"Και την ποθεινήν πατρίδα
παράσχου μοι".
Ιδού πώς το ζήτησε ο Χρήστος Γιανναράς πριν από 30 χρόνια:
"...Θέλω τη στιγμή της τελευταίας μου πνοής να φεύγω με τη
λαχτάρα του γυρισμού στην πατρίδα... Με το τρελό καρδιοχτύπι μιας ερωτικής
προσμονής. Αυτό μόνο."
("Τα καθ' εαυτόν" εκδ. Ίκαρος)
Ο Χρήστος Γιανναράς πέθανε, μας λέει η Βασιλική Νευροκοπλή, στα
αγαπημένα του Κύθηρα, βράδυ, μιλώντας με φίλους, έχοντας από ώρα στρέψει τη
συζήτηση στον Δ. Κουτρουμπή, τον «ερημίτη της Βουλιαγμένης» που σφράγισε
ανεξίτηλα και τη δική του πνευματική διαδρομή.
Μιλούσε λοιπόν γι' αυτόν, όταν ξαφνικά σιώπησε, σήκωσε το χέρι του, έκανε το σταυρό του και έσβησε ανάμεσα στους φίλους.
Σοφία Ορφανίδου (fb)
2 σχόλια:
Η Ιερά Σύνοδος ανακοίνωσε:
"Με αφορμή την εκδημία του Ομότιμου Καθηγητού της Φιλοσοφίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών, θεολόγου, συγγραφέως, στοχαστού και πιστού της του Χριστού Ορθοδόξου Εκκλησίας τέκνου, αοιδίμου Χρήστου Γιανναρά, δέεται στον Αναστάντα Κύριο για την ανάπαυσή του μετά των Αγίων και των Δικαίων και απευθύνει εγκάρδιες συλλυπητήριες ευχές στους κατά σάρκα συγγενείς του και τους πολυάριθμους μαθητές του."
Να αναπαύεται εν χώρα ζώντων.
Του οφείλουμε πολλά.
Γ. Δ. Μαρκάκης
Δημοσίευση σχολίου