ΚΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ ΠΡΟΪΣΤΑΣΘΑΙ … ΙΝΑ ΜΗ ΩΣΙΝ ΑΚΑΡΠΟΙ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΚΑΛΩΝ  ΕΡΓΩΝ  ΠΡΟΪΣΤΑΣΘΑΙ …  
ΙΝΑ  ΜΗ  ΩΣΙΝ  ΑΚΑΡΠΟΙ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

      «Ορθοδόξου πλουτισμός θεολογίας» τα τελευταία χρόνια και από γραφίδες εγκρατείς, και συνακόλουθη μυσταγωγική έξαρση. Κυριακή 13 Οκτωβρίου όμως, της 7^ης Οικουμενικής Συνόδου, που έκλεισε την πίσω πόρτα-«κατά των εικόνων»-κατάμουτρα στο μονοφυσιτισμό, και αποσόβησε τη μόλυνση της Αλήθειας-Πίστης της Εκκλησίας για το Χριστό, με το πράγμα να γυρίζει αλλιώς !

        Καθώς το Αποστολικό Ανάγνωσμα της ημέρας-Παύλος-επισημαίνει. «Τίτω γνησίω τέκνω κατά την κοινήν πίστιν», και από κει διαχρονικά. «Ίνα φροντίζωσιν καλών έργων προϊστασθαι-να πρωτοστατούν-οι πεπιστευκότες τω Θεώ-οι χριστιανοί. Ταύτα εστί τα καλά και ωφέλιμα τοις ανθρώποις». Και, αφού παρεμβάλλει όσα οφείλει να αποφεύγει και άλλα τινά, επανέρχεται και επαναλαμβάνει συγκεκριμένα και ρητά. «Μανθανέτωσαν δε και οι ημέτεροι καλών έργων προϊστασθαι εις τας αναγκαίας χρείας-για ν’ αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες-ίνα μη ώσιν άκαρποι»-«ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη»-Ττ.3,8κε-παραπέμποντας ευκρινώς στην τύχη της άκαρπης συκιάς.

      Αμέσως μετά Ευαγγέλιο του Σποριά, περίπτωση 4η, του σπόρου θείου λόγου. «Και έτερον έπεσεν επί την γην την αγαθήν, και φυέν εποίησε καρπόν εκατονταπλασίονα»-«Και άλλο τμήμα σπόρου έπεσε σε γόνιμο έδαφος, φύτρωσε κι απέδωσε καρπό εκατό φορές περισσότερο», με το Χριστός να εξηγεί και να επισφραγίζει. «Το δε εν τη καλή γη, ούτοι εισίν οίτινες εν καρδία καλή και αγαθή ακούσαντες τον λόγον κατέχουσιν και καρποφορούσιν εν υπομονή»-«Με το σπόρο-θείο λόγο που έπεσε στο γόνιμο έδαφος εννοούνται όσοι άκουσαν το λόγο του Θεού με καλή και αγαθή καρδιά, τον φυλάνε μέσα τους καλά και καρποφορούν υπομονετικά»-Λκ.8,4κε.    

     Προεξαγγελτικό σάλπισμα του χρέους της αγάπης των χριστιανών να πρωτοστατούν σε έργα καλά ! Χρήσιμα και ωφέλιμα για τη ζωή των ανθρώπων, Αποστολικό Ανάγνωσμα και Απ. Παύλος. Εξήγηση, ολοκλήρωση, επισφράγιση, Ευαγγελικό Ανάγνωσμα, και Ιησούς Χριστός, ο Θεός που έγινε και άνθρωπος. Αυτό κάνουν όσοι ακούν το σπόρο λόγο του Θεού με αγαθή διάθεση και καλή καρδιά, τον φυλάνε μέσα τους, τον καλλιεργούν υπομονετικά και φέρουν καρπό πολλαπλάσιο. Και έτσι η ζωή τους δεν είναι άκαρπη. Η αξία της έμπρακτης Αγάπης, και σε τι μέρα ! Κυριακή του θριάμβου της Αλήθειας-Πίστης της Εκκλησίας για το Χριστό ! Μπορεί να είναι τυχαίο αυτό;

******   ***   ******

     Ολίγα τινά τώρα από την ερμηνευτική επεξεργασία Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου -Ομιλία 6^η, προς Τίτον Επιστολή-με πρώτο το ακόλουθο και άξιο πολλής προσοχής. «Μη θαρρείτε πως η αρετή της ταπεινοφροσύνης, της μη υπερηφάνειας, της αποφυγής μειωτικού ονειδισμού των άλλων είναι αρκετή. Την ελεημοσύνη, ως αγάπη στην πράξη ορίζει, και όχι έτσι σαν πάρεργο, μα ως χρέος πρωταρχικό, ως συγκεκριμένη πράξη πρώτης γραμμής, ! Σ’ αυτήν προτρέπει και παρακινεί όσους θέλουν να είναι πραγματικοί χριστιανοί. «Να φροντίζετε, λέει, να μαθαίνετε, να την ασκείτε πρωταγωνιστικά βοηθώντας τους αδικούμενους, όχι μόνο με λεφτά, αλλά και με κάθε άλλη δυνατή προστασία ! Να φροντίζετε για τις χήρες και τα ορφανά, και γενικά να ανακουφίζετε όσους υποφέρουν από πολλά»-«Επὶ την ελεημοσύνην αυτοὺς προτρέπει, ουχ απλώς ουδὲ παρέργως, ίνα φροντίζωσι, φησὶ, καλών έργων προΐστασθαι· και αδικουμένοις βοηθείν, μη χρήμασι μόνον, αλλά και προστασίαις, και χήραις επαμύνειν και ορφανοίς, και πάντας τους κακώς πάσχοντας εν ασφαλείᾳ καθιστάν· τούτο γαρ εστί, καλών έργων προΐστασθαι».

     Πάμε και σε όσα συστήνει ο Απόστολος να αποφεύγει ο Μαθητής του, και κατά προέκταση καταλαβαίνουμε άλλοι ποιοι. «Μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιίστασο. Εισίν γαρ ανωφελείς και μάταιοι»-«Να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του μωσαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια».

      Η αναφορά εδώ, γράφει ο ιερός Χρυσόστομος, λαμβάνοντας υπόψη και από την προς Τιμόθεο Επιστολή σχετικά, είναι στους Ιουδαίους-«Τάχα και ενταύθα και εκεί αινιτόμενος τους Ιουδαίους»-Οι οποίοι έκαναν τι; «Οι μέγα φρονούντες επί τω πρόγονον έχειν τον Αβραάμ, των καθ’ αυτούς ημέλουν»-«Καμάρωναν, και κόμπαζαν, και θεωρούσαν πως όντας απόγονοι του Αβραάμ κατέχουν το μεγάλο και καλό, και αμελούσαν αυτό που θα τους ωφελούσε πραγματικά-την Αλήθεια του Χριστού». «Δια τούτο και μωράς αυτάς καλεί και ανωφελείς. Μωρίας γαρ επί ανωφελέσι πράγμασιν το θαρρείν»-«Γι αυτό και τις αποκαλεί μωρές κι ανώφελες, η λέξη μωρία-ανοησία ταιριάζει κι αυτή χρησιμοποιούμε όταν πρόκειται για ανώφελα πράγματα».  

     «Αιρετικόν άνθρωπον μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού, ειδώς ότι εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάκριτος»-«Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μια δυο φορές κι αν δε σ’ ακούσει, άφησε τον, με τη βεβαιότητα ότι αυτός έχει πια διαστραφεί, και αμαρτάνει καταδικάζοντας ο ίδιος τον εαυτό του». Αλλιώς είναι σαν με αέρα να πυγμαχείς.

       Μια πυγολαμπίδα κι από Άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο. «Πράξις γαρ θεωρίας επίβασις». Η πράξη, αυτή επιβεβαιώνει την αλήθεια θεωρίας-δόγματος-θεολογίας. Η έμπρακτη αγάπη, δηλαδή, μάλιστα η πρωτοπορία σ’ αυτήν όλων των χριστιανών, όποιας απόχρωσης ή παραλλαγής, όχι αδιάφορης στο «ανυπότακτο» Άγιο Πνεύμα, και αυτής !

    Και τέλος, Καινή Διαθήκη, Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος. «Ώσπερ γαρ το σώμα χωρίς πνεύματος νεκρόν εστί, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστί»-«Γιατί, όπως το σώμα είναι νεκρό χωρίς την ψυχή, έτσι κι η πίστη χωρίς τα έργα είναι νεκρή»-2,26.

******   ***   *****

     Καλός και άγιος ο νέος «ορθοδόξου πλουτισμός θεολογίας», παρότι πάντα ταύτα λογίζονται από πολλούς γρίφοι περίπλοκοι και ακατανόητοι πια. Και η μυσταγωγική έξαρση, με τα περίλαμπρα ιερά αυτοκρατορικά. Αλλά είναι λίαν ευδιάκριτη και ευανάγνωστη η έμπρακτη Αγάπη. Και μαρτυρεί και διασαλπίζει ευρύτερα πολλά αγαθά, και επιβεβαιώνει απαράγραπτά, περίτρανα, και διαχρονικά ότι: «Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. Είτε δε προφητείαι, καταργηθήσονται, είτε γλώσσαι παύσονται, είτε γνώσις καταργηθήσεται … Νυνί δε μένει πίστις, ελπίς, ελπίς, αγάπη, τα τρία ταύτα. Μείζων δε τούτων η Αγάπη» !

     Και να μη φτάσει κανείς στην πρόκληση να ρωτήσει, αυτές οι νέες θεολογικές αναζητήσεις, διατυπώσεις κλπ. των τελευταίων χρόνων, αν περάσουν από το κόσκινο της έμπρακτης Αγάπης τι θα κατεβάσουν; Ο Χριστός ξεκαθαρίζει. «Ου πας ο λέγων μοι Κύριε, Κύρια … αλλ’ ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου του εν ουρανοίς»-Μτ.7,21. Κι ο Απόστολος προσυπογράφει διάφανα.«Εάν ταις γλώσσαις ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον …»-1Κο.13,1.

       Και κάπου διαβάζω. «Έκανα πολλές προσευχές, πολλές μετάνοιες, νηστείες πολλές …», να λέει στο Θεό μια ψυχή. Και ν’ ακούει να της απαντάει με πόνο όσο πολύ. «Ναι αλλά τα χέρια σου είναι από Αγάπη αδειανά» ! Μείζων η Αγάπη ως προσφοράς στον άλλο, δηλαδή, και, “sine qua non”. «Χωρίς αυτήν όλα ένα τίποτα» ! «Και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμί»-«Κι αν έχω ακόμα όλη την πίστη, έτσι που να μετακινώ βουνά, αλλά δεν έχω αγάπη, είμαι ένα τίποτα-1Κο.13,2. «Όλα ένα τίποτα χωρίς αυτήν» !  

Αθανάσιος Κοτταδάκης