ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΣΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ
ΑΓΙΟΥ ΔΙΟΚΛΕΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΓΟΥΕΑΡ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Μικρή ανάρτηση -«Αναστάσιος
Πάτρα»- από βιβλίο Αγίου Διοκλείας Κάλλιστου Γουέαρ με τον τίτλο : «Ο κίνδυνος όταν υπερτονίζεται ο ρόλος του
πνευματικού». Λόγος μεστός, όπως πάντα, και ουσιαστικός, σε καίριο θέμα
χριστιανικής ζωής. Και με βαθύτατο σεβασμό, και ισοδύναμη αγάπη στον πατέρα
Κάλλιστο οι κάποιες προεκτάσεις που ακολουθούν.
Α. Γράφει ο πατήρ Κάλλιστος για τη σχέση Πνευματικού-Εξομολόγου και
εξομολογούμενου. «Οι ιερείς θα
πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί
όταν είναι σε ενορία και δέχονται εξομολογήσεις εγγάμων ζευγαριών … Δεν θα
πρέπει ως ιερείς να βιαζόμαστε να αποκτήσουμε την αυθεντία ενός
χαρισματικού στάρετς-Γέροντα … Επομένως θα έβλεπα ως πρωταρχικό στόχο ενός
πνευματικού πατέρα-ειδικά μεταξύ λαϊκών … να
βοηθά τους ανθρώπους να βρουν την ελευθερία τους. Να μην τους λέει τι να
πουν-δ. προσθ. «ή τι να κάνουν»-αλλά να τους βοηθά μέσω της χρήσης της δικής
τους ελευθερίας ν’ αποκτήσουν συνείδηση
ενώπιον του Θεού, ώστε να καταλήξουν σε μια λογική απόφαση … Εάν έρθει κανείς σε μένα και μου πει,
«πες μου τι πρέπει να κάνω», η απάντηση μου θα είναι, «αυτό δεν είναι σωστή
ερώτηση». Μπορείς απλά να ανακαλύψεις τι θα πρέπει να κάνεις εάν κοιτάξεις πιο
προσεκτικά ποιες είναι οι πιθανότητες και τι επιλογές υπάρχουν … Ο
πνευματικός πατέρας δεν εκδίδει διαταγές, δεν είναι νομοθέτης».
Αυτά σε απλή, πολύ απλή ως
και λαϊκή, και ευρύτερα κατανοητή γλώσσα επισημαίνουν πόσο εύκολο, όσο και
επικίνδυνο είναι να διολισθήσει ο
Πνευματικός-Εξομολόγος σε ένα διδακτισμό, σε ένα «πνευματικό» καπέλωμα του
εξομολογούμενου ! Να μην του ανοίξει κι αφήσει
χώρο έκφρασης, πράγμα που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την πορεία του στην
προσωπική χριστιανική πνευματική αυτοσυνειδησία-ενηλικίωση-ωριμότητα.
Με άλλα λόγια-πόσο εύκολο, όσο και επικίνδυνο είναι να ετοιμάζει ανεπαισθήτως ένα χριστιανό παθητικό
δέκτη, υποταχτικό, πειθήνιο, ανώριμο ον-πρόσωπο, κοινώς ένα … «φυτό».
Αυτά επί τω ευγενέστερον
εκφραστικά και ακριβέστερον θεολογικά καταγράφονται και υποδείχνονται ωραιότατα
στην πρώτη από τις τρεις Αγίες που προτείνει Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης να έχει κάνει φίλη του, επί του
προκειμένου ο Πνευματικός-Εξομολόγος.
«Η πρώτη είναι η Αγία Απόσταση. Σημαίνει
να έχεις διάκριση. Να μην τον πνίγεις
τον άλλον με την παρουσία σου. Καμιά φορά ξέρεις, το να πάρεις απόσταση από
κάποιον, είναι η μόνη λύση για να μην χαλάσει η σχέση».
Β. «Ο σκοπός της εξομολόγησης είναι ότι πρόκειται για ένα σχολείο
θεραπείας» ! Μεταφέρω εδώ ως λίαν διαφωτιστικό εξομολογητικό εκ βαθέων του
αείμνηστου θεολόγου και συγγραφέα Βασίλη Μουστάκη. «Ο π.
