Ένας σπουδαίος Ιεράρχης, ένας απαράμιλλος Ποιμένας που καθοδηγούσε και ενέπνεε τον Ελληνισμό της Αυστραλίας στον καλόν αγώνα επί σχεδόν 45 χρόνια, βρίσκεται πια στις αγκάλες αυτών που με τόση αφοσίωση υπηρέτησε από μικρό παιδί: του Θεού, του Χριστού, της Θεοτόκου Παναγίας και των Αγίων της Χριστιανοσύνης μας! Υπήρξε ΗΓΕΤΗΣ, θρησκευτικός, πνευματικός και εθνικός, με όλη τη σημασία της λέξης! Μαχητικός κι ασυμβίβαστος, αποφασιστικός, οραματιστής, ανυποχώρητος σε όσα πίστευε ως ιερά και δίκαια, ειλικρινής και πιστός σε ιδέες και ανθρώπους. Ο άνδρας που έδειξε με πράξεις σ' όλη του τη ζωή τι θα πει Χριστιανισμός κι Ελληνισμός, που αγκάλιαζε όλους τους ανθρώπους με πραγματικά φιλάνθρωπο πνεύμα κι έγνοια κι αγάπη, που τίμησε τους ρόλους που η Εκκλησία μας του ανέθεσε είτε στη γενέτειρά μας είτε εκτός Ελλάδας (και ιδίως στην αγαπημένη του Αυστραλία, επί σχεδόν μισόν αιώνα τώρα), δεν θα βρίσκεται πια κοντά μας, δίπλα μας! Όσα όμως με την φωτισμένη καθοδήγησή του δημιουργήθηκαν στην Αυστραλία (εκκλησίες και σχολεία, ιδρύματα για τους ηλικιωμένους, τους ανήμπορους και τη νεολαία, η Θεολογική Σχολή και τα Κατηχητικά και πολλά άλλα ακόμα), η συνεχής και έμπρακτη αγάπη για την Μητέρα-Πατρίδα, η αγωνία και το ενδιαφέρον για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό όπου γης, για την ελληνική γλώσσα και την εθνική μας παράδοση, θα μείνουν πίσω του ως η πιο πολύτιμη κληρονομιά, που διαμόρφωσε τον σύγχρονο αυστραλιανό Ελληνισμό. Η Αυστραλία και ο αυστραλιανός Ελληνισμός δεν θα ήταν όπως είναι σήμερα, αν έλειπε ο Στυλιανός με το όραμά του και τις στιβαρές ηγετικές ικανότητές του. Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει γι' αυτό! Ακόμα και η μέρα που "έφυγε" από κοντά μας είναι "σημαδιακή": μια μέρα χαράς και πανηγύρεως για την Εκκλησία και το Έθνος μας. Μπορεί να θρηνούμε (εντός και εκτός Αυστραλίας) την βαριά απώλεια του Ποιμενάρχη μας, όμως μας παρηγορεί πως ο Θεός διάλεξε αυτή την χαρμόσυνη μέρα να τον καλέσει κοντά Του και να τον ανταμείψει για τις άοκνες υπηρεσίες που πρόσφερε στον Χριστιανισμό και στον Ελληνισμό. Ας "συναριθμηθεί μετά δικαίων" ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπός μας κι ας τιμούμε τη μνήμη του πορευόμενοι συν Χριστώ και εν ομονοία -όπως μας δίδαξε εμπράκτως ο ίδιος ο μακαριστός Στυλιανός (που, εκτός των άλλων, κατάφερε να ενώσει τον Ελληνισμό της Αυστραλίας ύστερα από καταστροφική διχόνοια δεκαετιών). Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει το τίμιο σώμα του κι ας είναι το πνεύμα του πάντα μαζί μας!
Εύκολο να γράφεις κανείς πλήθος από κολακείες προς ζώντες ή κεκοιμημένους. Δύσκολο να μιλήσει επι των ντοκουμέντων. Λέμε όσα θέλουμε και κάνουμε τον Κινέζο εκεί που δεν μπορούμε να βγάλουμε άχνα... Συλλυπητήρια στους ανώνυμους και στον Τάσο!
