Κορωνοϊός, πανικός και Θεία Κοινωνία Σκέψεις των τελευταίων ημερών της Σοφίας Καυκοπούλου

Κορωνοϊός, πανικός και Θεία Κοινωνία

Σκέψεις των τελευταίων ημερών

της Σοφίας Καυκοπούλου

Όπως πολύ σωστά, είπε ένας φίλος, οι γνώμες είναι όσα και τα στόματα! Όποιος έχει λοιπόν στόμα, το ανοίγει και …καλώς ή κακώς, με γνώση ή χωρίς, εκφέρει την άποψή του. Και τί δεν είδαμε, και τί δεν ακούσαμε, για τον κορωνοϊό. Από τα μέτρα προφύλαξης που συνέστησαν οι ειδικοί, έως τους αφορισμούς των ανειδίκευτων, και από τις αποφάσεις της Πολιτείας, έως τον ανώφελο πανικό. Ο πανικός, πολύ πιο κολλητικός από τον κορωνοϊό, καλά κρατεί πάντως. Ιδίως τώρα, που οι νοσούντες στην χώρα αυξήθηκαν.

Ημίμετρα και όχι μέτρα – κατ’ εμέ- πάρθηκαν για την πρόληψη διασποράς του ιού, καθώς η πρόληψη επαφίεται στη σωστή ενημέρωση, ώστε να γνωρίζουμε πώς θα προστατευθούμε και όχι σε απαγορεύσεις, που αν δε γενικευθούν σε Μ.Μ.Μ. και λοιπούς κλειστούς χώρους συγκεντρώσεων, δεν έχουν νόημα.  Από την άλλη, μετά την πρόληψη, έρχεται η αντιμετώπιση, που και αυτή χρειάζεται τη δέουσα προσοχή και ένα σύστημα υγείας πανέτοιμο καθ’ όλα.

Βέβαια, με δική μας ευθύνη βγαίνουμε έξω, επισκεπτόμαστε καφετέριες, κάνουμε ψώνια. Τί θα συμβεί, ουδείς γνωρίζει. Όμως η ζωή δε σταματά, ούτε μπορεί να γίνει αλλιώς. Ας λάβουμε λοιπόν τα μέτρα μας, όσο είναι δυνατόν για τον καθένα – οι ευπαθείς ομάδες περισσότερο – με σωστή ενημέρωση. Για παράδειγμα, εάν κάποιος νομίζει πως νοσεί, καλεί την τηλεφωνική γραμμή που άνοιξε και δεν πηγαίνει στο νοσοκομείο να εκθέσει και άλλους συνανθρώπους σε κίνδυνο. Από εμάς ξεκινούν όλα!

Μέσα στις τόσες γνώμες που ακούστηκαν, ήταν και εκείνη που αποτρέπει από την Θεία Κοινωνία, με το σκεπτικό ότι μπορεί να μεταδοθεί ο ιός. Κάποιοι πρότειναν να φέρουν κουταλάκια πλαστικά, μιας χρήσεως. Ασχολίαστο! Δε θα επεκταθούμε θεολογικά, αλλά με λίγα λόγια θα δώσουμε απλές απαντήσεις στους αμφισβητίες.

Ομότιμος καθηγήτρια Θεολογικής Σχολής, με ερευνητικό – συγγραφικό έργο στην Δογματική, είπε πώς: «Πέραν της πίστεως, να θυμίσουμε πως η Θεία Κοινωνία περιέχει κρασί, που είναι από μόνο του ισχυρό αντισηπτικό». Ορδές χριστιανών, προέβαλλαν μαρτυρία πίστεως, με χαρακτηρισμούς λαϊκής αγοράς, θιγμένοι για την «ιεροσυλία». Μα ποιο ήταν το λάθος το καθηγήτριας; Ότι προσπαθώντας να απαντήσει σε μη χριστιανούς, θερμόαιμοι χριστιανοί κανιβαλίζουν με όποια διατύπωση τους ξενίζει.

Και όμως, η Θεία Κοινωνία, αυτή η μυστηριακή Μετουσίωση του άρτου και οίνου σε Σώμα και Αίμα, στους πιστούς δεν χρειάζεται να εξηγηθεί γιατί είναι βίωμα, ενώ στους υπολοίπους, δεν μπορεί να εξηγηθεί. Πρέπει να είναι καλλιεργημένη και οξεία η σκέψη κάποιου, ώστε ακόμη και αν δε θρησκεύει, να κατανοήσει την έννοια του μυστηρίου και την καταλυτική της δύναμη, χωρίς παρωπίδες. Από μόνη της βέβαια, η πίστη δεν είναι έννοια σχετιζόμενη με το φυσικό, αλλά με το υπερφυσικό.

Παρ’ όλ’ αυτά, η θρησκεία μας δεν απέχει από τον κόσμο και την κοινωνία, γι’ αυτό προοδεύοντας η επιστήμη, δεν παραγκωνίστηκε, όπως άλλες θρησκείες ή θρησκευτικές ομολογίες. Με μερικά παραδείγματα θα δούμε πως όλα έχουν το σκοπό τους. Για παράδειγμα οι επτά ημέρες της Δημιουργίας. Θα μπορούσε να καταλάβει αλλιώς τη Δημιουργία του κόσμου ο αγροτοποιμενικός, νομαδικός λαός του Ισραήλ;; Όχι. Η σύγχρονη επιστήμη μιλάει για τα στάδια που πέρασαν από τη δημιουργία του κόσμου έως σήμερα. Υπάρχει ταύτιση; Ναι. Γιατί όλα είναι συμβολικά. Ο αγιασμός ως πρώτη ύλη έχει φυσικά το νερό. Σύμβολο καθαρότητας και ζωής. Ο αγιασμός όπως το νερό, ξεδιψά την ψυχή και καθαρίζει το πνεύμα. Δεν είναι όμως απλά νερό!

Στη Θεία Κοινωνία το κρασί γίνεται Αίμα και το ψωμί Σώμα Χριστού. Τα υλικά στοιχεία ούτε εδώ είναι τυχαία. Το κρασί έχει το χρώμα και τη ζεστασιά του αίματος. Το ψωμί είναι συμπαγές όπως το ανθρώπινο σώμα. Με τρόπο μυστηριακό όμως, η Θεία Κοινωνία δεν είναι απλή κατανάλωση άρτου και οίνου. Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες για τα σύμβολα στην Θεία Λατρεία, αλλά δεν είναι της παρούσης. Επιφυλάσσομαι.

Στα περί κορωνοϊου και της μετάδοσής του τώρα, απαντάμε ότι καμμιά αρρώστια αποδεδειγμένα δε μεταδίδεται από τη Θεία Κοινωνία. Ακόμη και σοβαρότερες. Αν ήταν έτσι, οι ιερείς που καταλύουν θα είχαν χίλιες αρρώστιες! Εν τέλει, όποιος θεωρεί ότι μπορεί να κολλήσει κάτι, ακυρώνει από μόνος του την πράξη του να κοινωνήσει, δείχνοντας ότι δεν πιστεύει σε καμμία μετουσίωση, αλλά ούτε ακόμη και στη δύναμη, συνεπώς την ύπαρξη Θεού.