Ήρθε προς τον Ιωάννη τον Βαπτιστή, στον Ιορδάνη, όχι για να καθαρθεί -ήταν καθαρός από κάθε αμαρτία και επειδή ήταν Θεός αλλά και επειδή η ανθρώπινη φύση Του είχε καθαριστεί δια μέσου της ιστορίας του Ισραήλ, από εκείνους τους προγόνους Του που είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στον Θεό και των οποίων η αγιότητα αποκορυφώθηκε στην πάναγνη Μητέρα του, την τόσο άσπιλη και ακηλίδωτη, ώστε να μπορέσει να οδηγηθεί στα Άγια των Αγίων, εκεί όπου και ο Αρχιερεύς ακόμη δεν τολμούσε να μπει παρά μόνο μια φορά τον χρόνο και πάλι μετά από ειδικούς καθαρμούς.
Ο Χριστός δεν είχε ανάγκη καθαρμού. Αλλά αυτά τα νερά, μέσα στα οποία
τόσοι αμαρτωλοί άνθρωποι είχαν βαπτιστεί, εξομολογούμενοι στον Ιωάννη την
αμαρτωλότητά τους, ήταν, θα λέγαμε, βαρειά από την αμαρτία και θνητότητα του
ανθρώπινου γένους. Είχαν γίνει νερά θανάτου και σ’ αυτά βαπτίζεται ο Κύριος
Ιησούς Χριστός εκείνη την ημέρα, παίρνοντας επάνω Του τη θνητότητα -αποτέλεσμα
της αμαρτίας του κόσμου.
Έρχεται, αθάνατος κατά την ανθρώπινη και θεία φύση Του, και ταυτόχρονα
ενδύεται με τη θνητότητα του αμαρτωλού κόσμου. Αυτό είναι και το πρώτο Του βήμα
στο μονοπάτι που οδηγεί στον Γολγοθά. Τούτη τη μέρα μένουμε έκθαμβοι από την
άπειρη αγάπη του Θεού...
Μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ (Antony Bloom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου