Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

«Εν παντί ευχαριστείτε…»


«Εν παντί ευχαριστείτε…»

Ευχαριστώ! Το χαμόγελο τnς ψυχής. Η ασθενική μου απόκριση στις δωρεές Σου.
Μια λέξn τόσο απλή, απέριττη, που απογειώνει την προσευχή,
που κάνει την ψυχή πιο δεκτική στην ευλογία ..
Ο πλούτος φτωχού και πλούσιου είναι επιτέλους κοινός!
Ευχαριστώ! Σε κάθε στιγμή, σε κάθε λεπτό. Κάθε ανάσα ένα «δόξα σοι».
Για όλα- για την υγεία, την οικογένεια, τους φίλους, την αλήθεια, την ευτυχία, τη σωτηρία. Για όλα όσα είχα ανάγκη και πάντοτε μου έδινες.
Εσύ· ο Θεός Εσύ· ο άνθρωπος που στέκεις δίπλα.
Ευχαριστώ! Κάθε φορά που το λέω, αντιλαμβάνομαι καλύτερα ότι
ο αίτιος της δωρεάς είναι έξω από 'μένα. Ψnλαφώ τnv αγάπn, νιώθω την πνοή Σου.
Παντού και πάντα.
Μου είπες μια ευχαριστία μου αρκεί για να κάνεις το ψωμί μου και το κρασί, Σώμα Σου και Αίμα.
Στην έδωσα χοϊκή, την έκανες Θεία.
Ένα ευχαριστώ μου για όλο Σου το Βασίλειο ..
Ευχαριστώ! Η ευγνωμοσύνη του «ήδη», n λαχτάρα του «όχι ακόμα».
Τάξε με τον λεπρό, τον ένα, που «υπέστρεψε δοξάζων», «ευχαριστών».
Όχι ψιθυριστό· «μετά φωνής μεγάλnς». Δόξα Σοι.

Από το περιοδικό "Παρεμβολή"

Μέγας Βασίλειος


Εις πάσαν την γήν εξήλθεν ο φθόγγος σου,
ως δεξαμένην τον λόγον σου
δι' ου θεοπρεπώς εδογμάτισας,
την φύσιν των όντων ετράνωσας,
τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας,
Βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ όσιε,
Χριστόν τον Θεόν ικέτευε,
δωρήσθαι ημίν το μέγα έλεος.

Προσευχής καιρός - Μέγας Βασίλειος



«Προσευχής καιρός


έστω άπας ο βίος»

Μέγας Βασίλειος

Εκατόχρονα του περιοδικού "ΖΩΗ"


Τον νέο χρόνο

το περιοδικό «ΖΩΗ»

γιορτάζει τα

εκατόχρονά του.

Ευσέβιος Ματθόπουλος


Στον χρόνο που φεύγει
συμπληρώθηκαν 80 χρόνια
από την κοίμηση του
πατρός Ευσεβίου Ματθόπουλου,
ιδρυτή της
Αδελφότητος Θεολόγων «Ζωή».

Ισορροπία του κληρικού μεταξύ Εκκλησίας και οικογενείας - αίτημα όχι πραγματικότητα - π. Βασίλειος Θερμός



Δυο σημαντικά προβλήματα:
α. "Ψυχολογικός "Νεστοριανισμός". (Ο Νεστόριος αρνιόταν τη θεϊκή φύση του Χριστού). Εδώ, το ιερατικό ζεύγος παραμελεί τα πνευματικά. Οργανώνει τη ζωή του έτσι ώστε να εξασφαλισθή όσο γίνεται καλλίτερα η ανθρώπινη, κυρίως η οικονομική, πλευρά. Η πρόνοια για το μέλλον των παιδιών του μπορεί να οδηγήσει σε παραμέληση της ιερατικής αποστολής ή σε ψυχρή επαγγελματική διεκπαιρέωσή της. Ο κληρικός είναι απών από τις σημαντικές στιγμές της ποιμαντικής διακονίας προκειμένου να βολευτεί στο σπίτι του και να βολέψει το σπίτι του. Αν υπεραπασχολείται (και γίνεται αιτία να χάνεται η ισορροπία μεταξύ Εκκλησίας και οικογενείας), το κάνει μέσα στο πλαίσιο της κατάχρησης των ιεροπραξιών χτίζοντας το μέλλον του.
Στην περίπτωση αυτή, οι πρεσβυτέρες συνήθως δε διαμαρτύρονται για την απουσία του συζύγου και πατέρα, διότι απολαμβάνουν την οικονομική ευρωστία (καμμιά φορά την υποκινούν κιόλας)-ας μη λησμονούμε εδώ την ξεχωριστή θέση που κατέχει στην ψυχή των γυναικών το αίτημα για οικονομική ασφάλεια.

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009

Ο κόσμος σήμερα - Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης


Ο κόσμος σήμερα
δεν χρειάζεται ηθική,
αλλά ήθος.
Όχι έναν προγραμματισμό,
αλλά μία στάση και μία νοοτροπία.
Όχι μια νομοθεσία,
αλλά έναν πολιτισμό.

Μητροπολίτης Περγάμου
Ιωάννης Ζηζιούλας

ΙΚΕΣΙΑ και ΕΛΠΙΔΑ για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης

Όλοι οι απόφοιτοι,
αλλά και όλοι οι μαθητές που φοίτησαν στη Σχολή,
ελπίζουμε και πιστεύουμε,
ότι μόνο με τη δύναμη
του τρισυποστάτου και αδιαιρέτου Τριαδικού Θεού
και τις πρεσβείες
της Γλυκοφιλούσας Παναγίας Θεοτόκου της Παυσολύπης,
θα γιορτάσουμε σύντομα,
μαζί με τη
Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία,

την επαναδραστηριοποίηση
της Τροφού Θεολογικής μας Σχολής.
Ο Κωνσταντινοπολίτης
Στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης εφοίτησαν 930 συνολικά ιεροσπουδαστές. Από αυτούς, 343 έγιναν Επίσκοποι, 12 ανήλθαν στον Οικουμενικό Θρόνο, ανά δύο στους Θρόνους των Αγιωτάτων Πρεσβυγενών Πατριαρχείων Αλεξανδρείας και Αντιοχείας, 4 στον Αρχιεπισκοπικό Θρόνο των Αθηνών και στον των Τιράνων. Μαζί με αυτούς, άλλοι 318 κληρικοί και οι υπόλοιποι ως λαϊκοί θεολόγοι προσέφεραν και προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην Εκκλησία και το Γένος.

Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Η απωλεσθείσα συνοδικότητα - Σταύρος Ζουμπουλάκης


Σύμφωνα με την περί συνοδικότητος διδασκαλία ο επίσκοπος προΐσταται, επισκοπεί, του συνεδρίου των πρεσβυτέρων και ποιμαίνει την επισκοπή μαζί του. Σήμερα λοιπόν, στην Εκκλησία της Ελλάδος, σε ποια μητρόπολη λειτουργεί το συνέδριο των πρεσβυτέρων, το συνέδριο του επισκόπου, που ο επίσκοπος συζητά και συναποφασίζει μαζί με τους εφημερίους των ενοριών του; Πού ακούγεται θεσμικά ο λόγος των πρεσβυτέρων για τα κρίσιμα ζητήματα της τοπικής Εκκλησίας; Μη μου απαντήσετε στις ιερατικές συνάξεις, γιατί σε αυτές οι ιερείς καλούνται για να νουθετηθούν ή να ελεγχθούν. Το μυστικό είναι κοινό: οι εφημέριοι της τοπικής Εκκλησίας δεν συγκροτούν συνέδριο, είναι απλώς υπάλληλοι που καλούνται να εφαρμόσουν τις σοφές ή άσοφες αποφάσεις του δεσπότη.
Το γεγονός αυτό, ότι δηλ. δεν λειτουργεί πουθενά το κολέγιο των πρεσβυτέρων, έχει σοβαρές συνέπειες στη ζωή της Εκκλησίας. Θα απαριθμήσω μόνο τρεις:

Η Εκκλησία είναι ζωή - Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων

Η χθές προ πολλού παρήλθεν. Ούτε καν την σήμερον ζώμεν σήμερον. Μας προέλαβεν η μεθαύριον. Είναι απέλπιδα τα κτυπήματα εις την θύραν της Εκκλησίας ... Αν δεν κατηρχόμεθα προς την πραγματικότητα της εικόνος του Θεού, του ανθρώπου και του κόσμου του αυτής της στιγμής, δεν θα είμεθα Εκκλησία. Θα είμεθα μια ένδοξος, ίσως θαυμαστή, ιστορική πραγματικότης, αλλά παρελθοντολογία και μόνον. Ενώ η Εκκλησία είναι ζωή, είναι η πάντοτε σήμερον εν τη ατέρμονι εκτάσει της αιωνιότητας ... .

Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων

Καλός χριστιανός - π.Γεώργιος Φλωρόφσκυ



Όποιος μένει απαθής ενώπιον της ιστορίας, αυτός δεν μπορεί ποτέ να είναι καλός χριστιανός.


Πρωτοπρεσβύτερος
Γεώργιος Φλωρόφσκυ

Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Στον αστερισμό των γιορτών - Στάχυς

