«Ο κούκος είναι ευρύτατα γνωστός για το φαινόμενο του παρασιτισμού που εμφανίζει, ο οποίος, στην περίπτωση αυτή, ονομάζεται αναπαραγωγικός παρασιτισμός (brood parasitism), διότι αναφέρεται αποκλειστικά στο φώλιασμα και την ωοτοκία του, σε σχέση με τα παρασιτούμενα πτηνά: σε γενικές γραμμές, ο θηλυκός κούκος γεννάει τα αυγά του στις φωλιές άλλων πουλιών, βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή και, απορρίπτοντας από την εκάστοτε φωλιά αντίστοιχο αριθμό αυγών του ιδιοκτήτη (συνήθως 1 αυγό ανά φωλιά, σπάνια 2). Κατόπιν απομακρύνεται γρήγορα, με την όλη διαδικασία να διαρκεί περίπου 10 δευτερόλεπτα. Ένα θηλυκό μπορεί να επισκεφθεί μέχρι και 25 φωλιές κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής (βλ. Ωοτοκία). .... Αξιοσημείωτο είναι το μικρό βάρος των αυγών του κούκου, σε σχέση με το βάρος του ενηλίκου, που φθάνει μόνο το 2,5%, ενώ το βάρος των αυγών των ξενιστών φθάνει το 8-20% του βάρους του ενηλίκου πτηνού.
Εκκόλαψη Ο γυμνός, φωλεόφιλος (altricial) νεοσσός εκκολάπτεται μετά από 11-13 ημέρες,[37] με μέσο όρο εκκόλαψης τις 12½ ημέρες. Ενστικτωδώς, αναπτύσσει επιθετική συμπεριφορά σε ό,τι βρίσκεται κοντά του (αυγό ή νεοσσός), με αποτέλεσμα να το απωθεί σταδιακά με σταθερές κινήσεις του σώματός του, συνήθως με την πλάτη, σε ένα σημείο όπου οι ώμοι σχηματίζουν ένα χαρακτηριστικό υποβοηθητικό κοίλωμα. Εάν στη φωλιά έχουν ήδη εκκολαφθεί κάποιοι από τους νεοσσούς του ξενιστή, ο κούκος παίρνει θέση ανάμεσά τους και, σταδιακά, τους ωθεί στο χείλος της φωλιάς και, τελικά, έξω από αυτήν. Η όλη διαδικασία διαρκεί 3-4 λεπτά της ώρας και επαναλαμβάνεται με το επόμενο «θύμα», μέχρι ο κούκος να μείνει ολομόναχος στη φωλιά. ....... Οι ξενιστές σιτίζουν τους νεοσσούς του κούκου με τροφή που θα έδιναν και στα δικά τους μικρά, κυρίως έντομα και, σε 14 ημέρες, ο νεοσσός έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος ενός ενήλικου ξενιστή Acrocephalus arundinaceus. Έρευνες που αφορούν στη συμπεριφορά των ξενιστών εις βάρος των αυγών του κούκου, δείχνουν διαφορετική συμπεριφορά έναντι των ίδιων των νεοσσών. Πειράματα έχουν δείξει ότι οι νεοσσοί του κούκου «πείθουν» τους θετούς γονείς να τους σιτίζουν, μιμούμενοι μία ολόκληρη γκάμα φωνών «επαιτείας», που παραπέμπει εντυπωσιακά, στις φωνές των αυθεντικών νεοσσών του ξενιστή. ..... Οι νεοσσοί είναι ικανοί να πετάξουν περίπου στις 17-21 ημέρες μετά την εκκόλαψη, σε σύγκριση με τις 12-13 ημέρες που χρειάζονται οι νεοσσοί του ξενιστή Acrocephalus arundinaceus. Εάν ο θηλυκός ενήλικας δεν προλάβει να γεννήσει, ενώ ο ξενιστής έχει ήδη εναποθέσει τα δικά του αυγά, δεν θα διστάσει να τα φάει όλα, εξαναγκάζοντας με αυτό τον τρόπο τον ξενιστή σε δεύτερη γέννα.
Η παρασιτική συμπεριφορά του κούκου παρατηρήθηκε και περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη, ενώ η συσχέτιση της παρασιτικής συμπεριφοράς με την ανατομική προσαρμογή από τον Edward Jenner, ο οποίος εξελέγη Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας το 1788 για το έργο αυτό.»
3 σχόλια:
Καταπληκτικό αυτό το βίντεο. Συγχαρητήρια σε όποιο κοπίασε.
Cuculus canorus
Συγχωρέστε με πού θά χαλάσω τήν ὄμορφη αὐτή εἰκόνα καί τήν ἐντύπωση πού μᾶς ἀφήνει αὐτό τό καταπληκτικό βίντεο μέ τό λογότυπο «Ταΐζοντας τα γέρικα πουλιά...», ἀλλά τά φαινόμενα ... εἶναι ἄλλα.
Στό ἐν λόγω βίντεο τό γέρικο πουλί εἶναι ἕνας κοῦκος μωρό πού τό ταΐζει ἡ θετή μάνα του (ξενιστής).
Γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές ἀντιγράφω ἀπό τή διεύθυνση:
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%BF%CF%8D%CE%BA%CE%BF%CF%82
«Ο κούκος είναι ευρύτατα γνωστός για το φαινόμενο του παρασιτισμού που εμφανίζει, ο οποίος, στην περίπτωση αυτή, ονομάζεται αναπαραγωγικός παρασιτισμός (brood parasitism), διότι αναφέρεται αποκλειστικά στο φώλιασμα και την ωοτοκία του, σε σχέση με τα παρασιτούμενα πτηνά: σε γενικές γραμμές, ο θηλυκός κούκος γεννάει τα αυγά του στις φωλιές άλλων πουλιών, βρίσκοντας την κατάλληλη στιγμή και, απορρίπτοντας από την εκάστοτε φωλιά αντίστοιχο αριθμό αυγών του ιδιοκτήτη (συνήθως 1 αυγό ανά φωλιά, σπάνια 2). Κατόπιν απομακρύνεται γρήγορα, με την όλη διαδικασία να διαρκεί περίπου 10 δευτερόλεπτα. Ένα θηλυκό μπορεί να επισκεφθεί μέχρι και 25 φωλιές κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής (βλ. Ωοτοκία).
....
Αξιοσημείωτο είναι το μικρό βάρος των αυγών του κούκου, σε σχέση με το βάρος του ενηλίκου, που φθάνει μόνο το 2,5%, ενώ το βάρος των αυγών των ξενιστών φθάνει το 8-20% του βάρους του ενηλίκου πτηνού.
Εκκόλαψη
Ο γυμνός, φωλεόφιλος (altricial) νεοσσός εκκολάπτεται μετά από 11-13 ημέρες,[37] με μέσο όρο εκκόλαψης τις 12½ ημέρες. Ενστικτωδώς, αναπτύσσει επιθετική συμπεριφορά σε ό,τι βρίσκεται κοντά του (αυγό ή νεοσσός), με αποτέλεσμα να το απωθεί σταδιακά με σταθερές κινήσεις του σώματός του, συνήθως με την πλάτη, σε ένα σημείο όπου οι ώμοι σχηματίζουν ένα χαρακτηριστικό υποβοηθητικό κοίλωμα. Εάν στη φωλιά έχουν ήδη εκκολαφθεί κάποιοι από τους νεοσσούς του ξενιστή, ο κούκος παίρνει θέση ανάμεσά τους και, σταδιακά, τους ωθεί στο χείλος της φωλιάς και, τελικά, έξω από αυτήν. Η όλη διαδικασία διαρκεί 3-4 λεπτά της ώρας και επαναλαμβάνεται με το επόμενο «θύμα», μέχρι ο κούκος να μείνει ολομόναχος στη φωλιά.
.......
Οι ξενιστές σιτίζουν τους νεοσσούς του κούκου με τροφή που θα έδιναν και στα δικά τους μικρά, κυρίως έντομα και, σε 14 ημέρες, ο νεοσσός έχει περίπου το τριπλάσιο μέγεθος ενός ενήλικου ξενιστή Acrocephalus arundinaceus. Έρευνες που αφορούν στη συμπεριφορά των ξενιστών εις βάρος των αυγών του κούκου, δείχνουν διαφορετική συμπεριφορά έναντι των ίδιων των νεοσσών. Πειράματα έχουν δείξει ότι οι νεοσσοί του κούκου «πείθουν» τους θετούς γονείς να τους σιτίζουν, μιμούμενοι μία ολόκληρη γκάμα φωνών «επαιτείας», που παραπέμπει εντυπωσιακά, στις φωνές των αυθεντικών νεοσσών του ξενιστή.
.....
Οι νεοσσοί είναι ικανοί να πετάξουν περίπου στις 17-21 ημέρες μετά την εκκόλαψη, σε σύγκριση με τις 12-13 ημέρες που χρειάζονται οι νεοσσοί του ξενιστή Acrocephalus arundinaceus. Εάν ο θηλυκός ενήλικας δεν προλάβει να γεννήσει, ενώ ο ξενιστής έχει ήδη εναποθέσει τα δικά του αυγά, δεν θα διστάσει να τα φάει όλα, εξαναγκάζοντας με αυτό τον τρόπο τον ξενιστή σε δεύτερη γέννα.
Η παρασιτική συμπεριφορά του κούκου παρατηρήθηκε και περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Αριστοτέλη, ενώ η συσχέτιση της παρασιτικής συμπεριφοράς με την ανατομική προσαρμογή από τον Edward Jenner, ο οποίος εξελέγη Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας το 1788 για το έργο αυτό.»
Πάντως, ὅπως καί νἄχει ἡ ἀλήθεια, αὐτό τό βίντεο ἔχει τή χάρι του.
Θεόδωρος Σ.
Στάζεις φαρμάκι τις περισσότερες φορές θ. Σ.
Δημοσίευση σχολίου