ΜΝΗΜΗ ΙΩΑΝΝΗ ΦΟΥΝΤΟΥΛΗ*
Πρωτ.
Βασίλειος Καλλιακμάνης
Καθηγητής
Τμήματος Θεολογίας Α.Π.Θ.
Ἡ ἀναφορά στή ζωή καί τό ἔργο ἀνθρώπων
τοῦ πνεύματος πού διακόνησαν ἀθόρυβα τήν Ἐκκλησία, τή θεολογία καί τήν
κοινωνία καθίσταται δύσκολη. Ἀφενός ὑπάρχει ὁ κίνδυνος τῆς ὑπερβολῆς καί ἀφετέρου
τῆς ἔλλειψης. Τό ἦθος ὅμως τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ διδασκάλου Ἰωάννη Φουντούλη
(1927-2007) δέν ἀφήνει περιθώρια γιά ἀκρότητες. Ἐμπνέει καί μετά τό θάνατό
του τήν ἀριστοτελική μεσότητα καί τό μέτρο. Ἀναρωτιέμαι, τί θά σκέπτεται ἡ ἁγία
του ψυχή βλέποντάς μας νά ὁμιλοῦμε τόσοι ἄνθρωποι γιά τό πρόσωπο καί τό ἔργο
του ἐπί δύο ὁλόκληρες ἡμέρες; Πάντως, ἐάν εἴχαμε τή δυνατότητα νά τόν ρωτήσουμε,
εἶμαι βέβαιος, ὅτι θά μᾶς γλυκομάλωνε καί θά μᾶς ἀποθάρρυνε. Ὅμως, θέλω νά πιστεύω
ὅτι ἡ ἁπλή του καρδιά, πού πήγαζε ἀπό
μιά αὐθεντική προσωπικότητα καί ἔκρυβε τήν παραδοσιακή του αρχοντιά, θά
συγχωρέσει τίς ὑπερβολές μας. Ὅσοι τόν γνώρισαν, συνεργάσθηκαν ἤ μαθήτευσαν
κοντά του θά ἐνθυμοῦνται τόν ταπεινό ἄνθρωπο, τόν πολύτιμο συνεργάτη,
τό σοφό διδάσκαλο.
Τό Οἰκουμενικό
Πατριαρχεῖο προσέβλεψε στό πρόσωπό του καί τοῦ ἀπένειμε τό ὀφφίκιο τοῦ
Ἄρχοντος Χαρτουλαρίου, ἐνῶ ἀπό τό 1989 καί γιά μιά δεκαπενταετία τοῦ
ἐμπιστεύθηκε τή Διεύθυνση τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἱδρύματος Πατερικῶν Μελετῶν στή
Θεσσαλονίκη, τό ὁποῖο διακόνησε μέ συνέπεια, ἐνῶ τό 1994 ἀνέλαβε τήν εὐθύνη
γιά τήν ἐπανέκδοση τοῦ περιοδικοῦ «Ὀρθοδοξία». Τότε μέ κάλεσε κοντά του ὡς
«συνεργάτη παρ΄ αὐτῶ», ὅπως ἔγραφε τό Πατριαρχικό Γράμμα, γιά νά ἐπιμεληθοῦμε
τήν ἔκδοση τῆς «Ὀρθοδοξίας». Παρά τούς κόπους, ἰδιαίτερα κατά τόν πρῶτο καιρό
καί μέχρι νά κυκλοφορήσουν τά πρῶτα τεύχη τοῦ περιοδικοῦ, ἡ συνεργασία αὐτή
ἀποτέλεσε γιά μένα πηγή ἔμπνευσης σέ πολλά ἐπίπεδα.