ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΙ ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΔΥΤΙΚΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΙ  ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΙ   

ΔΥΤΙΚΗΣ  ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣΥΝΗΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

      Στο έγκριτο αυτό Ιστολόγιο άρχισα να φιλοξενούμαι πριν δέκα χρόνια με το γραπτό. «Ανατολικοί Βηματισμοί της Δυτικής Χριστιανοσύνης»-4.3.2014. Που ήταν, μια κριτική παρουσίαση του μικρού μεν, πολυσήμαντου δε, βιβλίου του μακαριστού πια π. Ηλία Μαστρογιαννόπουλου με τίτλο. «Η Δύση ανακαλύπτει την Ανατολή». Και με το. «Παρεπόμενα … Ανατολικών Βηματισμών Δυτικής Χριστιανοσύνης»-5.9.2014. Συν 77 και αντίστοιχα 78 σχόλια, με κυρίαρχα τα αρνητικά, και ας πούμε έτσι, «φαρμάκι θανατερό» ! Τώρα, μετά τα πρόσφατα-«Υπέρ της των πάντων ενώσεως»-«Ψευδώνυμη Βαττολογία Μονοσήμαντη» και τα κατ’ αυτά μια επάνοδος στα πριν δέκα χρόνια μπορεί να έχει κάποιο νόημα.

     «Ο π. Ηλίας Μ. έγραφα-5.9.2014- αφανής, πλην λίαν υπολογίσιμη μορφή της ήρεμης Ορθοδοξίας και ειρηνικής, πολυγραφότατος, «ελαία καλλιέλαιος», και στα υπέρ ενενήντα του, με αποστάγματα πνευματικά σε ψυχές πολλών τε και αξιόλογων εκκλησιαστικών ανδρών της σήμερον, ανθολογεί σταθερά εδώ και πενήντα χρόνια, στοιχεία βηματισμών που δείχνουν ότι : «Ο Πατήρ μου (που) έως άρτι εργάζεται»-Ιω.5,17-κινεί διακριτικά τη Δυτική Χριστιανοσύνη προς την Ορθόδοξη Ανατολή. Αυτό μαρτυρούν τα βιβλία, «Η Νοσταλγία της Ορθοδοξίας», 1956, «Η Εκκλησία εν πορεία», 1970, «Υπάρχει σήμερον νοσταλγία της Ορθοδοξίας;», 1972, «Θεολογικές παρουσίες», 1986, «Ορθόδοξες προσεγγίσεις», 1996, και τελευταίο το και περί του οποίου ο λόγος.  «Η Δύση ανακαλύπτει την Ανατολή»-2006-μικρό σε έκταση, μεγάλο σε μήνυμα …  

Η ασθένεια είναι από τα ωραιότερα δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο - π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Ο Θεός ενώ έπλασε τον άνθρωπο υγιέστατο, ενώ θέλει την χαρά και την ειρήνη του, του δίνει την ασθένεια. Γιατί;

Διότι, όταν ο άνθρωπος την ασπασθεί, όταν την αγαπήσει, όταν βγάζει από την ασθένειά του θετικά συμπεράσματα, όταν εξ αιτίας της παραδίνεται στον Θεό, τότε η ασθένεια γίνεται το γρηγορότερο μέσο για την κατάκτηση της απαθείας, και της σωτηρίας.

Γι' αυτό ο Θεός, ως καλός παιδαγωγός, όταν έχουμε αμαρτίες και μάλιστα κρυφές, μας χτυπάει με αρρώστιες, για να μην τιμωρηθούμε στην άλλη ζωή.

Και στους ανθρώπους που έχουν κρυφή αγιότητα δίνει επίσης αρρώστια, για να μην απολαύσουν τον μισθό τους εδώ στην γη, αλλά στην αιωνιότητα.

Πεθάνανε πια και δεν έμαθαν

Εχώρισαν

έπειτα, φύγανε

μες στ' όνειρο μόνο ιδωθήκαν.

Πεθάνανε πια και δεν έμαθαν:

εμίσησαν ή αγαπηθήκαν;

Χένρυ Χήνυ

Οι αμαρτίες μου

Κάποιος αδελφός της Σκήτης έσφαλε. Έγινε συγκέντρωση στην οποία κάλεσαν τον αββά Μωϋσή αλλ’ αυτός δεν θέλησε να πάει. Του παρήγγειλε τότε ο πρεσβύτερος: «Έλα, γιατί σε περιμένουν όλοι». Κι εκείνος σηκώθηκε και πήγε κρατώντας στην πλάτη ένα καλάθι τρύπιο που το γέμισε με άμμο. Οι Πατέρες που βγήκαν να τον προϋπαντήσουν του λένε: «Τι είναι αυτό, πάτερ;» «Οι αμαρτίες μου, απαντά ο Γέροντας, που κυλούν και πέφτουν πίσω μου και δεν τις βλέπω και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω τα σφάλματα άλλου».

Μνήμη του Αγίου Ευμενίου, επισκόπου Γορτύνης (18 Σεπτεμβρίου)

Σήμερα, η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Μάρτυρος Αριάδνης και του Αγίου Ευμενίου επισκόπου Γορτύνης του θαυματουργού.
Η Αριάδνη έζησε επί των αυτοκρατόρων Αδριανού (117-138 μ.Χ.) και Αντωνίνου Ευσεβούς (138-161 μ.Χ.). Χρημάτισε δούλη άρχοντα της πόλεως Προμισέων της Φρυγίας.
Κάποτε ο κύριος της γιόρταζε τα γενέθλια του γιου του, και κάλεσε και τη Χριστιανή Αριάδνη στο ναό των ειδώλων να συνεορτάσουν. Η Αγία όμως αρνήθηκε την πρόσκληση. Τότε, ο άρχοντας πρόσταξε και τη βασάνισαν ανελέητα, με αποτέλεσμα, μέσα από ποικίλες δοκιμασίες να παραδώσει το πνεύμα της στον Κύριο.
Ο Άγιος Ευμένιος εργάστηκε με ένθεο ζήλο για το έργο της Εκκλησίας. Μάλιστα αξιώθηκε της μεγάλης τιμής να λάβει το χάρισμα της Ιερωσύνης. Όταν το Πανάγιο Πνεύμα τον κατέστησε επίσκοπο Γορτύνης της Κρήτης, η πρώτη επιδίωξή του ήταν η εκλογή άξιων, ευλαβών, αρτιμελών και φιλότιμων κληρικών για τη διαποίμανση του λαού του Θεού.

Ο Αντίχριστος, το 666, οι νέες ταυτότητες και οι θρησκευτικοί φόβοι - π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Ο Αντίχριστος, το 666, οι νέες ταυτότητες και οι θρησκευτικοί φόβοι  

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Πανικό σε πολλούς χριστιανούς προκάλεσε η είδηση ότι στην Ελλάδα πρόκειται να κυκλοφορηθούν νέες ταυτότητες, οι οποίες από το 2026 θα αντικαταστήσουν υποχρεωτικά (;) τις αστυνομικές (αυτές για τις οποίες πάλι πολλοί χριστιανοί δεν έπαιρναν διότι δεν ανέγραφε το θρήσκευμα και τις θεωρούσαν προπομπό του σφραγίσματος του Αντιχρίστου), καθώς υπάρχει σχετική ευρωπαϊκή εντολή και οδηγία. Στην Κέρκυρα, μάλιστα, πρωί του Δεκαπενταυγούστου, στα καντούνια της παλιάς πόλης, πετάχτηκαν φέιγ βολάν, με τα οποία τονίζονταν ότι όποιος πάρει την νέα ταυτότητα θα πάει στην κόλαση (!!!), ότι βρισκόμαστε στα έσχατα χρόνια, ότι πρέπει να εορτάζουμε τους αγίους με το πάτριο εορτολόγιο (το παλαιό ημερολόγιο) και ότι το σφράγισμα με το 666 είναι δεδομένο. Ωραίος τρόπος, στ' αλήθεια, να τιμηθεί η Παναγία μας! Αντί να έχουμε την χαρά της ζωής που δίνει η μετάσταση της Παναγίας, να πανηγυρίσουμε διότι δεν είμαστε μόνοι στον κόσμο, αλλά η Παναγία μας  προσεύχεται για όλους μας, μεσιτεύει, μας αγαπά, μας στηρίζει και είναι για όλους μας, κάποιοι που θεωρούν τους εαυτούς τους χριστιανούς και, μάλιστα, αυθεντικούς, δηλητηριάζουν τις καρδιές των πολλών με το λιγότερο ανόητες ερμηνείες του 27ου βιβλίου της Καινής Διαθήκης, της "Αποκαλύψεως" του Ιωάννη.

Γεμάτη η Ιστορία του κόσμου από τέτοιες αφελείς και ανόητες ερμηνείες. Με αφορμή το 13ο κεφάλαιο της "Αποκαλύψεως", στο οποίο προλέγεται η εμφάνιση του Αντίχριστου στο τέλος της Ιστορίας, ο οποίος θα χαρακτηρίζεται από έναν αριθμό, που θα είναι αριθμός ανθρώπου, ο αρχαιοελληνικός "χξστ" (προσοχή, όχι ο αραβικός που χρησιμοποιούμε εμείς, αλλά ο αρχαιοελληνικός), "υπήρξε από πολύ νωρίς ο πειρασμός (τέλη 2ου αι.) να ψηφαριθμηθεί ο αριθμός 666, είτε ακολουθώντας το ελληνικό αλφάβητο, είτε το λατινικό, είτε ακόμη και το εβραϊκό, για να προσδιορισθεί ένα όνομα που έπραξε κακουργήματα εναντίον ανθρώπων, ιδιαίτερα εναντίον της Εκκλησίας.

Πατριαρχική Επίσκεψη Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στη Θεσσαλονίκη

Πατριαρχική Επίσκεψη

Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου στη Θεσσαλονίκη

(Τρίτη 24, έως Πέμπτη, 26 Σεπτεμβρίου 2024)

Από την Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, ανακοινώνεται -μετά μεγίστης χαράς- η επικείμενη σεπτή επίσκεψη στην Πόλη μας, του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος, ανταποκριθείς στην πρόσκληση του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, πρόκειται να συμμετάσχει, το πρωί της Τετάρτης, 25^ης Σεπτεμβρίου, σε πανηγυρική Εκδήλωση, που θα πραγματοποιηθεί στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για την συμπλήρωση εκατό ετών από της ιδρύσεως αυτού.

Με την αφορμή αυτή, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης θα ευρίσκεται στην Ιερά Μητρόπολή μας από το απόγευμα της Τρίτης, 24^ης έως το μεσημέρι της Πέμπτης, 26^ης μηνός Σεπτεμβρίου εγκαινιάζοντας μάλιστα, το εσπέρας της Τετάρτης, 25^ης Σεπτεμβρίου, το Διεθνές Ογκολογικό Κέντρο του Ιατρικού Διαβαλκανικού Θεσσαλονίκης, καθώς και τις νέες εγκαταστάσεις, όπου θα στεγάζεται ο Οργανισμός «Βυζαντινή Θεσσαλονίκη, σε κτίριο που ευγενώς παραχωρήθηκε από την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Βλατάδων.

Συμπυκνωτής - Ζήνων

Συμπυκνωτής 

 

Χώρος αναμονής 

τάχα της δείνα επιτροπής 

Τα παθολογικά εδώ 

πιο πέρα τα ορθοπεδικά

-το πλείον ορατά-

λίγο πιο άκρη τα ψυχιατρικά 

 

Χώρος αναμονής!

Στα αλήθεια

μιας χωρίς τέλος προσμονής 

με μόνο αντίκρυσμα ψιχία 

και ειδών διαφόρων παροχές.

 

Συμπυκνωτής του πόνου 

ο χώρος.

Κρατώ στα χέρια μου εκατόν σαράντα φράγκα - Κώστας Βάρναλης

 

Κρατώ στα χέρια μου εκατόν σαράντα φράγκα

Μα στα πετώ στα μούτρα ψεύτρα κοινωνία

 

Μ’ αυτά τι να αγοράσω

Φάρμακα για την άρρωστη τη μάνα

Πιστόλι για να αυτοκτονήσω

ή μια μεγάλη χάλκινη καμπάνα

στους σκλάβους ή τους νεκρούς για να ξυπνήσω;

 

Κώστας Βάρναλης

Χειριζόμαστε οι Ιερωμένοι ιερό χρήμα και περιουσία του Λαού.

Μητρόπολις Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου

Ιερατική Σύναξη  16 Σεπ. 2024

Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου κ. Θεόκλητος ζήτησε από τους Προϊσταμένους των Ιερών Ναών πλήρη διαφάνεια στη διαχείριση των οικονομικών των Ενοριών, τονίζοντας πως χειριζόμαστε οι Ιερωμένοι ιερό χρήμα και περιουσία του Λαού.

Τα άλλα όλα είνʼ ανάμνηση

 

«Κοιτάζουμε τον κόσμο μια φορά,

στα παιδικά μας χρόνια.

Τα άλλα όλα είνʼ ανάμνηση»

 Λουίζ Γκλουκ

Οικουμενικός Πατριάρχης: Ρωμαίηκη παιδεία είναι Χριστός και γλώσσα ελληνική! Χριστός και παιδεία αχώριστη αρετής! Είναι Χριστός και Γένος!

 Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, την Δευτέρα, 16 Σεπτεμβρίου 2024, τέλεσε τον Αγιασμό με την ευκαιρία της ενάρξεως του νέου σχολικού έτους, παρουσία του Διευθυντή, των Καθηγητών και των μαθητών της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής στον παρακείμενο αυτής βυζαντινό Ι. Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Μουχλίου.

Στην ομιλία του, αμέσως μετά, ο Παναγιώτατος, μεταξύ άλλων, απηύθυνε προς τις μαθήτριες και τους μαθητές πατρικές συμβουλές και νουθεσίες. 

“Εσείς εδώ, οι μαθητές και οι μαθήτριες του ευλογημένου αυτού Διδακτηρίου, έχετε το εξαιρετικό προνόμιο να έχετε λάβει την ευλογία και την σκέπη της Μεγάλης Εκκλησίας ήδη από το όνομά σας. Είσθε η Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Είσθε το παρόν και είσθε ταυτόχρονα και το ευοίωνο μέλλον της. Στη Ρωμηοσύνη, όμως, κάθε δόξα έχει τον δικό της Σταυρό. Κάθε προνόμιο πηγάζει από μία ευθύνη. Κάθε λόφος υψηλός και λόγος μας καλλιεπής έχει ευωδία Γολγοθά. Η δική σας, λοιπόν, ευθύνη από αυτόν τον υψηλό, φύσει και θέσει, τόπο, είναι να γίνεσθε διαρκώς «Φως». Φως της Ρωμαίηκης παιδείας μας. Διότι, τι είναι Ρωμαίηκη παιδεία; Είναι Χριστός και γλώσσα ελληνική! Χριστός και παιδεία αχώριστη αρετής! Είναι Χριστός και Γένος!

Από το βίο της Αγίας Σοφίας - Μητροπολίτης Χονγκ Κονγκ Νεκτάριος

Είναι ωφέλιμο να προσέξουμε σήμερα μία λεπτομέρεια από το βίο της Αγίας Σοφίας.

Έδωσε στις θυγατέρες της ως ονόματα τα ονόματα τριών κορυφαίων χριστιανικών αρετών. Και τούτο διότι για αυτήν η ευσέβεια ήταν τρόπος ζωής!

Σήμερα, απορούμε και δεν το καταλαβαίνουμε διότι φθάσαμε στο σημείο να μιλάμε για ...ατομικά θρησκευτικά δικαιώματα... Η ευσέβεια έχει καταντήσει ιδεολόγημα και ο τρόπος ζωής του Σταυρού και της Ευχαριστίας χλευάζεται και απορρίπτεται.

Πόσοι από τους χριστιανούς γονείς έχουν διδάξει την ευσέβεια στα παιδιά τους σε τέτοιο βαθμό ώστε αν προκληθούν να αρνηθούν τον Χριστό για χρήματα, δόξα κι αξιώματα, αυτά να προτιμούν να θυσιάσουν την ζωή τους;

Σχολικός εκφοβισμός - Αρκάς

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΓΓΟΥΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

 

 ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΤΡΩΝ 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΛΑΓΓΟΥΡΑ 

ΑΓΡΥΠΝΙΑ 

Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Την Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου το βράδυ θα τελεστεί Αγρυπνία επί τη μνήμη του Οσίου Σιλουανού του Αθωνίτου.

Ώρα: 9- 12:30 μετά τα μεσάνυχτα 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΊΟΥ ΑΛΕΞΊΟΥ ΦΙΛΟΘΈΗΣ ΟΒΡΥΑΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΙΕΡΆ ΑΓΡΥΠΝΊΑ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΊΟΥ ΑΛΕΞΊΟΥ ΦΙΛΟΘΈΗΣ ΟΒΡΥΑΣ ΠΑΤΡΩΝ 

 

ΙΕΡΆ  ΑΓΡΥΠΝΊΑ 

ΚΥΡΙΑΚΉ  22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ ( ΒΡΆΔΥ)

ΩΡΑ 9μμ έως  12.30 μμεσον 

 

ΕΟΡΤΉ: ΣΥΛΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΊΟΥ ΠΡΟΔΡΌΜΟΥ ΑΓΙΑΣ ΠΟΛΥΞΈΝΗΣ, ΑΓΙΑΣ ΞΑΝΘΊΠΠΗΣ, ΑΓΙΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ  ΝΙΚΟΛΆΟΥ ΤΟΥ ΚΑΡΠΕΝΗΣΙΩΤΟΥ ΚΑΙ  ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΚ ΚΟΝΙΤΣΗΣ.

 
ΘΑ ΨΆΛΛΕΙ  ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΣ ΧΟΡΟΣ  ΥΠΟ ΤΗΝ ΔΙΕΎΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΨΆΛΤΟΥ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΗΣ ΠΑΤΡΩΝ κ ΑΝΔΡΈΟΥ  ΚΟΤΟΠΟΎΛΗ 
 
Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΊΟΥ ΦΙΛΟΘΈΗΣ  ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ  ΛΊΓΟ  ΠΡΙΝ ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΉΡΙΟ ΤΟΥ ΜΙΝΤΙΛΟΓΛΙΟΥ  ΑΡΙΣΤΕΡΆ ΣΤΗΝ ΠΙΝΑΚΊΔΑ. 

Μνήμη του Αγίου Αυξιβίου, επισκόπου Σόλων (17 Σεπτεμβρίου)

Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη της Μάρτυρος Σοφίας και των θυγατέρων της: Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης, των Ιεραρχών Ηρακλείδιου Ταμασού, Αυξίβιου Σόλων, των Οσίων Αναστάσιου και Επιφάνιου.
Ο Ηρακλείδιος ήταν γιος ειδωλολάτρη ιερέα. Ακολούθησε τη χριστιανική πίστη, αφού γνώρισε τους Αποστόλους Βαρνάβα και Μάρκο, καθώς τους συνόδευε κατά προτροπή του πατέρα του. Κοντά στους Αποστόλους ο Ηρακλείδιος έμαθε για την αληθινή πίστη και τη ματαιότητα της ειδωλολατρίας. Είχε την ευκαιρία να συναντηθεί και με τον Απ. Παύλο, ο οποίος μαζί με τους Βαρνάβα και Μάρκο τον χειροτόνησαν επίσκοπο Ταμασού.
Κατήχησε και βάπτισε τους γονείς του. Γύρω από το ασκητήριο του, οικοδομήθηκε Μοναστήρι. Μεγάλος θησαυρός της Εκκλησίας η τιμία κάρα του Αγίου, που φυλάσσεται στην ομώνυμη Μονή στο Πολιτικό.

Παραλυσία καί διαζύγιο... - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Παραλυσία καί  διαζύγιο...

    

      Ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

     
 «Ὅταν τά ἀνδρόγυνα χωρίζουν, καί τά βουνά ραγίζουν», ἔλεγαν παλιά· εἶχαν συνειδητοποιήσει  πόση  μεγάλη πληγή ἦταν γιά τό σῶμα τῆς κοινωνίας, ἡ διάλυση τῆς οἰκογενείας· γι'αὐτό καί τά διαζύγια ἦταν σπάνια. Ἀντίστροφα,  σήμερα παρατηρεῖται μιά ἁλματώδη αὔξηση διαζυγίων· δηλαδή, στή διάλυση τῆς οἰκογενείας καί κατ΄ἐπέκταση στή διάλυση τῆς κοινωνίας! Συντελεῖ σ'αὐτό καί  ἡ σχετική νομοθεσία πού ἔχει ψηφισθεῖ ἀπό τήν Ἑλληνική Βουλή...! Ἐπικίνδυνοι γιά τήν κοινωνία δέν εἶναι μόνο οἱ τρομοκράτες....
 
-Τόν  βλέπεις αὐτόν τόν παράλυτο στό καροτσάκι; Εἶπε ἕνας παπᾶς σέ μιά γυναῖκα- σύζυγο πού τοῦ ἔκανε παράπονα  γιά τόν σύζυγό της, καί ἤθελε νά τόν χωρίσει.  
-Τόν βλέπω!
- Ποιός εἶναι σέ πιό ἀξιολύπητη κατάσταση; Ἐσύ πού εἶσαι ὄρθια, καί ἔχεις τήν ὑγειά σου ἤ αὐτός πού εἶναι στό καροτσάκι;
-Ὁ παράλυτος...!
-Ὅμως, ὁ παράλυτος σηκώνει τόν σταυρό του ἐν εἰρήνῃ, ἐνῶ ἐσύ μέ ἄγχος!
-Ναί, ἀλλά ὁ ἄνδρας μου δέν ὑποφέρεται!
- Ὑποφέρεται μήπως ἡ παραλυσία;

Σταυρός… και διαζύγιο! - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Σταυρός… και διαζύγιο!

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Πόση σχέση μπορεί να έχουν ο Σταυρός και το διαζύγιο; 

Είναι η αυτονόητη απορία που γεννιέται όταν βλέπει κάποιος τον τίτλο! Κι όμως… έχουν!

Σ’ όλη την αγία Γραφή η σχέση του Θεού με τον άνθρωπο «περιγράφεται» σαν μια αποκλειστικότητα συζυγικής μοναδικότητας. Στον γάμο οι δύο άνθρωποι γίνονται και είναι ένα, και στη σχέση με τον Θεό, οι δύο (Θεός και άνθρωπος) πρέπει να έχουν αδιάσπαστη ενότητα. 

Από την πλευρά του ο Θεός έδειξε την αγάπη του στον άνθρωπο, πλην των άλλων (διδασκαλία–εντολές), ουσιαστικά με τον Σταυρό, με τον οποίον μας φανέρωσε ότι συνεχίζει να μας αγαπάει και όταν Tον απορρίπτουμε. 

Μας απέδειξε ότι είναι δύσκολο να δείξεις την αγάπη σου αν έχεις μικρά ή καθόλου κίνητρα! Μας υπογράμμισε ότι η αγάπη στην αληθινή μορφή της δεν βασίζεται απλώς σε αισθήματα, αλλά σε αποφασιστικότητα να δείχνει (αυτός που αγαπάει) αγνές και σαφείς προθέσεις, ακόμα και όταν φαίνεται να μην υπάρχει αποδοχή και επιβράβευση!

Άφησε τον Θεόν να κανονίζει την πορεία σου - π. Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης

Άφησε τον Θεόν να κανονίζει την πορεία σου.
Αυτός γνωρίζει προτού ζητήσεις κάτι.
Ζήτα λοιπόν να σου δώσει μετάνοια,
να σου συγχωρέσει τις πτώσεις σου,
και για τα υπόλοιπα Εκείνος ξέρει.
Αυτός (ο Θεός) ξέρει και τι ανέμους θα δώσει,
αν θα σου πάρει την χαρά και θα την κάνει στενοχώρια,
αν θα σου πάρει την στεναχώρια και θα σου την κάνει χαρά,
αν θα σου δώσει επιτυχία ή αποτυχία,
αν θα σου κόψει τα πάθη ή αν θα σου τα αφήσει,

Η οικογένεια, ο πολιτισμός και το σχολείο - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Η οικογένεια, ο πολιτισμός και το σχολείο

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

                Η νέα σχολική χρονιά φέρνει εντονότερα  σκέψεις και ανησυχίες για το μέλλον του Ελληνισμού. Το σχολείο σημαίνει αγωγή και η αγωγή προϋποθέτει την οικογένεια και τον πολιτισμό. Οικογένεια και πολιτισμός είναι οι βάσεις του ανθρώπου και στη Δύση βάλλονται λυσσωδώς από διάφορες ιδεολογίες, που έχουν την υποστήριξη ισχυρότατων οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά λόμπις. Στη σύγχρονη κοινωνία προωθούνται ο ατομισμός, ο μηδενισμός, ο γουοκισμός, ο ηδονισμός.

                Πρώτος στόχος  όσων επιδιώκουν την κατάργηση του ανθρώπου ως σκεπτόμενου και ελεύθερου όντος είναι η οικογένεια. Αν αυτή καταστραφεί δυναμιτίζονται τα θεμέλια της κοινωνίας. Η ιδανική παραδοσιακή οικογένεια  έχει μεταξύ των μελών της συνοχή, αγάπη, αλληλεγγύη, πιστότητα, επίγνωση του ρόλου καθενός και καθεμιάς, ελεύθερο διάλογο, παραδοχή της αυθεντίας, σεβασμό στις ρίζες και έτσι  είναι άπαρτο οχυρό στους εχθρούς της. Αυτή επιδιώκεται να καταρρεύσει. Η κατάρρευση ξεκίνησε με την ιδεολογική μείωση του ρόλου της μητέρας. Ακολούθησαν η αποϊεροποίηση  και υποβάθμιση του γάμου, η εκ μέρους των νέων  άρνηση αποδοχής ευθυνών,  η ατομοκεντρική ζωή, η καλοπέραση…

Πατρῶν Χρυσόστομος: «Δέν ἒχομε χαμένες, ἀλλά ἀλησμόνητες Πατρίδες».

Σέ κλῖμα βαθειᾶς συγκίνησης, τιμήθηκε στήν Ἀποστολική πόλη τῶν Πατρῶν, ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων τῆς Μικρασίας, Κληρικῶν καί Λαϊκῶν, μέ πρῶτον τόν Ἃγιο Ἐθνοϊερομάρτυρα Χρυσόστομο, Μητροπολίτη Σμύρνης.

Ἐπίσης ἐτελέσθησαν τά ἱερά μνημόσυνα τῶν φρικτῷ θανάτῳ τελειωθέντων Ἑλλήνων τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ἀπό τίς ὀρδές τῶν βαρβάρων Τούρκων, τοῦ Νουρεντίν Πασᾶ καί τῶν Τσετῶν, πού ἐφόνευσαν, κατέστρεψαν, παρέδωσαν στό πῦρ καί ἀφάνησαν πολιτισμό αἰώνων.

Τῆς Θείας Λειτουργίας καί τῶν ἱερῶν Μνημοσύνων πού ἐτελέσθησαν στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Μεγαλομάρτυρος Φωτεινῆς, στά Προσφυγικά τῶν Πατρῶν, προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πατρῶν κ.κ. Χρυσόστομος, ὁ ὁποῖος μέ ἓνα λόγο συγκλονιστικό καί συγκινητικό, ἀνεφέρθη στήν Μικρασιατική καταστροφή, στήν μεγαλύτερη συμφορά  γιά τό Γένος μας μετά τήν ἃλωση τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τό 1453.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

 

Μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Ευφημίας (16 Σεπτεμβρίου)

Η Αγία μας Εκκλησία τιμά σήμερα τη μνήμη του Οσίου Κασσιανού του Κυπρίου, που ασκήτεψε κοντά στο χωριό Αλέκτορα, και της Αγίας μεγαλομάρτυρος και πανευφήμου  Ευφημίας, η οποία καταγόταν από τη Χαλκηδόνα και έζησε στην εποχή των διωγμών του αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Οι γονείς της διακρίνονταν για την αγάπη τους προς την Αγία Ορθόδοξο Εκκλησία, την αρετή της ελεημοσύνης, την προσευχή και την ευλάβεια.
Όταν ξέσπασαν οι διωγμοί, όλοι έτρεξαν να σωθούν στα βουνά και στις σπηλιές. Το ίδιο έκανε και η πάγκαλη Ευφημία. Γρήγορα όμως οι διαφυγόντες Χριστιανοί κλήθηκαν να δώσουν αναφορά ενώπιον του Ανθύπατου. Ήταν συγκινητικό, διότι όλοι οι Χριστιανοί παρέμειναν γενναίοι και σταθεροί στο ορθόδοξο φρόνημα, παρά τις απειλές, τις κακουχίες και τις στερήσεις. Ανάμεσά τους και η Αγία Ευφημία.

Κατευοδώνουμε στην αιωνιότητα τον αγαπητό Φώτιο Μπαρούτα

«Μακαρία ἡ ὁδός, ᾗ πορεύει σήμερον, ὅτι ἡτοιμάσθη σοι τόπος ἀναπαύσεως».

Με βαθιά θλίψη, κατευοδώνουμε στην αιωνιότητα 
τον αγαπητό συνεργάτη του Ιστολογίου «Αναστάσιος»
Φώτιο Μπαρούτα
ο οποίος υπηρέτησε την παιδεία ως Μαθηματικός, την κοινωνία με την προσφορά του, την εκκλησία με άψογο τρόπο ως Πρωτοψάλτης, σπουδαίος Μουσικοδιδάσκαλος και Χοράρχης.

