Μνήμη του Αγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας του θαυματουργού (17 Νοεμβρίου)

 Σήμερα η Εκκλησία, μέσα στην αναστάσιμη υμνολογία της Κυριακής, τιμά τη μνήμη του Αγίου Γρηγορίου Νεοκαισαρείας, του οσίου και ομολογητού Λαζάρου του ζωγράφου και των Αγίων Γενναδίου και Μαξίμου, Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε στη Νεοκαισάρεια του Πόντου, γύρω στο 210 μ.Χ., από γονείς  ειδωλολάτρες, που κατείχαν μεγάλη κοινωνική θέση. Νεαρός βρέθηκε για σπουδές στη Νομική Σχολή της Βηρυτού στο Λίβανο, τις οποίες όμως σύντομα εγκατέλειψε, έχοντας γοητευθεί από το χριστιανικό τρόπο ζωής.
Υπήρξε μαθητής του χαλκέντερου Ωριγένη. Απέκτησε άρτια μόρφωση στην περίφημη Θεολογική Σχολή της Αλεξάνδρειας. Επέστρεψε στην πατρίδα του, όπου και χειροτονήθηκε Επίσκοπος, παραμένοντας σταθερός στο καθήκον της αποστολής του μέχρι το τέλος της επίγειας ζωής, γύρω στο 270 μ.Χ.
Η προσφορά του Γρηγορίου στην Εκκλησία συνοψίζεται στην εξής παραδοχή: «Όταν ανέλαβε Επίσκοπος Νεοκαισαρείας, στην πόλη υπήρχαν 17 Χριστιανοί. Στο τέλος της διακονίας, υπήρχαν μόνο 17 ειδωλολάτρες». Αυτή ήταν η καλύτερη καταξίωση ενός σοφού και σεπτού Ιεράρχου.
Ο Κωνσταντινουπόλεως Γεννάδιος, έζησε  τον 5^ο αιώνα με βαθιά ταπεινοφροσύνη. Διετέλεσε πρεσβύτερος στην Κωνσταντινούπολη και διάδοχος του Ανατολίου στον πατριαρχικό θρόνο, τον οποίο κόσμησε με αποστολικό ζήλο και αρετή.
Αργότερα, ο Άγιος Γεννάδιος, προετοίμασε διάδοχο τον Ακάκιο και αναχώρησε διακριτικά για τα Ιεροσόλυμα με συνοδοιπόρο το μοναχό Νείλο, χωρίς να αποκαλύπτει ποιος είναι. Από τους Αγίους Τόπους ήρθε στην Πάφο, με σκοπό να επισκεφθεί την τοποθεσία όπου ασκήτεψε ο Μέγας Ιλαρίων. Περιπλανήθηκε όμως στα μονοπάτια και λόγω του ψύχους, της θύελλας και των χιονιών το ασκητικό του σώμα δεν άντεξε και πέθανε. Το ιερό του λείψανο το βρήκαν να αναβλύζει πολλά ιάματα και τότε αποκαλύφθηκε ποιος πραγματικά ήταν και πόση ταπείνωση τον διέκρινε. Πολλές πληροφορίες για τον Άγιο Γεννάδιο μάς δίνει ο Άγιος Νεόφυτος ο Έγκλειστος στο Εγκώμιο που έγραψε γι’ αυτόν.
Οι Άγιοι που τιμούμε σήμερα ας είναι πυξίδα στο δικό μας καθημερινό αγώνα, με τις πολλές προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες ιεραποστολής με νέους ασκούς την ανθεκτική αλήθεια του Αναστημένου Ιησού Χριστού.
Του Επισκόπου Μεσαορίας Γρηγορίου