Μέ ἕνα καθαρά ψυχρό
ἐπαγγελματικό ὑπολογισμό οἱ 52 βουλευτές τοῦ θερινοῦ τμήματος τῆς βουλῆς, μέλη
τῆς κυβερνήσεως, καί μέ σωρεία ἕωλων ἐπιχειρημάτων ψήφισαν τήν κατάργηση τῆς ἀργίας
τῆς Κυριακῆς. Ἑνός θεσμοῦ πού τιμοῦν ἐπί 2.000 χρόνια οἱ Χριστιανοί ὡς ἐντολή
τοῦ Θεοῦ, καί ὁ ὁποῖος ἔχει καθιερωθεῖ ἐπίσημα πρίν ἀπό 17 αἰῶνες ἀπό τόν Μέγα
Κωνσταντῖνο.
Οἱ 52 αύτοί ἀντιπρόσωποι τοῦ λαοῦ
τόλμησαν νά ὑψώσουν τό ἀνάστημά τους ἀπέναντι στό θεϊκό νόμο καί μέ τήν ψῆφο τους
νά καταφέρουν ἐν ψυχρῷ πενήντα δύο θανάσιμα πλήγματα στόν ἱερό θεσμό
προσφέροντάς τον θυσία στόν νέο μεγάλο «θεό» τῆς Εὐρώπης καί τοῦ κόσμου: τόν
μαμωνά, τό χρῆμα! Ὁ ἁρμόδιος μάλιστα ὑφυπουργός ἔφτασε στό σημεῖο νά ἐπικαλεστεῖ
τόν λόγο τοῦ Κυρίου: «Τό Σάββατον διά τόν ἄνθρωπον ἐγένετο, οὐχ ὁ ἄνθρωπος διά
τό Σάββατον», προκειμένου νά προπαγανδίσει τό ἐγχείρημα τοῦ ὑπουργείου του. Τό ἔλεγε
αὐτό ἀγνοώντας ἐντελῶς τό νόημα τῶν λόγων τοῦ Κυρίου, τό ὁποῖο κατά τούς εἰδικούς
ἑρμηνευτές εἶναι: Ὁ θεσμός τοῦ Σαββάτου ἔγινε γιά τόν ἄνθρωπο, γιά νά τοῦ
παρέχεται ἀνάπαυση μέν ἀπό τούς κόπους τῶν ἄλλων ἡμερῶν, εὐκαιρία δέ γιά τήν
πνευματική του ἀνύψωση. Γιά νά ἐπιδίδεται σέ εὐχαριστία καί δοξολογία τοῦ Θεοῦ
καί σέ ἔργα ἐξαγιαστικά τῆς ψυχῆς του. Καί δέν ἔγινε ὁ ἄνθρωπος γιά τό Σάββατο,
γιά νά δουλεύει ὡς φοβισμένος σκλάβος σ’ ἕνα νεκρό καί ξηρό τύπο. Ὥστε τό
Σάββατο (ἡ Κυριακή) ὁρίστηκε πρός εὐεργεσίαν τοῦ ἀνθρώπου.
Καί τά ἔλεγε αὐτά ὁ κ. ὑφυπουργός ὄχι
μόνο ἀγνοώντας ἐντελῶς τό καθαυτό νόημα τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τήν ὥρα
πού μέ τό ἀντίχριστο νομοθέτημά του κατέλυε ἐν ψυχρῷ τόν αἰώνιο Νόμο τοῦ Θεοῦ, ὑπέγραφε
τόν «θάνατο τοῦ ἐμποράκου» καί ὁδηγοῦσε σέ ἐξόντωση τήν παραδοσιακή ἑλληνική οἰκογένεια.