Η εκδημία του Χρήστου Κ. Τσούβαλη

 «Οὐκ ἔστιν οὖν, Κύριε, τοῖς δούλοις

σου θάνατος... ἀλλὰ μετάστασις

ἀπὸ τῶν λυπηροτέρων

ἐπὶ τὰ χρηστότερα καὶ θυμηδέστερα

καὶ ἀνάπαυσις καὶ χαρά».

Η εκδημία σήμερα του 

Χρήστου Κ. Τσούβαλη 

Θεολόγου, Αποφοίτου της Θεολογικής Σχολής Χάλκης, 

 Άρχοντα Οστιάριου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας

Σημαίνει για όσους τον γνωρίσαμε, όχι ενός αγαπημένου φίλου, αλλά και ενός σπάνιου  ξεχωριστού ανθρώπου. Όλοι όσοι τον γνωρίσαμε από κοντά νιώθουμε σήμερα πιο φτωχοί με την απουσία του, αλλά πιο πλούσιοι με το παράδειγμά του. Ο Χρήστος Τσούβαλης ανήκει στη γενιά εκείνη των ανθρώπων, που αξιώθηκαν από τον Θεό, να βρεθούν πλάι σε κολοσσούς του πνεύματος και του χριστιανικού βιώματος, με πρώτο και καλύτερο τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο με τον οποίο ήταν συσπουδαστές και φίλοι από  την Σχολή της Χάλκης. Ως καθηγητής Θεολόγος υπήρξε άριστος και αγαπητός στα παιδιά, τα οποία πολλά έμαθαν από την διδασκαλία του.

Με την εκλεκτή και αφοσιωμένη σύζυγό του Έλλη, απέκτησαν μια ευλογημένη οικογένεια την οποία χαίρονταν και απολάμβαναν. 

Ο καθένας από εμάς που τον γνώρισε έχει να θυμηθεί έναν λόγο σοφίας που άκουσε από  το στόμα του. Και το σημαντικότερο, κανένας δεν έχει να θυμηθεί να άκουσε από το στόμα του έναν λόγο πόνου, παραπόνου η απόγνωσης κατά την δοκιμασία της υγείας του.  

Ήταν  λιτός, προσηνής, ευφρόσυνος, χαρωπός, ευγενικός, Φωτεινός! Άνθρωπος μεγάλης Αγάπης: «Τις ασθενεί και ουκ ασθενώ, τις σκανδαλίζεται και ουκ εγώ πυρoύμαι». Αλλά και μεγάλης αντοχής και δυνάμεως με γνήσια χριστιανική αξιοπρέπεια: «Ως μηδέν έχοντες και τα πάντα κατέχοντες».  Η ζωή του σφυρηλατημένη στην Πίστη, κοντά σε μεγάλες μορφές της Πόλης που αξιώθηκε να γνωρίσει, όπως ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας που επιθυμούσε να τον χειροτονήσει. Μου  είχε δώσει να διαβάσω την αλληλογραφία του με τον Αθηναγόρα.   

Ήταν μια ψυχή χαριτωμένη, ένας ευγενικός άρχοντας σε όλα του, που πλέον  αναπαύεται στην αγκαλιά του Κυρίου μας, πού τόσο αγάπησε και από αναλογίου ύμνησε.

Τον ευχαριστώ διότι υπήρξε συνεργάτης του Ιστολογίου, σε κάποιο από τα θέματά του έγραφε: 

«Ἀδελφοί μου, ἡ κόλαση δέν εἶναι γιά τούς ἁμαρτωλούς, ἀλλά γιά τούς ἀμετανόητους. Γιά ὅλους ἐκείνους, πού δέν αἰσθάνονται τήν ἀναξιότητά τους, πού δέν γνωρίζουν τό μεγαλείο τῆς συγγνώμης, πού ἀγνοοῦν τόν παράδεισο τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Ἀλλά, «Ὅστις θέλει…», δηλαδή ὅποιος θέλει οἱ δωρεές αὐτές τῆς μεγάλης θυσίας τοῦ Σωτῆρος, νά γίνουν κτῆμα του, πρέπει νά ἔχει, καθαρό καί ἄξιο τοῦ οὐράνιου δείπνου ἔνδυμα, πού ἀποκτᾶται μόνο ἄν καθαρίσουμε τή συνείδησή μας ἀπό τά νεκρά ἔργα τῆς ἁμαρτίας μέ τό Μυστήριο τῆς Μετάνοιας καί ‘Εξομολόγησης.»

 Αγαπητέ και αείμνηστε αδελφέ μας κ. Τσούβαλη, η φθορά τελείωσε... αρχίζει η αιωνιότητα... αντίο (a deo, adieu = στον Θεό), με την ελπίδα ότι θα ξανασυναντηθούμε ενώπιον του Θεού.

Αναστάσιος Κ. Κωστόπουλος 

Η εξόδιος Ακολουθία θα ψαλεί αύριο Παρασκευή 8 Ιουλίου 2022 στον Ιερό Ναό Παντανάσσης Πατρών ώρα 5 μ.μ.