Ευφροσύνη Τογαντζή

«εάν τε ζώμεν εάν τε αποθνήσκομεν, του Κυρίου εσμέν»

(Ρωμ. 14, 8)

Η μακαριστή και σεβαστή αδελφή μας Ευφροσύνη Τογαντζή  προ σαράντα ημερών έσπευσε αθόρυβα, ταπεινά και ειρηνικά, με την προσδοκία της αναστάσεως και της ζωής του μέλλοντος αιώνος, να αναπαυθεί στην πατρική αγκαλιά του Θεού τον οποίον σε έργα αγάπης και ιεραποστολής διακόνισε.

Σήμερα οι συγγενείς και γνωστοί της συναχθήκαν στον Ναό της Αγίας Σκέπης για να ενώσουν ταπεινά τις προσευχές τους και να τις κατευθύνουν ως θυμίαμα στο θρόνο του Θεού για την ανάπαυση της μακαρίας ψυχής της μετά των αγίων και των δικαίων.

Το ίδιο έκανα και εγώ προσευχόμενος σε άλλο Ναό αφού απουσιάζω εδώ και μέρες στην Κύπρο.

Θα σε αναζητούμε κ. Φρόσω όσοι σε γνωρίσαμε στο Χριστιανικό έργο. Μας λυπεί η απουσία σου από την Αγία Σκέπη την οποία αγάπησες, και διάλεξες να εγκατασταθείς τα τελευταία χρόνια την επιγείου ζωής σου.

Όμως μας παρηγορεί, ο αποστολικός λόγος «μη λυπείσθε, καθώς και οι λοιποί οι μη έχοντες ελπίδα. Ει γαρ πιστεύομεν ότι Ιησούς απέθανε και  ανέστη, ούτω και ο Θεός τους κοιμηθέντας δια του  Ιησού άξει συν αυτώ» (Θεσ. Δ’, 13) και η φωνή που ακούμε μυστικά να εξέρχεται από το στόμα σου «Χθες συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον αναστάντι σοι, συνεσταυρούμην σοι χθες αυτός με συνδόξασον Σωτήρ εν τη Βασιλεία Σου».

Αιωνία σου η μνήμη. 

Αναστάσιος Κωστόπουλος