Ούτος ο μακάριος Αλέξανδρος, με το να ήτον γεμάτος από κάθε αρετήν, δια τούτο εχρημάτισε πρωτοπρεσβύτερος του Αγίου Μητροφάνους Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου, εν έτει τκε’ [325]. Ευρέθη δε παρών εις την εν Νικαία συγκροτηθείσαν Αγίαν και Οικουμενικήν Πρώτην Σύνοδον, αντί του Αγίου Μητροφάνους, καθότι ο ιερός Μητροφάνης γέρων ων και ασθενής, δεν εδυνήθη να παρουσιάση εις την Σύνοδον. Εις αυτήν λοιπόν ευρισκόμενος ο θείος ούτος Αλέξανδρος, πολλά ηγωνίσθη ο τρισμακάριος υπέρ της Ορθοδόξου πίστεως, ελέγχων την του Αρείου κακοδοξίαν. Αφ’ ου δε η Σύνοδος ετελείωσε, παρεκάλεσεν ο βασιλεύς Κωνσταντίνος όλους τους θεοφόρους εκείνους Πατέρας, και επήγαν εις την Κωνσταντινούπολιν δια να ευλογήσουν αυτήν, ήτις ήτον νεόκτιστος. Τότε Άγγελος Κυρίου εφάνη εις τον Άγιον Μητροφάνη, και είπεν αυτώ.
Επειδή και συ πρεπόντως ευηρέστησας εις τον Θεόν, δια τούτο ύστερα από δέκα ημέρας αναχωρείς από την ζωήν ταύτην, και πηγαίνεις δια να λάβης τον στέφανον από τον Θεόν. Τον δε θρόνον της Εκκλησίας θέλει λάβη αντί σου, και θέλει στολίσει αυτόν Αλέξανδρος ο συλλειτουργός σου. Όθεν οι Άγιοι Πατέρες τούτο μαθόντες, ευφράνθησαν μαζί με τον μακάριον Μητροφάνη, τον οποίον αποθανόντα ενταφιάσαντες, εχειροτόνησαν Πατριάρχην τον αοίδιμον τούτον Αλέξανδρον.Αφ’ ου δε απέθανεν ο βασιλεύς Κωνσταντίνος, έμεινε
διάδοχος της βασιλείας Κωνστάντιος ο υιός του, ο οποίος υπερασπίζετο την
αίρεσιν του δυσσεβούς Αρείου, και εβίαζε τον Άγιον Αλέξανδρον τούτον, να δεχθή
τον Άρειον και να συγκοινωνήση με αυτόν. Ο δε Άγιος δεν εκαταπείσθη, αλλά
παρακαλέσας τον Θεόν, έμεινεν εύθυμος και αμέριμνος. Ο δε Άρειος ηθέλησε να
έμβη εις την του Χριστού Εκκλησίαν τυραννικώς και βιαίως με βασιλικήν εξουσίαν,
αλλ’ εύρεν αυτόν η θεία δίκη. Πηγαίνοντος γαρ αυτού εις το αναγκαίον, εκεί εχύθησαν
όλα του τα εντόσθια, και ούτως απέψυξεν. Ο δε Άγιος Αλέξανδρος, ποιμάνας την
του Χριστού Εκκλησίαν θεαρέστως εις χρόνους εικοσιτρείς, απήλθε προς Κύριον.
Άγιος Νικόδημος
Αγιορείτης
.jpeg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου