἵνα καταστοῦν οἱ συμπολῖτες Του, οἱ ἐξ ἀρχῆς ἅγιοι τῆς Κ. Διαθήκης, μέλη τίμια τῆς Ἐκκλησίας Του.

Φρονοῦμε ἀδελφοί, ὅτι ἄν γι’ αὐτό κατῆλθε στή γῆ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί Θεός γιά νά μᾶς συμφιλιώσει, μέσῳ τοῦ ἑαυτοῦ Του, μέ τόν Πατέρα Του μέ τόν Ὁποῖο εἴμαστε ἐχθροί^[1] καί νά μᾶς ἑνώσει συνειδητά μέ τόν Ἑαυτό Του μέσῳ τοῦ Ἁγίου καί Ὁμοουσίου Πνεύματός Του, ποιά ἄλλη Χάρη θά ἐπιτύχει ἐκεῖνος πού θά χάσει αὐτή τήν προσφορά; Ἄρα ἔχασαν τόν δρόμο τῆς ἀγάπης ὅσοι εἶναι σκληρόκαρδοι, ὅπως σήμερα οἱ Ναζαρηνοί ἀνυπάκουοι ὄντες, πού θέλησαν νά Τόν γκρεμίσουν στό βάραθρο, στήν ἄκρη τῆς πόλεώς των.

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Η ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 

(Λουκ 4, 16 – 22)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Κήρυγμα στον Αγ. Βασίλειο, την 1/11/1982)

 
Το ωραιότερο λιβάδι

Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας λέει, πως η Αγία Γραφή μοιάζει με ένα ανθισμένο λιβάδι. Γεμάτο από τα ωραιότερα άνθη και μελωδικά πουλιά. Μέσα από αυτή ακούονται ασταμάτητα τα πιο όμορφα κελαηδίσματα. Και τα άνθη της δεν θα μαραθούν ποτέ. Η σοφία, ο πλούτος και η μελωδία του Λόγου του Θεού, οι υποσχέσεις του Αγίου Πνεύματος και η ελπίδα της αποκτήσεως των αρετών, αποτελούν την καρποφόρα γη της Αγίας Γραφής. Γι’ αυτό εκείνος που μελετάει την Αγία Γραφή, έχει βαθειά πνευματική χαρά. Βαθύτερη από εκείνον που ζει στην όμορφη φύση και δεν την χορταίνει. Η φύση τέρπει τα αυτιά, το σώμα, τα μάτια. Ο νόμος του Θεού τέρπει και ευφραίνει την ψυχή με τις πνευματικές αρετές, δίνει υπόσχεση αποκτήσεως Αγίου Πνεύματος και κάνει ευτυχισμένο τον άνθρωπο εκείνον, που συνεχώς και με πίστη μελετάει τον Λόγο του Θεού. Ακριβώς γι’ αυτό, η προσπάθεια που κάνει ο άνθρωπος να εμβαθύνει στο Λόγο του Θεού, είναι η ομορφότερη προσπάθεια της ζωής του.

Αλλά ο Λόγος του Θεού δεν είναι πάντοτε τόσο απλός όπως φαίνεται. Πάρε το Ευαγγέλιο και διάβαζε, δεν θα τα καταλάβεις όλα. Δεν είναι ένα τυχαίο βιβλίο η Αγία Γραφή, ούτε ένα μυθιστόρημα. Δεν είναι ένα ρηχό ανάγνωσμα. Δεν είναι σαν τα βιβλία των φιλοσόφων, που βγάζουν στο τέλος ένα διδαγματάκι, που μπορεί να το επινοήσει κάθε άνθρωπος, όσο φτωχό μυαλουδάκι και αν έχει.

Ἄφωνη ἠ μητέρα… - «Κ.Π.»

Ἄφωνη ἠ μητέρα…  

«Κ.Π.»

Ἔχουν μία ὄμορφη οἰκογένεια, παραδοσιακή, δεμένη. Ὁ πατέρας πάει κάθε καλοκαίρι στὸ Ἅγιο Ὅρος. Ἡ μητέρα φροντίζει τὰ τρία τους παιδιά, μὲ φόβο Θεοῦ. Πᾶνε καὶ στὴν Ἐκκλησία, συμμετέχουν ἀραιὰ  καὶ στή Μυστηριακή ζωή. Ἔχουν τὶς βασικὲς ἠθικὲς ἀρχὲς καὶ τὴν ἀγάπη τους. Τούς φτάνουν αὐτά

Ἡ φίλη τῆς μητέρας αὐτῆς, ἡ κ. Φιλιώ, ποὺ εἶχε μὲ τὴν οἰκογένειά της πιὸ ἐκκλησιαστικὴ σειρά, μὲ πλούσιο πνευματικὸ πρόγραμμα καὶ βιώματα, μὲ πολύτιμες εὐκαιρίες, γιὰ τὰ παιδιὰ καὶ τοὺς μεγάλους, συχνὰ τὴν παρακινοῦσε: Στεῖλτε τὰ παιδιά σας στὸ Κατηχητικό, μαζὶ μὲ τὰ δικά μας, στὴν Κατασκήνωση, στὴ χριστιανικὴ ἐκδρομή. Ἔλα καὶ ἐσὺ στὸν Κύκλο, ἔστω μία φορά, γιὰ δοκιμή. Ἀνένδοτη ἐκείνη. Ἦταν  ἀρνητική, μά πάντα μὲ εὐγένεια ἀπέφευγε, στεκόταν μακριά. Μία ζωή…!

Φέτος ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας καὶ ἡ Πατρίδα μας χαίρεται ἀπ’ ἄκρη σὲ ἄκρη γιὰ τὴν ἁγιοκατάταξη τοῦ Ἁγίου Γερβασίου, ποὺ δὲν ἁγίασε γιὰ τὰ φρικτά του μαρτύρια ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὴν πρωτοπόρο, θαυμαστὴ προσφορά του στὸ Ἐκκλησιαστικὸ καὶ Κατηχητικὸ ἔργο, κάτι ἄλλαξε στὴ σκέψη της. Πῆρε λοιπὸν τὴν ἡρωικὴ ἀπόφαση ἡ κυρία Φιλιώ νά καλέσει μὲ δισταγμὸ βέβαια, τή μητέρα, νὰ δηλώσουν  συμμετοχὴ στὴν πρώτη περίοδο τῆς Χριστιανικῆς Κατασκήνωσης, γιὰ ἐθελοντική ἐργασία στὸ πρόγραμμα τῆς κουζίνας.

«Εκεί που σταματώ είναι μόνο ένα όνομα» Στη μνήμη του Χρήστου Γιανναρά - Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος

«Εκεί που σταματώ είναι μόνο ένα όνομα»

Στη μνήμη του Χρήστου Γιανναρά

Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος

Έφυγε ήσυχα. Τα τέλη του «χριστιανά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά».

Το απόγευμα νιώθοντας μια δυσφορία κάλεσε το φίλο του ιερέα και γιατρό π. Π.Μ.  ο οποίος διέγνωσε πνευμονικό οίδημα. Προσπάθησε να μην του δείξει κάτι. Ο ίδιος όμως είχε καταλάβει…
–Πεθαίνω, του είπε.
Ο π. Π. για να τον καθησυχάσει του είπε:
–Αν το λες σοβαρά … ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος όταν ένιωσε ότι πεθαίνει, παρακάλεσε τους μοναχούς να του ψάλλουν τα νεκρώσιμα τροπάρια.
Είχε απόλυτη διαύγεια. Του απάντησε με σοβαρότητα
–Ξεκίνα!!!
Σε λίγα λεπτά έφυγε.
Στην κηδεία του δεν ακούστηκαν επικήδειοι λόγοι, ούτε συνθήματα(“Αθάνατος”, “θα ζεις”, κ.λπ.) κενού περιεχομένου.
Η εκκλησία κατάμεστη από φίλους και μαθητές του. Όλοι είχαν κάτι να πουν για τον άνθρωπο που τόλμησε, βγήκε μπροστά, άνοιξε δρόμους…
 Ακούγοντας τα νεκρώσιμα τροπάρια, θυμήθηκα ένα ωραιότατο και εξομολογητικό του κείμενο, το οποίο παραθέτω στη μνήμη του:
«Σπούδασα μια ζωή τη θεολογία και τη φιλοσοφία, παθιάστηκα με τη σύγχρονη φυσική και την κοσμολογία, διάβασα ψυχολογία και πολλή ιστορία. Κι όλα αυτά ψάχνοντας το ένα και μοναδικό αίνιγμα που με βασανίζει: της ύπαρξης που μπορεί να ερωτεύεται αέναα και να μην πεθαίνει.

Ἀγωνιστεῖτε νὰ βοηθᾶτε πάντα ὁ ἕνας τὸν ἄλλο - Ἀββᾶς Δωρόθεος

Ἀγωνιστεῖτε νὰ βοηθᾶτε πάντα ὁ ἕνας τὸν ἄλλο, εἴτε διδάσκοντας καὶ βάζοντας στὴ καρδιὰ τοῦ ἀδελφοῦ λόγο Θεοῦ, εἴτε παρηγορῶντας τον σὲ καιρὸ λύπης, εἴτε δίνοντάς του χέρι καὶ βοηθῶντας τον σὲ κάποια δουλειά.
Μ’ ἕνα λόγο, καθένας, ἀνάλογα μὲ τὴ δύναμή του, ὅπως εἶπα, κάντε τὸ πὰν νὰ ἑνωθεῖτε μεταξύ σας.
Γιατί ὅσο ἑνώνεται κανεὶς μὲ τὸν πλησίον, τόσο ἑνώνεται καὶ μὲ τὸ Θεό.

Ἀββᾶς Δωρόθεος

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ, ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ

 

Κατάθεση της Τιμίας Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου (31 Αυγούστου)

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη Θεοτόκο και οι πιστοί ζητούν τη χάρη της, δια της προσκυνήσεως της Αγίας Ζώνης της.
Πρόκειται για θεομητορική εορτή, που αφορά το γεγονός της κατάθεσης της Τιμίας Ζώνης της Μαριάμ. Με τον όρο κατάθεση δηλώνεται η μεταφορά της Ζώνης της Παναγίας στο ναό της Θεοτόκου των Χαλκοπρατείων, στην Κωνσταντινούπολη.
Το θαυμαστό αυτό γεγονός τοποθετείται χρονικά στο έτος 395, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Αρκάδιος, γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου. Μαζί με την κατάθεση γιορτάζεται και το θαύμα, που συνέβη 410 χρόνια μετά απ’ αυτήν την ιερή πράξη και αφορά στη θεραπεία της Ζωής, συζύγου του αυτοκράτορα Λέοντα Σοφού, που επιτεύχθηκε με το άνοιγμα της Αγίας Σορού και την τοποθέτηση της Αγίας Ζώνης πάνω στην ασθενούσα βασίλισσα.
Η Τιμία Ζώνη, που είχε αρπαγεί σε κάποια επιδρομή από τους Βουλγάρους, αφιερώθηκε το έτος 1101, από το βασιλιά των Σέρβων Λάζαρο, στον Άθωνα, στη Μονή Βατοπεδίου, όπου και βρίσκεται θησαυρισμένη μέχρι σήμερα.

Τρεις άβολες αλήθειες για το μάθημα των Θρησκευτικών

 1. Έχει καταντήσει γραφικότητα η απόδοση επιθετικών προσδιορισμών και χαρακτηρισμών για το μάθημα των Θρησκευτικών από θεολόγους, ανάλογα με το ποιο ιδεολογικό ταμπούρι έχει πιάσει ο καθένας. Για χρόνια είχαμε το μάθημα “που προδίδει την πίστη και προωθεί την πανθρησκεία”, τώρα έχουμε το μάθημα “που είναι ομολογιακό και κατηχητικό”. Περί του δήθεν κατηχητικού μαθήματος έγραφα το μακρινό 2012 (https://theologosnaf.blogspot.com/2012/10/blog-post_11.html). 
Ξαναζεσταμένη σούπα...
 
2. Οι μαθητές μας και η πραγματικότητα της σχολικής τάξης έχουν ξεπεράσει προ πολλού τις θεωρητικολογίες, τις φαγωμάρες και τις λογής αγκυλώσεις θεολόγων και “εκπροσώπων”.

«Άνθρωποι μίσους δεν έχουν θέσιν εις την Εκκλησίαν του Χριστού» Κάποιες επισημάνσεις για τον Εμφύλιο - Theo

 
«Άνθρωποι μίσους δεν έχουν θέσιν εις την Εκκλησίαν του Χριστού»
Κάποιες επισημάνσεις για τον Εμφύλιο

Theo

Με αφορμή κάποια κείμενα για τον Εμφύλιο που διάβασα πρόσφατα και την 75^η επέτειο από τη λήξη του στις 29 Αυγούστου, καταθέτω κάποιες σκέψεις μου.

Αν μελετήσει κανείς τους σύγχρονούς μας ιστορικούς που έγραψαν γι' αυτόν τον αδελφοκτόνο πόλεμο (πχ. το βιβλίο του Παναγιώτη Ζέρβα Σημειώσεις για τον Εμφύλιο - τις εκατοντάδες αναρτήσεις στο ιστολόγιό του  και τα ντοκουμέντα που είδαν το φως πρόσφατα, θα δει ότι και οι δύο πλευρές είχαν και τα σωστά και τα λάθη τους και πως, δυστυχώς, και οι δύο κατευθύνονταν από τους ξένους.

Την πλειονότητα των Ελλήνων που αντιστάθηκαν στους Γερμανούς τη συνιστά το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) στο οποίο, εκτός του ΚΚΕ, μετείχαν κι άλλα κεντρώα και κεντροαριστερά κόμματα. Η συμφωνία της Γιάλτας μεταξύ Στάλιν και Τσόρτσιλ έδωσε την Ελλάδα στους Βρετανούς κατά 90%. Γι' αυτό, με την απελευθέρωση, ο ΕΛΑΣ, που κυριαρχούσε σ΄ όλη σχεδόν τη χώρα, δεν κινήθηκε να καταλάβει την Αθήνα και την άφησε σ’ αυτούς και στην ελληνική κυβέρνηση που επέστρεψε από την εξορία. Υποστηριζόταν από το 1/3 περίπου των Ελλήνων κι ήθελε να έχει ένα ανάλογο μερίδιο σε μια δημοκρατική κυβέρνηση που θα προέκυπτε από αδιάβλητες εκλογές.

Όμως, οι Βρετανοί δεν το ήθελαν αυτό. (Ο Τσόρτσιλ, ήδη πριν από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου 1944, εντελλόταν την εξόντωση των αριστερών). Γι' αυτό, προκάλεσαν τα Δεκεμβριανά στις 3-12-1944, με τη συνεργασία της ηγεσίας της Αστυνομίας που έβαλε ελεύθερους σκοπευτές στις ταράτσες, να πυροβολούν και να δολοφονούν άοπλους διαδηλωτές στην Αθήνα.

Επίσκεψη Αλκιβιάδη Στεφανή στο αντιπροσωπείο της Ι.Μ. Εσφιγμένου

Στις 29.8.2024 και στα πλαίσια των εθιμοτυπικών επισκέψεων στις 20 Ιερές Μονές του Αγ. Όρους, μετά και την ανάληψη των νέων καθηκόντων του, ως Πολιτικού Διοικητού του Αγ. Όρους, ο κ. Αλκιβιάδης Στεφανής έγινε δεκτός από τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αρχ. Βαρθολομαίο, και την εσφιγμενιτική αδελφότητα, στο αντιπροσωπείο της Μονής. 
 
Ο κ. Στεφανής, προσερχόμενος στο αντιπροσωπείο της Μονής επιθεώρησε εξωτερικώς το κατειλλημένο από αλλοδόξους κτήριο των Καρεών. Έπειτα, αφού προσκύνησε στο εκκλησάκι του Αντιπροσωπείου, όπου έγινε και η εκκλησιαστική τελετή της υποδοχής του, άκουσε με προσοχή τον χαιρετισμό του ηγουμένου της Μονής Εσφιγμένου. 

Ο αρχ. Βαρθολομαίος αναφέρθηκε στον θεσμό που καλείται να υπηρετήσει ο κ. Στεφανής ως Πολιτικός Διοικητής, τον απαραίτητο σεβασμό στον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, την μέχρι σήμερα ανοχή της παραβατικότητας εντός του Αγίου Όρους και τους κινδύνους που ενέχει η εμπλοκή πολιτικών κομμάτων και εξωτερικών παραγόντων με την κατάληψης της Μονής.

Η ΦΛΟΓΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΦΩΤΙΣΕ ΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

Στο πλαίσιο της 22ης Λαμπαδηδρομίας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών (Π.Ο.Σ.Ε.Α.) η Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών Ν. Ρεθύμνης «ΔΟΤΕΣ ΖΩΗΣ», την Περιφέρεια Κρήτης-Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνης, το Δήμο Ρεθύμνης, το Δήμο Αγίου Βασιλείου, το Κέντρο Πολιτιστικής Κληρονομιάς «ΚΟΥΡΗΤΕΣ» και με τη συμμετοχή 18 Συλλόγων και Παραδοσιακών Σωματείων του τόπου μας, φώτισε με τη «Φλόγα της Αγάπης» ολόκληρο το Ρέθυμνο, αυτήν την επετειακή χρονιά της συμπλήρωσης 200 ετών από τη μαρτυρική τελείωση των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, Μανουήλ, Αγγελή, Γεωργίου και Νικολάου, των εκ Μελάμπων Αγίου Βασιλείου καταγομένων και εν Ρεθύμνη μαρτυρησάντων κατά το έτος 1824.

Η φλόγα της εθελοντικής προσφοράς και αιμοδοσίας ανανεώθηκε από το καντήλι της γενέτειρας των Αγίων, των Μελάμπων του Δήμου Αγίου Βασιλείου, περνώντας από τους τάφους των Αγίων, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Περιβολίων Ρεθύμνης, και καταλήγοντας, μέσω πεζοπορίας και λαμπαδηφορίας σε κεντρικά σημεία του Ρεθύμνου, στον Ιερό Ναό των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων της πόλεως. Εκεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, κομίζοντας το φως από την ακοίμητη κανδήλα, που καίει στις Τίμιες Κάρες των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, άναψε, μαζί με όλους τους τοπικούς φορείς και τα παραδοσιακά σωματεία, τον βωμό της αγάπης, ο οποίος αυτή τη χρονιά ευλογήθηκε από τη χάρη και την παρουσία των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων.

Χαρακτηριστικό του ελεγκτικού λόγου

29 Αυγούστου

Αφιερωμένο σε όλους εμάς, που θεωρώντας ότι έχουμε ιερή αποστολή να διορθώσουμε τον κόσμο, καταγγέλλουμε όλους όσοι δεν ταυτίζονται με εμάς, πολιτικούς, συνανθρώπους, ακόμα και πνευματικούς αδελφούς. 

Εμάς, που κάθε πλήκτρο του υπολογιστή έχει διαποτιστεί με σκληρότητα και στρέφεται εναντίον του άλλου, εξουθενώνοντας και συντρίβοντάς τον, με το επιχείρημα ότι και οι άγιοι ήταν  καταγγελτικοί.  

«Ὁ γὰρ Ἡρῴδης … ἀκούσας αὐτοῦ πολλὰ ἐποίει καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουε» (Μάρκ. 6,20).

(Το ζωγραφικό έργο είναι του Γ. Κόρδη, από την έκθεση «Μνήμες από ένα ασίγαστο πάθος»)

********************

«Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, ο όντως αυστηρός, αλλά και γεμάτος αγάπη, ήλεγχε, ακόμη και τον Ηρώδη, όχι με βαναυσότητα και απόρριψη, αλλά με αγιοπνευματικά εμπνευσμένο τρόπο. 

Γι’ αυτό και στο κατά Μάρκον διαβάζουμε ότι ο Ηρώδης σεβόταν τον Ιωάννη περισσότερο, επειδή ήξερε ότι είναι άνθρωπος δίκαιος και άγιος. 

Κι όταν κάποτε τον άκουσε στη φυλακή, έκανε πολλά από αυτά που τον συμβούλευσε ο Ιωάννης. 

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ - π. Εφραὶμ Τριανταφυλλόπουλος

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ

ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ χαρίσματα. Ὅλοι ἔχουμε. Τὰ ἀνακαλύπτουμε περιχαρεῖς καὶ τὰ (ἀλληλο)καταθέτουμε στὶς καρδιές τῶν ἀδελφῶν καὶ στὴν Τράπεζα τῆς Ζωῆς, ὅπου καὶ ἐλέγχεται ἡ αὐθεντικότητά τους, ἀλλὰ καὶ τοκίζονται καὶ ἐπανατοκίζονται πρὸς ἐπανακαταθέσεις. Τὰ χαρίσματα ἀπὸ Ἐκεῖνον καὶ ὁ φθόνος καὶ ἄλλες ἀδυναμίες ἀπὸ ἐμᾶς. Ἀπορῶ ποὺ ἀποροῦν μερικοὶ γιὰ τὴν παντελὴ ἔλλειψη ἀπουσίας Πολιτείας καὶ Παντείου, ὅπου δίδαξε γιὰ χρόνια πολλὰ ὁ ἀείμνηστος χαρισματοῦχος καθηγητὴς Πολιτικῆς Φιλοσοφίας καὶ Θεολογίας. Μπράβο στὸ ΑΠΘ γιὰ τὸ ψήφισμά του.