Σεραφείμ-Παπακώστας-είχε τη θεόσδοτη δυνατότητα να διαβλέπει την ψυχή σωστά μέσα
από τα ανομήματα και τις πτώσεις της, και να τη μεταχειρίζεται χωρίς να τον παρασύρουν οι επιφάνειες των
γεγονότων … Είχα αλλεπάλληλες
διακυμάνσεις και μεταπτώσεις … Σε όλη αυτή την ιστορία κουράστηκε όσο κι ο
ίδιος ο Θεός, δηλαδή, καθόλου. Δεν
έδειξε την παραμικρή αντίδραση, την ελάχιστη ταραχή από το ατέλειωτο
πήγαινε-έλα της ψυχής μου ανάμεσα στο Διάβολο, τον κόσμο και τη σάρκα αφενός,
και το Χριστό αφετέρου. Η κίνηση αυτή που έμοιαζε με εκκρεμές και κράτησε,
όχι εβδομάδες, όχι μήνες, αλλά σχεδόν δυο χρόνια δεν απόκαμε την υπομονή του. Ούτε μια φορά δεν άκουσα από τα χείλη του
ένα λόγο ιεράς οργής, μια φράση αγίας αγανακτήσεως»-Αθ. Κοτταδάκης, «Μορφές
Μεγάλων Ωρών», Σεραφείμ Παπακώστας, Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος σ.89, εκδόσεις
«Τήνος»
Ο π. Σεραφείμ, οι παλιοί ξέρουν, είναι ο δεύτερος μετά τον π. Ευσέβιο κορυφαίος της «Ζωής». «Είχε στην «κίνηση» φήμη ανυπέρβλητης
αγιότητας … και με αυτόν «προϊστάμενο» η «Ζωή» θα εγνώριζε-και γνώρισε- τέτοια
εκπληκτική ανάπτυξη που σίγουρα ξεπερνούσε κάθε προσδοκία του ιδρυτή της»-Χ.
Γιανναράς. Ο Θεός δίνει το χάρισμα όπου Αυτός μόνος και η Αγάπη
του κρίνει. Και εδώ φαίνεται σε ποιον το έδωσε πριν τον Όσιο Πορφύριο, ο οποίος εδώ τώρα που
προτείνει τη δεύτερη αγία φίλη επί
του προκειμένου για Πνευματικό-Εξομολόγο προς Εξομολογούμενο «σ’ αυτό το «σχολείο θεραπείας», την Εξομολόγηση.
«Η
δεύτερη, λέει, είναι η
Αγία Υπομονή. Μεγάλη Αγία.
Ανθρώπους να δεις που έχει βάλει αυτή η Αγία στον Παράδεισο. Αν την κάνεις φίλη,
να το ξέρεις, θα σε βοηθάει ν’ αντιμετωπίζεις όλες τις δυσκολίες της ζωής. Όσο
μεγάλες ή τρομαχτικές κι αν μοιάζουν.
Γ. Τώρα, δεν ξέρω αν συμφωνούσατε
μαζί μου, αλλά έχω την αίσθηση ότι τα ανωτέρω Α και Β έχουν ανοίξει διάπλατα την
πόρτα στην τρίτη και ίσως πιο
κρίσιμη Αγία φίλη Οσίου Πορφυρίου «σ’
αυτό το σχολείο θεραπείας»-Εξομολόγηση του πατρός Καλλίστου. «Και η τρίτη
είναι η Αγία Σιωπή. Δύσκολα την πιάνεις φίλη. Ακόμα πιο δύσκολα την κρατάς. Είναι τέχνη να ξέρεις να μιλάς. Είναι όμως τέχνη μεγαλύτερη να μπορείς να
σιωπήσεις. Να μην πληγώσεις. Να μην απελπίσεις. Να μην προδώσεις. Να μην
περηφανευτείς. Αυτά που βγαίνουν από
το στόμα, αυτά είναι που μας κάνουν ακάθαρτους … Απόσταση, Υπομονή και Σιωπή.
