Οφειλόμενος επικίδειος έπαινος Εις την μακαριστήν Γερόντισα Αγνή, Καθηγουμένην Ι.Μ. Μαρίτσης - υπό του κ. Πέτρου Ρηγάτου

“Δικαίων ψυχαί εν χειρί Θεού και ου μη άψηται αυτών βάσανος”

Οφειλόμενος επικίδειος έπαινος

Εις την μακαριστήν Γερόντισα Αγνή, Καθηγουμένην Ι.Μ. Μαρίτσης

 

υπό του  κ. Πέτρου Ρηγάτου

Δικηγόρου παρ΄Αρείω Πάγω

Νομικού Συμβούλου Ι.Μ.Π.

 

  Εκοιμήθη μετά από δίμηνη δοκιμασία της υγείας της αργά την νύκτα της 23ης Σεπτεμβρίου, ξημερώνοντας η Θεομητορική εορτή της Παναγίας της Μυρτιδιωτίσσης, η σεβαστή Γερόντισσα Αγνή (Καβαλιέρου), Καθηγουμένη της παλαιφάτου και ιστορικής Ιεράς Μονής Μαρίτσης (Κοιμήσεως Θεοτόκου – Αγίας Μαρίνης), που ευρίσκεται στο Σανταμέρι Δυτικής Αχαϊας, της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών.

Και ολίγα παιδευθείσα μεγάλα ευεργετηθήσεται.Ως χρυσόν εν χωνευτηρίω εδοκίμασεν αυτήν, η δε εστίν εν ειρήνη.

   Από το έτος 1969 εισήχθη εις την μάνδραν της Παναγίας της Μαρίτσας ως δόκιμος μοναχή, με τελείαν υπακοήν  εις την μακαριστήν Γερόντισσα Ευγενία Κολύβραν, την επανιδρύτριαν της Μονής μετά την γερμανικήν κατοχήν και με αγάπην και διάθεσιν διακονίας προς τις αδελφές μοναχές και τους προσκυνητές.Έτυχε της ευλογίας για μεγάλο χρονικό διάστημα να αποτελεί μέλος πολυμελούς αδελφότητος και μάλιστα κατά τα έτη 1975-1989 να τυγχάνει της πνευματικής καθοδηγήσεως του ευλογημένου και εναρέτου γέροντος  ιερομονάχου μακαριστού π. Δαβίδ Χαρτά, εφημερίου της Ι. Μονής, πνευματικού πολλών πιστών αλλά και  αγιορειτών πατέρων.

  Μετά την εκδημίαν της μακαριστής καθηγουμένης Χριστοφόρας (Πολυμέρη) το έτος 2000 ανέλαβε Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής με ομόφωνον ψήφον των αδελφών και ευλογίαν του μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Κυρού Νικοδήμου. Ως καθηγουμένη συνεργάσθη εν τελεία υπακοή και αγαστή σύμπνοια με τον Σεπτόν Ποιμενάρχη μας Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Πατρών κ.κ. Χρυσόστομον επί μίαν εικοσαετίαν, με πρωτοβουλία του οποίου και ανεκαινίσθη εκ βάθρων η παλαίφατος Ιερά Μονή.Υπήρξε μοναχή “παλαιάς κοπής” άνθρωπος ευγενής, πράος, ειρηνικός με διάθεσιν θυσιαστικής διακονίας, απλούς εις τους τρόπους και ταπεινή δεν συνήθιζε να φορά διακριτικά ηγουμένης, αλλά πάντοτε απλής μοναχής.Ήταν μικράς μορφώσεως, αλλά μεγάλης πίστεως και αρετής, ηγάπα τον Κύριον Ιησούν, την Παναγία και τους Αγίους και υπήρξε ακοίμητος φρουρός της Μονής από την οποίαν σπανίως εξήρχετο.

  Αγωνιούσε για τα Ιερά Μετόχια της παλαιφάτου Μονής και κυρίως τα τελευταία έτη του επιγείου βίου της δια την επάνδρωσιν με νέες μοναχές της Ιεράς Μονής. Μελετούσε την Αγίαν Γραφήν και τα Ιερά Κέιμενα και εκ του στόματός της εκπορεύετο πάντοτε λόγος αγαθός προς τους προσκυνητές.

   Ήδη πορεύεται εις τα αωνίους Μονάς αφού προηγουμένως ως αι φρόνιμοι παρθέναι του Ευαγγελίου εγέμισεν με έλαιον την λαμπάδα της και ανέμενεν τιν Νυμφίον Χριστόν.Πορεύεται με την βοήθειαν της Υπεραγίας Θεοτόκου την οποίαν διηκόνησεν δια βίου, προς συνάντησιν του Αναστάντος Κυρίου, ο οποίος διαβεβαίωσεν ότι “ο πιστεύων εις εμέ καν αποθάνη ζήσεται”. Δεόμεθα προς τον Ζωοδότην Κύριον να αναπαύη την αγαθήν ψυχήν της μακαριστής μοναχής Αγνής, καθηγουμένης της Ι.Μ. Μαρίτσης, να έχωμε την ευχή της, εις δε την αδελφήν Μαριάμ, η οποία την διηκόνησε μετά κόπων πολλών να έχει την ευχή της και να συνεχίσει το θεάρεστον Έργον της.