Ἡ χαρά τῆς οἰκογενείας - π. Γρηγόριος Μουσουρούλης

Κυριακή τοῦ Τυφλοῦ

Λόγος εἰς τόν Ἀπόστολον

Ἡ χαρά τῆς οἰκογενείας

 «... ἠγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τῷ Θεῷ»(Πράξ. ιστ΄34)

«... ἠγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τῷ Θεῷ»

****

        Ἡ χαρά εἶναι ὁ βαθύς πόθος κάθε ἀνθρώ­που. Ὅλοι  μας, μικροί καί μεγάλοι μέ κάθε τρόπο κυνηγᾶμε τή χαρά. Πολύ περισσότερο ὅμως τήν ποθεῖ καί τήν λαχταρᾶ ἡ οἰκογένεια. Ποιός ἄν­δρας ἤ ποιά γυναίκα ἤ ποιά παιδιά δέν ἐπιθυ­μοῦν ἡ οἰκογένειά τους, τό σπίτι τους νά εἶναι χαρού­μενο καί εὐτυχισμένο; Τά πράγματα ὅμως λένε ὅτι ἡ οἰκογένεια σήμερα βιώνει τήν ἀναστάτωση, τίς ἀντιπαραθέσεις, τίς φωνές, τό ἄγχος, τή διάστα­ση. Καί τοῦτο διότι λείπουν οἱ ἀπαραίτητοι ὅροι, πού ἐξασφαλίζουν τή χαρά καί τήν εὐτυχία τῆς οἰκογένειας.

        Οἱ ὅροι αὐτοί ὅμως ἀποκαλύπτονται στό σημε­ρινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Μᾶς τούς φα­νερώ­νει ὁ δεσμοφύλακας τῶν Φιλίππων καί ἡ οἰκογέ­νειά του. Αὐτούς τούς ὅρους θά ἐντο­πίσουμε στή συνέχεια, ὥστε τηρώντας τους νά ἀπολαύσουμε τήν εὐλογία τῆς εἰρηνικῆς, χαρούμε­νης καί ἑνωμένης οἰκογένειας.

*****

« «... ἠγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τῷ Θεῷ »

        Ἡ φράση αὐτή μᾶς λέγει ξεκάθαρα ὅτι ὁ δεσμοφύλακας ἐκεῖνος ἔνιωσε μεγάλη χαρά καί ἀγαλλίαση ἀπό τήν στιγμή πού ἐπίσετυσε στόν Θεό. Καί δέν ἐπίστευσε μόνος αὐτός ἀλλά καί ὁλόκληρη ἡ οἰκογένειά του, ὅλοι ὅσοι βρίσκονταν στό σπίτι του. Προηγουμένως ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἦταν ἕτοιμος νά αὐτοκτονήσει.   διότι μέχρι πού τόν συνεκράτησε ἀπό τό διάβημά του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ζοῦσε στό σκοτάδι, στή σύγχυση καί τήν εἰδωλολατρική πλάνη. Καί τώρα ξαφνικά τά μάτια του ἀντίκρυ­σαν τό φῶς. Τώρα ἀνακάλυψε τήν πηγή τῆς χα­ρᾶς καί τῆς εὐτυχίας. Βρῆκε σκοπό καί νόημα ἡ ζωή του. Ἄλλαξαν ὅλα μέσα του καί γύρω του. Πίστεψε στόν Χριστό καί βαπτίστηκε αὐτός καί ἡ οἰκογένειά του μέσα στή ζωοποιό Χάρη τῆς Παναγίας Τριάδος.

        Αὐτή εἶναι ἡ πηγή τῆς εὐτυχίας τῆς κάθε οἰκογένειας. Ὁ πρῶτος λοιπόν ὅρος πού χαρίζει στήν οἰκογένεια τή χαρά καί τήν εἰρήνη, εἶναι ἡ πίστη στό Χριστό. Ὅταν ἄνδρας, γυναίκα καί παι­διά πιστεύουν στόν Χριστό, τότε ἡ χαρά τοῦ Χρι­στοῦ κυριαρχεῖ στό σπίτι. Διά τῆς πίστεως ἔχουν τόν Χριστό ἀνάμεσά τους. Εἶναι ὅλοι μαζε­μένοι στό σπίτι τους, ὄχι μόνο γιά νά ἀποτελοῦν μιά φυσική οἰκογένεια, ἀλλά εἶναι «συνηγμένοι» στό ὄνομα τοῦ Κυρίου. Γι᾽αὐτό καί καθένας ἀγωνίζεται νά ζεῖ κατά τό θέλημα τοῦ Κυρίου. Νά ἀγαπᾶ τούς ἄλλους. Νά προσφέρει τόν ἑαυτό του στήν ὑπηρεσία τῶν ἄλλων μελῶν τῆς οἰκογε­νείας. Νά θυσιάζει τό δικό του θέλημα, τή δική του προτίμηση καί εὐκολία γιά νά διευκολύνει τούς ἄλλους. Καθένας προσπαθεῖ νά εἶναι ταπει­νός. Νά ἔχει πραότητα, στοργή καί ἐπιείκεια ἀπέναντί τους. Νά κατανοεῖ τούς ἄλλους μέ τίς δυσκολίες ἴσως πού παρουσιάζουν. Τότε ὅμως καί οἱ δυσκολίες πού θά παρουσιασθοῦν καί τά ἐλαττώματα τῶν ἄλλων καί οἱ κακίες τους ἀκόμη καί τά λάθη τους τακτοποιοῦνται εὔκολα. Σιγά – σιγά θεραπεύον­ται καί ἔτσι ἐπικρατεῖ στήν οἰκο­γένεια ἀτμόσφαιρα εἰρήνης. Ἡ πίστη στόν Χριστό ἑνώνει ὅλους καί βοηθεῖ ὅλους. Μπορεῖ ὡς ἄνθρωποι νά ἔχουν ζητήματα, ἀλλά μέ τή δύναμη τῆς πίστεως τά ξεπερνοῦν. Καί ἔτσι εἶναι χαρού­μενοι στό σπίτι τους.