Υπηρέτησε το αναλόγιο με ήθος ταπεινό, ιεροπρεπές, ως Ιεροψάλτης υπήρξε το αηδόνι του Θεού στον Ιερό Ναού του Αγίου Δημητρίου Πατρών, που επί σειρά ετών κόσμησε και τίμησε από το 1988 ως Πρωτοψάλτης το δεξιό αναλόγιο, σοβαρός, ευπρεπής, συνεπής, ευσυνείδητος, γινόταν σε κάθε ιερή ακολουθία και ιδιαιτέρως στη Θεία Μυσταγωγία ο σεμνός συνοδοιπόρος του Λειτουργούντος ιερέως, μια ευλαβική παρουσία μέσα στη Θεία Λατρεία, που έτερπε και είλκυε εμάς το εκκλησίασμα σε μια από καρδίας πνευματική συμμετοχή στα ιερουργούμενα με την γλυκιά και ταπεινή φωνή και την υπέροχη ψαλμωδία του.

Ο αείμνηστος υπήρξε και παρέμεινε μέχρι τέλους, ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη και καλοσύνη προς τον κάθε συνάνθρωπό του, ήταν ένας άνθρωπος γνήσιος, ατόφιος και αληθινός στα «πιστεύω» του. Ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές διακρινόταν για τον ανώτερο χαρακτήρα του, τη μετριοπάθειά του, την καταδεκτικότητά του και τη σεμνότητά του. Παράλληλα, όμως, υπήρξε και ένας ιδανικός οικογενειάρχης.

Τα ανυποψίαστα fashion street αρνάκια …. - Μαριάννα Πυργιώτη

Τα ανυποψίαστα fashion street αρνάκια …. 

 
Εκατοντάδες, κυριολεκτικά εκατοντάδες περπατούν, συρρέουν στα νεανικά στέκια, αράζουν χαρούμενα, ενθουσιασμένα και ψιλό αγχωμένα ταυτόχρονα, ντυμένα όλα με τη στολή τους σαν υπάκουα αρνάκια… 
 
Μετρήσαμε πάνω από 100 κουκλίτσες 12-20 χρόνων σε μισή ωρίτσα περπάτημα: Δυό-δυο, τρία ή τέσσερα μαζί, όλα βαμμένα , όλα με τα γνωστά νυχια και τα μακριά μαλλιά, όλα με το υποχρεωτικό look «αν θες να είσαι trendy» πολύ κοντό σορτσάκι και crop top … 
 
Διότι όπως διάβασα κάνοντας μια πρόχειρη έρευνα οι fashionistas εξηγούν στα αρνάκια ότι: « Για  να παίξετε με το sexyness, μη διστάσετε να συνδυάσετε τα σορτς σας με crop ή bra tops. Το μαύρισμα μας, καθώς και τα πιο δυνατά σημεία του σώματός σας, θα αναδειχθούν στο έπακρο.» 
 
 Και επειδή σε αυτές τις ηλικίες ισχύει ακριβώς ότι έχει πει ο Quentin Crisp «Η μόδα είναι αυτό που υιοθετείς, όταν δεν ξέρεις ποιος είσαι.»  τα αρνάκια νομίζουν ότι αναδεικνύουν στο έπακρο την ομορφιά τους. 

Ἡ Μικρασιατική καταστροφή τοῦ 1922 - Τοῦ Σταυροῦ ἡ χάρη μᾶς ἔσωσε.

Ὅσα χρόνια ὅμως κι ἄν περάσουν δέν σβήνει ὁ πόνος γιά τόν χαμό χιλιάδων Ἑλλήνων στά ἁγιασμένα χώματα τῆς ἑλληνικῆς, ἀπ’ τά πανάρχαια χρόνια, Μικρᾶς Ἀσίας καί γιά τόν ξεριζωμό ἀπ’ τίς πατρογονικές ἑστίες ὅσων γλίτωσαν ἀπ’ τό μαχαίρι τοῦ Τούρκου.

«Τοῦ Σταυροῦ ἡ χάρη μᾶς ἔσωσε.  Ἦταν 14 Σεπτεμβρίου. Πήραμε λοιπόν ἀπό ἕνα παιδί ὁ καθένας στήν ἀγκαλιά του καί φύγαμε. Σάν μπαρκάρανε οἱ μπροστινοί μας, γίναμε ἐμεῖς φάτσα. Ἐμένα ἀπό τό φόβο μήν πάρουν τόν ἄντρα μου, μοῦ ἦρθε λιποθυμιά.  Ἕνας Ἐγγλέζος ναύτης μοῦ ἁρπάζει τό μωρό ἀπό τήν ἀγκαλιά, τό πετάει καί μοῦ δίνει μέ τό παγούρι του νά πιῶ νερό, γιά νά συνέλθω. Μέ τή φασαρία, μέ τή λιποθυμιά, δέν ξέρω πῶς, γλίτωσε ὁ ἄντρας μου. Ὁ Θεός βοήθησε. Μέγαλη Του ἡ χάρη.
Μᾶς πετοῦνε ἐπάνω στό πλοῖο. Σά συνῆλθα λιγάκι εἶδα πώς μοῦ ἔλειπε τό παιδί κι ἔκλαιγα.
Γυναίκα μή μιλᾶς καθόλου, μοῦ λέει ὁ ἄντρας μου. Ἀρκεῖ πού φύγαμε ἀπό τῶν Τούρκων τά χέρια κι ἄς πεθάνομε.

Το καμηλό παλτό - Νίκος Δήμου

Η κυρία στεκόταν όρθια έξω από έναν μεγάλο φούρνο στην Κηφισιά. Ήταν ντυμένη απλά αλλά καλόγουστα και φαινόταν σαν να περίμενε κάποιον. Προσπερνώντας, την άκουσα να μου ψιθυρίζει: «Συγγνώμη, πεινάμε».
 
