Αμερικής προς Κύπρου: Βάλαμε όλοι τα καλύτερά μας για να σας υποδεχθούμε!»

 Αμερικής προς Κύπρου: 

Βάλαμε όλοι τα καλύτερά μας για να σας υποδεχθούμε!»

Με συγκινητική υποδοχή κατά την οποία ηχούσαν συνεχώς οι καμπάνες «όπως αρμόζει στον επικεφαλής τής αυτοκέφαλης Εκκλησίας τής Κύπρου, η οποία ανάγει την αυτοκεφαλία της στην Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Ελπιδοφόρος, έγινε δεκτός ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος από τους ομογενείς τής Αμερικής, Έλληνες και Κυπρίους,  στο Σάρλοτ στη Βόρεια Καρολίνα Αμερικής στις 6 το απόγευμα τής Τρίτης (ώρα Αμερικής), λίγο μετά τα μεσάνυκτα τής Τετάρτης (ώρα Κύπρου).

Αρχιερείς, ιερείς, τοπικοί άρχοντες, εκπρόσωποι τής Πολιτείας, εκπαιδευτικοί, οργανωμένα σύνολα τής ομογένειας, νέοι και νέες, αρκετοί απ’ αυτούς ντυμένοι με την παραδοσιακή ελληνική και κυπριακή στολή, υποδέχθηκαν με άνθη, ύμνους και προσευχές τον επικεφαλής τής Εκκλησίας τής Κύπρου, από τον οποίον πήραν τήν ευλογία με τάξη και ευλάβεια, αντιπροσφέροντας ο καθένας απ’ αυτούς ειλικρινείς ευχές για κάθε επιτυχία στις ιατρικές εξετάσεις τού Μακαριωτάτου.

Με λόγια σεβασμού, φιλαδελφίας και αγάπης απυθύνθηκε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αμερικής προς τον Μακαριώτατο:

«Μακαριώτατε Αρχιεπίσκοπε Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομε, Σεβασμιώτατε αδελφέ άγιε Ατλάντας κ. Αλέξιε, αγαπητοί πατέρες, άρχοντες τού Οικουμενικού Θρόνου, αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω,

Σήμερα είναι μία μεγάλη μέρα για την πόλη μας, διότι την επισκέπτεται ένας σπουδαίος Πρωθιεράρχης τής Ορθοδόξου Εκκλησίας, και μάλιστα αρχηγός Αυτοκεφάλου Εκκλησίας, τής Εκκλησίας τής Κύπρου, τής μαρτυρικής αυτής μεγαλονήσου και μαρτυρικής Εκκλησίας τής Κύπρου, όπου ο Ελληνισμός δοκιμάστηκε και εξακολουθεί να δοκιμάζεται τόσο σκληρά μέχρι τις μέρες μας, ένας Πρωθιεράρχης μίας Εκκλησίας που πήρε το αυτοκέφαλό της από Οικουμενική Σύνοδο, από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο.

Πρόκειται για μία παλαίφατη Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία χαίρει τής εκτιμήσεως και τού σεβασμού και τού κύρους από όλο τον Ορθόδοξο κόσμο, όχι μόνο διότι είναι παλαίφατη, αλλά και διότι επικεφαλής αυτής τής Εκκλησίας, τής τόσο σημαντικής, τής τόσο μαρτυρικής και τόσο σπουδαίας, είναι σήμερα ένας Πρωθιεράρχης, ένας Αρχιεπίσκοπος τού κύρους, τού σεβασμού, τού ύψους, τής προσωπικότητας και τού βεληνεκούς τής Υμετέρας Μακαριότητος. Και είναι τόσο μεγάλη αυτή η ευλογία για την πόλη μας, για τον λαό αυτό, για τον λαό τής Αμερικής, Μακαριώτατε, ότι ευλογείτε εσείς διά τής παρουσίας σας και μόνον αυτόν τον λαό, αυτήν την ήπειρο, αυτό το ποίμνιο τής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής και τής Ιεράς Μητροπόλεως Ατλάντας.

Μόλις ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης πληροφορήθηκε τήν έλευσή σας σ’ αυτή την πόλη, αμέσως μού τηλεφώνησε προσωπικά και μού έδωσε εντολή να σας υποδεχθούμε όπως σας αξίζει, Μακαριώτατε, όπως αξίζει στην αγαπημένη μας Κύπρο, όπως αξίζει σε ένα Προκαθήμενο μιας τέτοιας Εκκλησίας.