Αιωνία του η μνήμη, ο Θεός να τον αναπαυση και να τον μακαριση
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας σπουδαίος Ιεράρχης, ένας απαράμιλλος Ποιμένας που καθοδηγούσε και ενέπνεε τον Ελληνισμό της Αυστραλίας στον καλόν αγώνα επί σχεδόν 45 χρόνια, βρίσκεται πια στις αγκάλες αυτών που με τόση αφοσίωση υπηρέτησε από μικρό παιδί: του Θεού, του Χριστού, της Θεοτόκου Παναγίας και των Αγίων της Χριστιανοσύνης μας! Υπήρξε ΗΓΕΤΗΣ, θρησκευτικός, πνευματικός και εθνικός, με όλη τη σημασία της λέξης! Μαχητικός κι ασυμβίβαστος, αποφασιστικός, οραματιστής, ανυποχώρητος σε όσα πίστευε ως ιερά και δίκαια, ειλικρινής και πιστός σε ιδέες και ανθρώπους. Ο άνδρας που έδειξε με πράξεις σ' όλη του τη ζωή τι θα πει Χριστιανισμός κι Ελληνισμός, που αγκάλιαζε όλους τους ανθρώπους με πραγματικά φιλάνθρωπο πνεύμα κι έγνοια κι αγάπη, που τίμησε τους ρόλους που η Εκκλησία μας του ανέθεσε είτε στη γενέτειρά μας είτε εκτός Ελλάδας (και ιδίως στην αγαπημένη του Αυστραλία, επί σχεδόν μισόν αιώνα τώρα), δεν θα βρίσκεται πια κοντά μας, δίπλα μας! Όσα όμως με την φωτισμένη καθοδήγησή του δημιουργήθηκαν στην Αυστραλία (εκκλησίες και σχολεία, ιδρύματα για τους ηλικιωμένους, τους ανήμπορους και τη νεολαία, η Θεολογική Σχολή και τα Κατηχητικά και πολλά άλλα ακόμα), η συνεχής και έμπρακτη αγάπη για την Μητέρα-Πατρίδα, η αγωνία και το ενδιαφέρον για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό όπου γης, για την ελληνική γλώσσα και την εθνική μας παράδοση, θα μείνουν πίσω του ως η πιο πολύτιμη κληρονομιά, που διαμόρφωσε τον σύγχρονο αυστραλιανό Ελληνισμό. Η Αυστραλία και ο αυστραλιανός Ελληνισμός δεν θα ήταν όπως είναι σήμερα, αν έλειπε ο Στυλιανός με το όραμά του και τις στιβαρές ηγετικές ικανότητές του. Κανείς δεν μπορεί να αμφιβάλλει γι' αυτό! Ακόμα και η μέρα που "έφυγε" από κοντά μας είναι "σημαδιακή": μια μέρα χαράς και πανηγύρεως για την Εκκλησία και το Έθνος μας. Μπορεί να θρηνούμε (εντός και εκτός Αυστραλίας) την βαριά απώλεια του Ποιμενάρχη μας, όμως μας παρηγορεί πως ο Θεός διάλεξε αυτή την χαρμόσυνη μέρα να τον καλέσει κοντά Του και να τον ανταμείψει για τις άοκνες υπηρεσίες που πρόσφερε στον Χριστιανισμό και στον Ελληνισμό. Ας "συναριθμηθεί μετά δικαίων" ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπός μας κι ας τιμούμε τη μνήμη του πορευόμενοι συν Χριστώ και εν ομονοία -όπως μας δίδαξε εμπράκτως ο ίδιος ο μακαριστός Στυλιανός (που, εκτός των άλλων, κατάφερε να ενώσει τον Ελληνισμό της Αυστραλίας ύστερα από καταστροφική διχόνοια δεκαετιών). Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σκεπάσει το τίμιο σώμα του κι ας είναι το πνεύμα του πάντα μαζί μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύκολο να γράφεις κανείς πλήθος από κολακείες προς ζώντες ή κεκοιμημένους. Δύσκολο να μιλήσει επι των ντοκουμέντων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέμε όσα θέλουμε και κάνουμε τον Κινέζο εκεί που δεν μπορούμε να βγάλουμε άχνα...
Συλλυπητήρια στους ανώνυμους και στον Τάσο!