Τρεις Αγίες που αξίζει να τις
κάνεις φίλες.!!!» Και επίσης έχω την αίσθηση ότι είναι ακόμα πιο σπουδαία για
άπαντες η τελική και επικυρωτική Οσίου Πορφυρίου συναγωγή ! «Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι
μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη Χάρη. Υπάρχουν μυστικά. Το
ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις απ’ τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι
γίνεται, να γίνεται από αγάπη».
Δ. Προσέχουμε
πιο πολύ αμέσως μετά πώς και πόσο κρατούν
ρίζα ή αλλιώς αντλούν από τη μεγάλη πηγή, την Αγία Γραφή-Καινή Διαθήκη. Όλα
αυτά. «Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε, ἀδελφοί μου, εἰδότες
ὅτι μεῖζον κρῖμα ληψόμεθα». Αξιοπρόσεκτη
εδώ η ευθεία προειδοποίηση. «Όσοι κάνουν το Δάσκαλο, να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι θα κριθούν πιο αυστηρά ! Και ιδού γιατί.
«Πολλά γαρ πταίομεν άπαντες». Κρατάμε
καλά το «άπαντες» ! Και οι Δάσκαλοι, δηλαδή, πλην όμως γι αυτούς το πράγμα
βαραίνει πιο πολύ-Ιακ. 3,1 Και ιδού πάλι γιατί. Ο Δάσκαλος της Αλήθειας, ο
Πνευματικός, ο Εξομολόγος προ-υποτίθεται ότι γνωρίζει πως. «Η άνωθεν σοφία πρώτον μεν αγνή εστίν,
έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, μεστή ελέους και καρπών αγαθών, αδιάκριτος
και ανυπόκριτος»-Ιακ.3,17. Και, το
γνωρίζει εδώ θα πει, αυτή την «άνωθεν σοφία» έχει κάνει βίωμα, αυτήν αποπνέει
και εμπνέει !
Τέλος δεν πρέπει να μας
διαφεύγει ότι πάντα ταύτα τα είπε, τα επεσήμανε, τα έδειξε στην πράξη νωρίτερα λιτά,
ρητά, ανοιχτά, ξεκάθαρα Χριστός ο Θεός τρία ολόκληρα χρόνια και ως άνθρωπος
απλός ! Και σφράγισε με αιμάτινη Αγάπη πάνω στο Σταυρό ! «Διό και ο Θεός αυτόν
υπερύψωσεν, και εχαρίσατο όνομα το υπέρ παν όνομα, ίνα εν τω ονόματι Ιησού παν
γόνυ κάμψη …»-Φλπ.2,9κε. Είπε, δηλαδή. «Υμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ῥαββί· εἷς γὰρ ἐστιν ὑμῶν ὁ διδάσκαλος, πάντες
δὲ ὑμεῖς αδελφοί εστέ ... Μηδέ κληθήτε καθηγηταί εις γαρ υμών εστίν ο
καθηγητής, ο Χριστός»-Ματθ,23,8-9
****** *** ******
Εδώ όμως αν πιάσουμε να δούμε
και απλώς να αναλογιστούμε πόσοι, και ποιοι, και πόσο φιλοδόξησαν να κάνουν και έκαναν το … «Δάσκαλο», μάλιστα τον … «Πολύ», πριν
λίγο καιρό-Πανδημία Κοβιτ19. Και,
κατά πού τράβηξαν κόσμο και κοσμάκη ! Και τι άφησαν πίσω τους, τι πίκρα, τι
δοκιμασία, τι πνευματικά τραύματα, τι κοινωνικά προβλήματα … κανείς δεν ξέρει αν
κι αυτή η ανεξιχνίαστη φιλανθρωπία Χριστού του Θεού θα έφτανε για κάποια έστω συγχώρεση
…
Για τον επί πλέον λόγο ότι
είχαν πνευματικό οδηγό ακολουθητέας πορείας, τη Συνοδική Απόφαση, και την καταφρόνησαν ! Ένιωσαν, βλέπετε, πιο
πάνω «των ηγουμένων αυτών» ! Κι αν
θέλετε να μάθετε και να καταλάβετε πόσο βαρύ είναι αυτό, δεν έχετε παρά να
διαβάσετε στην ίδια τη βασική πηγή, την Καινή
Διαθήκη, τον Απ. Παύλο ! Ο οποίος δε δίστασε να καταγγείλει δημόσια, ενώπιον
της Εκκλησίας, ποιον; Τον κορυφαίο, τον
Απ. Πέτρο ! Όταν στην Αντιόχεια τον είδε να παρασπονδεί, να κινείται αντίθετα
από όσα είχαν πρόσφατα στην Αποστολική
Σύνοδο αποφασιστεί ! «Ότε δε ήλθε Πέτρος εις Αντιόχειαν κατά πρόσωπον αυτώ
αντέστην ότι κατεγνωσμένος ην», Γαλ.2,11κε
αναλυτικά.