Εκ μέρους, λοιπόν, πρώτα πρώτα τού Πατριάρχου μας, κ.κ. Βαρθολομαίου, σάς καλωσορίζουμε Μακαριώτατε, κι ο σεβαστός ποιμενάρχης κ.κ. Αλέξιος, όλοι οι άρχοντες τού Οικουμενικού Θρόνου, οι οποίοι είναι παρόντες, οι ιερείς, ο κλήρος, ο λαός, τα παιδιά, όλοι έβαλαν τα καλύτερά τους, διότι αγαπούμε την Κύπρο, όλοι θέλουμε να φιλήσουμε το χέρι σας και να σας ανοίξουμε τήν καρδιά μας, και να σας αναγράψουμε στον θρόνο εκεί για να γράψει η ενορία αυτή άλλη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία της. Ως ευ παρέστητε Μακαριώτατε και να ξέρετε ότι οι προσευχές τού Πατριάρχου μας, όλης τής ιεραρχίας τού Οικουμενικού θρόνου, όλης της ιεραρχίας τής επαρχιακής Ιεράς Συνόδου τής Αρχιεπισκοπής Αμερικής, του κλήρου μας, τού λαού μας, των παιδιών μας, είναι ζωντανές, είναι δυνατές και είναι δίπλα σας και είμαστε βέβαιοι ότι ο Κύριος θα ακούσει τις προσευχές μας και θα αποκαταστήσει πλήρως την πολύτιμη υγεία σας διότι είστε πολύτιμος όχι μόνο για την Κύπρο, όχι μόνο για τον Ελληνισμό, αλλά για όλη την Ορθοδοξία. Εις πολλά έτη Δέσποτα, ως ευ παρέστητε!»

Στη συνέχεια, ο Μακαριώτατος αντιφώνησε ως εξής:

«Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Αμερικής,

Θα ήθελα να ξεκινήσω τις ευχαριστίες μου από τον φίλτατο σε όλους μας, πρώτα σε μένα κι έπειτα σε όλους εσάς, τον Παναγιώτατο. Βέβαια, ξέρω ότι οι αποστάσεις εδώ είναι μεγάλες και μπήκατε σε μεγάλο κόπο για να έλθετε εδώ. Σας υπερευχαριστώ. Ευχαριστώ και τον Ποιμενάρχη, τον π. Αλέξιο, που έκανε τον κόπο να με υποδεχθεί, τους πατέρες, τα παιδιά, που με πολλή αγάπη ήλθαν και με τις στολές τους και με τα λουλούδια τους να με υποδεχθούν, όπως και τους άρχοντες αλλά και τον λαό, παρόλου που κάτω από τέτοιες συνθήκες δεν θα ήθελα να σας επισκεφθώ. Θα ήθελα να σας επισκεφθώ όχι ως ασθενής, αλλά ως υγιής, να έλθω να σας δω από κοντά, διότι ξέρω τι έκανε η Εκκλησία τής Αμερικής, για χρόνια, για πολλές δεκαετίες, κι ο λαός, οι Έλληνες τής Αμερικής για την Κύπρο, τον λαό μας. Δυστυχώς είμεθα μικροί και αδύνατοι, στήριγμά μας πάντοτε ήταν η ομογένειά μας εδώ, και οι εξ Ελλάδος και οι Κύπριοι αδελφοί μας.

Χρειάζεται η συμπαράστασή σας, αδελφοί μου. Μόνοι μας, άνευ της Μητέρας Πατρίδας, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Το καταλαβαίνω ότι είμεθα μικροί και αδύνατοι. Και δυστυχώς, η βουλιμία τής Τουρκίας, δεν πρόκειται να μας επιτρέψει να κάνουμε μία έντιμη λύση, για να συμβιώσουμε με τους Τουρκοκυπρίους, που πέρασαν μαζί μας επί αιώνες χαρούμενοι και ευτυχισμένοι.

Εγώ που έζησα σε παλιές εποχές μαζί με τους Τουρκοκυπρίους, μπορώ να σας πω ότι νοσταλγώ εκείνες τις μέρες. Ήσαν καλοί άνθρωποι οι Τουρκοκύπριοι. Δυστυχώς, μερικοί που ήθελαν να κάνουν τουρκοκυπριακό κράτος στην Κύπρο, ταλαιπώρησαν κι εμάς και τους Τουρκοκυπρίους. Και μπορώ να σας πω ότι οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι, πάνω από το 50%, έφυγαν από τη γη των πατέρων τους, ήλθαν εδώ, άλλοι στη Μ. Βρετανία, στον Καναδά, κι έτσι οι περισσότεροι Τουρκοκύπριοι έφυγαν για καλύτερη ζωή. Δεν υποφέρουμε μόνο εμείς, αλλά υποφέρουν δυστυχώς και αυτοί. Αυτό ήταν το κατόρθωμα τού Ντεκτάς και των ομοϊδεατών του.

