ότι θέλεις ξάφνου να με δεις.
Κι εκεί ανάμεσα στους τόνους και στα πνεύματα
Δίπλα σε λέξεις ατάκτως ερριμμένες
φύτρωσαν κάτι απροσδόκητα θαυμαστικά
και κάτι αποσιωπητικά
εντόνως φωνασκούντα.
ήταν δελτίο θυέλλης.
Όπως στην εποχή του Ειρηναίου έτσι και στη δική μας ο χριστιανισμός δεν είναι το αυτονόητο πλαίσιο εντός του οποίου διαγράφονται οι πορείες του βίου των ατόμων, η Εκκλησία δεν είναι η επίσημη φωνή η οποία μονοπωλεί τον δημόσιο χώρο. Ο χριστιανισμός είναι μία από τις φωνές του δημόσιου χώρου, η οποία συχνάκις αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό και αμφιβολία. Φυσικά, τουλάχιστον στις κοινωνίες που έχουν αφομοιώσει τα προτάγματα της νεωτερικότητας, ο χριστιανισμός δεν αντιμετωπίζεται με βία και διώξεις, χαίρει νομικής προστασίας (σε αντίθεση με την εποχή του Ειρηναίου), πλην όμως ως ατομική επιλογή, ως δικαίωμα του ατόμου για αυτοδιάθεση, και μαζί με κάθε άλλη θρησκεία ή ιδεολογία. Ο Χριστιανισμός έχει στις μέρες μας απεκδυθεί το προνεωτερικό του "προνόμιο" της επίκλησης της έννομης κρατικής βίας και η Εκκλησία δεν είναι σε θέση να επιβάλλει consensus , οι συνοδικές της αποφάσεις δεν καθίστανται νόμοι του κράτους, στο μέτρο πάντα που το τελευταίο εκκοσμικεύεται. Η Εκκλησία καλείται να διαλέγεται με τους άλλους διαλογικούς εταίρους του δημόσιου χώρου και πολλές φορές να απολογείται, κατά την παράδοση των Απολογητών οι οποίοι ήταν συγκαιρινοί του Ειρηναίου. Ο λόγος της καλείται να ξαναγίνει "κήρυγμα", δηλαδή λόγος ο οποίος σκοπεύει να πείσει, να προτρέψει, να μεταστρέψει, όπως εξάλλου αναφέρει και ο ίδιος ο Ειρηναίος: "Αυτούς μεν, που είναι πραότεροι και επιεικέστεροι, θα τους μεταστρέψεις και θα τους μεταπείσεις ώστε να μην βλασφημούν καθόλου τον Δημιουργό και Ποιητή" Έλεγχος ii,31,1,sc 294,σ.326.
Ως γνωστόν ο Άγιος Παΐσιος στο κελί του στο Άγιο όρος, είδε και συνομίλησε με Αγίους , μεταξύ των οποίων καί τον Άγιο Βλάσιο από τα Σκλάβαινα Αιτωλοακαρνανίας.
Με πολλή συγκίνηση, πολυπληθής φιλόμουση ομήγυρη παρακολούθησε το ρεσιτάλ δύο πιάνων, στην αίθουσα «Παντελής Πρεβελάκης» του Ωδείου Ρεθύμνου, το απόγευμα της Τρίτης, 2ας Ιουλίου 2024, στο πλαίσιο των επετειακών εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 200 ετών από τη μαρτυρική τελείωση των εν Ρεθύμνη Αγίων Τεσσάρων Νεομαρτύρων, Μανουήλ, Αγγελή, Γεωργίου και Νικολάου.
Δύο εξαιρετικά παιδιά, μεγάλοι καλλιτέχνες παρά το νεαρό της ηλικίας τους, o Φίλιππος Κλαψινάκης από το Ρέθυμνο και η Ana-Sofia Cherecheș από το Βουκουρέστι, παρουσίασαν ένα θαυμάσιο ρεσιτάλ πιάνου, ερμηνεύοντας έργα μεγάλων συνθετών - J.S. Bach, D. Scarlatti, R. Schumann, G. Enescu, W.A. Mozart – Grieg, F. Liszt, G. Gershwin και A. Dvořák- και σαγηνεύοντας το φιλόμουσο ακροατήριο.