Ἔλλειψη κόμπλεξ σὺν τοῖς ἄλλοις. Ἀπὸ τὴν ἄλλη ἡ προκρούστεια φασιστικὴ λογικὴ (ὅ,τι κι ἂν δηλώνεις κατὰ τὰ ἄλλα...) τοῦ νὰ μὴ θέλεις νὰ ψηλώσεις γιὰ νὰ φτάσεις τὸν ἄλλον, ἀλλὰ νὰ τὸν κονταίνεις γιὰ νὰ τὸν φέρεις στὰ μέτρα σου τοῦ νάνου καὶ νὰ μὴν ὑποφέρεις. Εὐτυχῶς μένουν τὰ κείμενά του γιὰ νὰ καθρεφτιζόμαστε, τόσο οἱ τοῦ δήμου, ὅσο καὶ οἱ σοφιστές. Χάλασε τὴν πιάτσα σὲ πολλοὺς τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ χώρου τελικά. Καὶ μόνο ποὺ ὑπῆρχε προξενοῦσε ἀλλεργικὲς ἀντιδράσεις.

Ο Μητροπολίτης Σουηδίας Κλεόπας συμπροσευχόμενος με τους Skolt Sámi

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυΐας κ. Κλεόπας, εκπροσωπώντας την Α. Θ. Παναγιότητα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, μετέβη στις πόλεις Sevettijärvi της Φινλανδίας και Kirkenes της Νορβηγίας, από την Τετάρτη, 21 Αυγούστου, έως την Δευτέρα, 26 Αυγούστου 2024, για να συμμετάσχει στους εορτασμούς και τις εκδηλώσεις μνήμης της 75ης επετείου από την επανεγκατάσταση των Skolt Sámi στις περιοχές Sevettijärvi, Keväjärvi και Nellim, μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι Skolt Sámi είναι ο μόνος αναγνωρισμένος Ορθόδοξος αυτόχθων πληθυσμός στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το καθεστώς των αυτόχθονων πληθυσμών αναγνωρίστηκε επισήμως από το Φινλανδικό Σύνταγμα, το 1995.

Ο Μητροπολίτης Κλεόπας μετέβη αεροπορικώς στο Ελσίνκι, το βράδυ της Τετάρτης, 21ης Αυγούστου ε.ε. και το πρωΐ της επομένης, Πέμπτη, 22 Αυγούστου ε.ε., συναντήθηκε στο αεροδρόμιο με τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπο Ελσινκίου και πάσης Φινλανδίας κ. Λέοντα, όπου μετέβησαν μαζί αεροπορικώς στην πόλη Ivalo και στην συνέχεια οδικώς στην πόλη Inari, με μία στάση για γεύμα στο ξενοδοχείο Kultahippu.

Η συνοδεία του Αρχιεπισκόπου Λέοντος αποτελείτο από τον Αρχιδιάκονό του, Ιερολογιώτατο κ. Andreas Salminen και τον Θεολογικό Γραμματέα του, Ελλογιμώτατο Δρ. Jelisei Heikkilä.

Δύο ενδιαφέροντα περιστατικά από τον βίο του Αγίου Φαντίνου - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Δύο ενδιαφέροντα περιστατικά από τον βίο του Αγίου Φαντίνου, ο οποίος εορτάζει σήμερα.

Ο άγιος όταν ήταν στην Καλαβρία είδε σε όραμα την καταστροφή των μοναστηριών και των βιβλιοθηκών τους με βιβλία στην ελληνική γλώσσα από τους Λογγοβάρδους και τους Σαρακηνούς. Τόση ήταν η θλίψη του ώστε για καιρό έφυγε από το μοναστήρι και γύριζε στα βουνά θρηνώντας. Οι μοναχοί νόμιζαν ότι του είχε σαλέψει...

Όταν ο άγιος Φαντίνος είχε εγκατασταθεί στην Θεσσαλονίκη μαζί με τους μαθητές του, βγήκε μία ημέρα από το κελί του και πήγε σε μία από τις πύλες της πόλεως και έβαλε μετάνοια σε δύο ταξιδιώτες σεβάσμιους μοναχούς. Οι δύο μοναχοί δεν έδωσαν σημασία στον άγνωστο μοναχό και συνέχισαν το ταξίδι τους.

Απαγορεύει η Ουκρανία την Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία;

Απροσδόκητα, ορισμένοι εντός της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας (σ.μ. του Πατριαρχείου Μόσχας) καλωσορίζουν τον νέο νόμο, θεωρώντας τον ως μοχλό πίεσης για να αναγκάσουν την ηγεσία τους να αποσχιστεί πλήρως από τη Μόσχα.

Γράφει η Alya Shandra

Η Ουκρανία προέβη σε μια πολυαναμενόμενη κίνηση κατά της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας (UOC MP), που κάποτε ήταν η μεγαλύτερη θρησκευτική οργάνωση της Ουκρανίας.

Στις 20 Αυγούστου, το κοινοβούλιό της ενέκρινε σε δεύτερη ανάγνωση νομοσχέδιο που απαγορεύει τη λειτουργία θρησκευτικών οργανώσεων που συνδέονται με τη Ρωσία. Παρόλο που η UOC MP δεν κατονομάζεται, είναι ξεκάθαρο ότι είναι ο στόχος: η σύνδεση της εκκλησίας με τη μητρόπολή της, τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, είχε γίνει όλο και πιο ακατανόητη κατά τη διάρκεια των δύο ετών του πολέμου της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας. Και παρόλο που, επισήμως, οι δεσμοί με τη Μόσχα διακόπηκαν τους πρώτους μήνες της εισβολής της Ρωσίας το 2022, οι ειδικοί βλέπουν ότι αυτό ήταν μάλλον ένα δηλωτικό ημίμετρο.

Για 4η χρονιά η εκδήλωση “Ανάδειξη Ιστορικού Πεζοπορικού Μονοπατιού Παλαιών Πατρών Γερμανού ”

Διοργανώνεται από  το Σωματείο Ενωμένη Ρωμηοσύνη Πατρών και την  Ι.Μ. Μακελλαριάς Καλαβρύτων.
 
Η εκδήλωση  που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο  7  Σεπτεμβρίου 2024 το  πρωί στην Ι.Μ. Μακελλαριάς  Καλαβρύτων,  περιλαμβάνει τρεις  (3) πρότυπες  πεζοπορικές  διαδρομές  (Πετρωτό – Μοίρα / Δεμέστιχα – Ι.Μ. Μακελλαριάς και Καλάβρυτα - Ι.Μ. Μακελλαριάς), ομιλία από τον κο Μελέτη Η. Μελετόπουλο – ιστορικό, απόδοση ύμνων και δημοτικών τραγουδιών από τη σχολή βυζαντινής μουσικής «Κοσμάς ο Μελωδός», παρουσίαση του νέου λογότυπου (Logo)  της εκδήλωσης από τους     Κων/νο  Κωνσταντακόπουλο  και Χρήστο Φαλιέρο  και  παραδοσιακούς  χορούς  από τη χορευτική ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Σκεπαστού Καλαβρύτων και τη Χορευτική Εστία Πατρών.
Στον χώρο της εκδήλωσης θα εγκατασταθεί έκθεση της   Μονάδας  διαχείρισης  προστατευόμενων  περιοχών Βορείου Πελοποννήσου / Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α.  με εκθέματα (χλωρίδας, πετρωμάτων, φωτογραφικό υλικό κ.α.) από το Γεωπάρκο Χελμού - Βουραϊκού, το Παναχαϊκό όρος και άλλες όμορες περιοχές.

Μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννου και Παύλου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως (30 Αυγούστου)

Η Εκκλησία σήμερα τιμά τη μνήμη των Αγίων Αλεξάνδρου, Ιωάννου και Παύλου Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και της Κυπρίας Αγίας Βρυαίνης.
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε περί το έτος 255 μ.Χ. και διακρινόταν, από τα νεανικά του χρόνια, για την αφοσίωσή του στο Χριστό και τη μελέτη του Ευαγγελίου.
Ο Πατριάρχης Μητροφάνης, εκτιμώντας την αρετή και τα προσόντα του Αλεξάνδρου, του ανέθεσε καθήκοντα πρωτοπρεσβυτέρου και τον όρισε ως εκπρόσωπό του στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, που συγκροτήθηκε το 325 στη Νίκαια της Βιθυνίας.
Μετά την εκδημία του Πατριάρχη, ο Αλέξανδρος ανέλαβε τον πατριαρχικό θρόνο, τον οποίο κόσμησε με τις αρετές και τις διοικητικές του ικανότητες. Μεταξύ άλλων, ως Πατριάρχης, αντιστάθηκε σθεναρά στις προσπάθειες του Αρείου να πείσει τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο για τις δήθεν ορθόδοξες θέσεις του και γενικά αναδείχθηκε φύλακας της αυθεντικής διδασκαλίας της  Ορθοδοξίας.

Να ονειρεύεσαι

  

Να ονειρεύεσαι

σαν να είναι να ζήσεις για πάντα,

να ζεις

σαν να είναι να πεθάνεις σήμερα.

James Dean

«πνευματικότητα της δυνάμεως» - π. Βασίλειος Θερμός

Ένα αξιοσημείωτο θεολογικό ζήτημα είναι η γενικευμένη εφαρμογή της μοναχικής πρακτικής και νοοτροπίας στις οικογένειες και στην καθημερινή ζωή τους, η οποία σήμερα ευθύνεται για την ανάδειξη πολλών εξαρτητικών προσωπικοτήτων.

Επιφανειακά προέρχεται από ειλικρινή θαυμασμό και βαθιά επιθυμία για τη μοναχική πνευματικότητα• στην πραγματικότητα υποκρύπτει είτε μία «πνευματικότητα της δυνάμεως» (ψυχολογική πνευματικότητα με δίψα για ατομικά κατορθώματα), είτε φόβο απέναντι στον κόσμο και παλινδρόμηση στο ασφαλές καταφύγιο εκείνου που δίνει εντολές.

Έτσι η εξωτερική μίμηση της υπακοής των μοναχών συγκαλύπτει εξαρτητικές τάσεις του χαρακτήρα διότι τις ωραιοποιεί και τις εξαγιάζει..

π. Βασίλειος Θερμός

Ο ασυμβίβαστος Τίμιος Πρόδρομος - Δημήτριος Τσαντήλας

29 Αυγούστου - Αποτομή κεφαλής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου.

Ο ιατρός και θεολόγος Δημήτριος Τσαντήλας αναλύει τα νοήματα της ημέρας.

2ΗΜΕΡΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ - Α.Ο. ΓΑΛΗΝΗ

 

Αποτομή της τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου (29 Αυγούστου)

Η Αποτομή της Κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου είναι το γεγονός που τιμάται σήμερα, 29 Αυγούστου, από την αγία μας Εκκλησία, η οποία μας προτρέπει σε αυστηρή νηστεία.
Ο μέγιστος και έσχατος των Προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και ο Πρόδρομος της παρουσίας Χριστού. Ζούσε στην έρημο της Ιουδαίας, διακηρύσσοντας τον ερχομό του Μεσσία και καλώντας το λαό σε μετάνοια.
Ο λόγος του παρηγορητικός και ελεγκτικός. Καυτηρίαζε την αμαρτία και κάθε είδους αδικία. Δε δίστασε να ελέγξει τους Φαρισαίους και το βασιλιά Ηρώδη Αντίπα, τόσο για την υποκρισία τους όσο και για ηθικές ατασθαλίες.
Η συγκεκριμένη στάση του Βαπτιστή οδήγησε στη φυλάκιση και τελικά στον αποκεφαλισμό του, όπως είχε ζητήσει η Σαλώμη, θυγατέρα της Ηρωδιάδας, η οποία γοήτευσε το βασιλιά με το ρυθμικό χορό της στο συμπόσιο της επετείου των γενεθλίων του κι έτσι εξασφάλισε δημόσια ένορκη  υπόσχεση από το Ηρώδη ότι θα λάβει οτιδήποτε επιθυμεί ως δώρο έως και το μισό βασίλειό του.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ Ο ΦΙΛΟΣ ΗΜΩΝ ΚΕΚΟΙΜΗΤΑΙ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ  ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ  Ο  ΦΙΛΟΣ  ΗΜΩΝ  ΚΕΚΟΙΜΗΤΑΙ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

       Κατά το. «Λάζαρος ο φίλος ημών κεκοίμηται», του Χριστού-Ιω.11,11κε. Που εδώ δεν προσθέτει. «Αλλά πορεύομαι ίνα εξυπνήσω αυτόν». Ούτε οι μαθητές. «Κύριε, ει κεκοίμηται σωθήσεται»-«Κύριε, αν κοιμήθηκε, θα γίνει καλά». Αλλά Ιωάννης της Αγάπης λέει. «Μακάριος ο νεκρός  ο εν Κυρίω αποθανών απ’ άρτι. Ναι, λέγει το Πνεύμα, ίνα αναπαύσηται από των κόπων αυτού. Το δε έργον αυτού-μέγα τε και περίλαμπρο-ακολουθεί μετ’ αυτού»-Απ.14,13. Είναι εδώ όπου. «Ήχος καθαρός εορταζόντων και βοώντων απαύστως. Κύριε δόξα σοι». Και, άλλης τάξεως «ευφροσύνη αιώνιος»,

******   ***   ******

      Δυο μήνες και κάτι μέρες νεώτερος από μένα και, τετράχρονος μόλις σε δεινή πίκρα ζωής. «Ο πατέρας έφυγε στα σαράντα δύο του χρόνια, πριν κλείσω τα δικά μου τέσσερα. Στη μνήμη μόνο σπαράγματα εικόνων … Η μητέρα άξονας σιγουριάς, πάντοτε ανοιχτή αγκαλιά, αυστηρή τρυφερότητα … Και ευτυχία άτρωτη σε χρόνια σκληρά …». Περαστική δόξα, καμάρι, τιμή, Εποποιία του 40, ακόλουθα τετραετής οδυνηρή Γερμανική κατοχή.

     «Μα οι εχθροί … σκορπίσαν και ξανάρθε για μας λευτεριά». Χρόνια σχολικά και άλλη στρατεία, «ο Χριστός αρχηγός μας και στρατιώτες εμείς-στη μεγάλη του κλήση ας μη λείψει κανείς». Ανταπόκριση σε κίνηση Χριστιανικής Ανάταξης, «Ζωή» Ευσέβιου Ματθόπουλου σε δυναμική ανάπτυξη Σεραφείμ Παπακώστα. Και, Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες-ΧΜΟ-και ομαδάρχης Σπετσιώτης φοιτητής της Θεολογίας, εργαζόμενος στο Ταχυπιεστήριο της «Ζωής». «Η ικανότητα του Βάμβα δεν ήταν τόσο στη διανόηση, όσο στη δράση … Ψηλός, αθλητικός-συν βροντόφωνος, επιβλητικός…  Ερχόταν στο «Ίλιον Τρωάς»-Εντευκτήριο Κατηχητικών-με τα νύχια σπασμένα, καταφαγωμένα και ποτισμένα βαθιά από τυπογραφικό μελάνι … Το οργανωτικό του δαιμόνιο μηχανευόταν καινούργιους δρόμους δράσης, κι εμείς δουλεύαμε πυρετικά … φτιάχναμε σφραγίδες, αφίσες με χριστιανικά συνθήματα για τους τοίχους του Γυμνασίου …» Ενθουσιαστικό κλίμα χριστιανικό σε κορύφωση …

Θ. Λειτουργία καί παιδιά - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Θ. Λειτουργία καί παιδιά

Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Ἕνας ἀνώνυμος σχολιαστής στό ἄρθρο μας «Τά ἐγκώμια εἶναι σύμπτωμα» (anastasios 19.8.24), ἔθεσε τό  ἐρώτημα:  «είναι μέσα στην ορθόδοξη παράδοση να διώχνουμε παιδιά και γονείς από  την εκκλησία επειδή κλαίνε ή κάνουν φασαρία τα παιδιά;» (19 Αυγούστου 2024, 10.02 μ.μ). 

        Φαίνεται πώς  ὁ σχολιαστής ἔχει παρεμηνεύσει τά λόγια τοῦ Χριστοῦ, «ἄφετε τά παιδιά, μήν τά ἐμποδίζετε νά ἔλθουν κοντά Μου»  (Μτ. 19:14). Καί τίθεται  μέ τήν ἄποψη, τήν ὁποία  ὑποστηρίζουν καί ἄλλοι, ὅτι τά παιδιά μέσα στήν ἐκκλησία πρέπει νά νιώθουν «ἄνετα»,  σάν στό σπίτι τους· καί ἔτσι ἐν ὥρᾳ Λειτουργίας μποροῦν νά κάνουν ὅ,τι θέλουν, νά τρέχουν, νά χοροπηδᾶνε, νά παίζουν κ.λ.π. Πράγματα  ἐπικίνδυνα-θανατηφόρα γιά τήν πνευματική τους καλλιέργεια. Μαθαίνουν ἀπό τώρα  νά μή σέβονται τόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ Πατρός, νά μή σέβονται  τό Μυστήριο, νά μή σέβονται τό ἐκκλησίασμα. Παιδικά βιώματα, μέ ὅ,τι αὐτό σημαίνει γιά τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς τους. Καί ποιός εὐθύνεται γι'αὐτό ἐνώπιον τοῦ Κυρίου;! Καί  ὅλα αὐτά ἔχοντας ὡς «σημαία» τήν προτροπή Του «ἄφετε τά παιδιά νά ἔλθουν κοντά Μου!».

Η δε γυνή ίνα φοβήται κι ο άνδρας να χαστουκίζει

Είναι γεγονός πως η γνωστή φράση "η δε γυνή ίνα φοβήται τον άνδρα", που αποτελεί την κατακλείδα του αποστολικού αναγνώσματος στον εκκλησιαστικό γάμο, δημιουργεί αμηχανία και πολλάκις ευτράπελες καταστάσεις.
Τώρα δυστυχώς προστέθηκε και το ξύλο. 
 
Για να είμαστε βέβαια ακριβείς και ειλικρινείς, δεν είναι η μόνη φράση του όλου τελετουργικού που θέλει τον άνδρα σε θέση υπεροχής.
Κάπου μέσα σε μια από τις ευχές που διαβάζουμε, υπάρχει και η φράση: "Δός τη παιδίσκη ταύτη εν πάσι υποταγήναι τω ανδρί και τον δούλον σου τούτον είναι εις κεφαλήν της γυναικός, όπως βιώσωσι κατά το θέλημα Σου."
 
Υπάρχουν και άλλα σημεία, που βέβαια ο πολύς κόσμος δεν τα παίρνει χαμπάρι λόγω της γλώσσας, αλλά αυτό ανήκει σε άλλη συζήτηση. 
 
Θυμάμαι τώρα νέος και μικρός κληρικός, να ρωτάω διάφορους πνευματικούς γι αυτά τα θέματα και την ποιμαντική διαχείριση τους. 

Σεμινάριο Πατρολογίας: Κύκλος Β'

Οι Πατέρες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας μας αποτελούν τη ζωογόνο πνοή της. Είναι αναπόσπαστο μέρος της λατρευτικής, ερμηνευτικής, θεολογικής και λειτουργικής παράδοσης της Εκκλησίας. 

Η Απαρχή διοργανώνει τον δεύτερο κύκλο Σεμιναρίου Πατρολογίας που θα περιλαμβάνει τα θεολογικά δρώμενα της άστατης περιόδου του 4ου αιώνα, από την θεολογια των Καππαδόκων Πατέρων μέχρι και την θεολογία της Δύσης. Στο Σεμινάριο αναλύεται η θεολογία των Πατέρων, και ο ρόλος της στους κόλπους της Εκκλησίας.

Δεν απαιτείται πρότερη γνώση!

Εγγραφή: https://forms.gle/VsKvTpmVVzmAVvAL6

Διάρκεια: 16 Σεπτεμβρίου – 21 Οκτωβρίου / 10 δίωρα μαθήματα

Μνήμη του Οσίου Μωυσή του Αιθίοπα (28 Αυγούστου)

Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου Μωυσή του Αιθίοπα, των Μαρτύρων Διομήδους και Λαυρεντίου και της Προφήτιδος Άννης, θυγατέρας του Φανουήλ, που επιβραβεύτηκε για την πίστη και την αφοσίωσή της στη λατρεία του αληθινού Θεού, καθώς αξιώθηκε να δει το Χριστό, όταν Αυτός μεταφέρθηκε από τη Θεοτόκο στο ναό, γεγονός που γιορτάζουμε κατά την ημέρα της Υπαπαντής.
Ο Όσιος Μωυσής έζησε στην Αίγυπτο, όπου υπηρετούσε ως δούλος στο σπίτι ενός πλουσίου. Το μελαμψό χρώμα του και η ισχυρή σωματική του διάπλαση τον έκαναν να ξεχωρίζει, ενώ η απότομη και επιθετική συμπεριφορά του ανάγκασε τον αφέντη του να τον εκδιώξει. Για αρκετά χρόνια έζησε ως ληστής, μέχρι τη στιγμή που, συγκινημένος από την καλοσύνη ενός Χριστιανού, ήρθε σε  συναίσθηση και πνευματική κατάνυξη, και τότε αποφάσισε να ακολουθήσει το δρόμο της μετάνοιας και της γνώσης του θελήματος του αληθινού Θεού.

Ναὶ στὸ Χριστό! Ὄχι στὴν Ἐκκλησία… - «Κ.Π.»

 

Ναὶ στὸ Χριστό! Ὄχι στὴν Ἐκκλησία… 

«Κ.Π.»