Και δυστυχώς υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που συνεχίζουν αυτή την πολιτική. Εμείς δεν επιζητούμε δίκαια λύση, διότι δίκαια λύση δεν θα μπορέσουμε να βρούμε, αλλά τουλάχιστον λειτουργική λύση, να δουλεύει. Κι αν η λύση δεν λειτουργεί και καταρρεύσει, θα είναι ό,τι χειρότερο για την Κύπρο και τον κόσμο της. Ο αγώνας μας και η προσπάθειά μας είναι να βρούμε μία λειτουργική λύση, για το καλό και των δύο. Και θα προσπαθήσουμε και θα αγωνιστούμε μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια.

Εκείνο που θα ήθελα να πω στην αγάπη σας απόψε είναι ότι ο κυπριακός λαός είναι ευσεβής λαός, θρησκευόμενος λαός. Οι ναοί μας και στις καθημερινές εορτές αλλά και τις Κυριακές, είναι κατάμεστοι. Θρησκεύει ο λαός μας, σέβεται την διοικούσα Εκκλησία, και έχει έντονη τήν αγάπη του προς τον κλήρο, την ιεραρχία μας, το εισπράττουμε καθημερινώς.

Ακόμη, ο λαός μας αγαπά το (Οικουμενικό) Πατριαρχείο μας. Κι όταν επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη, πάντοτε είναι συγκινημένος. Η λέξη Κωνσταντινούπολις, η λέξη Οικουμενικό Πατριαρχείο, η λέξη Πατριάρχης, Αγία Σοφία, δεν μπορεί να λεχθεί από ένα Κύπριο χωρίς να δακρύσει. Κι εγώ, κάθε φορά που επισκέπτομαι το Πατριαρχείο, την Αγία Σοφία, δεν μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου.

Κάναμε αρκετά λάθη, τα οποία συρρίκνωσαν το Έθνος μας. Δεν πρέπει να κάνουμε άλλα λάθη. Πρέπει να είμεθα προσεκτικοί. Πρέπει άοκνα να εργαστούμε όλοι, κι ιδιαίτερα εσείς που βρίσκεστε κοντά στον Πατριάρχη, να βοηθάτε ούτως ώστε τις δυσκολίες και τα προβλήματα να τα ξεπερνούμε και να προχωρούμε σταθερά.

Εύχομαι ό,τι καλό να δώσει ο Θεός και για τον Αρχιεπίσκοπο αλλά και για όλο το ποίμνιό του, της Αμερικής. Εμείς, ό,τι μπορούμε να προσφέρουμε από την μικρή και μακρινή Κύπρο, θα το πράξουμε με πολλή αγάπη.

Σας ευχαριστώ, Σεβασμιώτατε, και για την υποδοχή που μου επιφυλάξατε απόψε εδώ, για τις προσευχές σας, τις οποίες έχω ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά αυτές τις μέρες. Το είπα πολλές φορές, θα το πω και μπροστά σας. Φαίνεται ότι ο Θεός με αγαπά περισσότερο από το κανονικό, γιατί ίσως να είχα φύγει, όμως κρατιέμαι, παρόλα τα προβλήματα και την ηλικία που έχω, κρατιέμαι επικεφαλής, ως πνευματικός ηγέτης τού κυπριακού λαού. Έφευγα από τις χημειοθεραπείες και ποτέ δεν πήγαινα στην κρεβατοκάμαρα για να ησυχάσω. Πήγαινα στο γραφείο, γιατί ήθελα να εργαστώ. Και είχα την πεποίθηση ότι ο Θεός με αγαπά, αισθάνομαι την αγάπη Του, νιώθω τη βοήθειά Του. Μπορεί να μην έβλεπα με τα μάτια το χέρι τού Θεού, αλλά το ένιωθα ότι ήταν κοντά μου, ότι με βοηθούσε να περνώ τις δυσκολίες τις καθημερινές. Και πάλιν, ό,τι καλό και σε σας και σε ολόκληρο το λαό σας στην Αμερική».

Αρχιμ. Τριφύλλιος Ονησιφόρου