Στον αστερισμό των γιορτών

Στον αστερισμό των γιορτών
και στην ουσία των πραγμάτων,
των ονείρων και των οραμάτων,
το πρόβλημα του μέλλοντος
στην παρούσα στιγμή επιτακτικά αναδύεται.
Γιατί άραγε τώρα;
Τι ξεχωριστό έχει η στιγμή;
Ρωτώ παντού, μα απάντηση δεν παίρνω.
Στον έσω άνθρωπο και πάλι καταφεύγω.
Από τον λήθαργο του παρελθόντος,
στην αμεσότητα του τώρα τον ξυπνώ
και επιτακτική απάντηση άμεση ζητώ.
Νωχελικά, με εμφανή
της ενόχλησης τα σημάδια,
αργά-αργά, από τα μαξιλάρια
της τρυφής συνέρχεται.
Με μάτια θολά, ερωτηματικά
ίσια στα μάτια, με απορία με κοιτά.
Δεν με γνωρίζει.
Μα γιατί;
Ένας μόλις χρόνος πέρασε.
Τι άλλαξε από τότε;
Ποιός είσαι και τι θες;
Εγώ είμαι, με ένταση απ’ τους ώμους τον κουνώ.
Γιατί από τον ύπνο με ξυπνάς;
Γιατί στην επιφάνεια της λήθης
τις πέτρες του παρόντος μου πετάς
και την γυάλινη ηρεμία μου ταράζεις;
Εσένα ζητώ,
μ’ απόγνωση απαντώ, σχεδόν τρελός.
Χαιρέκακα, ένα γέλιο θλιβερό ακούστηκε.
Μα στο έχω ήδη πει.
Δεν έχω αυτό που ζητάς εδώ.
Ψάξε αλλού.
Μ’ έκπληξη τον κοιτώ.
Το μέλλον δεν ζητάς;
Αυτό να μάθεις δε ρωτάς;
Άκου λοιπόν∙
Κάθε χρόνο, ένας άγνωστος
μ’ αγωνία με ξυπνά
και για το μέλλον με ρωτά.
Τόσα χρόνια, η ίδια πάντα ερώτηση.
Τόσα χρόνια, την ίδια ακριβώς απάντηση του δίνω.
Μα κάθε φορά, με πρόσωπο κλαμένο φεύγει.
Δεν ξέρω πια τι να του πω.
Αυτή την απάντηση μόνο ξέρω.
Το μέλλον, ξεκινά απ’ το παρόν.
Άλλαξε το «τώρα»,
και στο πέλαγος του μέλλοντος
μ’ ελπίδα κι οράματα βούτα…
Την κάπα της ραστώνης πάλι έβαλε,
με την λήθη τα μάτια σφάλισε
και στο ετήσιο ύπνο του πάλι έπεσε.
Ο νέος χρόνος έχει αρχίσει ήδη να μετρά.

Στάχυς

Ο όρκος - Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Θέλεις, αδελφέ μου, να ειπής, μα τον Θεόν; Δεν λέγεις, μα την αλήθειαν; Εκεί οπού θα κάμης όρκον του αδελφού σου, πες του επ’ αληθείας, και αν δεν σου πιστεύση, τράβα το δρόμο σου. Να απέχωμεν, αδελφέ μου, να ορκιζώμεθα εις το όνομα του Θεού, η να κάμνωμεν όρκους και να ονομάζωμεν τούς Αγίους μας· η οπού ομνύουν κάποιοι άγνωστοι το όνομα της Αγίας Τριάδος. Αλλοίμονον εις εκείνους· φωτιά πύρινη τούς καίει και τούς φλογίζει.
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Γερμανός έγινε Ορθόδοξος στην Μονή Δοχειαρίου


Ο σαραντάχρονος Γερμανός γεωλόγος Doιninik Weiel έγινε ορθόδοξος, γνωρίζοντας την Ορθοδοξία μέσω, ασύρματης επικοινωνίας που είχε με το ραδιοερασιτέχνη αδελφό της Μονής Δοχειαρίου του Αγίου Όρους π. Απολλώ από το 1991. Ανάδοχος ήταν ο κ. Σταύρος Πωμάκης, αξιωματικός της Αεροπορίας Στρατού και επίσης ραδιοερασιτέχνης. Στον νεοφώτιστο δόθηκε το όνομα του αρχαγγέλου Μιχαήλ, προστάτου της Μονής Δοχειαρίου, όπου και έγινε η εισδοχή του στην Ορθοδοξία.
Πηγή: "Ανάπλασις"

ΒΟΗΘΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ Μία περιττή διακόσμησις - π. Διονύσιος Τάτσης



Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ἀπόφαση τῆς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆςἘκκλησίας μας, κατά τόν παρελθόντα Ὀκτώβριο, νά ἐκλέξει ἕξι νέους βοηθούς ἐπισκόπους γιά ἰσάριθμες Μητροπόλεις, δεν προκάλεσε χαρά καί ἐνθουσιασμό στό λαό τοῦ Θεοῦ. Ἴσως νά χάρηκαν οἱ γνωστοί καί οἱ φίλοι τῶν ἐκλεγέντων βοηθῶν ἐπισκόπων καί οἱ Μητροπολίτες πού τούς ζήτησαν. Ἀλλά αὐτό δέν εἶναι κάτι πού πρέπει νά μᾶς ὁδηγήσει σέ ἐσφαλμένα συμπεράσματα. Προσωπικά δέν γνωρίζω κανένα ἀπ᾽ αὐτά τά πρόσωπα καί ἄρα δέν ἐκφράζω καμιά κρίση γιά τό ἦθος τους καί τήν προσφορά τους στήν Ἐκκλησία.......
Ἴσως τό μόνο πού θά μποροῦσα νά τούς καταλογίσω εἶναι ἡ ἐπιθυμία τους νά γίνουν βοηθοί ἐπίσκοποι, δηλαδή ἐπίσκοποι χωρίς ποίμνιο. Ἡ φιλοδοξία τους νά ἀποκτήσουν τον τρίτο βαθμό τῆς ἱερωσύνης, γιά νά φοροῦν τήν πεποικιλμένη μίτρα καί νά κρατοῦν τήν ποιμαντική ράβδο, δέν μπορεῖ νά ἀποσπάσει τούς ἐπαίνους μου, ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων, πού διακονοῦν στήν Ἐκκλησία χωρίς ἀνταλλάγματα.

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Ο Ων γίνεται, ο Άναρχος άρχεται - Μητροπολίτης πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέβτιτς


Το μέγα μυστήριο της πίστεως και της ευσεβείας μας, έγκειται στο ότι ο Αιώνιος και Άναρχος και Απρόσιτος και Ακατάληπτος, αλλά Φιλάνθρωπος Θεός, κατέβηκε στον κόσμο μας και έλαβε «σάρκα» και έγινε άνθρωπος, γεννήθηκε ως άνθρωπος με ψυχή και σώμα και νου και θέληση και ζωή ανθρώπινη. Μ’ αυτό το μεγάλο θαύμα, μ’ αυτό το μεγάλο και ασύλληπτο μυστήριο, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε και αυτή η ίδια η δημιουργία του κόσμου από το Θεό εκ του μηδενός. Διότι ενώ μέχρι τότε ο Θεός δημιουργεί εκ του μηδενός, δηλαδή δημιουργεί ανύπαρκτα μέχρι τότε όντα και κτίσματα, τώρα Αυτός ο ίδιος γίνεται κτίσμα, γίνεται «δημιούργημα», γίνεται «άνθρωπος». Ο αει Ων, ο Άναρχος και Άκτιστος, τώρα ο Ίδιος γίνεται κτίσμα: «Ο Ων γίνεται, ο Άναρχος άρχεται, ο δημιουργός και ο Κτίστης γίνεται δημιούργημα και κτίσμα, ο Αόρατος οράται και ψηλαφείται, ο Ασώματος λαμβάνει σώμα» (στιχηρά των Χριστουγέννων).
Μητροπολίτης πρώην Ερζεγοβίνης Αθανάσιος Γιέβτιτς

Δόξα σε σένα Χριστέ - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Δόξα σε σένα Χριστέ, Λόγε του Θεού και Σοφία και Δύναμη και Θεέ Παντοκράτορα. Τι να σου αντιδωρίσουμε εμείς οι άπραγοι για όλα όσα μας χάρισες; Όλα μας τα ’χεις δοσμένα εσύ και τίποτ’ άλλο δε ζητάς από μας παρά ν’ αποδεχτούμε τη σωτηρία που μας πρόσφερες, δίνοντάς μας ακόμα και τη δύναμη για να το κάνουμε.
Σ’ ευχαριστούμε, εσένα που μας έδωσες την ύπαρξη, μα και μας χάρισες την αιώνια ζωή, εσένα που κι όταν την χάσαμε και την αρνηθήκαμε, μας οδήγησες πίσω σ’ αυτήν με την ενανθρώπισή σου που καμιά γλώσσα δεν τολμά να ερμηνεύσει

Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Η Ενσάρκωση του Θεού - Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ


Η Ενσάρκωση του Θεού ανοίγει το δρόμο για τη θέωση του ανθρώπου. Το να θεωθεί κανείς σημαίνει, με μεγαλύτερη σαφήνεια, να «χριστοποιηθεί». Η θεϊκή ομοιότητα που καλούμαστε να φτάσουμε είναι η ομοίωση του Χριστού. Μέσω του Ιησού που είναι Θεάνθρωπος εμείς οι άνθρωποι «θεούμεθα», θεοποιούμαστε, γινόμαστε «θείας κοινωνοί φύσεως» (Β΄ Πέτρου 1,4). Προσλαμβάνοντας την ανθρώπινή μας φύση ο Χριστός που είναι Γιός του Θεού από τη φύση του μας έχει κάνει γιούς του Θεού κατά χάρη. Εν αυτώ είμαστε “υιοθετημένοι” από τον Θεό Πατέρα, και γινόμαστε γιοί εν τω Υιώ.

Μητροπολίτης Διοκλείας Κάλλιστος Γουέαρ

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Αυτοκριτική και πνευματική ελευθερία - π. Αλέξανδρος Σμέμαν


Μια ορισμένη παραδοσιακότητα που δεν έχει σχέση με την παράδοση, έχει μετατρέψει στα μάτια των πολλών την αυτοκριτική και την πνευματική ελευθερία σε έγκλημα κατά της Εκκλησίας.

Πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Σμέμαν

Ο δικός µας συγγεvής - Επίσκοπος Αγκύρας Θεόδοτος

Εvώ ήταv Θεός, ήρθε στοv κόσµο, όχι απλώς άλλάζοvτας τόπον, αλλά παίρvοvτας τηv ιδική µου φύσι και, όπως είπα, δέχθηκε vα γίvη ορατός αυτός που είvαι κατά τηv φύσι αόρατος. Έτσι δεv επείρε αρχή δια της αvθρωπίvης γεvvήσεως -διότι είvαι Θεός- αλλά έµφαvίσθηκε στους αvθρώπους. Επειδή, Θεός ων, προτίμησε vα γίvη άvθρωπος από φιλαvθρωπία, προς ηµάς, ώστε ηµεlς vα αγκαλιάσωµε τοv Κτίστη σαv συγγεvή µας και για vα έχωµε θάρρος εµείς που δεv έχουµε παρρησίαv από τα ιδικά µας κατορθώµατα. Έτσι, αv οδηγηθούµε σε κρίσι εµεlς που δεv έχουµε παρρησίαv από τις ιδικές µας αρετές, θα καρπωθούµε τηv παρρησία από τοv δικό µας συγγεvή.

Επίσκοπος Αγκύρας Θεόδοτος

Ιδού η Παρθένος, ως πάλαι φησίν...

Ιδού η Παρθένος,
ως πάλαι φησίν,
εν γαστρί συλλαβούσα εκύησε,
Θεόν ενανθρωπήσαντα,
και μένει Παρθένος·
δι ης καταλλαγέντες Θεώ
οι αμαρτωλοί,
Θεοτόκον κυρίως ούσαν,
εν πίστει ανυμνήσωμεν.

Και Μάγους σοι προσήνεγκεν


Και Μάγους
σοι προσήνεγκεν,
εν πίστει
προσκυνούντάς σε,
μεθ' ων ελέησον ημάς.

Χριστούγεννα στην ΤΑΪΒΑΝ 2009 - π. Ιωνάς


Με την χαρη του Θεου και τις προοσευχες σας εορτασαμε και φετος τα χριστουγεννα. οπως ξερετε εδω Δεν ειναι αργία, ειναι κανονικη εργασιμη μερα. καναμε πολυ πρωι τις ωρες και την λειτουργια του Μ Βασιλειου. το απογευμα κατα τις 7.30 αρχισαμε να τα διαβαζουμε ΟΛΑ στα αγγλικα και κινεζικα.( η εικονα αριστερα ειναι τυπικη κινεζικη απεικονηση της γεννησης. ισως να σας αρεση)

βεβαια δεν ειχαμε τις ωραιες ψαλμωδιες που εχουμε συνηθισει στην ελλαδα. ομως , το οτι τα διαβασαμε ολα, ολοι μαζι νομιζω ειναι κατι που αξιζει τον κοπο. δεν ξερω αν ολοι γνωριζεται τους υπεροχους υμνους των χριστουγεννων, που διαβαζοντας τους κανεις γεμιζει απο χαρα , απο βαθυτατες εννοιες και καταλαβαινει καπως το μυστηριο της ενανθρωπησεως του Λογου.

πολλοι που πρωτη φορα ειδαν το κειμενο , μου το ζητησαν να το παρουν σπιτι τους να το μελετησουν και φυσικα το εδωσα. ευχομαι και στην ελλαδα να μελεταμε σοβαρα τα κειμενα των εορτων , ειναι η αληθινη κατανοηση των χριστουγιεννων και των μεγαλων εορτων και βαθυτατη μελετη αγιας γραφης. αν δη κανεις πως συνδιαζουν την παλαια και την καινη διαθηκη οι μεγαλοι πατερες της εκκλησιας θα θαυμαση αλλα και θα αρχιση να κατανοη.

βεβαια δεν εχουμε καλαντα κτλ εδω. ισως και ναναι καλυτερα ετσι. τα εθιμα και οι αγιοβασιληδες νοθεουν πολλες φορες το νοημα της εορτης και το υποβιβαζουν σε τυπικες εκδηλωσεις.
σκεφτομαι ομως πως ο χριστος Δεν εχει γεννηθη ακομα για δισεκατομυρια ανθρωπων η καλυτερα , αγνοουν την γεννηση του.
σκεπτομαι , με κινδυνο να γινω μονοτονος και αντιπαθης στους ευσεβεις, οτι καρφι δεν μας καιγεται για το γεγονος αυτο. μενουμε στα ωραια μηνυματα των χριστουγεννων……
και ξεχναμε τον ιδιο τον χριστο. το οτι ο θεος εγινε ανθρωπος χωρις να του ζητηθη, ετσι απο αγαπη και μονο απο αγαπη, για να γινη οικογενεια μας. χρησιμοποιω ενα απλο ισως κακο παραδειγμα. αν εχεις ενα σκυλι και το αγαπας , το ταιζεις το χαιδευεις, τι παραπανω μπορεις να κανης γιαυτο? μονο αν γινης σκυλι μπορει να γινης οικογενεια του!!!! αυτη ειναι η αγαπη του θεου.
ειναι πολυ δυσκολο να εξηγησης σε αλλο πολιτισμο, σε αλλους λαους , με διαφορετικο τροπο σκεψης την σημασια της γεννησεως του χριστου. πολυ δυσκολοτερο γιατι εχουν ενσαρκωσεις και μετενσαρκωσεις θεων και ανθρωπων.
ευχεστε ομως καποτε η εκκλησια και οι θεολογοι μας να ενδιαφερθουν σοβαρα για την ιεραποστολη και την κατηχηση, διοτι μονο τοτε και οι ελληνες θα καταλαβουν την πιστη μας και θα γινουν αληθινοι χριστιανοι.
σας ευχαριστω και παλι για την αγαπη σας και την στηρηξη σας με καθε τροπο και κυριως με τις προσευχες σας για μας εδω.
τις εχουμε αναγκη και ειναι η συμμετοχη σας στην ιεραποστολη και εχοθν αποτολεσμα. χαρις σε σας υπαρχουμε ακομα.
καλα χριστουγεννα
——————————-
οπως ξερετε σε παλαιοτερο τευχος του περιοδικου μας ειχαμε γραψη (αναδημοσιευση) την εντυπωσιακη πληροφορια οτι οι κινεζοι αστρονομοι καταγραφουν ενα αστρο , μαλλον κομητη στο 5μχ (λαμβανομενου υπ οψην του λαθους το Διονυσιου του μικρου που καθορησε την εποχη της γεννησεως του χριστου νωριτερα. )
σας δινω μερικα και αν θελετε κοιταξτετα και μεταφραστε τα σχετικα κινεζικα και κορεατικα αρχεια.
ισως να ενδιαφερουν
http://www.astrosurf.com/comets/cometas/Star/Visibility_Star.htm
http://books.google.com/books?id=_ISv1gPQJV4C&pg=PA220&lpg=PA220&dq=chinese+astronomy+record+start+bethleem&source=bl&ots=WsfP05KEOP&sig=pQN64NEhvlzPabyVT8Z-Rx2hCf0&hl=en&ei=JK00S6WpCtCHkAWdx-XuCA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=10&ved=0CCMQ6AEwCQ#v=onepage&q=&f=false

http://www.sinorama.com.tw/en/show_issue.php?id=200199009006e.txt&table=2&h1=About%20Taiwan&h2=Slices%20of%20Life

Από το "Άρωμα Ασίας"

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009

«Ο παλαιός των ημερών» γίνεται παιδί - Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Αλλά τι να είπω και τι να λαλήσω; Με εκπλήσσει το θαύμα. «Ο παλαιός των ημερών» γίνεται παιδί, ο καθήμενος επί θρόνου υψηλού αποτίθεται στο παχνί. Ο άπιαστος και ασύνθετος και ασώματος τυλίγεται από ανθρώπινα χέρια. Αυτός που σπάζει τα δεσμά της αμαρτίας, φασκιώνεται με σπάργανα, επειδή το θέλει. Θέλει την ατιμία να την κάνει τιμή, την αδοξία να ενδύσει δόξα, την ύβρη και την περιφρόνηση του Θεού να την μεταποιήσει σε αρετή.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ

Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ ότι ώφθης επί γης ως άνθρωπος δι' ημάς; Έκαστον γαρ των υπό σου γενομένων κτισμάτων την εύχαριστίαν σοι προσάγει· οι Άγγελοι τον ύμνον, οι ουρανοί τον αστέρα οι Μάγοι τα δώρα, οι Ποιμένες το θαύμα ή γη το σπήλαιον, ή έρημος την φάτνην ημείς δε Μητέραν Παρθένον. Ο προ αιώνων Θεός, έλέησον ημάς.

Χριστούγεννα στη Χάλκη

Πρωί Χριστουγέννων και έχει αρχίσει η λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Όλοι οι μαθητές είναι στα στασίδια τους. Μόλις έχω μπει στην εκκλησία και βλέπω στο κάθισμά του τον επιμελητή μας Γιώργο Μουχάλη, τον Σχολάρχη μας μητροπολίτη Σταυρουπόλεως Μάξιμο στο θρόνο, τον πατέρα Βαρθολομαίο και τον πατέρα Ιάκωβο στο Ιερό Βήμα και τους Κώστα Χατζηκωνσταντή, Γιάννη Χατζούδη πλαισιωμένους και με άλλους μαθητές στα αναλόγια να ψάλλουν το «Χριστός γεννάται».
Κατανυκτική η ατμόσφαιρα, το θυμίαμα ευωδιάζει και οι ψαλμοί δίνουν το αίσθημα της συμμετοχής του ανθρώπου στο θείο θαύμα που έχει τελεστεί στη φάτνη της Βηθλεέμ. Αυτή τη συμβολική φάτνη που είχαμε προετοιμάσει όλοι μαζί οι μαθητές την παραμονή στην αίθουσα τελετών της Σχολής και γύρω από αυτήν είχαμε ψάλει τροπάρια των Χριστουγέννων μπροστά στους καθηγητές και στο Σχολάρχη μας.

Μυστήριο ανέκφραστης οικονομίας - Άγιος Συμεών νέος θεολόγος


Επειδή ο Λόγος του Θεού μια φορά σαρκώθηκε από την Παρθένο και γεννήθηκε από αυτήν σωματικά, ανέκφραστα και υπέρ λόγον και δεν είναι δυνατόν να σαρκωθεί πάλι ή να γεννηθεί σωματικά από τον καθένα από μας, τι προνοεί; Μας μεταδίδει για τροφή εκείνη την άχραντη σάρκα που προσέλαβε από την πανάχραντη Θεοτόκο, κατά την σωματική του γέννηση. Αν την μεταλαμβάνουμε άξια, έχουμε μέσα μας όλον τον σαρκωθέντα Θεό και Κύριό μας Ιησού Χριστό, αυτόν τον Υιό του Θεού και Υιό της Παρθένου τον καθήμενο στα δεξιά του Θεού, ο οποίος λέει: «εκείνος που τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου μένει μέσα μου και εγώ μέσα του» (κατά Ιωάννη 6:56), χωρίς όμως να προέρχεται ή να γεννιέται σωματικά από εμάς, αλλά ούτε και να μας αποχωρίζεται ποτέ. Διότι εμείς δεν τον αισθανόμαστε σαν σάρκα, αν και βρίσκεται μέσα μας όπως ακριβώς ένα βρέφος, αλλά υπάρχει ασωμάτως σε σώμα, αναμιγνυόμενος ανέκφραστα με την φύση μας και την ουσία μας και θεοποιώντας μας, επειδή γίναμε σύσσωμοι και μ’ αυτόν δηλαδή σάρκα από την σάρκα του και οστούν από τα οστά του. Αυτό είναι το μεγαλύτερο και φρικτότερο μυστήριο της ανέκφραστης οικονομίας και συγκαταβάσεως του, που δίσταζα να το γράψω και έτρεμα να το επιχειρήσω.
Άγιος Συμεών νέος Θεολόγος

Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2009

Ο Θεός έγινε άνθρωπος - Μέγας Αθανάσιος



Ο Θεός

έγινε

άνθρωπος


για να κάνει

τον άνθρωπο

Θεό

Μέγας Αθανάσιος

Ευχές......

Ας προστρέξουμε με πίστη σ’ Εκείνον που ενανθρώπησε για να θεωθούμε, που έλαβε μορφή δούλου για να μας οδηγήσει στην αληθινή ελευθερία, που γεννήθηκε σε στενόχωρο και πτωχό σπήλαιο για να μας ανυψώσει στην ευρυχωρία και στον πλούτο της Θείας αγάπης.
Θερμές εγκάρδιες ευχές για πανευφρόσυνα Χριστούγεννα.

Εκ της Παρθένου ετέχθη ο Κύριος.


Επεσκέψατο ημάς, εξ ύψους ο Σωτήρ ημών, ανατολή ανατολών και οι εν σκότει και σκιά, εύρομεν την αλήθειαν και γαρ εκ της Παρθένου ετέχθη ο Κύριος.

Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος - Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός


Ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, για να χαρίσει πάλι στον άνθρωπο εκείνο για το οποίο τον εδημιούργησε. Τον έπλασε σύμφωνα με την δική Του εικόνα και τον προόρισε να του μοιάσει, δηλαδή να είναι όπως και ο Δημιουργός Του, τελείως ενάρετος, όσο αυτό ήταν κατορθωτό στην ανθρώπινη φύση. Εδημιούργησε λοιπόν ο Θεός τον άνθρωπο σε πλήρη κοινωνία μαζί του.
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός

Χριστούγεννα - Στέφανος Μπολέτσης


Χριστούγεννα! Στον ουρανό λάμπει τ' αστέρι,
απ' όλα τ' αστέρια πιο λαμπρό,
τ' άστρο που μια φορά κι έναν καιρό
σκόρπισε φως σ' όλη τη γη, κι όλα τα μέρη.
Γιορτή χαράς απόψε! Αντηχούνε
χρυσές καμπάνες μες στα χιόνια των καιρών,
γλυκά μηνύματα πατρίδων φωτερών...
ρόδα και κρίνα στις πιστές καρδιές ανθούνε.
Χριστούγεννα. Στον ουρανό λάμπει τ' αστέρι,
τ' άστρο των μάγων λάμπει στις ψυχές.
Θεέ μου, οι ψυχές, ας γίνουν φάτνες ταπεινές,
φως ο Χριστός κι αγάπη να μας φέρει.
Ας λάμπουν ήλιοι μέσα στους χειμώνες,
να διώξουνε τα νέφη του βοριά.
Κι ας έρθει Απρίλης μέσα στα χιόνια τα βαριά,
κήποι ν ανθήσουν κει που πέρασαν κυκλώνες.

Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2009

ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ - π. Βόρις Μπομπρίνσκου


Ο ερχομός του Ιησού, του Υιού του Θεού, στη γή έχει κάτι το μυστικό. Πραγματικά, ο Υιός διασχίζει τους ουρανούς που αποτελούν το σύμβολο της απεραντοσύνης, της υπερβατικότητας, της παντοδυναμίας, του μεγαλείου και του απροσίτου που έχει ο Θεός. Ο Θεός κατοικεί στους ουρανούς, κι εμείς προσευχόμαστε μαζί με τον Ιησού: "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς...". Είναι όμως υπεράνω των ουρανών. Οι ουρανοί είναι σαν ένα εμπόδιο ανάμεσα στο Θεό και σε μας. Αυτό το εμπόδιο υπερβαίνεται σήμερα, μ΄ ένα τρόπο μυστικό. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται την κάθοδο του Θεού στη γη. Ούτε οι Άγγελοι, που πρώτοι μαθαίνουν και αινούν χαρμόσυνα το Θεό: "Δόξα εν υψίστοις Θεώ...".Γι΄αυτούς ο Θεός είναι στα ύψη του ουρανού, ψηλότερα απ΄ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί, πέρα από κάθε λογική. Διασχίζει λοιπόν τους ουρανούς, διασχίζει τον κόσμο των αγγελικών δυνάμεων, χωρίς αυτές να το καταλάβουν, και φτάνει μέχρις εμάς, με μια μυστηριώδη γέννηση, που αγνοούν οι πάντες. Βρίσκεται στη γη μας και κανείς δεν το ξέρει, μέχρι τη στιγμή που οι άγγελοι το αναγγέλουν στους βοσκούς, μέχρι τη στιγμή που οι μάγοι έρχονται να Τον προσκυνήσουν. Ακόμη και η Μαρία και ο Ιωσήφ σιγά σιγά μαθαίνουν να γνωρίζουν το μυστικό της ταυτότητας του νεογέννητου.

Ο σκοπός της ενσάρκου οικονομίας - Άγιος Συμεών νέος Θεολόγος


Ποιος είναι ο σκοπός της ενσάρκου οικονομίας; Ποιος άλλος παρά να κάνει εμάς να μετέχουμε στα δικά Του, μετέχοντας πρώτος Εκείνος στα δικά μας. Ήταν Υιός του Θεού και έγινε Υιός του ανθρώπου, για να κάνει εμάς τους ανθρώπους υιούς του Θεού, υψώνοντας το γένος μας κατά χάριν σε εκείνο που είναι Εκείνος κατά φύσιν.

Άγιος Συμεών νέος Θεολόγος

Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου


Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ
ΕΛΕΩι ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ –
ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ

KΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝ ΒΗΘΛΕΕΜ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ

Αδελφοί συλλειτουργοί και τέκνα εν Κυρίω ευλογημένα,

«Ο ουρανός και η γη σήμερον ηνώθησαν, τεχθέντος του Χριστού. Σήμερον Θεός επί γης παραγέγονε, και άνθρωπος εις ουρανούς αναβέβηκε»!
(Ιδιόμελον Λιτής Χριστουγέννων)
Η απόστασις και πόλωσις ανάμεσα εις τον Θεόν και τον άνθρωπον, την οποίαν είχεν επιφέρει η αμαρτία του ανθρώπου, κατηργήθη με την πρόσληψιν ακεραίας της ανθρωπίνης φύσεως από τον Μονογενή Υιόν και Προαιώνιον Λόγον του Θεού. Η κατά την «ευδοκίαν» του Θεού, κατά το πρώτον δηλαδή και ολόθυμον θέλημά Του, Σάρκωσις του Υιού Του, καταργεί κάθε απόστασιν, ενώνει τον ουρανόν με την γην και συνάπτει το δημιούργημα με τον Δημιουργόν!
«Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις», έψαλεν η Εκκλησία κατά την εορτήν των Εισοδίων της Θεοτόκου, η οποία, δια της αφιερώσεως της μακαρίας Μαρίας εις τον Ναόν και της εκεί προετοιμασίας της δια να γίνη χωρίον του Αχωρήτου Θεού, ήνοιγε τον δρόμον της Ενσάρκου Οικονομίας του Θεού και προεκήρυττε την σωτηρίαν μας.

Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου


"Αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα στον τόπο μας και στην Οικουμένη ολόκληρη είναι εύκολο να νοιώσουμε το αγκάθι της απογοήτευσης να μας πληγώνει. Τα απανταχού της γης ειδησεογραφικά δεδομένα είναι αψευδείς καθημερινοί μάρτυρες των προβλημάτων και των οδυνών πού μαστίζουν κάθε γωνιά της γης.
Εν μέσω των θλίψεων και των δοκιμασιών που μοιάζουν να απειλούν ακόμη και τη φυσική επιβίωση του πλανήτη μας και των κατοίκων του νοιώθω βαθιά την ευθύνη και έντονη την επιθυμία να υπενθυμίσω στεντορία τη φωνή σε όλους και στον καθένα προσωπικά ότι ο Θεός μας αγαπά.
Ο Θεός μας αγαπά όλους ανεξαιρέτως και κανείς δεν στερείται του δικαιώματος στην ελπίδα.
Η ακλόνητη βεβαιότης ότι ο Θεός είναι παρών στη ζωή μας και μας αγαπά δεν στηρίζεται σε υποθέσεις, θεωρίες και φιλοσοφικούς στοχασμούς. Η μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων φανερώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο την έμπρακτη και απέραντη αγάπη του Θεού για εμάς, διότι «εν τούτω εφανερώθη η αγάπη του Θεού εν ημίν, ότι τον Υιόν αυτού τον μονογενή απέσταλκεν ο Θεός εις τον κόσμον ίνα ζήσωμεν δι΄ Αυτού» (?ωαν. 4, 9).

Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου

"Ο Χριστός, το Φως του κόσμου ``Ην το φως το αληθινόν, ό φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον`` ( Ιω. 1:9). Ο Λόγος, το φως το αληθινό που φωτίζει κάθε άνθρωπο, έρχεται στον κόσμο. Αυτό το συνταρακτικό γεγονός, το οποίο αφορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα εορτάζουμε τα Χριστούγεννα. Αυτή την ολοφώτεινη βεβαιότητα και αδιάψευστη ελπίδα μάς χαρίζει η σημερινή λαμπρή εορτή!
Όπως ψάλλει η Εκκλησία μας, κατά τη Γέννηση του Χριστού, ``το φως το εκ φωτός προεκλάμψαν αχρόνως, εν χρόνω σαρκικώς τοις εν γη επεφάνη, και κόσμον εφώτισε`` (Παρακλητική, ήχος α΄, όρθρος Πέμπτης).
Ο Ιησούς Χριστός, ο ένσαρκος Λόγος του Θεού, απερίφραστα, επανειλημμένα και δημόσια διακήρυξε: ``εγώ ειμί το φως του κόσμου`` (Ιω. 8:12, 9:4). Ένα φως που συνδέεται άμεσα με τη ζωή: ``ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής`` (Ιω. 8:12).
Μετά τη Σταύρωση και την Ανάστασή του τα σύμπαντα πλημμυρίζουν από φως. Και όταν η ιστορία της σωτηρίας των ανθρώπων φτάσει στο τέλος της, στη νέα δημιουργία, το φως θα είναι ο ίδιος ο Υιός και Λόγος του Θεού! (Αποκ. 21:23). Με αυτόν τον τρόπο, από το φυσικό φως, το οποίο στον πρόσκαιρο κόσμο εναλλάσσεται με το σκότος της νύχτας, τελικά θα οδηγηθούμε στο ανέσπερο φως, που είναι ο ίδιος ο Θεός.