Σταμάτησα κατάπληκτος, βέβαιος πως δεν είχα ακούσει καλά. Όμως η κυρία, με χαμηλωμένο βλέμμα, επανέλαβε τη φράση.
Μπήκα βιαστικός στον φούρνο, αγόρασα, έκανα ψιλά και, φεύγοντας, της έβαλα στο χέρι ένα μικρό χαρτονόμισμα. Δεν μου πήγε να δώσω κέρμα. Πρόσεξα το χέρι. Ήταν περιποιημένο. Το ψιθυριστό «ευχαριστώ» σχεδόν δεν ακούστηκε.
 
Το συναπάντημα αυτό με συγκλόνισε σαν γροθιά στο στομάχι. Σίγουρα κάθε φτώχεια είναι οδυνηρή, αλλά η φτώχεια του νεόπτωχου αξιοπρεπούς αστού είναι πιο σκληρή. Δεν έχει μάθει την ένδεια, ζούσε μια καλή ζωή, και ξαφνικά τα χάνει όλα. Ο άλλος, που ζει χρόνια στη φτώχεια, έχει ξεδιπλώσει στρατηγικές και άμυνες τις οποίες ο νεόπτωχος δεν υποψιάζεται καν.

Η αγάπη είναι το έμβλημα της αιωνιότητας

«Η αγάπη είναι το έμβλημα της αιωνιότητας: 

Μπερδεύει κάθε έννοια του χρόνου 

και αφαιρεί κάθε ανάμνηση της αρχής 

και κάθε φόβο για το τέλος»

Ζερμαίν ντε Σταλ

Καλή χρονιά!

Στον Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Πατρών ο Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΤΡΩΝ 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.

Σήμερα Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2024 μετά την Ύψωση του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού στον Ι.Ν. Αγίας Σοφίας Πατρών προεξήρχε της ευχαριστιακής συνάξεως, ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Κερνίτσης κ. Χρύσανθος.

Η Συνθήκη της Λωζάνης και το ζήτημα των Μειονοτήτων - Προκόπιος Παυλόπουλος τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Η Συνθήκη της Λωζάνης και το ζήτημα των Μειονοτήτων

Προκόπιος Παυλόπουλος

τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας

Σε ομιλία του στην Τρίπολη, κατά την εκδήλωση για την Εθνική Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που οργάνωσε η Περιφέρεια Πελοποννήσου, με θέμα «Η Συνθήκη της Λωζάνης και το ζήτημα των Μειονοτήτων», ο κ. Προκόπιος Παυλόπουλος επισήμανε,  μεταξύ άλλων, και τα εξής:

«Πρόλογος

Αποτελεί πλέον αδιαμφισβήτητη ιστορική αλήθεια το γεγονός ότι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, με το κορυφαίο πολιτικό του ήθος και το εμβληματικό διεθνές κύρος του διαδραμάτισε καταλυτικό, κυριολεκτικώς, ρόλο ως προς την διατύπωση και την τελική σύναψη της Συνθήκης της Λωζάνης, συμμετέχοντας στην Συνδιάσκεψη της Λωζάνης μεταξύ 1922 και 1923. Επισημαίνεται -για πολλοστή φορά λόγω της απαράδεκτης διαχρονικής «αναθεωρητικής» τουρκικής τακτικής- πως η Συνθήκη της Λωζάνης ισχύει και θα ισχύει στο ακέραιο, δοθέντος ότι από την ίδια της την θεσμική φύση και υπόσταση δεν είναι δυνατό νομικώς να αναθεωρηθεί.

Α. Με «χαίνουσες» ακόμη τις Εθνικές μας πληγές από την Μικρασιατική Καταστροφή και την φρικτή Γενοκτονία του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας, η τριμελής ηγεσία της Επαναστατικής Επιτροπής -η οποία, στο μεταξύ, είχε αναλάβει τις τύχες του Τόπου υπό συνθήκες έκτακτης ανάγκης- που αποτελούσαν οι συνταγματάρχες Νικόλαος Πλαστήρας και Στυλιανός Γονατάς και ο υποπλοίαρχος Δημήτριος Φωκάς, απευθύνθηκε στον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος τότε βρισκόταν στο Παρίσι. 

1922 - 1974: ΔΑΚΡΥ, ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ - Βασ. Βακάλης

1922 - 1974: ΔΑΚΡΥ, ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ

Γράφει: Ο Βασ. Βακάλης

       Το 1919 ο ΄Ελληνας στρατιώτης πήρε εντολή απ' τον Ελληνικό Λαό να φτάσει στην 'Κόκκινη Μηλιά' ελευθερώνοντας ΄Ελληνες αδελφούς. Και την τίμησε αυτή την εντολή ο ΄Ελληνας στρατιώτης. ΄Εφτασε λίγα χιλιόμετρα έξω απ' την πρωτεύουσα του Μουσταφά Κεμάλ, την ΄Αγκυρα. Με πολύ ακριβό αντίτιμο. Πιο ακριβό δε γινόταν. Με κακουχίες, με ασθένειες, με πείνα, δίψα στη φοβερή Αλμυρά ΄Ερημο και - προ παντός - με αίμα! Πολύ αίμα. ΄Αφθονο αίμα. Ελληνικό αίμα. Και τη στιγμή που είχε κάνει αβάσταχτα εφιαλτικές τις νύχτες  του Κεμάλ τον γύρισαν πίσω. Ποιον; Αυτόν τον καρτερόψυχο και λιονταρόκαρδο ΄Ελληνα μαχητή, που είχε δείξει την αξία του στα πεδία των μαχών. Και επέπρωτο να πληρώσει ο ΄Ελληνας στρατιώτης με τη ζωή του, με την αρτιμέλειά του και με την αισχύνη της αποτυχίας και της φυγής την ήττα. Στη Μικρά Ασία είχαν νικηθεί οι ΄Ελληνες πολιτικοί της αδελφοκτάνου  διαίρεσης και του διχασμού, αλλά το τίμημα της ήττας το κατέβαλε ο Ελληνικός στρατός, ένα μεγάλο μέρος του οποίου έπεσε μαχόμενο κι έμεινε εκεί για πάντα "τοις της Ελληνικής πατρίδος ρήμασι πειθόμενο". Και από τότε 'για τον μαρμαρωμένο Βασιλιά ούτε φωνή, ούτε μιλιά' (Πυθαγόρας) και ο σκοπός της αποκαταστάσεως των απανταχού ελληνικής γης Ελληνικού Λαού, που τέθηκε με την ίδρυση της 'Φιλικής Εταιρείας' στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 - μέρα του Σταυρού - έμεινε όνειρο, που τελείωσε άδοξα, τραγικά και καταστροφικά τον ίδιο μήνα εκατόν οκτώ χρόνια αργότερα (1922), όταν ο Ελληνισμός του Πόντου και της Μικράς Ασίας ανέβηκε στον δικό του Σταυρό του ξεριζωμού και της προσφυγιάς ...,

Μια σταγόνα ελπίδας - ΓΕΧΑ Αιγίου

 

ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΡΗΤΙΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ ΚΡΗΤΙΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

Στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 200 ετών από το μαρτύριο των εν Ρεθύμνη Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, Μανουήλ, Αγγελή, Γεωργίου και Νικολάου, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Δευτέρας, 9ης Σεπτεμβρίου 2024, στο Δημοτικό Κήπο Ρεθύμνου, Συναυλία του Παγκρητίου Συλλόγου Καλλιτεχνών Κρητικής Μουσικής, υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου και με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης και του Δήμου Ρεθύμνης.

Την εκδήλωση χαιρέτισαν ο κ. Γαλάτιος Μοσχονάς, Πρόεδρος του Παγκρητίου Συλλόγου Καλλιτεχνών Κρητικής Μουσικής και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Αμαρίου, καθώς και ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Νικηφόρος, Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, ο οποίος, εκπροσωπώντας τον εκτάκτως απουσιάσαντα εκτός Ρεθύμνου Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομο, εκόμισε τις θερμές ευχές, τις ευχαριστίες και τα συγχαρητήρια του Σεβασμιωτάτου προς τον Παγκρήτιο Σύλλογο Καλλιτεχνών Κρητικής Μουσικής και προς όλους τους παρισταμένους.

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΥΡΤΙΔΙΩΤΙΣΣΗΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Τήν Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2024

τό βράδυ, ἀπό 8.30 ἕως 01.00 μετά τά

μεσάνυχτα, θά τελεσθῇ Ἱερά Ἁγρυπνία

μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἑορτῆς

τῆς Παναγίας “Μυρτιδιωτίσσης”.

 

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΤΑΝΑΣΣΗΣ ΠΑΤΡΩΝ - ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ

 

Μνήμη του Αγίου Νικήτα του Γότθου (15 Σεπτεμβρίου)

Σήμερα, η Εκκλησία μαζί με τον αναστάσιμο χαρακτήρα των ύμνων διαρκούσης της εορτής του Σταυρού, τιμά τη μνήμη των Μαρτύρων Βυζαντινού, Μαξίμου, Νικήτα του Γότθου και των συν αυτώ, και του Νεομάρτυρος Ιωάννου του Κρητός (†1811).
Ο Νικήτας γεννήθηκε από γονείς ευγενείς και πλουσίους. Από παιδί διδάχτηκε τη χριστιανική πίστη από τον επίσκοπο Θεόφιλο, η οποία τον βοήθησε να διαμορφώσει σταθερή και ολοκληρωμένη προσωπικότητα, με σωφροσύνη και υπακοή στο θέλημα του Θεού, όπως βιώνεται μέσα στο Ιερό Ευαγγέλιο.
Ανέπτυξε πλούσια πνευματική δράση και διάδωσε με πολύ ζήλο και διάκριση τη διδασκαλία του αναστημένου Ιησού Χριστού.
Για την εργατικότητά του, συνελήφθη από τον ηγεμόνα Αθανάσιο, ο οποίος προσπάθησε να τον μεταπείσει να πιστεύει στον Τριαδικό Θεό. Ο Νικήτας δε δείλιασε και, πεπληρωμένος από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, ομολόγησε ότι ήταν χριστιανός.

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - π. Δημητρίου Μπόκου

Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο Χριστός μας καλεί να ακολουθήσουμε «οπίσω του», απαρνούμενοι τον εαυτό μας και αίροντας τον σταυρό μας (Κυριακή μετά την Ύψωσιν). Συνήθως ο Θεός δεν μας ζητάει ποτέ να κάνουμε κάτι που δεν το έκανε πρώτα Εκείνος. «Υπόδειγμα γαρ δέδωκα υμίν, ίνα καθώς εγώ εποίησα υμίν, και υμείς ποιείτε», λέγει στους μαθητές του (Ιω. 13, 15). Γι’ αυτό και ο Πέτρος τονίζει με έμφαση ότι ο Χριστός χάραξε την όλη σταυρική του πορεία «υμίν υπολιμπάνων υπογραμμόν ίνα επακολουθήσητε τοις ίχνεσιν αυτού» (Α΄ Πετρ. 2, 21).

Πρότυπο και υπόδειγμα λοιπόν στην πορεία μας αυτή βάζει τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτός είναι που πρώτα από μας απαρνείται τον εαυτό του και σηκώνει τον Σταυρό του. Και αυτό, επειδή διακατέχεται από μανικό έρωτα για μας, μας αγαπάει με μια αγάπη ακατανόητη. Λέγεται, ότι και ο ίδιος ο Θεός ακόμα αν ερωτηθεί γιατί αγαπάει τον άνθρωπο τόσο πολύ, δεν θα έχει καμμιά απάντηση να δώσει γι’ αυτό. Και ο πολύς Ιωάννης της Κλίμακος υπογραμμίζει, ότι αυτός που θέλει να ορίσει τον Θεό ως αγάπη, μοιάζει με τυφλό που μέσα στην (απέραντη) άβυσσο προσπαθεί (μάταια) να μετρήσει τους (αμέτρητους) κόκκους της άμμου (Λόγος Λ΄).