Ώρα όμως τα τελευταία να μείνουν
πίσω ανεπιστρεπτί ! Ώρα να κρατηθεί μέσα μας καλά η μεστή και ουσιαστική Αγίου
Διοκλείας Καλλίστου συμβουλευτική ! Συν, οι χαριτωμένες τρεις Άγιες φίλες, «Απόσταση, Υπομονή και Σιωπή», Όσίου
Πορφυρίου ιερά φυλαχτά ! Ιδιαίτερα η καίρια τελική επισήμανση αυτού. «Πολλές φορές ούτε ο κόπος, ούτε οι
μετάνοιες, ούτε οι σταυροί προσελκύουν τη Χάρη. Υπάρχουν μυστικά. Το ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις απ’ τον
τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη». Πάντα
ταύτα είναι κατά πάντα, δια πάντα, και δια πάντας, λίαν διδακτικά και επωφελή ! Αμήν !
Αθανάσιος Κοτταδάκης
Είχε δεν είχε, πάλι στην Covid τα γύρισε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διδασκαλία για την ποιμαντική της μετανοίας από θεολόγο που θα πρέπει να ζει το Μυστήριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε….
Μας άναψες φωτιές διότι οι πνευματικοί σήμερα δεν γνωρίζουν τον ρόλο τους. Νομίζουν ότι με το που πήραν την χειροθεσία του πνευματικού γίναν αββάδες για στρατολόγηση χριστιανών κάτω από τις διαταγές τους. Η με ακούς ή πας στην κόλαση λένε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχα κάνει το λάθος να πηγαίνω σε άγαμο πνευματικό αρχιμανδρίτη. Όταν έκανα το 5ο παιδί του είπα δεν τα βγάζουμε πέρα με ένα μισθό. Μου απαντά δεν πιστεύεις στην πρόνοια του Θεού. Να κάνεις όσα σου δώσει ο Θεός διαφορετικά μην έχεις σχέση με τον άνδρα σου διότι αυτό είναι πορνεία. Ο σύζυγός μου μου είπε η μαζί μου ή θα πάω με άλλες. Αποχή δεν δέχομαι. Ο πνευματικός μου με καταπίεζε δεν θα ξανακοινωνήσεις κάνεις αμαρτία. Έφυγα πήγα σε άλλον και βρήκα την γαλήνη μου. Αυτό ως μια μικρή κατάθεση της δικιά μου οδύσσειας με την χειραγωγία του πνευματικού που καταπατούσε την ελευθερία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος: 8 Ιουλίου 2022 - 10:51 π.μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ μου το κείμενο αυτό του κ. Κοτταδάκη με ενθουσίασε. Είναι ένα υπόδειγμα για το πως πρέπει ο Πνευματικός να βλέπει τον εξομολογούμενο.
Δυστυχώς σήμερα ελάχιστες Μητροπόλεις κάνουν σεμινάρια, για να μεταφέρουν οι παλαιότεροι Πνευματικοί την εμπειρία τους στους νεότερους, που ακροβατούν και προκαλούν ζημιές.
Ο μακαριστός π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, έλεγε ότι η Εξομολόγηση είναι ιερά στιγμή και έχει να κάνει μόνο με την θεραπεία των αμαρτιών, και όχι με συμβουλές για την καθημερινότητα. Σήμερα οι Πνευματικοί με τους οποίους συζητώ μου λένε ότι αντί για αμαρτίες επιλύουν άλλα ζητήματα. Ο Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος μου είχε πει, αυτά να τα συζητάς με Γέροντα και όχι με Πνευματικό. Μου είχε πει ότι Γέροντας μπορεί να είναι και ένας λαϊκός με ζωή πνευματική.
Σήμερα οι Πνευματικοί πήραν το οφίκιο ως επιβράβευση τιμής -δηλαδή βραβείου τους έδωσε το χάρισμα ο Επίσκοπος τους- νομίζουν πως κατέχουν το “φάρμακο”… “διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν” και ψάχνουν για πρόθυμους οπαδούς, ανάμεσα στους αείποτε εύπιστους και μωρόπιστους, να τους ακολουθήσουν ως ηγέτες.
Ο Διοκλείας γράφει: Ο πνευματικός πατέρας δεν εκδίδει διαταγές, δεν είναι νομοθέτης.
Ο Άγιος Σιλουανός τη λήψη των αποφάσεων την άφηνε στους ίδιους.
Την περίοδο του Covid-19 έγιναν πολλά τα οποία διέσυραν το Μυστήριο της Εξομολογήσεως και την Αγία μας Εκκλησία.
Α. Γράφεις ότι «Είχε δεν είχε, πάλι στην Covid τα γύρισε..» χωρίς να θυμάσαι ή να γνωρίζεις, ότι ο συντάκτης του άρθρου έχασε τον παιδί του, εξαιτίας των απόψεων που του είχε εμφυσήσει ο Πνευματικός, λέγοντάς του διάφορες κατ’ εμέ ανοησίες. Το αποτέλεσμα ο άνθρωπος έφυγε, αφήνοντάς γυναίκα και παιδιά. Ποιά η ευθύνη του Πνευματικού που έκανε τον ψευτογιατρό;;;
Β. Σε Μονή πέθαναν αρκετοί αδελφοί από covid-19, και άλλοι το ξεπέρασαν με θεραπεία. Ο Ηγούμενος τους είπε «είσθε ελεύθεροι κάντε ότι λέει η συνείδησή σας». Οι μεν πιστεύαν ότι εντός του ναού δεν κολλάει κανένας καμιά ασθένεια. Το ότι πέθαναν κληρικοί του Μοναστηριού το ξεπέρασαν με τις προσευχές τους επί του τάφου. Πραγματοποιούσαν Θείες Λειτουργίες χωρίς να φορούν μάσκες οι πιστοί, τον καιρό της απαγορεύσεως κάνοντας ανυπακοή στην απόφαση της Ιεράς Συνόδου και την δημόσια θέση του Επισκόπου τους. Λέω δημόσια διότι ιδιωτικά πολλοί Επίσκοποι κάλυπταν τους ανυπάκουος στην Συνοδική απόφαση. Μας δίδαξαν οι Επίσκοποι και οι κληρικοί την ανυπακοή στην Εκκλησία με την στάση τους. Γι’ αυτό και ο προδομένος λαός εγκατέλειψε τους ναούς, και σήμερα είναι σε αυτούς τρεις και ο κούκος. Άλλοι κληρικοί του Μοναστηριού συνιστούσαν όταν λειτουργούσαν την μάσκα στο Μοναστήρι. Όπως το λέει ο λαός κάνανε το Μοναστήρι αχταρμά καθένας ότι νόμιζε. Οποία σύμπνοια! οποία ομόνοια! των αδελφών ιερομονάχων και μοναχών!
Αυτοί που πίστευαν ότι μέσα στον ναό δεν κολλούν ασθένεια ως ιατροί «των ψυχών και των σωμάτων» με την δύναμη που είχαν ως Πνευματικοί συνιστούσαν συνταγολόγιο με αγιασμό, λάδια από καντήλια κλπ.
Δ. Αυτά με όλο τον σεβασμό τα θεωρώ ως φαιδρότητες. Λυπάμαι που πολλοί εκ των Επισκόπων, συντέλεσαν σε αυτή την Βαβυλωνία όλα αυτά τα έτη της πανδημίας. Φέρουν τεράστια ευθύνη, και η μόνη μου ελπίδα είναι -αφού δεν ζητούν συγνώμη δημόσια- ότι θα λογοδοτήσουν στον Θεό.
Το σχόλιο του Αναστάσιου έχει βέβαια λογική βάση, αλλά είναι κάπως μονοδιάστατο, υπό την έννοιαν ότι θεωρεί όλους τους ανθρώπους ίδιους με ίδια συμπεριφορά σε διάφορες καταστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην εποχή των διωγμών πχ., δέν είχαν όλοι οι Χριστιανοί την ίδια συμπεριφορά.
Αλλοι έφευγαν στα βουνα και στα δάση για να μήν συλληφθούν, επειδή δέν θα άντεχαν τα βασανιστήρια, άλλοι έτρεχαν πρόθυμοι στο μαρτύριο και μερικοί μάλιστα παραδέχονταν την Χριστιανική τους ιδιότητα χωρίς κάν να ερωτηθούν, και άλλοι, εύποροι, εξαγόραζαν ομολογίες ότι ήσαν δήθεν ειδωλολατρες, και παρέμεναν εσωτερικώς Χριστιανοί.
Στην Εικονομαχία, άλλοι συντάχθηκαν με το επίσημο Κράτος και έγιναν Εικονομάχοι και άλλοι παρέμειναν Ορθόδοξοι και υπεστησαν διωγμούς.
Στη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας άλλοι ακολούθησαν τον Αυτοκράτορα και τον Πατριάρχη και έγιναν Ουνίτες και άλλοι παρέμειναν Ορθόδοξοι και προτίμησαν να σφαγιασθούν από τους Τούρκους.
Το 1821 άλλοι επανεστάτησαν και προτίμησαν να πεθάνουν μαχόμενοι, και άλλοι προτίμησαν να ζήσουν συνεργαζόμενοι με τους Τούρκους.
Το 2020 με την επιδημία του κορωνοιού, άλλοι προτίμησαν να μήν δεχθούν την Κρατική απαγόρευση και προσήλθαν στους ναούς, και άλλοι προτίμησαν να μείνουν κλεισμένοι στα σπίτια τους (μερικοί δεν εκκλησιάζονται ακόμη και σήμερα), για να μήν αρρωστήσουν.
"Ο εσθίων τον μή εσθίοντα μή εξουθενείτω, και ο μή εσθίων τον εσθίοντα μή κρινέτω".
Προς 2:00 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλά σου είπε ο πνευματικός σου να κάνεις. Εσύ έκανες ανυπακοή και βρήκες πιο βολικό πνευματικό που οικονομεί τα ανοικονόμητα.
Το παράδειγμά σου είναι προς αποφυγή. Διδάσκει την ανυπακοή στον πνευματικό. Όποιος θέλει να κόβει και να ράβει το χριστιανισμό στα μέτρα του είναι ελεύθερος να το κάνει.
Όχι όμως και να μας προβάλλει σαν παράδειγμα προς μίμηση την ανυπακοή και το συμβιβασμό με τον κόσμο. Πάει πολύ κάτι τέτοιο.
Μου γράφεις 5.40 πως Το παράδειγμά σου είναι προς αποφυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα παραδείγματα προς αποφυγή τα έχουν και αρκετοί κληρικοί έγγαμοι με τα δικά σου μέτρα. Οι οποίοι θα έπρεπε να κρεμάσουν το πετραχήλι τους αφού δεν κάνουν πολλά παιδιά. Εκτός και αν αυτοί δεν έχουν πνευματικό. Αλήθεια ποιοι κανόνες μιλούν για πολυτεκνία διότι εγώ στο γάμο μου άκουσα για ευτεκνία.
Σου δίνω ελάχιστα παραδείγματα. Στην ενορία μου είναι δύο κληρικοί ο ένας περίπου στα 60 έχει τρία παιδιά. Τον αφήνω αυτόν. Ο άλλος είναι 32 και έχει δύο παιδιά. Όταν του είπα ως ευχή να αποκτήσει και άλλα παιδιά το μικρότερο είναι 8, που απάντησε ως εδώ, με μισθό 730 ευρώ δεν τα βγάζω πέρα και η παπαδιά πηγαίνει σε σπίτια για να βοηθήσει τα οικονομικά και δεν βγαίνουν. Αυτός ο ιερέας εδώ και 8 χρόνια δεν έκανε άλλα παιδιά και προεξοφλεί ότι δεν θα κάνει, είναι σε άλλη κλίνη από την παπαδιά. Ζει καλογερικά. Δεν μπορώ να το φανταστώ. Αν έχεις μυαλό μπορείς και καταλάβεις.
Μου έλεγε ένας καθηγητής μου ότι νέος πήγε στην Αγία Λαύρα στον ηγούμενο τότε π. Άνθιμο να εξομολογηθεί. Ο πνευματικός με το που μπήκε μέσα τον ρωτάει πόσα παιδιά έχεις; Του απαντά δύο και ο π. Άνθιμος αιωνία η μνήμη του του απαντά ο γιός θα γίνει τύραννος της γυναίκας σου και η κόρη δικός σου. Μετά συνέχισε να του λέει μόνο περί τεκνογονίας. Όποτε τον σταματά λέγοντάς του πάτερ εδώ ήλθα να σου εξομολογηθώ ότι είμαι φονιάς και εσύ μου λες για πολλά παιδιά. Βέβαια δεν ήταν φονιά αλλά τα άλλα πάθη και αμαρτήματα δεν τον απασχολούσαν τον π. Άνθιμο. Σηκώθηκε ο εξομολογούμενος και έφυγε. Φίλος ιερέας εξομολογείτο σε αρχιμανδρίτη που μετά το 6ο παιδί του έλεγε πρέπει να κάνεις και άλλα παιδιά διότι υπάρχει δημογραφικό πρόβλημα. Του απαντά πάτερ μου θα σώσω εγώ με τα παιδιά την Ελλάδα. Αν δεν κάνεις άλλα παιδιά να σταματήσεις να συνευρίσκεσαι με την παπαδιά διαφορετικά μην ξαναλειτουργήσεις. Έφυγε πήγε σε άλλο αρχιμανδρίτη και βρήκε την ισορροπία του. Επειδή δεν επιθυμώ να μπω σε άλλες κλειδαρότρυπες όπως κάνουν πολλοί πνευματικοί σωπαίνω για να μην κατακρίνω. Το ποιο ωραίο τα άφησα για το τέλος ένας κύριος είπε πως στο κρεβάτι μου δεν είμαι με την γυναίκα μου αλλά και με τον πνευματικό της. Θέλοντας να πει ότι του άρεσε να ρωτά ο πνευματικός και να δίνει συμβουλές περί συνευρέσεως. Αυτά τα παραδείγματα είναι προς αποφυγή ή όχι 5.40
Σου εύχομαι καλά μυαλά.
Μην επανέλθεις γιατί θα συνεχίσω με άλλα παραδείγματα.
Συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά διαφωνώ με την στάση την οποία κράτησε η κυρία η οποία περιγράφει μια προσωπική της εμπειρία με τον πρώην πνευματικό της. Ο πνευματικός της κρατούσε την σωστή θεολογική θέση πάνω στο θέμα συνουσία-τεκνογονία. Μάλλον ο δεύτερος πνευματικός στον οποίο βρήκε την γαλήνη της ήταν τελείως λάθος. Η αποφυγή της
ΑπάντησηΔιαγραφήτεκνογονίας με οποιοδήποτε φυσικό τρόπο (διακεκομμένη συνουσία, γόνιμες- μη γόνιμες
ημέρες, κ.λπ..) ή τεχνητό τρόπο (με διάφορα δαιμονικά μέσα) είναι ΘΑΝΑΣΙΜΟ αμάρτημα
κατά την διδασκαλία της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και την ιερά μας παράδοση και ως
θανάσιμο αμάρτημα είναι κώλυμα θείας κοινωνίας. Βέβαια αυτά τα θέματα θα τα συζητάει
ο πιστός με τον πνευματικό του στο μυστήριο της μετανοίας και εκείνος θα αποφασίζει την
συχνότητα της θείας κοινωνίας. Εγώ αν ήμουν πνευματικός δεν θα επέτρεπα την συχνή
θεία κοινωνία σε ζευγάρια με αυτό το αμάρτημα. Ο χωρισμός συνουσίας - τεκνογονίας
γίνεται μόνο για λόγους ηδονής και επομένως ο λόγος σαρκικής επαφής είναι μόνο η
φιληδονία. Επίσης η πράξη αυτή δείχνει ολιγοπιστία και έλλειψη εμπιστοσύνης στον θεό.