Χόρχε Μπουκάι
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΚΟΤΤΑΔΑΚΗΣ
Άγιο-Κατατάξεις στη σειρά ! Συνδρομή
Αγίων ! Ευλογία Θεού, Δόξα Θεού, ο οφειλόμενος σεβασμός.
Αλλά ! Αυτός που, και
όργωσε όλη την Ελλάδα, και την πότισε άμεσα ή έμμεσα με «ύδωρ ζων» Ιησού Χριστού, ο «όλα για τη δόξα του
Χριστού … απ’ τα πρώτα χρόνια ως τα στερνά σου»-Βερίτης ! Αυτός που «συνεδύασεν
… ουσιαστικώς τας ιδιότητας του ιερέως και του προφήτου», κατά το λίαν
εύστοχο Σάββα Αγουρίδη, ο π. Ευσέβιος Ματθόπουλος, τρεις γενιές
από την οσιακή του κοίμηση, εκτός ! «Καληνύχτα σας» ! Ή πράγματι
… «οργανωσιακός και άγιος δε γίνεται», ή «κάτι δεν μου πάει καλά εδώ».
Επανέρχομαι, λοιπόν, κι «ο έχων ώτα
ακούειν, ακουέτω».
«Μία νέα τάξις πραγμάτων ανεδύετο εις όλους τους τομείς της ζωής του έθνους, ένας άνεμος αλλαγής και αναγεννήσεως έπνεε … Κατόρθωσε όχι μόνο να συλλάβη τη ροή των πραγμάτων υπό το φως της θείας απαιτήσεως, αλλά, το και δυσκολώτερον, να ζυγίση τας δυνατότητας και να εκλέξη την μέθοδο. Ποίος δύναται να είπη, ότι το χέρι του Θεού δεν ήτο επάνω του όταν ελάμβανε τις αποφάσεις του;»-Που θα πει: Έργο Θεού επιτελέστηκε μέσω π. Ευσέβιου, κατά τον αντίπερα από την όχθη του … «οργανωσιακός» Πανεπιστημιακό Καθηγητή της Θεολογίας αοίδημο Σάββα Αγουρίδη.!
Με ιδιαίτερη επιτυχία
και πληθωρική συμμετοχή των ευλαβών χριστιανών της Θεσσαλονίκης, διεξήχθησαν
και ολοκληρώθηκαν οι Εορταστικές Εκδηλώσεις «Α΄ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΠΑΥΛΕΙΑ», με
επίκεντρο τον μεγαλοπρεπή Ιερό Ναό του Αγίου Παύλου, στην ομώνυμη περιοχή της
Θεσσαλονίκης.
Οι Εκδηλώσεις άρχισαν το
βράδυ της Πέμπτης 20ης Ιουνίου 2024 με Ιερά Αγρυπνία στον Ιερό Ναό
του Αγίου Παύλου, την οποία τέλεσε ο Παναγιώτατος Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ.
Φιλόθεος (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΕΔΩ), κηρύσσοντας και τον θείο λόγο με θέμα: «Τούτο εστί το θέλημα του
Θεού, ο αγιασμός ημών» (Α΄ Θεσ. 4, 3) (Η ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΩ).
Από την ημέρα αυτή μέχρι
και την Τρίτη 2 Ιουλίου, σε όλους τους Ενοριακούς και Προσκυνηματικούς Ιερούς
Ναούς της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης, ετελείτο καθημερινά ο Όρθρος και η
Θεία Λειτουργία, Ιερές παρακλήσεις του Αποστόλου Παύλου και επίκαιρες ομιλίες
με θέμα τον μεγάλο Απόστολο Παύλο και κυρίως την ανάλυση των Α΄ και Β΄ προς
Θεσσαλονικείς επιστολών του.
Ο Μητροπολίτης
Θεσσαλονίκης κ. Φιλόθεος κατ’ αυτές τις ημέρες μετέβη στους εξής Ιερούς Ναούς:
Το Σάββατο 22 Ιουνίου το πρωί στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας Τούμπας, όπου προεξήρχε στη Θεία Λειτουργία (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΔΩ), στην οποία τον θείο λόγο κήρυξε ο Διάκ. Ιάκωβος Αθανασόπουλος (Η ΟΜΙΛΙΑ ΕΔΩ).
ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ Ο Α. ΤΣΙΠΡΑΣ!
Γράφει ο Βασίλειος Βακάλης
Η αλά τούρκα και κατά Ερντογάν ειρήνη
στην περιοχή μας σημαίνει την επέκταση της Τουρκίας κατά γην (Κύπρος, Συρία,
Ιράκ, νησιά του Αιγαίου), θάλασσα (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ) και την απόσχιση της
Θράκης απ' το Ελληνικό κράτος. Στη συμβολή της επικράτησης αυτού του είδους της
ειρήνης συνέβαλε κατά το ιδιωτικό πανεπιστήμιο Κοτς και ο Αλ. Τσίπρας (=
Α.Τ.) τον οποίο το πανεπιστήμιο Κοτς ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορά του (29-6-24).
Ο δισεκατομμυριούχος Τούρκος ιδιοκτήτης του πανεπιστημίου Κοτς είναι μέρος του
βαθέως τουρκικού κράτους και κανένα σχέδιό του δεν πραγματοποιείται αν δεν έχει
την προτροπή ή την άδεια των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και αρχών. Αποφάσεις
απονομής μεταλλίων, τίτλων επιτίμων διδακτόρων κλπ εντάσσονται στα πλαίσια
ήπιας, μη θερμής διείσδυσης της Τουρκίας σε άλλες χώρες.
Η αποδοχή της παραπάνω διακρίσεως από τον Α. Τ. δημιουργεί ερωτηματικά για τη σοβαρότητα, την εθνική ευαισθησία, την υπευθυνότητα και την αξιοπρέπειά του. Λίγες ώρες πριν την τελετή ανακήρυξης ως επιτίμου διδάκτορα του Α. Τ. η Τουρκία με NAVTEX και με το 'έτσι θέλω' ονόμαζε τουρκική την ελληνική υφαλοκρηπίδα νοτίως της Ρόδου και της Καρπάθου καταπατώντας ταυτόχρονα και την αντίστοιχη Κυπριακή. Ελάχιστες μέρες πριν η Τουρκία προσέβαλε τον Οικουμενικό Πατριάρχη απαιτώντας να αφαιρεθεί η υπογραφή του απ' το τελικό κείμενο της Διάσκεψης για την ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά τα αντανακλαστικά του Α. Τ. δε φαίνεται να λειτούργησαν ούτε στη μια περίπτωση, ούτε στην άλλη.
"Δεν ξέρεις πού είναι ο Θεός; Κοίταξε γύρω σου;" Τότε είδα την απορία στο πρόσωπό του. "Αδελφέ μου, θα σου πω. Ο ΘΕΟΣ είναι στην ΑΓΑΠΗ, στην ΕΙΡΗΝΗ, στην ΤΑΠΕΙΝΩΣΗ, στην ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ, στη ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, στο ΟΡΦΑΝΟ, στον ΑΣΤΕΓΟ, στον ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟ, στον ΑΡΡΩΣΤΟ, στον ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΟ, στον ΠΡΟΣΦΥΓΑ, στον ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ, στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, στον γείτονα, τον φίλο, τον γνωστό, τον άνθρωπο της ανάγκης,
Το απόγευμα της Κυριακής 30/6 τελέσθηκε ο
εσπερινός με αρτοκλασία. Ομιλητής ήταν ο π. Γεώργιος Φλώρος, φιλόλογος,
εφημέριος της ενορίας Φυτειών Ξηρομέρου.
Αναφέρθηκε με θεολογική ευθυκρισία στο απολυτίκιο των Αγίων, ερμηνεύοντας τις τρεις πρώτες λέξεις: Άγιοι, Ανάργυροι, θαυματουργοί. Εξήγησε ότι «άγιος είναι ο χριστιανός που μιμείται (κατά το δυνατόν) τον Κύριο Ιησού Χριστό, ανάργυρος αυτός που δεν λαμβάνει χρήματα και τελεί τα ιερά έργα στο όνομα του Θεού, θαυματουργοί διότι με τη χάρη του Κυρίου αξιώθηκαν να επιτελούν θαύματα, όπου η ιατρική γνώση σταματούσε».
Το πρωί
της Δευτέρας 1/7 εψάλη ο όρθρος και εν συνεχεία η θεία λειτουργία, όπου κήρυξε
τον θείο λόγο ο αρχιμ. Λαυρέντιος Καρανάσιος, ιεροκήρυκας της Ιεράς Μητροπόλεως
Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Έλαβε αφορμή από το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας
και εξήγησε την φράση «η αγάπη ουκ ασχημονεί», δηλαδή ο άνθρωπος του Θεού με
την αληθινή και γνήσια αγάπη δεν πράττει αίσχη στη ζωή του, έχει ιεροπρέπεια,
σεβασμό στους αδελφούς του, τον διακρίνει η συστολή και σεμνότητα.
Στις ιερές ακολουθίες συμμετείχαν και οι ιερείς Νικόλαος Ζαρκάδας, Βενέδικτος Παπαχρήστος, Φώτιος Σωφρόνης.
Μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Υακίνθου του Κουβικουλαρίου
Ούτος ήτον από την Καισάρειαν της πρώτης των Καππαδοκών επαρχίας, κατά τους χρόνους Τραϊανού εν έτει Ϟη’ [98]. Κουβικουλάριος δε ων, υπηρέτει εις την τράπεζαν του βασιλέως Τραϊανού. Διαβαλθείς δε εις τον βασιλέα, διατί επικαλείτο το όνομα του Χριστού, αναγκάσθη από αυτόν δια να φάγη από τας μιαράς θυσίας των ειδώλων. Και επειδή δεν επείσθη να κάμη τούτο, αλλά μάλλον ωμολόγησε τον Χριστόν, δια τούτο έδειραν αυτόν εις όλον το σώμα, και τον έρριψαν εις την φυλακήν, βαλόντες έμπροσθέν του θυσίας των ειδώλων δια να φάγη. Επρόσταξε γαρ ο βασιλεύς τους δεσμοφύλακας, να μη δώσουν εις αυτόν ψωμί καθαρόν, ίνα εκ τούτου αναγκασθή και φάγη από τα ειδωλόθυτα.
"Αν εμείς έχουμε σκοπό της ζωής μας την καλοπέραση, αν όλες οι σκέψεις μας είναι πώς να περάσουμε καλύτερα σε αυτή την ζωή και μόνο αυτό επιδιώκουμε, τότε σίγουρα είμαστε μακριά απ' αυτό που ζητάει ο Κύριος. Διότι οι ευσεβείς άνθρωποι επιδιώκουν μόνο το να είναι κοντά στον Θεό, να έχουν κοινωνία μαζί Του, ζητάνε την Χάρη και την Αγάπη Του, θέλουν να είναι αδέλφια του Χριστού. Να διώξουμε από την καρδιά μας την προσκόλληση στα γήινα αγαθά.
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Στο πρώτο μέρος
της έρευνάς μας και με την αναφορά στην κατάσταση της Εκκλησίας το 1925,
εμμέσως πλην σαφώς, καταδείχθηκαν οι
ομοιότητες της με την σημερινή κατάσταση. Στο ανά χείρας κείμενο θα αναφερθούμε
στα ζητήματα σχέσεων Κράτους – Εκκλησίας,
σε αναφορά με τα πριν εκατό χρόνια συμβάντα και με βάση την αναφορά προς τον
τότε Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο (Παπαδόπουλο) Επιτροπής Αρχιμανδριτών, την οποία
ανέγνωσε ο μετά Μητροπολίτης Νευροκοπίου Γεώργιος Παπαγεωργιάδης.
Μεταξύ των
εξωτερικών εχθρών της Εκκλησίας της Ελλάδος ονοματίσθηκε τότε το Ελληνικό
κράτος, το οποίο ( το 1925…) με διαφόρους τρόπους δήμευε την εκκλησιαστική
περιουσία, παρείχε προστασία και υποστήριξη σε αθέους και υπονομευτές των ιερών
και των οσίων στα σχολεία, κατέλυσε και εκμηδένισε τον χριστιανικό γάμο και
έπαιρνε αποφάσεις για την Εκκλησία ερήμην της Εκκλησίας.
Έως και το 2024 εκ μέρους του ελληνικού κράτους η επιχείρηση αμφισβητήσεως τη εκκλησιαστικής περιουσίας συνεχίστηκε. Η εκπαίδευση στην πράξη έχει μόνο υλιστικό υπόβαθρο, με ελάχιστες αναφορές σε αξίες και ιδανικά και στην Ελληνορθόδοξη Παράδοση και Ταυτότητά μας. Ήδη, με επίνευση «προοδευτικών» κύκλων, έχουν αρχίσει να προωθούνται μαθήματα στους μαθητές και στις μαθήτριες, από την τρυφερή τους ηλικία, περί της ζωής των ομοφυλοφίλων.
«Και μετά θα μιλήσει, να πει: εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε,
τι βλέπεις;
-Βλέπω τα έθνη, άλλοτες αλαζονικά, παραδομένα στη σφήκα και στο
ξινόχορτο.
-Βλέπω τα πελέκια στον αέρα σκίζοντας προτομές Αυτοκρατόρων και
Στρατηγών
-Βλέπω τους εμπόρους να εισπράττουν σκύβοντας το κέρδος των δικών τους
πτωμάτων.
-Βλέπω την αλληλουχία των κρυφών νοημάτων»
Οδυσσέας Ελύτης
«Άξιον Εστί»
«Κ.Π.»
Οἱ ἐκλογὲς τελείωσαν. Οἱ κάλπες ἔκλεισαν. Οἱ ψῆφοι
καταμετρήθηκαν. Ὁ λαὸς ἔλαμψε διὰ τῆς ἀποχῆς του. Οἱ ἀναλυτὲς ἄρχισαν τὶς ἀναλύσεις
τους. Τά κόμματα μουδιασμένα ἀρνοῦνται νὰ ὁμολογήσουν τὴν ἥττα τους. Χιλιάδες
ψήφους ἔχασαν σχεδὸν ὅλοι τους. Ἐπιθυμοῦσαν καὶ ὀνειρεύονταν «τὸ ταβάνι» καὶ ἔπιασαν
«τὸ πάτωμα» πρὸς «τὸ ὑπόγειο». Μὲ ἀτράνταχτα ἀριθμητικά, λογικὰ στοιχεῖα οἱ
δημοσιογράφοι τοὺς πιέζουν νὰ παραδεχτοῦν καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὴν ἀποτυχία τους.
Ἀδύνατον! Πὼς τὰ πάνε, πὼς τὰ φέρνουν, τὰ κοσκινίζουν ἀπὸ ἐδῶ, τὰ κοσκινίζουν ἀπὸ
ἐκεῖ καὶ νικητὴ παρουσιάζουν τὸν ἑαυτό τους. Περίεργες ἀλαζονικὲς ἀναλύσεις
μπροστὰ στὰ μάτια τοῦ ἔκθαμβου λαοῦ. Ἡ δημαγωγία ἀγκαλιὰ μὲ τό συμφέρον στὰ
καλύτερά τους, ἀκόμη καὶ τέτοιες στιγμές…
Μὰ τί φταίει; Πάντα οἱ ἄλλοι, οἱ ἀντίπαλοι καὶ προπάντων ὁ ἀνεύθυνος λαός, ποὺ προτίμησε τὶς ἀκρογιαλιὲς καὶ τὰ μπάνια του, ἀπὸ τὸ καθῆκον τῆς κάλπης. Ὁ λαὸς φταίει! Ποὺ τοῦ γκρεμίζουν τὶς αἰώνιες ἀξίες, ποὺ τοῦ φτωχαίνουν τὴν πολύτιμη ζωή. Ὁ λαὸς φταίει σὲ συνδυασμὸ μὲ τὶς παγκόσμιες καὶ ἐγχώριες συνθῆκες. Ὁ λαὸς φταίει, ποὺ φέρθηκε ἀνεύθυνα σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογές, ποὺ ἔχουν σήμερα τὴν τιμητική τους.
Ξημερώνοντας Κυριακή της Ορθοδοξίας, 5 Μαρτίου 2023, διαδόθηκε σαν αστραπή το άσχημο μαντάτο. Ο Κώστας τελικά μάς άφησε…!!! Μετά από σύντομη νοσηλεία, «ἠρπάγη ἵνα μή κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ καί δόλος ἀπατήσῃ ψυχήν αὐτοῦ». Τόν άρπαξε ο Κύριος την ώρα της προσφοράς! Ήταν μόλις 59 ετών!
Ο Κώστας ο Κούλης ένας χρήσιμος άνθρωπος. Χρήσιμος παντού,
στην οικογένεια, στη υπηρεσία
του, στον Ελληνικό
Στρατό, στην Χριστιανική Στέγη
Πατρών, στη Κατασκήνωση
της Ρίζας, στο μοναστήρι της
Παναγίας της Γηροκομίτισσας, στο
Ιεραποστολικό έργο γενικότερα. Στο
Σύλλογο Εξωτερικής Ιεραποστολής Πατρών
«Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ».
Ένας Θησαυρός που ο Θεός στέλνει ανάμεσα στους ανθρώπους γιατί μάς αγαπά. Πανταχού παρών, ακούραστος, πρόθυμος!
Δοξάζουμε τον Θεό που
μας αξίωσε να προβούμε στην έκδοση του Περιοδικού «Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ»,
(3 τεύχος) προκειμένου και με αυτό τον τρόπο, να πληροφορήσουμε τους αδελφούς
μας όπου γης, για το σπουδαίο ιεραποστολικό έργο που επιτελείται στην Ιερά Μητρόπολη
Κινσάσας της Κεντρικής Αφρικής, ώστε και εκεί πλέον, να διαδοθεί ο λόγος του
Ευαγγελίου του Χριστού.
Η Συντατική Ομάδα της παρούσης εκδόσεως, επιθυμεί και ευελπιστεί μέσα από την παρουσίαση του πνευματικού, κατηχητικού, κοινωνικού, φιλανθρωπικού και εν γένει ιεραποστολικού έργου, του δραστήριου και κατά πάντα άξιου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κινσάσας κ. Θεοδοσίου, να μας καταστήσει όλους, μικρούς και μεγάλους, κοινωνούς της αγωνίας και των οραματισμών του, και να μας ευαισθητοποιήσει, καλώντας μας, σε πνευματικό συναγερμό και σε μια πανανθρώπινη πανστρατιά αγάπης, ώστε όλοι μαζί και ο καθένας ξεχωριστά, να συνδράμουμε αποτελεσματικά από την πνευματική μας έπαλξη, είτε προσευχητικά, που είναι το σπουδαιότερο, αλλά είτε και με υλική βοήθεια, που κρίνεται άμεσα απαραίτητη και αναγκαία.