Σε μια εποχή
όπου η ανάγκη για διάλογο και αλληλοκατανόηση είναι πιο επιτακτική από ποτέ, το
πρόσφατο περιστατικό στο Λαύριο συνιστά μια κρίσιμη αφορμή επαναξιολόγησης των
θεσμικών μας αδυναμιών στην εκπαιδευτική κοινότητα. Η διανομή φυλλαδίου με
μισαλλόδοξο περιεχόμενο σε μαθητές δεν αντανακλά απλώς μια μεμονωμένη ατυχή
επιλογή – αποκαλύπτει ένα συστημικό κενό που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Η αλήθεια είναι
αποκαλυπτική: ο εκπαιδευτικός που ενεπλάκη στο περιστατικό δεν είναι θεολόγος.
Είναι φιλόλογος που κλήθηκε να καλύψει διδακτικό κενό, διδάσκοντας Θρησκευτικά
ως τρίτη ανάθεση. Το γεγονός αυτό δεν δικαιολογεί τις επιλογές του, αλλά
αναδεικνύει μια ανησυχητική πραγματικότητα: τα σχολεία μας στερούνται
εξειδικευμένων θεολόγων εκπαιδευτικών, την ώρα που το μάθημα των Θρησκευτικών
καλείται να διαδραματίσει έναν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση συνειδήσεων.
Το σύγχρονο μάθημα των Θρησκευτικών, όπως το οραματιζόμαστε και το υπηρετούμε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών, είναι ένα μάθημα-πρόκληση για τον 21ο αιώνα. Δεν είναι χώρος κατήχησης ή στείρας αποστήθισης δογμάτων. Είναι ένα ζωντανό εργαστήρι σκέψης και διαλόγου, όπου:
• Οι μαθητές
ανακαλύπτουν τον πλούτο των θρησκευτικών παραδόσεων του κόσμου
• Η διαφορετικότητα γίνεται αφορμή για γόνιμο προβληματισμό και όχι για διχασμό
• Τα μεγάλα ηθικά ερωτήματα της εποχής μας συζητιούνται με σεβασμό και διάκριση
• Η πνευματική κληρονομιά του τόπου μας συναντά δημιουργικά τις σύγχρονες
προκλήσεις
Οι απόφοιτοι
της Θεολογικής Σχολής εκπαιδεύονται να είναι γεφυροποιοί. Καταρτίζονται
επιστημονικά για να μετατρέπουν την τάξη σε χώρο όπου η θρησκευτική γνώση
γίνεται εργαλείο κατανόησης του εαυτού και του άλλου. Μαθαίνουν να διδάσκουν
ένα μάθημα που εμπνέει, προβληματίζει και ενώνει – δεν διχάζει.
Το περιστατικό
στο Λαύριο μας υπενθυμίζει ότι η διδασκαλία των Θρησκευτικών δεν είναι απλώς
μια διεκπεραιωτική διαδικασία που μπορεί να καλυφθεί ευκαιριακά. Είναι μια
λεπτή παιδαγωγική τέχνη που απαιτεί ειδική κατάρτιση, ευαισθησία και όραμα.
Καλούμε την Πολιτεία να αντιμετωπίσει το ζήτημα της στελέχωσης των σχολείων με
θεολόγους ως προτεραιότητα. Δεν πρόκειται απλώς για την κάλυψη διδακτικών κενών
– πρόκειται για την προάσπιση του δικαιώματος των μαθητών μας να λαμβάνουν μια
θρησκευτική εκπαίδευση που τους εξοπλίζει για τις προκλήσεις του σύγχρονου
κόσμου.