Κάποτε, μετὰ τὴ Μεταπολίτευση, ὑπῆρχε μία μεγάλη τάση, κυρίως στὴ νεολαία, νὰ δηλώνει ἄθεη! Ἦταν τῆς μόδας ὁ ἀθεϊσμός! Σήμερα, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγχρόνους μας ἔχουν ἀσφαλῶς ἀποφύγει τὸν ἀθεϊσμὸ καὶ λιγότερο ἢ περισσότερο ἀποδέχονται τὴν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι ἕνα καλὸ βῆμα: Νὰ δέχεται κανεὶς ὅτι ὑπάρχει Θεός. Νὰ μὴν ἀπορρίπτει τὴν ὕπαρξη τοῦ Δημιουργοῦ του καὶ τοῦ Δημιουργοῦ τοῦ Σύμπαντος. Παλαιὰ ντρέπονταν, τώρα μὲ θάρρος ὁμολογοῦν. Ναὶ πιστεύω στὸν Θεό!

Ἐδῶ ὑπάρχει μία παγίδα: Ποιὸς εἶναι ὁ Θεός σου; Γενικὰ καὶ ἀόριστα μία ἀόρατη δύναμη; Ἤ κάποιος ἀπὸ τοὺς πολλοὺς θεοὺς, ποὺ κυκλοφοροῦν παγκοσμίως, ὅπως ὁ Μωάμεθ, ὁ Βούδας, ὁ Κομφούκιος, ὁ παραμορφωμένος θεὸς τῶν Καθολικῶν, τῶν Εὐαγγελικῶν, τῶν Προτεσταντῶν καὶ τῶν ἑκατοντάδων παραφυάδων αὐτῶν; Ἢ κάποιος ἀπὸ τοὺς δώδεκα τοῦ Ὀλύμπου ἤ…; Ποιὸς τελικὰ εἶναι ὁ Θεός;

Στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας ἔχουμε τὴν εὐλογία καὶ τὸ προνόμιο νὰ πιστεύουμε στὸν ἕνα, μοναδικό, ἀληθινὸ Θεό. Εἶναι ὁ Πανάγιος Τριαδικὸς Θεός μας! «Σὺ εἶ ὁ Χριστὸς, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος! Οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλω οὐδενὶ  ἡ σωτηρία»! Καὶ ὁ Κύριος δίδασκε συνεχῶς: «Ὁ Πατὴρ μὲ ἀπέστειλε! Γενόμενος ὑπήκοος τοῦ Πατρὸς μέχρι θυσίας»! Ὁ ἴδιος μάλιστα ὑποσχέθηκε στοὺς Μαθητές Του ὅτι θὰ τοὺς στείλει τὸν Παράκλητο καὶ τὸ πραγματοποίησε μὲ τὴν Πεντηκοστή.

΄΄Παύλε πώς εν τάφω;΄΄ Τριάντα ένα χρόνια... - του Παύλου Α. Κυρατσή

 ΄΄Παύλε πώς εν τάφω;΄΄ Τριάντα ένα χρόνια... 

(27. Αυγούστου.1993- 27.Αυγούστου.2024)

       του Παύλου  Α.  Κυρατσή

  _______________________

    Κάθε  χρόνο, τέτοια  μέρα  για τα  πνευματικά  παιδιά  και τους  ευεργετηθέντες, υπό  του  μακαριστού  Μητροπολίτου  Βεροίας κυρού   Παύλου.  Είναι  ημέρα  μνήμης και  τιμής.

    Είναι  Παύλου  μνήμη. Για  έναν  ιεροπρεπή  και  φωτισμένο Επίσκοπο  της  Εκκλησίας  μας. Σαν  σήμερα  άφησε  την  φθορά  της ζωής  για  την  αφθαρσία  του  ουρανού. Τα  εφήμερα  για  τα  αιώνια. Ένας  μεγαλοπρεπής, ανεξίκακος, μακρόθυμος, πράος  και ταπεινός  Ποιμενάρχης   που  πέρασε  την  ζωή  του  αθόρυβα  μέσα  στην   Μητρόπολη   του  σαν  απλός  καλόγερος  στην  μονή  του.

  Για  κάθε  άνθρωπο  η  κάθε  ημέρα  που  περνάει, είναι  επέτειος χαράς  ή   λύπης, ενός  αξιόλογου  γενονότος. Στιγμές  και  μνήμες.

 Τα  χρόνια  περάσαν  η  μνήμη  του  παραμένει, ζωντανή  και  άσβεστη. Για  όσους  τον  γνώρισαν  και   έζησαν  τα καλά του  έργα.

Θα ήθελα  να  μοιραστώ  μαζί  σας  μία  σπάνια  φωτογραφία  του του  μακαριστού,  τότε  νεοχειροτονηθέντα  διακόνου, αμέσως  μετά  την  χειροτονία  του  το  1951  στην  Ιερά  Μονή  Αγίας  Αναστασίας  της Φαρμακολύτριας  στα  Βασιλικά  Θεσσαλονίκης. Νεαρός  διάκονος  μόλις  22  ετών.   

"Και την ποθεινήν πατρίδα παράσχου μοι"

"Και την ποθεινήν πατρίδα παράσχου μοι".

Ιδού πώς το ζήτησε ο Χρήστος Γιανναράς πριν από 30 χρόνια:

"...Θέλω τη στιγμή της τελευταίας μου πνοής να φεύγω με τη λαχτάρα του γυρισμού στην πατρίδα... Με το τρελό καρδιοχτύπι μιας ερωτικής προσμονής. Αυτό μόνο."

("Τα καθ' εαυτόν" εκδ. Ίκαρος)

Ο Χρήστος Γιανναράς πέθανε, μας λέει η Βασιλική Νευροκοπλή, στα αγαπημένα του Κύθηρα, βράδυ, μιλώντας με φίλους, έχοντας από ώρα στρέψει τη συζήτηση στον Δ. Κουτρουμπή, τον «ερημίτη της Βουλιαγμένης» που σφράγισε ανεξίτηλα και τη δική του πνευματική διαδρομή.

Μιλούσε λοιπόν γι' αυτόν, όταν ξαφνικά σιώπησε, σήκωσε το χέρι του, έκανε το σταυρό του και έσβησε ανάμεσα στους φίλους.

Σοφία Ορφανίδου (fb)

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΕΛΕΟΥΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΤΕΘΗ ΕΙΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΙΝ ΙΕΡΟ ΤΕΜΑΧΙΟΝ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ

 

Το ΠΣΕ εκφράζει ανησυχία για τον νόμο απαγόρευσης της Ορθόδοξης Εκκλησίας που συνδέεται με τη Μόσχα

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών (ΠΣΕ) επιβεβαιώνει το «κυρίαρχο δικαίωμα και την ευθύνη» της Ουκρανίας να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα και να προστατεύσει τους πολίτες της εν μέσω της παράνομης εισβολής της Ρωσίας. Το ΠΣΕ «έχει καταδικάσει επανειλημμένως» τον πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και υποστηρίζει το δικαίωμα των ουκρανικών αρχών να ασκήσουν δίωξη σε άτομα που είναι ένοχα για εγκλήματα κατά του ουκρανικού έθνους.

Ωστόσο, το ΠΣΕ εκφράζει τη βαθιά ανησυχία του μπροστά σε μια ενδεχόμενη «αδικαιολόγητη συλλογική τιμωρία», συνέπεια του νέου νόμου που ψηφίστηκε από το ουκρανικό κοινοβούλιο στις 20 Αυγούστου 2024. Το ΠΣΕ καλεί την ουκρανική κυβέρνηση να επιδείξει προσοχή, με την προειδοποίηση ότι ο εν λόγω νόμος θα μπορούσε να «παραβιάσει το θεμελιώδες δικαίωμα στην ελευθερία θρησκεύματος ή πεποιθήσεων» και να «υπονομεύσει την κοινωνική συνοχή» στην περίοδο της εθνικής δοκιμασίας.

Πανέτοιμοι να κατακτηθούμε - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Πανέτοιμοι να κατακτηθούμε

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

                Το σημερινό άρθρο μου αφιερώνεται στη μνήμη του Χρήστου Γιανναρά (1935-1924), ενός εκ των σημαντικοτέρων διανοουμένων της απερχόμενης γενιάς. Στολιζόταν ως άνθρωπος από ιδιοφυία, βαθιά πίστη στην Ορθοδοξία, γνώση σπάνια πάνω στην πατρίδα μας και στον πολιτισμό της, καθώς και από γενναιότητα στην έκφραση των απόψεών του. Απέναντί του είχε την εμπάθεια των ιδεολόγων της «εκσυγχρονιστικής δεξιάς και αριστεράς», των αφομοιωμένων στον ατομιστικό και ηδονιστικό τρόπο ζωής, που οδηγεί στον μηδενισμό της αξίας της και στην άρνηση της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και της ιδιοπροσωπίας μας. Επί δεκαετίες άντεξε στα κατά ριπάς πυρά που δεχόταν από τους εμπαθείς αρνητές των ζώπυρων του Γένους, αλλά και από κάποιους εντός των τειχών εχθρούς του.

                Σπουδαίο το έργο του και εύστοχες οι επιφυλλίδες, που έγραφε επί δεκαετίες κάθε Κυριακή στην «Καθημερινή». Πολλές από αυτές έχουν εκδοθεί σε βιβλία και μένουν ως τεκμήρια της εκ μέρους του παρουσίασης των τραγικών εξελίξεων στην Πατρίδα μας, όπως τις ζούμε. Ένα από τα τελευταία του βιβλία με επιφυλλίδες του, έχει τίτλο «Κατόρθωμα η δημοκρατία, όχι συνταγή». Σε αυτό περιέχονται οι επιφυλλίδες του 2020 και μία από αυτές έχει τίτλο «Πανέτοιμοι για να κατακτηθούμε» (Εκδ. «Αρμός», 1^η έκδοση 2021, σελ. 18-20). Γράφει σε αυτήν:

Σύνθημα με σπρέι κατά του Αλκιβιάδη Στεφανή εντός Αγίου Όρους - Ηγούμενος Μονής Εσφιγμένου Βαρθολομαίος

Πρωτοφανές για το Άγιο Όρος περιστατικό! Υβριστικό σύνθημα με σπρέι έγραψαν άγνωστοι σε προστατευτικό τοιχίο στον κεντρικό δρόμο που ενώνει το λιμάνι της Δάφνης με την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους, τις Καρυές.
 
Το σύνθημα αποκαλεί τον νέο Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους κ. Αλκιβιάδη προδότη και υπονοεί πως εξυπηρετεί δήθεν τα συμφέροντα της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Το σύνθημα φέρει την υπογραφή "Άγιον Όρος".
 
Παρατηρείται πως μετά το διαδίκτυο και κάποια παρακμιακά ΜΜΕ, οι προσπάθειες εκφοβισμού μεταφέρθηκαν εντός του Αγίου Όρους. Το Άγιο Όρος μετατρέπεται από τόπο ησυχασμού σε γήπεδο τραμπουκισμού χάρη στην πολυετή αδιαφορία της Ελληνικής Πολιτείας στις συνεχείς εκκλήσεις μας για την προστασία του Αγίου Όρους και την παράβαση καθήκοντος από μέρους της Ελληνικής Αστυνομίας με συνέπεια την ανεξέλεγκτη είσοδο σε αυτό.
 
Όποιος θέλει μπορεί να μπει ανεξέλεγκτα μέσα στο Άγιο Όρος και να υπογράφει ως "Άγιο Όρος"! Έλληνας ή ξένος, πράκτορας ή μη. Είναι πανεύκολο να παίξει ο καθένας στο Άγιο Όρος ό,τι πολιτικό και γεωπολιτικό παιχνίδι θέλει. Το Άγιο Όρος έχει αφεθεί στο έλεος του Θεού ελλείψει μέριμνας από την Ελληνική Πολιτεία.

ΕΦΗΒΟΙ ΣΕ ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ....ΠΡΟΠΟΜΠΟΙ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ - Γιάννης Πεγειώτης

Παλαιοτέρα έγραφα με αγάπη για τα νέα παιδια :" τόσα φιλότιμα παιδιά μας δίδουν κουράγιο για το νέο δρόμο ελπίδος

Τα παιδιά του τόπου μας είναι και δικά μας παιδιά. Τέκνα κάποτε των απερίσκεπτων επιλογών διαφόρων επιτηδείων που ήθελαν την εκπαίδευσή μας άψυχή μακράν της παραδόσεως και του πλούτου της διαχρονικής ελληνικής γλώσσας."

Σήμερα θα γράψω και για τα νέα παιδια  που βαδίζουν σε οδούς χωρίς φως, σε δύσκολα μονοπάτια αλυσίδων.....

Απευθυνόμενος πρώτα στην ηγεσία του τόπου...

Έχει κατανοήσει η  κοινωνική και πολιτική ηγεσία του τόπου τι καταιγίδα έρχεται;

Η περιθωριοποιημένη εφηβεία μετέχει σε ομαδοποιήσεις που θυμίζουν προπομπούς "συμμοριών ".

Μνήμη του Αγίου Mεγαλομάρτυρος Φανουρίου (27 Αυγούστου)

Η Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Οσίου Ποιμένος, ενός των μεγάλων ασκητών της αιγυπτιακής ερήμου, που υπήρξε παράδειγμα ταπείνωσης και αναδείχθηκε σε καθοδηγητή αναρίθμητων μοναχών και λαϊκών Χριστιανών. Επίσης, τιμούμε τη μνήμη του αγίου Λιβερίου πάπα Ρώμης, που πήρε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στη Νίκαια το 325 μ.Χ. και εξαιτίας των διώξεων που υπέστη από τους αρειανόφιλους αυτοκράτορες, πήρε επάξια τον τίτλο του Ομολογητή της Ορθοδόξου Πίστεως.
Σήμερα επίσης τιμάται η μνήμη του Μεγαλομάρτυρος Φανουρίου, που είναι ιδιαίτερα λαοφιλής και πολλοί καταφεύγουν σε επίκληση της βοήθειάς του, ιδίως για την ανεύρεση αντικειμένων που έχουν απωλέσει. Η συσχέτιση του Αγίου με τη φανέρωση πραγμάτων ή προσώπων δε θεμελιώνεται σε ανάλογα περιστατικά από το βίο του, αλλά σχετίζεται με τον τρόπο εμφάνισης του ιδίου.