Η ανάμνησις της εν τη αγία σορώ καταθέσεως της τιμίας Ζώνης (31 Αυγούστου) - Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης

Η ανάμνησις της εν τη αγία σορώ καταθέσεως της τιμίας Ζώνης, της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, εν τω σεβασμίω αυτής οίκω, τω όντι εν τοις Χαλκοπρατείοις, ανακομισθείσης από της επισκοπής Ζήλας επί Ιουστινιανού του βασιλέως, εν έτει φλ’ [530] και θαύμα γεγονός δια της επιθέσεως της τοιαύτης τιμίας Ζώνης, εις την βασίλισσαν Ζωήν, την σύζυγον του εν βασιλεύσιν αοιδίμου Λέοντος του σοφωτάτου βασιλέως, εν έτει ωπς’ [886]

Ο βασιλεύς Αρκάδιος ο του μεγάλου Θεοδοσίου υιός, ο βασιλεύσας εν έτει τϞε’ [395], έστειλε και έφερεν από τα Ιεροσόλυμα εις την Κωνσταντινούπολιν την τιμίαν Ζώνην της Υπεραγίας Θεοτόκου, η οποία εφυλάττετο εκεί μαζί με την τιμίαν Εσθήτα της Θεοτόκου, από μίαν γυναίκα παρθένον. Αφ’ ου δε έφερεν αυτήν εις την Κωνσταντινούπολιν, την έβαλε μέσα εις λαμπράν θήκην, την οποίαν ωνόμασεν αγίαν Σορόν (1).

Μετά δε παρέλευσιν χρόνων τετρακοσίων δέκα, Λέων ο Σοφός βασιλεύς άνοιξε την αγίαν ταύτην Σορόν, δια την σύζυγόν του βασίλισσαν την ονομαζομένην Ζωήν, η οποία ενωχλείτο από πνεύμα ακάθαρτον. Είδε γαρ αυτή μίαν τοιαύτην οπτασίαν, ότι ανίσως βαλθή επάνω εις αυτήν η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου, θέλει ελευθερωθή από το δαιμόνιον. Ανοιχθείσης λοιπόν της αγίας θήκης και Σορού, ευρέθη η τιμία Ζώνη της Θεοτόκου ακτινοβολούσα, ωσάν να ήτον θεοΰφαντος, έχουσα μίαν χρυσήν βούλλαν, και ένα σύντομον υπόμνημα, το οποίον εφανέρονε καταλεπτώς τον χρόνον, και την Ινδικτιώνα και την ημέραν, κατά την οποίαν εφέρθη εις την Κωνσταντινούπολιν η αγία Ζώνη, και πως εβάλθη από τας χείρας του βασιλέως Αρκαδίου μέσα εις την θήκην, και εβουλλώθη από αυτόν. Αφ’ ου λοιπόν επροσκύνησεν αυτήν και εφίλησεν ο βασιλεύς, την άπλωσεν ο τότε Πατριάρχης επάνω εις την πάσχουσαν βασίλισσαν, και ω του θαύματος! παρευθύς ηλευθερώθη η βασίλισσα από το δαιμόνιον. Όθεν όλοι εδόξασαν τον Θεόν και Σωτήρα Χριστόν, και ευχαρίστησαν εις την πανάχραντον Μητέρα του, και πάλιν απέθεντο την τιμίαν Ζώνην, μέσα εις την αγίαν Σορόν, ήτοι θήκην, εις την οποίαν ήτον και πρότερον.

(1) Εναντιότης ευρίσκεται εδώ ασυμβίβαστος περί της ανακομιδής της αγίας Ζώνης της Θεοτόκου, καθότι και εν τω Ωρολογίω και ενταύθα γράφεται ότι αύτη ανεκομίσθη κατά τους χρόνους του μεγάλου Ιουστινιανού, ουχί από Ιεροσολύμων, αλλά από Ζήλας της εν Καππαδοκία ευρισκομένης. Κατωτέρω δε γράφεται, ότι ανεκόμισεν αυτήν ο βασιλεύς Αρκάδιος από τα Ιεροσόλυμα. Πιθανωτέρα δε φαίνεται, ότι είναι η ιστορία, πως δηλαδή μετεκόμισεν αυτήν ο Αρκάδιος, ουχί όμως από την Ιερουσαλήμ (καθότι εκεί μόνη η Εσθής της Θεοτόκου ευρίσκετο υπό Εβραΐδος γυναικός φυλαττομένη, την οποίαν επήραν οι δύω πατρίκιοι, Γάλβιος και Κάνδιδος, και έφερον αυτήν εις την Κωνσταντινούπολιν, ήτις εις τας Βλαχέρνας ευρίσκετο, ως γράφεται κατά την δευτέραν του Ιουλίου) ουχί λέγω από τα Ιεροσόλυμα, αλλά από την Ζήλαν μετεκόμισεν ο Αρκάδιος εις Κωνσταντινούπολιν την Ζώνην της Θεοτόκου, και απέθετο αυτήν εις τον Ναόν της Θεοτόκου τον εν τοις Χαλκοπρατείοις.

Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης