Η εορτή της Πεντηκοστής στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Καρυάς Πατρών

Με τη δέουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και τη συμμετοχή εκατοντάδων πιστών σε όλες τις Ιερές Ακολουθίες, εορτάστηκε η μεγάλη Δεσποτική εορτή της Πεντηκοστής στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Καρυάς Πατρών. Προέστησαν και εκήρυξαν τον Θείο Λόγο: α) Την παραμονή της εορτής ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Τιμόθεος Παπασταύρου β) Ανήμερα το πρωϊ ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Χριστοφόρος Μυτιλήνης και γ) Ανήμερα το απόγευμα ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Μεσσαλάς. 

Η πανήγυρις της ενορίας έκλεισε με τις ευχαριστίες και τον έπαινο του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αιδεσιμολογιωτάτου Πρεσβυτέρου π. Κωνσταντίνου Τσαγκάρη σε όλους όσους συνετέλεσαν στην άρτια οργάνωση της Πανηγύρεως. Ακολούθησε δε πλούσιο χορευτικό πρόγραμμα από τα χορευτικά του Δήμου Πατρέων, του εκπολιτιστικού Συλλόγου του Νέου Σουλίου Πατρών και των χορευτικών του Ιερού Ναού Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Γλαύκου Πατρών. Οι εορταστικές εκδηλώσεις έκλεισαν με πολιτιστικό πρόγραμμα του Συλλόγου «Η ΚΑΡΥΑ».

KAPPA RESEARCH ΚΑΙ... ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ἐσχάτη ὥρα ἐστίν - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

 

KAPPA RESEARCH ΚΑΙ... ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Ἐσχάτη ὥρα ἐστίν

καί μέλλομεν(;) χωρίζεσθαι...

ή ήδη είμαστε χωρισμένοι;;

 

Tί σημαίνει πιστεύω;

Πώς αντιλαμβάνονται οι Έλληνες τον θεσμό της Εκκλησίας;

Τι σημαίνει Πάσχα το 2024;

 π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Αυτά ήταν τα ερωτήματα που έθεσε η Εταιρεία δημοσκόπησης Kappa Research, (ο Θεός ξέρει για λογαριασμό τίνος), σε χίλιους τετρακόσιους εξήντα εννιά (1469) Έλληνες σ’ όλο το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της Ελλάδας, και στις 13 Περιφερειακές Ενότητες! Τι άραγε σημαίνει αυτό το συμπεριληπτικό δείγμα, στο οποίο προφανώς είμαστε ΟΛΟΙ;;

Μάλλον καθίσταται καταφανές, αυτό που ήδη έχει διαγνωσθεί και μένει αθεράπευτο...! Οι Έλληνες δεν έγιναν ποτέ όντως Χριστιανοί!!

Εμείς οι "αυτονόητοι" και συγχρόνως ανυπόστατοι (Εκκλησιοθεολογικά) χριστιανοί Έλληνες...! Τα ερωτήματα απευθύνθηκαν σε υποτίθεται χριστιανούς, που η θρησκευτική τους σχέση είναι εθνικός προσδιορισμός (δείτε το πλήθος των εθνικών σημαιών στους ναούς κατά τις εορτές!!!) και όχι στάση ζωής. Η αντίδραση των νεοελλήνων το βράδυ της Ανάστασης στο Χριστός Ανέστη, αν βιντεοσκοπηθεί, μπορεί να είναι χρήσιμο μάθημα πώς απομακρυνόμαστε από κτίριο όταν συμβεί σεισμός...! Συνείδηση σχέσεως με τον Χριστό και την Εκκλησία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Συνήθειες (κηδειών-γάμων-βαπτίσεων... μ’ αυτή τη σειρά...) δημιουργούν ένα αραχνώδες νήμα φαντασιακής σχέσεως, που δίνει και το θράσος και την "ποιότητα" των απαντήσεων στην έρευνα!

Άραγε τι... "γεννάνε" τα αποτελέσματα-συμπεράσματα τέτοιων ερευνών στις συνειδήσεις για την ευθύνη τους, στους χριστιανούς (...ποιος τους ρωτάει αυτούς...;;) και ειδικά στους διοικούντες; Στους ιερείς... (βουβά πρόσωπα εκτελεστές εντολών...) και στους αρχιερείς...; [Μονοκράτορες αυταπατώμενοι και απαιτούντες την "υποχρεωτική" συναρμογή των χορδών (λες και υπάρχει κιθάρα χωρίς χορδές!) στην κιθάρα, που φαντάζονται ότι είναι οι ίδιοι "διαβάζοντας" στρεβλά τις επιστολές του αγίου Ιγνατίου, που περιγράφουν τον υγιή τρόπο ζωής Εκκλησιών-ενοριών και την αμφοτερόπλευρη ευθύνη συναρμογής, οι οποίες επιστολές αποσοβούν τον κίνδυνο το Σώμα της Εκκλησίας να "τερατοποιηθεί" σε... ασώματη κεφαλή!]

Καὶ ὕστερα; - «Κ.Π.»

Καὶ ὕστερα; 

«Κ.Π.»

Τὸ παίζαμε σκὲτς στὶς ψυχαγωγίες στὴν ἀγαπημένη μας Κατασκήνωση, ὅταν ἤμαστε παιδιά, καὶ γελούσαμε ἀθῶα μὲ τὶς παιδικές μας καρδοῦλες. Ἦταν μονόπρακτη ἡ σκηνή: Τὸ ἕνα παιδάκι ἔπαιζε τὸν ἔξυπνο δημοσιογράφο, ποὺ ἔκανε μὲ ἐπιμονὴ τὶς ἐρωτήσεις του. Τὸ ἄλλο ἔπαιζε τὸν ἔφηβο, ποὺ ἔκανε ὄνειρα γιὰ τὴ ζωή του, καὶ ἦταν τόσο σίγουρο ὅτι θὰ τὰ καταφέρει καὶ θὰ γίνει σπουδαῖος καὶ ἐπιτυχημένος.

- Πές μου, φίλε, τί θὰ γίνεις, ὅταν μεγαλώσεις;

- Θὰ τελειώσω τὸ Γυμνάσιο, μετὰ τὸ Λύκειο, πάντα θὰ εἶμαι ἀριστοῦχος!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ ἐπιτύχω στὸ Πανεπιστήμιο, στὴν ἀγαπημένη μου Νομική!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ πάω στρατὸ νὰ ὑπηρετήσω τὴν Πατρίδα μου!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ ἀνοίξω τὸ δικηγορικό μου γραφεῖο, θὰ εἶμαι σπουδαῖος δικηγόρος!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ χτίσω μία βίλα καὶ θὰ παντρευτῶ, μία ὄμορφη καὶ πλούσια γυναίκα!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ ἐργάζομαι καὶ θὰ φροντίζω τὴν οἰκογένειά μου!
- Κι ὕστερα;
- Θὰ σπουδάσω τὰ παιδιά μου, θὰ τὰ παντρέψω!
- Κι ὕστερα;

Οι άμβωνες των Ναών Σάλπιγγες Πρωτοβουλιών για την κλιματική κρίση - Του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου

 

Οι άμβωνες των Ναών 

 Σάλπιγγες Πρωτοβουλιών για την κλιματική κρίση

 

 Του Μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου  

Με πρωτοβουλία της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, το Ίδρυμα Ευγενίδου, στο πλαίσιο της Πρωτοβουλίας 21, διοργανώνει ξαυτές τις ημέρες στην πόλη μας, Συνέδριο με τίτλο «ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ». Στο Συνέδριο θα συμμετάσχουν ειδικοί στον τομέα του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών.

Στην αξιέπαινη πρωτοβουλία του Ιδρύματος, με την υψηλή παρουσία της Κυρίας  Προέδρου, θεωρώ ότι χρειάζεται (ως λιθαράκι περί το θέμα) να προστεθεί η διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, την οποία ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, έγκαιρα και με συνέπεια κατά τις τελευταίες δεκαετίες, έχει αναδείξει, γεγονός που του έχει αναγνωρισθεί παγκοσμίως. Υπενθυμίζω ότι στο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας πλέον, η 1 Σεπτεμβρίου κάθε έτους, είναι αφιερωμένη στην προστασία του περιβάλλοντος και την ημέρα εκείνη – Εορτή της Ινδίκτου – ο Πρωθιεράρχης της Ορθοδοξίας εξαπολύει σχετική Πατριαρχική Εγκύκλιο. 

Ερανιζόμενος, λοιπόν, από αυτήν την αγωνία του Πατριάρχου μας, μέσα από διάφορα ποιμαντικά κείμενά του, σημειώνω: 

«…Ὁ εἰκοστός αἰώνας ἔχει χαρακτηρισθεῖ ὡς «ὁ πιό βίαιος αἰώνας τῆς ἱστορίας», τόσο σέ σχέση μέ τήν ἄσκηση βίας τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν συνάνθρωπο, ὅσο καί τήν πρωτοφανῆ ὠμότητα τοῦ ἀνθρώπου πρός τήν φύση, πρός τήν ἀτμόσφαιρα, τόν ὑδροφόρο ὁρίζοντα, τούς ποταμούς, τίς λίμνες καί τίς θάλασσες, τήν πανίδα καί τήν χλωρίδα. 

ΕΟΡΤΗ ΛΗΞΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ

Με πάνδημη συμμετοχή, στον προαύλειο χώρο του Κέντρου Πολιτισμικής και Κοινωνικής Διακονίας «ΘΕΟΜΗΤΩΡ», πραγματοποιήθηκε, το βράδυ της Δευτέρας του Αγίου Πνεύματος, 24ης Ιουνίου 2024, η Εορτή Λήξης των Κατηχητικών Σχολείων της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου, η οποία εφέτος ήταν αφιερωμένη στην επέτειο των 200 ετών από τη μαρτυρική τελείωση των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, Μανουήλ, Αγγελή, Γεωργίου και Νικολάου, των εκ Μελάμπων καταγομένων και εν Ρεθύμνη μαρτυρησάντων.

Η εκδήλωση περιελάμβανε θεατρικά δρώμενα εμπνευσμένα από τη ζωή των Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, καθώς και τραγούδια, απαγγελίες και παραδοσιακούς κρητικούς χορούς.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Πρόδρομος, στην αποφώνηση της εκδηλώσεως, εξέφρασε τη χαρά και τη συγκίνησή του, καθώς, όπως είπε, είναι η πρώτη φορά που όλα τα Κατηχητικά της Μητροπόλεως συμπράττουν σε μια εκδήλωση, και ευχήθηκε πάντοτε η ζωή, το ήθος και το φρόνημα των Αγίων Νεομαρτύρων μας να εμπνέουν το βηματισμό όλων, και μάλιστα των παιδιών και των νέων ανθρώπων του τόπου μας.

Ω ελπίδες της νιότης μας μείνατε στη μέση του δρόμου

Ω ελπίδες της νιότης μας μείνατε στη μέση του δρόμου.

Εμείς συνεχίσαμε

και να που φτάσαμε απόψε εδώ,

σ’ αυτόν τον άγνωστο τόπο, χωρίς αποσκευές,

μα μ’ ένα τόσο ωραίο φεγγάρι.

Τάσος Λειβαδίτης

«Το άστρο του ταξιδιώτη»

Μετά θέλουν να σε σβήσουν

«Οι αντίπαλοι του παρελθόντος και του παρόντος 

έχουν την ίδια ουσιαστική αδυναμία ... 

πρώτα θέλουν να σε χρησιμοποιήσουν, 

μετά θέλουν να είναι εσύ 

και μετά θέλουν να σε σβήσουν».

Τζούλιαν Ασάνζ

Μνήμη του Οσίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη (26 Ιουνίου)

 Σήμερα η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Οσίου Ιωάννη, επισκόπου Γοτθίας, που έζησε στα χρόνια της εικονομαχίας και υπερασπίστηκε με σθένος την Ορθόδοξη διδασκαλία. Επίσης, εορτάζουμε τη μνήμη του Οσίου Δαυίδ από τη Θεσσαλονίκη, τη Βυζαντινή συμπρωτεύουσα.
Προς τιμή του υπάρχει βυζαντινός ναός στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης, έζησε επί Ιουστινιανού του Α΄ (527-565), ενώ το λείψανο του βρίσκεται στη Μονή Αγίας Θεοδώρας, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.
Από τη νεανική του ηλικία, ζούσε σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού, ασκώντας το έργο της διδασκαλίας της Ορθοδόξου Παραδόσεως και της φιλανθρωπίας με σεβασμό και διάκριση προς τον κάθε άνθρωπο.
Στη συνέχεια, εμφορούμενος από τις πνευματικές πηγές της Εκκλησίας, μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς και έζησε ως αναχωρητής, περνώντας το βίο του με εγκράτεια και προσευχή, πάνω σε ένα δένδρο και έπειτα σε ταπεινό κελί, σε ερημική περιοχή της πατρίδας του.

Γιά τούς Ἀρχιμανδρῖτες - π. Βασιλείου Μπακογιάννη

Γιά τούς Ἀρχιμανδρῖτες

 ὑπό Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη

Στόν φιλόξενο ἱστότοπο «ἀναστάσιος» ἀναρτήθηκε (18.6.24) ἄρθρο τοῦ Ε.Β., γιά  τούς ἐν τῷ κόσμῳ Ἀρχιμανδρῖτες· καί  ἐπανῆλθε μέ δεύτερο  ἄρθρο (21.6.24)·  ἐπανῆλθε  καί   μέ τρίτο (23.6.24). Τέτοιο «ἐνδιαφέρον» γιά τούς Ἀρχιμανδρῖτες!

Ὅταν ἀσχολούμαστε μέ θέματα ἐκκλησιαστικά, θά πρέπει πρωτίστως νά ἔχουμε ὑπόψη τήν τάξη, πρακτική, παράδοση, πού ἀκολουθοῦσε ἡ Ἐκκλησία. Μέ ὁδηγό τή μισή ἀλήθεια κινδυνεύουμε νά ὁδηγηθοῦμε σέ αὐθαρεσίες, κάτι πού ἤδη γίνεται στήν Ἐκκλησία μας σέ θέματα πνευματικά. 

Ὁ Ε.Β., ἔγραφε (18.6.24): «Να προσπεράσω και την αστειότητα να φέρει κάποιος τίτλο που δεν στηρίζεται πουθενά και δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα;». 

Ὁ τίτλος «Μητροπολίτης» ἀρχικῶς σήμαινε τόν πολίτη τῆς μητέρας τῶν πόλεων, τῆς πρωτεύουσας· τώρα ἔχει ἄλλη σημασία· «Πρωτοσύγκελλος» ἀρχικῶς  σήμαινε τόν πρῶτο μεταξύ τῶν συγκέλλων, τώρα ἔχει ἄλλη σημασία. κ.λ.π. καί  «Ἀρχιμανδρίτης» σήμαινε τόν ἀρχηγό, προεστῶτα τῆς μοναστικῆς μάνδρας· τώρα εἶναι  ἁπλῶς ἕνας τίτλος.

Καί  ἐφόσον ἡ  ἐνορία  λέγεται «μάνδρα», ὁ ποιμένας  της  εὐκόλως μπορεῖ νά κληθεῖ Ἀρχιμανδρίτης...

Από τα μικροπράγματα καταλαβαίνουμε καλύτερα

Από τα μικροπράγματα καταλαβαίνουμε καλύτερα 

τον χαρακτήρα του ανθρώπου. 

Γιατί στα πιο μεγάλα δείχνεται πιο προσεκτικός 

και κρύβεται.

Άρθουρ Σοπενχάουερ

Ι. Ν. Αγίου Νικοδήμου Μετόχιον Ι. Μονής Μαρίτσης - Ιερά Αγρυπνία

Ιερά Μητρόπολις Πατρών

Ι. Ν. Αγίου Νικοδήμου

Μετόχιον Ι. Μονής Μαρίτσης

Οδός Αχαϊκής Συμπολιτείας, Ζαβλάνι

Ιερά Αγρυπνία

 
Την Παρασκευή εσπέρας 28/6/2024 θα τελεσθεί εις τον Ιερόν Ναόν μας Ιερά Αγρυπνία επί τη εορτή των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου ώρα 9 μ.μ – 12.30 π.μ.

  Εκ του Ι. Ναού

π. ΕΥΣΕΒΙΟΣ ΜΑΤΘΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΑΜΟΙ ΥΔΑΤΟΣ ΖΩΝΤΟΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ - ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

π. ΕΥΣΕΒΙΟΣ  ΜΑΤΘΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΑΙ  ΠΟΤΑΜΟΙ  ΥΔΑΤΟΣ  ΖΩΝΤΟΣ  ΙΗΣΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ    

 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ

 

     Ευχάριστη έκπληξη «παπά Νίκος» τις, προτείνει Άγιο-Κατάταξη π. Ευσέβιου Ματθόπουλου, ενενήντα πέντε χρόνια εν τοις μακαριστοίς. που είχε ασκηθεί παρά τους πόδας του Μεγαλοσπηλιώτη Ιερομόναχου Ιγνάτιου Λαμπρόπουλου, «του ευπρεπέστατου Έλληνα κληρικού»-Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος-«μεγάλου κήρυκα και μοναδικού ξαγορευτή σε όλο το Μοριά»-Κωστής Μπαστιάς. Αλλά ! «Εξήλθε της παρεμβολής αυτού», κι εξόρμησε στη χώρα «φέρων τον ονειδισμόν του Χριστού». Ήτοι, δρόσισε όλη την Ελλάδα με «ποταμούς ύδατος ζώντος Ιησού Χριστού ρέοντας εκ της κοιλίας αυτού» !

      Στην προμετωπίδα της Αναστάσιος, κοντά δέκα χρόνια η χαρακτηριστική φωτογραφία συν μια σύνοψη των περί αυτού, και, από το βιβλίο «Αυτοί που άνοιξαν το Δρόμο», Εκδόσεις «Τήνος»1976, «Απαρχή Μιας Καινούργιας Ιστορίας», τα ενδεικτικά ερανίσματα που ακολουθούν.

******   ***   ******

 1.    «… Και πολλάκις ηκολουθήσαμεν αυτόν εντός του αυτού τροχιοδρόμου-τραμ-μέχρι του ιερού ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κολοκυνθούς-Αθήνα-  συμπροσευχόμενοι και ακροώμενοι των κηρυγμάτων αυτού μετ’ εκκλησιάσματος υπερπληρούντος τον ναόν. Ήσκουν δε ταύτα μεγάλην επίδρασιν, διότι συνεφώνουν απολύτως προς την μορφήν αυτού, αποτύπωμα βυζαντινής ευλαβούς τοιχογραφίας, περισσότερον προς την έκδηλον ταπεινοφροσύνην, και επί πλέον προς την αγιότητα του βίου, ακτινοβολούσαν εκ του όλου της υπάρξεως αυτού. Παρήλθον έτη πολλά έκτοτε … αλλ’ ου μόνον ουδέν συνετέλεσεν, ώστε να ωχριάση παρ’ ημίν η ιλαρά εκείνη μορφή, αλλ’ όλως αντιθέτως, βαθύτερον εκ του απόπτου του χώρου και του χρόνου να φεγγοβολή αύτη εις την ψυχήν ημών»-Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρας. Ο Αθηναγόρας !!

Οἱ πλουτοκράτες καί ἡ... κασσέλα τους - π. Δανιήλ Ἀεράκη

Οἱ πλουτοκράτες καί ἡ... κασσέλα τους

Ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

Μόλις ἕνα ἑκατομμύριο καί ὀκτακόσιες χιλιάδες εὐρώ στοίχισε τό «φτωχικό καλυβάκι» τοῦ έξ Ἀμερικῆς πλουτοκράτη Στεφάνου Κασσελάκη. Ἡ «μεγάλη» του οἰκογένεια, ἀποτελουμένη ἀπό τόν... ἄντρα του (ἡ νέα πολιτική ἐπιβάλλει νά παντρεύωνται ἄντρας μέ ἄντρα καί γυναίκα μέ γυναῖκα!!!), καί ἀπό τόν σκύλο του (θά δοῦμε πότε θά νομιμοποιηθῆ καί ἡ σχέσις του μέ τό τετράποδό του, μόλις καί μετά βίας χωράει στούς εὐρύχωρους θαλάμους τοῦ μεγάλου σπιτιοῦ τοῦ μεγιστάνα κ. Κασσελάκη.

• Κάπως ἔτσι δέν ζοῦν ὅλα τά φτωχαδάκια τοῦ ἀριστεροῦ «στερεώματος»; Ὅλοι οἱ κασσελακικοί τοῦ πρώην κόμματος τῶν φτωχῶν, θά καμαρώνουν ἀσφαλῶς τόν πλουτοκράτη ἀρχηγό τους. Στό πρόσωπό του διδάχτηκαν τόν ἀληθινό «σοσιαλισμό»!

Στρωμένος με φύλλα μαλακού χρυσαφιού

 Στρωμένος με φύλλα μαλακού χρυσαφιού

που σαλεύανε λάμποντας πάνω στη θάλασσα,

σπατάλη αμύθητου φωτός ο δρόμος του φεγγαριού...

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ζούμε σε μια κουλτούρα συσκευασίας

"Ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι κηδείες 

είναι πιο σημαντικές από τους νεκρούς, 

ο γάμος είναι πιο σημαντικός από την αγάπη, 

η εμφάνιση είναι πιο σημαντική από την ψυχή.

Ζούμε σε μια κουλτούρα συσκευασίας 

που περιφρονεί το περιεχόμενο."

Άντονι Χόπκινς

Πανήγυρις Αγίων Δώδεκα Αποστόλων (Ιερού Ναού Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ

 

Με πάσα εκκλησιαστική λαμπρότητα την προσεχή 

Κυριακή 30 Ιουνίου 2024 

πανηγυρίζει το ιερό παρεκκλήσιο του Ιερού μας Ναού προς τιμήν των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Δώδεκα Αποστόλων.

Σάββατο 29 Ιουνίου 2024 και ώρα 7:00 μ. μ.:
Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ' αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος.

Κυριακή 30 Ιουνίου 2024 και ώρα 7:00 π. μ.:
Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά θείου κηρύγματος.

Εκ του Ιερού Ναού

Δυο λέξεις για ένα βιβλίο - Γ. Δ. Μαρκάκης

 

Δυο λέξεις για ένα βιβλίο

Μετά το διήγημα που υποδειγματικά υπηρέτησε με το πρώτο της βιβλίο «Μια στάλα ουρανός» και το παιδαγωγικό παιδικό βιβλίο “Όχι βέβαια” όπου με δεξιοτεχνικό τρόπο παρουσιάζει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει το σύγχρονο παιδί η Νίκη Κατσιάπη, στο τρίτο της βιβλίο με τον τίτλο “Το παιδί που ήθελε να γίνει Άγιος” καταπιάνεται με τον σύγχρονο άγιο της Πάτρας τον π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, τον Άγιο Γερβάσιο των Πατρών.

Αξιοποιώντας το έμφυτο αφηγηματικό της τάλαντο που ντύνει και αναπλάθει με μαεστρία την πρώτη της ύλη, δηλαδή τα γεγονότα που έμαθε μέσα από την εξαντλητική μελέτη των πηγών, η Νίκη δασκάλα-αφηγήτρια δίπλα στην Δρ. Κατσιάπη μελετήτρια των πηγών μάς παραθέτουν ένα ακριβές και ταυτόχρονο γλαφυρό αφήγημα τόσο για παιδιά όσο και για μεγάλους που αγαπούν να γίνονται ξανά παιδιά.

Κι όλα αυτά περασμένα από το προσωπικό, βιωματικό της φίλτρο που της επιτρέπει όχι μόνο να εστιάσει στα σημαντικά, αλλά και να αναδείξει την ορθόδοξη αγιότητα μέσα από εκείνα τα μικρά, συχνά απαρατήρητα κομμάτια που οδηγούν κάποιον στην αληθινή αγιότητα ως αποτέλεσμα συνεχούς –συχνά αόρατου στους ανθρώπους και φανερό μονάχα στον Καρδιογνώστη- αγώνα μακριά από φανταχτερά και γρήγορα καμώματα.

Τεχνητή Νοημοσύνη --- μικρά σφηνάκια πληροφορίας Νο 2 / Αθηνά Τοκατλίδου

 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην πανηγυρίζουσα Ι. Μονή Παναγίας Πεφανερωμένης Λευκάδος

 Η Α.Θ. Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος επισκέπτεται από το απόγευμα της Κυριακής της Πεντηκοστής τη Λευκάδα, προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας για την πανήγυρη της πολιούχου και εφόρου της νήσου Υπεραγίας Θεοτόκου Πεφανερωμένης, τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 24 Ιουνίου 2024, στο Καθολικό της φερωνύμου Ιεράς Μονής, συλλειτουργούντων των Σεβ. Μητροπολιτών Μονεμβασίας και Σπάρτης κ. Ευσταθίου, εκπροσώπου του Μακ. Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, Προικοννήσου κ. Ιωσήφ, Άρτης κ. Καλλινίκου, και Μαρωνείας και Κομοτηνής κ. Παντελεήμονος. Συμμετείχε, επίσης, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Νικηφόρος, Ηγούμενος της πανηγυρίζουσας Ι. Μονής. 

Εκκλησιάστηκαν, εκτός από τον επιχώριο Σεβ. Μητροπολίτη Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεοφίλο, και οι Σεβ. Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, ο οποίος χοροστάτησε κατά την ακολουθία του Όρθρου της εορτής, και Νικοπόλεως και Πρεβέζης κ. Χρυσόστομος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τανάγρας κ. Απόστολος, Ηγούμενοι Αγιορειτικών Μονών με μέλη των Αδελφοτήτων τους, Ηγουμένες Ιερών Μονών με μέλη των Αδελφοτήτων τους, κληρικοί, Άρχοντες Οφφικιάλιοι της Μ.τ.Χ.Ε., η Υφυπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ζέττα Μακρή, ως εκπρόσωπος της Κυβερνήσεως, μέλη της Κυβερνήσεως, ο Βουλευτής Λευκάδος Εντιμ. κ. Αθανάσιος Καββαδάς, ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων Εντιμ. κ. Ιωάννης Τρεπεκλής, ο Δήμαρχος Λευκάδος κ. Ξενοφών Βεργίνης, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών, Αστυνομικών και Λιμενικών Αρχών, και πλήθος πιστών από τη Λευκάδα και προσκυνητών από όμορες περιοχές. 

Πριν 100 χρόνια και σήμερα Η ίδια κατάσταση στην Εκκλησία - Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 

Πριν 100 χρόνια και σήμερα 
Η ίδια  κατάσταση στην Εκκλησία*

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

               Τα σωζόμενα πρακτικά της συνάντησης του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου (Παπαδοπούλου), με μέλη επιτροπής από διακεκριμένους  κληρικούς και λαϊκό της Αρχιεπισκοπής, στις 26 Ιανουαρίου του 1925 και ώρα 3 μ.μ., στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο, αποδεικνύουν ότι εκατό χρόνια πριν  και σήμερα η Εκκλησία διέρχεται βαθιά κρίση λόγω εξωτερικών και εσωτερικών παραγόντων.

               Σύμφωνα με τα δημοσιευθέντα Πρακτικά ο λόγιος Αρχιμανδρίτης και ιεροκήρυκας στον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονα της οδού Αχαρνών Γεώργιος Παπαγεωργιάδης, μετά Μητροπολίτης Νευροκοπίου, λαβών τον λόγο εκ μέρους της Επιτροπής είπε προς τον Αρχιεπίσκοπο:

               «Η κατάστασις της Εκκλησίας, Μακαριώτατε, ως ομολογείται παρά πάντων, δεν είναι καλή. Η μάλλον είναι κακίστη. Η Εκκλησία εξωτερικώς πολεμείται λυσσωδώς. Αλλά αντί να έχει εσωτερική συνοχή και αυτήν να αντιτάσση κατά των εξωτερικών εχθρών προς άμυνάν της, τουναντίον αναρχείται και Αυτή τελείως έσωθεν, ούτως ώστε συμπληρώνει δια των ιδίων χειρών τον ίδιον όλεθρον».

Ἐκλογή Μητροπολιτῶν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου

Ἐκλογή Μητροπολιτῶν ἐπί Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου

 
Σε συσχετισμό με το άρθρο του κυρίου Ε. Β. παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Ιερωνύμου Ά για την εκλογή Επισκόπων. (από το βιβλίο του Εἰς τό Πηδάλιον τῆς ᾿Εκκλησίας”, τόμ. β΄ σελ. 167) 

Γεώργιος Πρασιανάκης

 

Οὐδέν σύστημα ἐκλογῆς τῶν ἐπισκόπων εἶναι τέλειον. Πάντα τά συστήματα ἔχουν τάς ἐλλείψεις των καί τά ἐλαττώματά των. ᾿Εκεῖνο, τό ὁποῖον ἀποτελεῖ πλήρη καί τελείαν διασφάλισιν διά τήν ἀνάδειξιν τῶν ἀρίστων εἰς τό ὕπατον τῆς ἀρχιερωσύνης ἀξίωμα, εἶναι ἡ βαθυτάτη συναίσθησις τῶν ἐκλεκτόρων, ὅτι διά τῆς ψήφου των εἶναι δυνατόν εἴτε νά εὐεργετήσουν τήν ᾿Εκκλησίαν, εἴτε νά κακουργήσουν κατ᾿ αὐτῆς καί τοῦ πληρώματός της καί νά γίνουν αἴτιοι εἴτε νά δοξάζηται εἴτε νά βλασφημῆται τό ὄνομα τοῦ Κυρίου.
 
Κατά ταῦτα πρῶτον, οἱ πρός ἀρχιερατείαν ἐκλόγιμοι δέν θά προβάλλουν οἱ ἴδιοι τήν ὑποψηφιότητά των. ᾿Εάν ἡ ῾Ιεραρχία δέν γνωρίζῃ τούς κληρικούς τούτους, σημαίνει, ὅτι δέν εἶναι ἐξ ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι παρουσιάζουν δρᾶσιν τοιαύτην, ὥστε νά εἶναι ἀρκετή νά τούς ἀναδείξη Μητροπολίτας. Τοῦτο βεβαίως δέν σημαίνει, ὅτι ἡ ῾Ιεραρχία δέν θά λαμβάνη ὑπ᾿ ὄψιν ὡρισμένα αὐτῶν προσόντα, ἀλλά τά ἀποδεικτικά τῶν προσόντων τούτων πρέπει νά ἀναζητῆ καί νά τά εὑρίσκη ἡ ἁρμοδία ἐκκλησιαστική ἀρχή εἴτε αὐτή αὕτη νά προσκαλῆ ὀνομαστικῶς τούς ὑποψηφίους, ἵνα τά ὑποβάλουν”.

Δεν ωφελούν πια τα χαμόγελα

 

"γίναμε πια σαν ιδιωτικό ημερολόγιο σε ξένα χέρια.

Έτσι είναι, δεν ωφελούν πια τα χαμόγελα, όσο κι αν είναι ανοιχτόκαρδα,

ούτε ωφελεί να κρατάς το στόμα κλειστό όταν όλα κραυγάζουν·"

Ντίνος Χριστιανόπουλος

Ο ΑΛΚΟΟΛΙΚΟΣ ΜΟΝΑΧΟΣ

Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές. Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές. Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον γέροντα Παΐσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
 
Ο π. Παΐσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού, αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή του. Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιόν ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.
 
Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε: “Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται.

Μνήμη της Oσίας Φεβρωνίας (25 Ιουνίου)

Η Αγία μας Εκκλησία σήμερα τιμά τη μνήμη της Οσίας Φεβρωνίας και του Αγίου μάρτυρα Ορεντίου καθώς και των έξι αδελφών του, που ήσαν στρατιωτικοί και μαρτύρησαν μετά από εξορίες και πολλές κακουχίες, επί αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Επίσης, εορτάζουμε τον Επίσκοπο Θεόληπτο Φιλαδελφείας και το νεομάρτυρα Γεώργιο από την Αττάλεια της Μικράς Ασίας.
Η Φεβρωνία έζησε κατά τον 3ου αιώνα μ.Χ. και διακρινόταν για την εκθαμβωτική, χαρισματική ομορφιά της και το ψυχικό της κάλλος.
Είχε αφιερωθεί στο Νυμφίο της Εκκλησίας Ιησού Χριστό από τα νεανικά της χρόνια μόνασε σε ονομαστή μονή της Μεσοποταμίας, όπου διακρίθηκε για την αρετή και την υπακοή της. Κατά τη διάρκεια επιδρομής ειδωλολατρών, συνελήφθη μαζί με την ηγουμένη Βρυένη.

Η εξωτερική δύναμη και το εσωτερικό θαύμα του Αγίου Πνεύματος ή ποια είναι η μάρκα του θεραπευτή σου; - π. Χριστοφόρου Χρόνη

 

Η εξωτερική δύναμη και το εσωτερικό θαύμα του Αγίου Πνεύματος ή ποια είναι η μάρκα του θεραπευτή σου;

 

Πρωτοπρεσβυτέρου Χριστοφόρου Χρόνη

Εφημερίου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου 

(Δρ. Θεολογίας-Μ.Α Φιλοσοφίας)

        Η εβραϊκή Πεντηκοστή εορτάζεται πενήντα ημέρες μετά το εβραϊκό Πάσχα και υπενθυμίζει τη συγκέντρωση του εβραϊκού λαού, από τον Θεό, στο όρος Σινά, με σκοπό τη σύναψη διαθήκης μεταξύ των δύο. Αν συγκρίνουμε την Πεντηκοστή του Σινά και την Πεντηκοστή των Ιεροσολύμων, θα διαπιστώσουμε ομοιότητες και διαφορές. Και στις δύο περιπτώσεις κατέβηκε ο Θεός. Και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε φωτιά και άνεμος. Και στις δύο περιπτώσεις υπήρχε ένα μήνυμα. Στο όρος Σινά, ο Θεός έδωσε τις Δέκα Εντολές. Στα Ιεροσόλυμα αρχίζει πλέον η διάδοση του ευαγγελίου στα πέρατα της γης. Η μεγάλη διαφορά των δύο γεγονότων είναι η εσωτερική κατάσταση των παρισταμένων. Στο Σινά όλοι είναι φοβισμένοι ενώ στην ιερά πόλη όλοι χαίρονται.^[1] Γιατί αυτή η διαφορά; Γιατί πλέον οι ακόλουθοι του Χριστού είναι πλήρεις από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Το να είσαι πεπληρωμένος από το Άγιο Πνεύμα σημαίνει ταυτόχρονα ότι συνυπάρχουν μια εξωτερική δύναμη και ένα εσωτερικό θαύμα.

        Το ιερό κείμενο αναφέρει το άκουσμα και το βίωμα ενός ισχυρού ανέμου. Μία λεπτομέρεια. Ο ιερός συγγραφέας δεν γράφει ότι ήταν ισχυρός άνεμος, αλλά έμοιαζε με ισχυρό άνεμο.^[2] Όλοι βίωσαν το φαινόμενο. Δεν ήταν μια εσωτερική ψυχολογική εμπειρία. Όλοι είδαν, άκουσαν και ένιωσαν. Βίωσαν μια εξωτερική, επουράνια εμπειρία. Το να πληρωθείς από το Άγιο Πνεύμα σημαίνει να λαμβάνεις εντός σου μία εξωτερική θεϊκή δύναμη.

Η πνευματική σοφία ως αγιοπνευματικό δώρο στη χριστιανική ζωή - π. Ιωάννου Γκιάφη

Η πνευματική σοφία ως αγιοπνευματικό δώρο στη χριστιανική ζωή

 

Πρωτοπρ. Ιωάννου Γκιάφη

Πολιτικού Επιστήμονος-Θεολόγου

Προϊσταμένου Ι. Ν. Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου

 

"Οὐκ ἐστι σοφίας κτῆσαι τιμιώτερον", θα έρθει αιώνες πριν και θα μας διακηρύξει ο αρχαίος συγγραφέας και ποιητής Μένανδρος. Και πράγματι "δεν υπάρχει από τη σοφία απόκτημα πιο πολύτιμο." Ερευνώντας κανείς την αρχαία ελληνική γραμματεία, θα διαπιστώσει πως πλούσιος δεν θεωρείται μόνο ο έχων πολλά υλικά αγαθά, αλλά και ο "σοφός" άνθρωπος. Πρόκειται γι' αυτόν που διαθέτει πολλές γνώσεις, μεγάλη πείρα ζωής, ορθοφροσύνη και ευθυκρισία. Διακρίνεται για την ευρυμάθεια του και την ευφυΐα του. Ως σοφό σήμερα εννοούμε τον συνετό και αυτόν που έχει φρόνηση και ώριμη σκέψη λαμβάνοντας σωστές αποφάσεις. Γι' αυτό κατ' επέκταση η αληθινή ανθρώπινη σοφία συνδέεται με τη δικαιοσύνη, τις πνευματικές αρετές, την ηθική, την αγάπη και γενικά την ανθρωπιά.

Όμως την σοφία δεν την βρίσκουμε μόνο στην κοσμική πραγματικότητα, αλλά και στην χριστιανική ζωή. Μπορεί όντως να υπάρχει η ανθρώπινη σοφία, όμως υφίσταται και η "κατά Θεόν" σοφία, η άνωθεν προερχόμενη. Μέσα στο πέλαγος της πνευματικής ζωής κανείς συναντά και την σοφία, όχι ως κατοχή πολλών γνώσεων, αλλά ως αποκάλυψη του Τριαδικού Θεού στον άνθρωπο. Βρίσκει κάποιος την σοφία όχι ως ορθή λογική, αλλά ως βίωμα του θελήματος του Κυρίου.

Ο θερισμός πολύς, οι εργάτες λίγοι - π. Χριστόφορος Χρόνης

 

 Ο θερισμός πολύς, οι εργάτες λίγοι

Η δυναμική της ποιμαντικής φροντίδας

Συγγραφέας: π. Χριστόφορος Χρόνης

 Εκδόσεις: ΓΡΗΓΟΡΗ

Η Ποιμαντική Θεολογία έχει ως κύριο αντικείμενό της το πώς η ζωή των ανθρώπων θα μετατραπεί από απλή συμβίωση σε καινή κτίση. Το πώς ο άνθρωπος από άτομο θα γίνει πρόσωπο και μάλιστα εκκλησιαστικό πρόσωπο. Το πώς θα κληρονομήσει ο άνθρωπος τη βασιλεία του Θεού και θα εισέλθει σ’ αυτήν, σύμφωνα με τον Κυριακό λόγο «δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου».

 Το πώς θα ομοιάσουμε περισσότερο στον Διδάσκαλό μας. Όσο περισσότερο συναναστρεφόμαστε με τον Δάσκαλο, τόσο περισσότερο θα ομοιάζουμε με Αυτόν. Όσο περισσότερο συναναστρέφεται ο λειτουργός του Χριστού με τον Δάσκαλό του, μέσω της ενατένισης της ζωής και του χαρακτήρα Του, τόσο περισσότερο θα Του μοιάζει και τόσο αποτελεσματικότερα θα αξιοποιεί τα χαρίσματά του στο ποιμαντικό του έργο.

Ὁ καρπός του Πνεύματος - Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ὁ καρπός του Πνεύματος

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

«Ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματός ἐστιν ἀγάπη…» (Γαλ. 5,22)

Χθές, ἀγαπητοί μου, ἀλλὰ καὶ σήμερα ἡ ἁ­γία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴ μεγάλη ἑορ­τὴ τῆς Πεντηκοστῆς. Ἡ ἑορτὴ αὐτὴ ἀπὸ διαπρεπεῖς διδασκάλους καὶ πατέρας χαρακτηρί­ζεται ὡς ἡ ἡμέρα ποὺ γεννήθηκε ἡ Ἐκκλησία. Ἀλλ᾿ ἐνῷ τὰ ἀνθρώπινα ἔχουν ἀρχή, ἀκμὴ καὶ τέλος, ἡ Ἐκκλησία δὲν ἔχει τέλος· μποροῦμε νὰ ποῦμε καὶ γι᾿ αὐτὴν «καὶ τῆς βασιλείας» αὐ­τῆς «οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκ. 1,33). Ὅσο κι ἂν τὴν πο­λεμοῦν, θὰ μείνῃ ἀήττητη, διότι ἔχει μέσα της τὴ δύναμι τοῦ ἁγίου Πνεύματος.
Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς θεότητος, ὡς Θεὸς εἶνε ἀόρατο. Ἔγινε ὅμως αἰσθητὸ ἀπὸ τὶς διάφορες ἐκδηλώσεις του τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Ὑπὸ δύο μορφὲς ἔγινε αἰσθητὸ σήμερα, ὅπως λέει ὁ εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς. Ὄχι ὅπως στὸν Ἰορδάνη «ἐν εἴδει περιστερᾶς» (ἀπολυτ. Θεοφαν.· βλ. Λουκ. 3,22). Αὐτὴ τὴ φορὰ ἦλθε ὡς πύρινες γλῶσσες, καὶ ὡς πνοὴ βιαίου ἀνέμου. Γιατί; Συμβολικὰ εἶνε αὐ­τά. Ἐμ­φανίσθηκε ὡς γλῶσσες πυρός, γιὰ νὰ δείξῃ ὅτι τὸ μόνο ὅπλο ποὺ διαθέτει ὁ χριστιανισμὸς εἶνε ἡ ἰσχυρὴ γλῶσσα, ὁ ζωντανὸς λόγος τοῦ Θεοῦ στὸ στόμα τῶν ἁγίων ἀποστόλων. Ἔγινε δὲ αἰσθητὸ ὡς βιαία πνοὴ ἀνέμου, διότι σὰν σφοδρὸς ἄνεμος ξερρίζωσε, ναὶ ξερ­ρίζωσε, τὸ πεπαλαιωμένο δέντρο τῆς εἰδωλο­λατρίας, ποὺ δὲν μπόρεσε νὰ ξερριζώσῃ κανείς ἀπὸ τοὺς σοφοὺς τῆς ἀρχαιότητος. Τὸ ἁπλὸ κήρυγμα τῶν ἁλιέων τῆς Γαλιλαίας, ποὺ εἶχαν φωτιστῆ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο, αὐτὸ ξερρίζωσε τὴν εἰδωλολατρία.

Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Δοξολογίαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Φανερωμένης Λευκάδος

 Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τήν Δοξολογίαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Φανερωμένης Λευκάδος (Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς, 23 Ἰουνίου 2024)

 
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Μονεμβασίας καὶ Σπάρτης κ. Εὐστάθιε, ἐκπρόσωπε τῆς Α.Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου,
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Λευκάδος καὶ Ἰθάκης κ. Θεόφιλε, Ποιμενάρχα τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας,
Τιμιώτατοι ἅγιοι Ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς,
Ὁσιολογιώτατε Καθηγούμενε κ. Νικηφόρε καὶ πάντες οἱ ἀδελφοὶ τῆς Μονῆς,
Εὐλαβέστατοι κληρικοί,
Ἐντιμότατοι Ἄρχοντες τοῦ τόπου,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ λίαν ἀγαπητά,
Ἐν εὐσήμῳ ἡμέρᾳ ἑορτῆς μεγάλης, ἐν χαρᾷ καὶ χάριτι Πεντηκοστῆς, ἐν πνοῇ αὔρας Πνεύματος Ἁγίου, ἀξιούμεθα νὰ ἔλθωμεν εἰς ἐπίσκεψιν τῆς ἐν Λευκάδι Ἐκκλησίας καὶ εἰς προσκύνησιν τῆς πανηγυρικῶς τιμωμένης Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τῆς Πεφανερωμένης!

Αἶνον καὶ δοξολογίαν θερμὴν ἀναπέμπομεν πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, ὁ ὁποῖος μᾶς ἀξιώνει τοιαύτης χάριτος! Καὶ πολλὴν εὐχαριστίαν πρὸς τὴν Θεοτόκον, τὴν Κυρίαν καὶ Ἔφορον καὶ Προστάτιν τῆς Λευκάδος, ἡ ὁποία μᾶς ἔχει εἰς τὰς ἱερὰς αὐλὰς τοῦ Σεμνείου Της καὶ ἀπὸ τὸν θρόνον Της εἰς τὸ παρὰ τὸ ἅγιον Βῆμα «Δεπόζιτόν» Της μᾶς χαρίζει ἄφθονον τὸν γλυκασμὸν τῆς μητρικῆς ἀγάπης Της καὶ τὴν παρα-μυθίαν καὶ θείαν ἐνίσχυσίν Της!
Ἐγκάρδιον ἀσπασμὸν καὶ χαιρετισμὸν ἀπευθύνομεν πρὸς τὸν λίαν ἀγαπητὸν ἀδελφὸν καὶ συλλειτουργὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμον, ὁ ὁποῖος μετὰ τῆς περὶ αὐτὸν Ἱερᾶς Συνόδου συγκατετέθη εἰς τὴν πραγματοποίησιν τῆς ἱεραποδημίας ἡμῶν ταύτης καὶ μᾶς ἔδωκεν οὕτω τὴν εὐκαιρίαν καὶ τὴν εὐτυχίαν νὰ ἱστάμεθα ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν!