Ο ἐθνοφυλετισμός, ἡ αἰτία πολλῶν θλίψεων καί παρακμῆς ἐθνῶν καί λαῶν - Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος

 Εἶναι γεγονός ὅτι ὑφίστανται πρόσκαιρα προβλήματα ἐθνοφυλετικῆς φαινομενικῶς φύσεως. Καί λέγομεν «φαινομενικά», διότι ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Χριστοῦ «οὐκ ἔνι ἰουδαῖος, οὐδέ ἕλλην, οὔτε περιτομή, οὔτε ἀκροβυστία», ἀλλά ἑνότης, ἕν, εἷς, μία, ἀνεξαρτήτως φυλῆς, γένους, ταυτότητος. Ἄλλωστε, ὁ ἐθνοφυλετισμός, ἡ αἰτία πολλῶν θλίψεων καί παρακμῆς ἐθνῶν καί λαῶν, κατεδικάσθη ὑπό μόνης τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐπισήμως ἐν  Συνόδῳ ἐν Κωνσταντινουπόλει ἐν ἔτει 1872. Δέν νοεῖται λοιπόν καί δέν εἶναι Ὀρθόδοξος ἐκεῖνος ὅστις προβάλλει ἐθνοφυλετικάς ἀπόψεις καί διαρρηγνύει τοιουτοτρόπως τόν ἄρραφον χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ.

Θά συμφωνήσητε ἀσφαλῶς πάντες οἱ ἀγαπητοί συνδαιτυμόνες καί ἀκροαταί τῶν βιωματικῶν λόγων τούτων τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ὅτι πηγή καί αἰτία πάντων τῶν προβλημάτων εἶναι ἡ τάσις ἐπικρατήσεως τοῦ ἰσχυροῦ ἐπί τοῦ ἀδυνάμου, ὁ ἐπεκτατισμός, ὁ μεγαλοϊδεατισμός. Μεγαλεῖα καί πολυτέλειαι  ὅμως ἀπέχουν «ἡμέρας ὁδόν» τοῦ πτωχοῦ καί ἁπλοῦ καί ἀπερίττου Ἰησοῦ, «τοῦ μή ἔχοντος ποῦ τήν κεφαλήν κλίνῃ», παρά μόνον τήν ταπεινήν ψυχήν τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία εἶναι θ ε ί α, ὅπως θεῖος καί ἀνώτερος ἀνθρωπίνων παθῶν εἶναι ὁ καί ὡς «πνοήν» καλέσας αὐτήν εἰς δόξαν Αὐτοῦ Κύριός της. Ἴσως ἡ πρόσκαιρος αἴγλη καί ἡ ἰσχύς καί ἡ δύναμις νά ἐντυπωσιάζουν, ὅμως ἀπομακρύνουν ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί ὁδηγοῦν εἰς τήν λησμοσύνην ὅτι ἡ ἀδυναμία τοῦ θανάτου θριαμβεύει ἀποδεδειγμένως πάντοτε διά τῆς Ἀναστάσεως.

Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος