ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ - ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Α’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ (Ματθ. 10, 32-33, 37-38 καί 19, 27-30)

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Κήρυγμα στόν Ἱ. Ναό Ἁγίου Χαράλαμπους Πρεβέζης στίς 18/6/2006

 
ΤΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
 
1. Θυσιάζεσαι... Γιά ποιόν;
 
Οἱ Ἰάπωνες, εἶναι γνωστοί γιά τήν ἀγάπη τους πρός τούς θεσμούς. Ἰδιαίτερα, γιά τήν ἀφοσίωσή τους στούς αὐτοκράτορές τους, τούς ὁποίους τιμοῦν καί τούς ἔχουν ἀκόμη. Φαινόμενο σπάνιο καί μοναδικό.
Λίγο πρίν τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἕνας Ἰάπωνας φιλοτιμήθηκε νά φτιάξει μιά εἰκόνα τοῦ αὐτοκράτορα Γιοσιχίτο μέ ἰδιότυπο τρόπο: Ἄνοιξε τίς φλέβες του, καί ἀνακάτεψε τό αἷμα του μέ τά χρώματα. Ὅταν τελείωσε, χάρισε τήν ὡραία αὐτή εἰκόνα στόν αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος - ὅπως ἦταν φυσικό - συγκινήθηκε πολύ. Γιατί ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐκτίμηση, ὅταν μάλιστα ἐκφράζεται μέ αἷμα, ἐκφράζεται πιό δυνατά.
Ἄς φανταστοῦμε τώρα, ὅτι ἕνας σουλτάνος ἤθελε νά φτιάξει, ἀνάλογα, μιά δική του εἰκόνα. Καί γιά νά ἐξασφαλίσει αἷμα, ἔσφαζε μερικούς Ρωμιούς καί μάζευε τό αἷμα τους γιά νά τό ἀνακατέψει μέ τά χρώματα. Σίγουρα, ἄν βλέπαμε αὐτό τό πορταῖτο, θά μᾶς προκαλοῦσε ἀποτροπιασμό. Ἀντίθετα. Τό πορταῖτο, πού ἔφτιαξε ὁ Ἰάπωνας μέ δική του διάθεση καί θυσία, μᾶς προκαλεῖ δέος καί θαυμασμό.
Γιατί;
Ἀξία καί σημασία δέν ἔχει τό αἷμα σάν οὐσία. Οὔτε σάν ἐνέργεια, ὅτι δηλαδή βγῆκε ἀπό τόν ἄνθρωπο. Ἐκεῖνο πού μετράει, εἶναι ἡ διάθεση μέ τήν ὁποία προσφέρεται.
Ἡ διάθεση θυσίας καί ἀφοσίωσης γιά τόν Χριστό λέγεται πίστη καί ὑπακοή.
Ἄλλο πράγμα λοιπόν νά σφάζουν ἕναν ἄνθρωπο γιά κάποια ἄλλη αἰτία, καί ἄλλο πράγμα ἕνας ἄνθρωπος νά δέχεται νά σφαγεῖ, καί νά σφάζεται, προσφέροντας ὁ ἴδιος τό αἷμα του, δεῖγμα πίστης, τιμῆς καί εὐλάβειας στό Χριστό.
 
2. Ἔδωσαν ὅλο τό αἷμα τους. Ὄχι σταγόνες.
 
Σήμερα ἔχομε τήν ἑορτή τῶν Ἁγίων Πάντων. Δέν εἶναι ἑορτή ὅλων τῶν ἁγίων. Τῶν Ἁγίων μαρτύρων εἶναι. Ἔρχεται μιά βδομάδα μετά τήν Πεντηκοστή. Καί γύρω στίς ἑξήντα μέρες μετά τήν Ἀνάσταση.
Ἀνάσταση εἶναι ἡ ἐγγύηση ὅτι ὑπάρχει αἰώνια ζωή καί ἀνταπόδοση.
Πεντηκοστή εἶναι ἡ ἐπίσκεψη τῆς χάρης, τοῦ ἁγιασμοῦ καί τοῦ φωτισμοῦ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Καί τά δυό εἶναι δῶρα τοῦ Χριστοῦ. Ἐκεῖνος σταυρώθηκε καί ἀναστήθηκε γιά νά μᾶς δώσει τήν αἰώνια ζωή. Ἐκεῖνος μᾶς ἔστειλε καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Γι’ αὐτό, οἱ ἅγιοι μάρτυρες εὐγνωμονώντας τόν Χριστό καί πιστεύοντας ὁλόψυχα σ’ Αὐτόν, ὅταν τούς ρωτοῦσαν:
-Ἀρνεῖσαι τόν Χριστό;
Ἀπαντοῦσαν σταθερά:
-Μά εἶναι ποτέ δυνατόν, νά ἀρνηθῶ τή ζωή μου;
Λέει ἕνας σοφός παρατηρητής:
«Τό ὀμορφότερο πράγμα, εἶναι νά ἀκούει κανείς, ὅτι ἄν­θρωποι γιά ἐκεῖνο πού πιστεύουν - γιά τόν Χριστό - ἔκαναν τά πάντα. Καί ὄχι μόνο τά πάντα ἔκαναν, ἀλλά ἔδωσαν καί τό αἷμα τους. Καί τή ζωή τους!»
Ὅλο τό αἷμα τους! Ὄχι μερικές σταγόνες... Πέθαναν χύνοντας τό αἷμα τους γιά τόν Χριστό. Γιά νά δείξουν, ὅτι πιστεύουν ὅτι ζεῖ, κυβερνᾶ τόν κόσμο καί εἶναι ὁ πανάγαθος Σωτήρας καί Λυτρωτής μας.
Δέν εἶναι ἀστεία ὑπόθεση τό μαρτύριο τῶν ἁγίων μαρτύρων.
Δέν εἶναι ἀστεία ὑπόθεση τό ὅτι χιλιάδες ἄνθρωποι, στρα­τιές ὁλόκληρες ἀπό τήν ἡμέρα πού ἀναστήθηκε ὁ Χριστός, ἔ­δω­σαν τήν μαρτυρία τους γι’ Αὐτόν. Πρῶτος ὁ ἅγιος πρω­το­μάρ­τυ­ρας Στέφανος. Καί στή συνέχεια χιλιάδες καί ἑκατομμύρια μάρ­τυρες καί νεομάρτυρες. Καί θά συνεχίσουν νά ὑπάρχουν σέ ὅλο τόν κόσμο. Ὅπως πρίν ἀπό μερικά χρόνια συμπληρωνόταν ὁ ἀριθμός τους στή ἀθεϊστική Ρωσία, ἔτσι καί σήμερα προ­στί­θενται μάρτυρες καί σέ ἄλλες χῶρες (Αἴγυπτο, Συρία καί ἀλλοῦ).
 
3. Εἴμαστε τοῦ «τώρα» ἤ τοῦ «πάντοτε»;
 
Τό διαχρονικό μήνυμα τῶν ἁγίων μαρτύρων, εἶναι σω­στικό μήνυμα γιά ὅλους μας. Εἶναι μήνυμα γιά κάθε ἄν­θρω­πο.
Γιατί τό πιό σημαντικό εἶναι νά τοποθετηθεῖς σωστά ἀπέναντι στήν ἀλήθεια. Καί τό μεγαλύτερο ἐρωτηματικό πού πρέπει νά βάζει ὁ ἄνθρωπος στόν ἑαυτό του, εἶναι:
Ποιά εἶναι ἡ ἀλήθεια; Πατάω σωστά; Περπατάω σωστά; Σκέπτομαι σωστά;
Ἔγραψαν κάποιοι ἀναρχικοί σ’ ἕνα τοῖχο:
«Ἄνθρωποι, κοινωνία τῆς στιγμῆς. Νά τό ξέρετε. Θά σβήσετε ὅλοι σέ μιά στιγμή».
«Ἄνθρωποι, κοινωνία τῆς στιγμῆς...» Τί σημαίνει αὐτό;
Ἡ σύγχρονη φιλοσοφία τῆς τόσο ἄθλιας ἐποχῆς μας γιά τή ζωή εἶναι:
Δέν ὑπάρχει εὐτυχία. Ἡ εὐτυχία εἶναι στιγμές. Φρόντισε νά ἀξιοποιήσεις τήν στιγμή πού ἔρχεται μπροστά σου. Μή τήν ἀφήνεις νά χαθεῖ μέ κανένα τρόπο. Αὐτή ἡ στιγμή ὀμορφαίνει τή ζωή σου. Ὅσο πιό πολλές ὄμορφες στιγμές, τόσο πιό καλά γιά σένα.
Ἔτσι λοιπόν, δέν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ πολιτισμός τοῦ 21ου αἰώνα ἀνομάζεται: «ὁ πολιτισμός τῆς στιγμῆς». Καί οἱ ἀναρ­χι­κοί, πού δέν εἶναι βλάκες ἀλλά ἔξυπνα παιδιά, ἔγραψαν τήν ἀντίδρασή τους στόν τοῖχο:
«Ἄνθρωποι, κοινωνία τῆς στιγμῆς. Νά τό ξέρετε. Ἐσεῖς θά σβήσετε, ὅλοι μαζί, σέ μιά στιγμή».
Αὐτός εἶναι ὁ «ἐρχόμενος θάνατος».
Θάνατος χωρίς ἐλπίδα ἀνάστασης! Χωρίς τό «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Δηλαδή, ἡ πιό ἄθλια κατάσταση πάνω στόν κόσμο. Ἑπομένως καί... ζωή χωρίς ἐλπίδα!
Ὁ Χριστός ὅμως, ἦλθε στόν κόσμο, γιά νά γεμίσει τή ζωή μας μέ φῶς καί μέ ἐλπίδα. Τό φῶς, εἶναι ἡ πίστη στόν Χριστό. Καί ἡ ἐλπίδα εἶναι τό: «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος».
Εἴμαστε σήμερα στήν Ἐκκλησία ἐπειδή ἀκριβῶς προσδο­κᾶμε «ἀνάστασιν νεκρῶν καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος». Καί ἤλθαμε νά παρακαλέσουμε, ὄχι μόνο γιά τόν ἑαυτό μας, ἀλλά καί γιά ὅσους ἔχουν πεθάνει καί εἶναι μακριά ἀπό μᾶς. Παρακαλοῦμε νά κληρονομήσουν καί αὐτοί, μέ τό ἔλεος τοῦ Χριστοῦ, τήν αἰώνια ζωή.
 
4. Ἄφησε τήν λανθασμένη τοποθέτηση
 
Ἄς θυμηθοῦμε τήν συνάντηση καί τήν συνομιλία τοῦ ἀποστόλου Πέτρου μέ τόν Χριστό.
-Κύριε, ἐμεῖς ἀφήκαμε τά πάντα γιά Σένα καί σέ ἀκο­λου­θή­σαμε. Τί θά ἔχουμε; Τί ἀνταμοιβή θά πάρουμε;
Τοῦ ἀπάντησε ὁ Χριστός:
-Σεῖς πού μέ ἀκολουθήσατε, στήν παρούσα ζωή θά πάρετε ἑκατονταπλάσια. Καί χιλιαπλάσια. Καί στήν μέλλουσα καί αἰώ­νια ζωή, θά πάρετε ὅλη τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Αἰώνια ἀγαθά.
Κάθε ἄνθρωπος πού ἀφήνει «κάτι» γιά τόν Χριστό θά ἔχει αἰώνια ἀμοιβή.Τί εἶναι αὐτό τό «κάτι»;
Εἶναι ἡ πρόταση καί ἡ πρόκληση τοῦ παρόντος αἰῶνος, τοῦ ἀρχιαπατεῶνος, ὅτι «ἀξία ἔχει ἡ στιγμή».
Ὅταν μαθαίνει κανείς νά ξεπερνάει αὐτή τήν τάση, τήν δαιμονική τάση, τήν ἐξαχρειωτική τάση, νά ἁρπάξει, νά ἐκμεταλλευτεῖ, νά ἀπολαύσει ἐκεῖνο πού τοῦ προσφέρει ἡ στιγμή, αὐτός ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέ πίστη καί μέ ἐλπίδα στόν Χριστό. Καί γίνεται μέ τήν προαίρεσή του, μέ τήν ἐσωτερική του αὐτή τοποθέτηση, μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ. Γιά τόν ἑαυτό του. Καί γιά τούς ἄλλους.
Γι’ αὐτό κάθε ἄνθρωπος, πού ζεῖ μέ εὐσέβεια, κάτω ἀπό τό φῶς τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἀναστάσεώς Του, καί μέ ὁδηγό τό φῶς τῶν ἁγίων μαρτύρων καί ὅλων τῶν ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, δίνει μαρτυρία ὅτι ὁ Χριστός ζεῖ καί κυβερνᾶ τόν κόσμο καί εἶναι σωτήρας μας καί λυτρωτής μας.
Νά μᾶς φωτίζει αὐτό τό φῶς τήν καρδιά καί τήν διάνοια, καί νά μᾶς χαλυβδώνει τήν βούληση νά ζοῦμε μέ συνέπεια τή χριστιανική ζωή. Γιά νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια καί ἀτελεύτητη ζωή.
Ἀκόμη, νά μᾶς φωτίζει:

• Νά καταλαβαίνουμε πόσο λάθος εἶναι μερικές φορές ἡ σκέψη μας, ἡ νοοτροπία μας, οἱ ἐπιδιώξεις μας, καί

• νά ποθοῦμε νά γινόμαστε μιμητές τῶν ἁγίων. Ἀμήν.-