Σε μια εποχή
που η θρησκευτική άγνοια τροφοδοτεί τον φανατισμό και η προκατάληψη γεννά φόβο,
το μάθημα των Θρησκευτικών οφείλει να είναι φάρος γνώσης, κατανόησης και
αποδοχής. Αυτό το όραμα υπηρετούμε στη Θεολογική Σχολή Αθηνών. Αυτή την
αποστολή καλούμαστε να υπερασπιστούμε σήμερα, περισσότερο από ποτέ.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδοκιμάζει διαχρονικά την ομοφυλοφιλία; Αν ναι, επιτρέπεται να το πούμε αυτό στο μαθητή, εφόσον ρωτήσει ποια η στάση της Εκκλησίας σχετικά με την ομοφυλοφιλία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι κάτι άλλο. Αν η Εκκλησία αποδοκιμάζει την ομοφυλοφιλία και ήταν θεολόγος αυτός που το "αποκάλυπτε" και όχι άλλη ειδικότητα, θα υποστήριζαν οι Σύνδεσμοι και οι Σύλλογοι της ειδικότητας την υποχρέωσή του να ενημερώσει γι' αυτό τους μαθητές; Ή θα επέμεναν πως πρόκειται περί ρητορικής μίσους;
Μήπως ρητορική μίσους είναι και το να ενημερώνονται οι μαθητές ότι η Εκκλησία αποδοκιμάζει και άλλες πράξεις, συμπεριφορές και πάθη -όπως, για παράδειγμα, η έκτρωση, η απληστία και η κοιλιοδουλία;
Ο φιλόλογος αυτός μόνο κακό έκανε. Δεν βοήθησε καθόλου τους μαθητές με το φυλλάδιο το οποίο έδωσε. Δεν το γνωρίζω, αλλά μπορώ να καταλάβω ότι θα είχε αποσπάσματα κομμένα χωρίς να παραθέτει ολόκληρο το κείμενο των αγίων Πατέρων. Να μην μπαίνει σε ξένα αμπέλια ο κάθε καθηγητής της οποιασδήποτε ειδικότητος. Οι αποδοκιμασίες δεν βοηθούν καθόλου. Εκείνο το οποίο βοηθάει είναι η κατ ιδίαν συζήτηση με έναν κληρικό στην ιερά Εξομολόγηση. Όλα τα άλλα είναι για το καλάθι των αχρηστών. Πρέπει να καταδικαστεί η ενέργεια αυτή του Φιλολόγου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιεικώς απαράδεκτη η τοποθέτηση του κ. Κοσμήτορος. Πού ανακάλυψε την ρητορική μίσους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος ξέρει πού ανήκει κι αυτός...
ΑπάντησηΔιαγραφή« Η διανομή φυλλαδίου με μισαλλόδοξο περιεχόμενο σε μαθητές...»
ΑπάντησηΔιαγραφήὩς «μισαλλόδοξο περιεχόμενο» ἀξιολογεῖ ὁ ἀξιότιμος κ. Ἐμμανουήλ Καραγεωργούδης Κοσμήτωρ Θεολογικῆς Σχολῆς, τά ἀποσπάσματα μέ ρήσεις κατά τῆς ὁμοφυλοφιλίας, τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καί δύο ἀκούραστων καί φλογερῶν ἐργατῶν τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ μακαριστοῦ πατρός Ἀθανασίου Μυτιληναίου καί τοῦ ἀειμνήστου ἱεροκήρυκα Δημητρίου Παναγόπουλου, πού διαμοίρασε στήν τάξη ἐν εἴδει φυλλαδίου ὁ καθηγητής σέ σχετική ἐρώτηση τῶν μαθητῶν.
Ἀντί σχολίου καλόν εἶναι νά ἀκούσουμε τόν ἴδιο τόν Ἱερό Χρυσόστομο νά «ἀπολογεῖται».
Ἀντιγράφω ἀπό τό βιβλίο «Θέματα Ζωῆς», Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἱερά Μονή Παρακλήτου:
«Κάθε ἔργο πού ἀποσκοπεῖ στή σωτηρία ψυχῶν, δέχεται ἀπό τήν ἀρχή ἐπιθέσεις.
Μόλις γεννήθηκε ὁ Χριστός, ξέσπασε ἡ μανία τοῦ Ἡρώδη.
Κι ἔσυ, ἄν ἀξιωθεῖς κάποτε νά ὑπηρετήσεις μ' ὁποιονδήποτε τρόπο τό Θεό, θά ὑποφέρεις πολύ, θά πονέσεις πολύ, θά κινδυνέψεις πολύ.
Μήν ξαφνιαστεῖς.
Μήν ταραχθεῖς.
Μήν ἀναρωτηθεῖς: Ἐγώ ἐκτελῶ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, καί θά ἔπρεπε νά δοξάζομαι γι' αὐτό καί νά στεφανώνομαι.
Γιατί, λοιπόν, ὑποφέρω;
Νά θυμηθεῖς τότε τό Χριστό, πού διώχθηκε ὥς τό θάνατο, καί μᾶς προειδοποίησε: «Ἄν ἐμένα καταδίωξαν, θά καταδιώξουν κι ἐσᾶς» (Ἰω. 15:20).
Μᾶς ἔδωσε, ὅμως, καί μιάν ὑπόσχεση: «Ὅποιος μείνει σταθερός ὥς τό τέλος, αὐτός θά σωθεῖ» (Ματθ. 10:22).»
Τί πλέον τούτων;
Θεόδωρος Σ.