Ἀντὶ Δοξαστικοῦ - Ἀλεξανδρεύς

 

Ἀντὶ Δοξαστικοῦ

Πέτρου πρηνηδὸν εὑρισκομένου

τῇ τοῦ χοὸς ἐγγύτητι ὁ νοῦς ἐπαχύνθη

καὶ ὁ τὸν Ἰησοῦν Κύριον καὶ Θεοῦ Υἱὸν καλέσας

τὴν τοὺ ὁράματος χαρὰν αἵρεται ἀντὶ τοῦ πάθους^.

καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι λέγων.

Διὸ καὶ τῇ ἄρσει τοῦ ὁράματος ἐπιτιμᾶται

 ὁ γὰρ καιρὸς τῆς δόξης οὔπω ἥκει

ἀλλὰ τοῦ πάθους ὑπὲρ τοῦ κόσμου.

Ἀνάμεινον οὖν Πέτρε

ἵνα μετὰ τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν Ἀνάστασιν ἴδης.

Ὁ δὲ τὸν λόγον μου, ὡς Μωυσῆς καὶ Ἠλίας

ἄχρι τέλους κρατήσας

σὺν ἐμοὶ αἰωνίως

μετὰ τοῦ Πατρὸς συνδοξασθήσεται.

Ἀλεξανδρεὺς

Πρώτη δημοσίευση: 5 Αυγούστου 2009