Την Κυριακή 17
Ιουλίου το Μνημόσυνο των θυμάτων στον Φενεό Κορινθίας
ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΦΕΝΕΟΥ : ΕΝΑ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Οι δυνάμεις του Κομμουνισμού, μέσω της οργάνωσης ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, στα χρόνια της Κατοχής έστρεψαν τον αγώνα κατά των κατακτητών σε μία προσπάθεια να επιβληθούν και να επιβάλουν μετά την Απελευθέρωση το καθεστώς τους. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποίησαν πλήθος ύπουλων και σατανικών μεθόδων, όπως την δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, για να εξοντώσουν τους Έλληνες που έβλεπαν ως εμπόδιο στα σχέδιά τους. Στην περιοχή της βορείου Πελοποννήσου είχαν μετατρέψει σε Στρατόπεδο Συγκεντρώσεως και εξοντώσεως την Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου στον Φενεό της Κορινθίας. Πρόκειται για ένα ιστορικό μοναστήρι με προσφορά στον Ελληνισμό στα προεπαναστατικά χρόνια και το 1821.
Στον Φενεό Κορινθίας δολοφονήθηκαν μαρτυρικά χιλιάδες άνθρωποι από όλη την Βόρεια Πελοπόννησο. Μετά από κράτηση τους στη Μονή Αγ. Γεωργίου, όπου βίωναν κάθε είδους εξευτελισμούς και μαρτύρια, σφάζονταν στις πέριξ της Μονής πλαγιές.
Αργότερα, στο κοντινό Κακοβούνι ανακαλύφθηκε ένα πολύ βαθύ βάραθρο. Τότε το 1944, κάθε βράδυ δεκάδες κρατούμενοι έπαιρναν το δρόμο για τον φρικτό θάνατο. Με τα χέρια δεμένα πισώπλατα, δεχόταν τις μαχαιριές και τα χτυπήματα των αριστερών φονιάδων όπως οι Πισογιαννάκης, Πρόβας, Σερμπέτης κ.ά. και πετάγονταν, συχνά ημιθανείς, στο τρομερό βάραθρο. Όταν ανασύρθηκε μεγάλος αριθμός πτωμάτων, μετά την Κατοχή, τα περισσότερα θάφτηκαν σε ομαδικούς τάφους γύρω από το βάραθρο. Πολλά ακόμη θύματα σε άλλες τοποθεσίες, κατασπαράχθηκαν από άγρια ζώα. Τα Στρατόπεδα Συγκεντρώσεως της Κορινθίας και Αργολίδας τελούσαν υπό την εποπτεία του μπολσεβίκου κακούργου, Θεόδωρου Ζέγκου .ΣΥΝΕΧΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1943 ΕΩΣ ΤΟ ΘΕΡΟΣ
ΤΟΥ 1944
Η επιχείρηση
γενοκτονίας κατά των Ελλήνων εκτυλίχθηκε από το καλοκαίρι του 1943 μέχρι τον
Ιούλιο του 1944. Η έδρα των δολοφόνων ήταν στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου που
ήταν τόπος φυλάκισης και βασανισμού των μελλοθανάτων.
Την μαύρη εκείνη περίοδο ο μηχανισμός του ΚΚΕ, αντί να πολεμά τον κατακτητή,
προέβη σε σφαγές κατοίκων (όλων των ηλικιών, φύλων και τάξεων).
Σύμφωνα με μια
ιστορική καταγραφή, «..Πριν ανακαλύψουν το βάραθρο οι εκτελέσεις γινόντουσαν
λίγο πιο έξω από το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στον Φενεό, με μαχαίρι και τα
πτώματα έμεναν άταφα. Γρήγορα όμως λόγω της δυσοσμίας οι κάτοικοι του Φενεού
και της Γκούρας, κατάλαβαν το έγκλημα που γίνονταν στην περιοχή τους… Σύμφωνα με μαρτυρικές καταθέσεις που έδωσαν οι
αντάρτες της περιοχής μετά την διάλυση του ΕΑΜ, οι μελλοθάνατοι μεταφέρονταν
την νύχτα καθ’ ομάδες. Τους σταματούσαν 150 μέτρα περίπου πριν από το βάραθρο
που ήταν τότε μονοπάτι ενώ τώρα έχει κτιστεί το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων στην
μνήμη των εκτελεσθέντων. Από εκεί τους έφερναν ανά δύο στο στόμιο του βαράθρου,
λέγοντας τους ότι τους πηγαίνουν για ανάκριση.
Οι δήμιοι
έβαζαν τα θύματα τους που τους είχαν δέσει τα χέρια πισθάγκωνα, πάνω στην
πέτρα, που είναι στο χείλος του βαράθρου και τα εκτελούσαν είτε με μαχαίρι είτε
χτυπώντας τα στο κεφάλι με ένα γλωσσίδι καμπάνας» το κλαπατσίμπανο του Δεσπότη,
όπως το έλεγαν κοροϊδευτικά οι Εαμοελασίτες δήμιοι, «που το χρησιμοποιούσαν
ως φονικό όπλο, και έπειτα τα έριχναν μέσα στο βάραθρο χωρίς να είναι βέβαιο
ότι είχαν ξεψυχήσει...».
Την Κυριακή
17 Ιουλίου 2022, το πρωί, μετά την Θεία Λειτουργία, συγγενείς και φίλοι των
θυμάτων από όλην την Πελοπόννησο θα τελέσουν Μνημόσυνο για τους νεομάρτυρες
αυτούς της Κατοχής, στην Ιερά Μονή Φενεού στην Κορινθία.
Αιωνία η μνήμη των θυμάτων αυτών.
ΑπάντησηΔιαγραφή