Να σεβόμαστε το θέλημα
ακόμα και ενός μωρού
Μέχρι πριν από λίγους μήνες με βασάνιζε
ένα μεγάλο ερωτηματικό σχετικά με τη νοοτροπία κάποιων ενήλικων αλλά κυρίως
παιδιών, όσον αφορά την διατροφή.
Έλεγα σε κάποιο από τα εγγονάκια μου :
«Έλα να φας σύκα. Είναι πολύ ωραία και θρεπτικά!» κι αυτό μου απαντούσε πως δεν
του άρεσαν τα σύκα. Κι όταν το ρωτούσα αν δοκίμασε ποτέ αυτό το φρούτο, η
απάντηση ήταν αρνητική.
Πρότεινα σε κάποιο άλλο εγγονάκι μου,
την Σόφη, να πάρει πορτοκάλι για να φάει και μου απάντησε : «Δεν μου αρέσουν τα
πορτοκάλια!» Όταν τη ρώτησα αν έχει γευτεί ποτέ αυτό το φρούτο, η απάντηση ήταν
«Όχι».
Προσπάθησα να βάλω το μυαλό μου να
δουλέψει για να βρω τον λόγο αυτής της
περίεργης και ακατανόητης για μένα συμπεριφοράς. Πώς μπορεί κανένας να ξέρει αν
κάποιο φρούτο ή άλλο τρόφιμο του αρέσει ή όχι χωρίς να το δοκιμάσει έστω και
μια φορά;
Της εξήγησα πως είναι δικαίωμα του κάθε
ανθρώπου να τρώγει ότι του αρέσει, τον ευχαριστεί και τον ικανοποιεί. Της είπα
πως ο Καλός Θεός, ίσως επειδή ξέρει πόσο ιδιότροποι είμαστε, μας έστειλε τόσες
χιλιάδες είδη και αμέτρητες ποικιλίες τροφών, μπας και βρούμε και κάποιες που
θα μας αρέσουν!