*****

        Τήν χαρά τῆς οἰκογενείας ὅμως στηρίζει καί αὐξάνει ἡ παρουσία τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ μεταξύ τῶν μελῶν της. Δέν ἀρκεῖ μόνο νά πιστεύουν στόν Χριστό. Εἶναι ἀνάγκη νά μελε­τοῦν τό λόγο τοῦ Θεοῦ συνεχῶς. Ὁ Παῦλος καί ὁ Σίλας «ἐλά­λησαν» τόν λόγο τοῦ Κυρίου στό δεσμοφύλακα «καί πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ». Καί ἀσφαλῶς μετά τήν ἀναχώρηση τῶν Ἀποστό­λων ἀπό τήν πόλη τῶν Φιλίππων, ἡ οἰκογένεια θά θυμόταν καί θά συζητοῦσε τόν λόγο τοῦ Κυρίου, πού ἄκουσε ἀπό τό στόμα τους. Καί μέ τόν τρόπο αὐτό ἐνισχυόταν πνευματικά ἀπό ἐκεῖνα τά λόγια. Ἐμεῖς σήμερα εἴμαστε σέ ἀσυγκρίτως καλύτερη θέση ἀπό τούς ἀνθρώπους ἐκείνους. Διότι ἔχουμε πλούσιο τό λόγο τοῦ Θεοῦ στή διάθεσή μας. Βιβλία πατερικά, ἑρμηνευτικά τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὀρθόδοξα περιοδικά πνευματικῆς οἰκοδομῆς κατακλύζουν κυριολεκτικά τόν κόσμο μας. Ἀκόμη καί ἀπό τό διαδίκτυο προσ­φέρεται πλούσιος ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Μπο­ροῦμε λοιπόν νά μελετοῦμε τόν λόγο αὐτό εἴτε χωριστά εἴτε ὅλη μαζί ἡ οἰκογένεια. Καί ἔτσι νά ἀρωματί­ζεται ἡ ἀτμόσφαιρα τοῦ σπιτιοῦ μας μέ τήν χάρη τοῦ θείου λόγου. Ἄλλωστε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς δίνει τήν παραγγελία ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ νά κατοικεῖ στίς ψυχές μας, στά σπίτια μας πλού­σιος. Δυστυχῶς οἱ περισσότεροι ἀπό ἐμᾶς προτι­μᾶμε νά ἐξαντλοῦμε τό χρόνο μας μπροστά στήν τηλεόραση, ἤ στόν Η/Υ τρέφοντας τήν ψυχή μας μέ σκουπίδια πνευματικά καί δέν βρίσκουμε λίγο χρόνο γιά μελέτη τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, πού θά γαληνέψει τίς ψυχές μας, θά διώξει τήν ἔνταση, θά καταπραΰνει τά πάθη, θά εἰρηνεύσει τήν ὕπαρξή μας.  Δοκιμάστε, ἀδελφοί, νά μελετᾶτε στό σπίτι σας τό λόγο τοῦ Θεοῦ, νά τόν συζητᾶτε μεταξύ σας καί θά δεῖτε πόσα πράγματα θά ἀλ­λάξουν στό σπίτι σας. Χαρά καί εἰρήνη θά πλημ­μυρίσουν τίς καρδιές σας.

*****

        Ἡ χαρά καί ἡ ἀγαλλίαση τοῦ δεσμοφύλακα, ἀγαπητοί μου, ὁλοκληρώθηκε, ὅταν βαπτίστηκε αὐτός καί «οἱ μετ᾽ αὐτοῦ πάντες». Αὐτός καί ὅλοι οἱ δικοί του. Καί ἔτσι εἶναι. Ἡ συμμετοχή ὅλων τῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας στά ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας ὁδηγεῖ τήν οἰκογένεια στήν κορυ­φή τῆς χαρᾶς. Ὅπως μᾶς λέγει ὁ ἱερός Χρυσό­στομος ὄχι μόνο βαπτίστηκαν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι ἀλλά καί «ἐτράφησαν» μέ τό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, πού ἐτέλεσαν οἱ Ἀπόστο­λοι τήν ὥρα τοῦ δείπνου. Οἱ οἰκογέ­νειες στόν τό­πο μας στό σύνολό τους  ἔχουν μετάσχει στό Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος. Μετέχουν ὅμως ὅ­πως πρέπει στά ἄλλα μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας; Στό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολο­γήσεως πού καθαρίζει τίς ψυχές μας ἀπό τό βάρος τῆς ἁμαρτίας, μᾶς συμφιλιώνει μέ τόν Θεό καί φέρνει τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ στίς ψυχές μας; Μετέχουμε μέ τήν ἄδεια τοῦ πνευμα­τικοῦ στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστί­ας; Πόση χαρά ὑπάρχει στήν οἰκογένεια ὅταν ὅλα τά μέλη της ἑτοιμάζονται καί κοινωνοῦν ἄξια τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Κυρίου! Μήπως, ἀδελφοί, ἀπό πολ­λές οἰκογένειες λείπει ἡ χαρά, διότι δέν ἐπιμε­λοῦνται τόν τρόπο τῆς ζωῆς τους, ὥστε νά ἐξα­σφαλίζουν τόν ὑπέρτατο ὅρο τῆς χαρᾶς; Διότι εἶναι ἀδύνατο νά μή ζεῖ σέ ἀτμό­σφαιρα χαρᾶς ἡ οἰκογένεια, ὅταν φροντίζει γιά τήν καλή καί τακτική μυστηριακή της ζωή. Μέ τήν μυστηριακή ζωή ἐλλευθερώνεται ἀπό τήν ἁμαρτία καί ἑνώ­νεται μέ τόν Χριστό καί ἑπομένως χαίρει καί ἀγάλλεται μέ χαρά μεγάλη καί ἀνείπω­τη ( Α´Πέτρ. α´8).

****

        Τέλος ὁ δεσμοφύλακας τῶν Φιλίππων μᾶς ὑποδεικνύει ἀκόμη ἕνα ὅρο πού ἐξασφαλίζει τή χαρά στήν οἰκογένεια. Καί αὐτός εἶναι τό κοινό τραπέζι τῆς οἰκογενείας.  Ἡ χαρά του ἔγινε πιό ζωηρή μέ τό πλούσιο πανηγυρικό τραπέζι πού προσέφερε ἐκείνη τήν ὥρα τῆς νύχτας στούς Ἀποστόλους.

        Σήμερα τό οἰκογενειακό τραπέζι σχεδόν ἔχει καταργηθεῖ. Ὁ καθένας τρώγει ὅποια ὥρα θέλει. Ἤ δέν τρώει κἄν στό σπίτι. Καταφεύγει στά ἕτοιμα καί πρόχειρα φαγη­τά πού προσφέ­ρουν τά εἰδικά καταστήματα. Δέν ὑπάρχει βέβαια ἀμφιβολία ὅτι τά ὡράρια τῶν ἐργασιῶν καί τά μαθήματα τῶν παιδιῶν δημιουρ­γοῦν πολλές δυ­σκολίες στό θέμα αὐτό. Ἀλλά οἱ δυσκολίες δέν εἶναι ἀξεπέραστες. Θά μποροῦσε καί θά ἔπρεπε τουλάχιστο γιά τό βραδινό τραπέζι καί τό τραπέζι τίς Κυριακῆς καί τῶν μεγάλων ἑορτῶν, νά ξεπε­ραστοῦν.

        Δυστυχῶς δέν  ἔχουμε κατανοήσει τήν ἀξία τοῦ οἰκογενειακοῦ τραπεζιοῦ. Δέν ἔχουμε συνε­ι­δητοποιήσει πόσο συμβάλλει στήν χαρά καί τήν ἑνότητα τῆς οἰκογένειας. Διότι στό οἰκογενειακό τραπέζι θά συζητηθοῦν τά προβλήματα, θά ἀν­ταλλαγοῦν σκέψεις ἐνισχυτικές, θά ἑνωθοῦν οἱ ψυχές. Θά αἰσθανθοῦν ζωντανή τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ μέ τήν προσευχή πρίν καί τήν εὐχαρι­στία μετά τό φαγητό.

*****

« «... ἠγαλλιάσατο πανοικί πεπιστευκώς τῷ Θεῷ »

Ἡ χαρά τῆς οἰκογενείας!  Τί ὡραῖο πράγμα νά βρίσκεται ὅλη ἡ οἰκογένεια μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! Νά τήν βιώνει τήν χαρά μέ τήν πίστη, μέ τήν μελέτη τοῦ θείου λόγου, μέ τήν μυστηριακή ζωή, μέ τήν χαρά τοῦ οἰκογενειακοῦ τραπεζιοῦ. Ἀδελφοί, ἄν ἀγαπᾶμε τόν ἑαυτό μας, τήν οἰκογένειά μας, ἄν θέ­λουμε τήν εὐτυχία μας καί τήν εὐτυχία τῶν παιδιῶν μας, ἄς συνδεθοῦμε μέ τόν Χριστό καί τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία Του. Τόν δρόμο μᾶς τόν δείχνει ὁ δεσμο­φύλακας τῶν Φιλίππων.

Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος Μουσουρούλης