Μην ξεχνάμε ότι το συγκεκριμένο αμάρτημα έκανε ο Αυνάν και τιμωρήθηκε από τον θεό.
Σαφέστατα, σκοπός της συνουσίας δεν είναι μόνο η τεκνογονία-παιδοποιία. Γίνεται και για άλλους λόγους, όπως για την πύρωση της σαρκός για να μην μας πειράζει ο διάβολος, για την έκφραση της αγάπης των συζύγων και γενικότερα την αγαπητική ένωση, κ.λ.π. Με λίγα λόγια η συνουσία έχει αναπαραγωγικό, αγαπητικό, ηδονιστικό, σωφρονιστικό χαρακτήρα, κ.λ.π. Όμως συνουσία και τεκνογονία πάνε μαζί χωρίς να χωρίσουμε το ενα από το άλλο. Σε διαφορετική περίπτωση αμαρτάνουμε. Δυστυχώς υπαρχουν πνευματικοί που επιτρέπουν αυτά τα αμαρτήματα και άλλα πολλά ακόμα. Ας έχουμε λίγη εμπιστοσύνη στον Χριστό μας. Καλή μετάνοια να έχουμε. Συγγνώμη για το σχόλιο πάνω σε ένα προσωπικό θέμα. Όμως σχολιάζω θεολογικά και όχι για να κατακρίνω.
Αγαπητέ κ. Κοτταδάκη οι προεκτάσεις σας έδωσαν άπλετο φως. Το κακό είναι ότι οι παπάδες μας όπως είχε πει ο Γιανναράς νομίζω τα γνωρίζουν όλα είναι μηχανικοί, αρχιτέκτονες, ηλεκτρολόγοι, ντεκορατέρ, και πολλά άλλα… τώρα έγιναν και γιατροί. Υπήρχε ένα παιχνίδι που το έλεγαν φωτεινός παντογνώστης. Αυτό είναι οι παπάδες εκτός από ιερείς και πνευματικοί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστότατος ο κ. Κοταδάκης, σωστός ο κ. Κωστόπουλος αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλει βρόντα. Έτσι που το πάνε θα μας κόψουμε και την εξομολόγηση. Υπάρχει πολλή τρέλα σε κάποιους μουτζαχεντίν πνευματικούς. Σε κάποιο μνημόσυνο πάει να πάρει αντίδωρο ένας κύριος εβδομηντάρης και ο ιερέας του λέει με φωνή δυνατή βγάλε την μάσκα. Τόσο αγώνα δεν κάνουν για τους χιλιαστές που μας βομβαρδίζουν με τα περιοδικά τους ούτε για την Ελληνική Ιεραποστολική Ένωση που κάνει γενική εξόρμηση. https://anastasiosk.blogspot.com/2022/07/blog-post_79.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλό που θα έκαναν οι Μητροπολίτες μας αν αυτό το γραπτό του κ. Αθ. Κοτταδάκη το έστελναν στους εφημερίους της Μητροπόλεώς τους για να μάθουν, ότι εκτός από πανηγύρια, ανεγέρσεις ναών, λαχειοφόρες αγορές, χορευτικά και θεατρικά, υπάρχει το σημαντικότερο να γίνουν επιστολές Χριστού στο ποίμνιο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν περιμένω θαύματα. Μιας και είναι καλοκαίρι βλέπω όνειρα θερινής νυκτός…
π. Νεόφυτος