Ούτος ο μακάριος Πρωτομάρτυς και Αρχιδιάκονος Στέφανος, όταν έγινε μίαν φοράν ζήτησις μεταξύ Ιουδαίων και Σαδδουκαίων και Φαρισαίων και Ελληνιστών περί του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και άλλοι μεν έλεγον, ότι είναι Προφήτης· άλλοι δε, ότι είναι πλάνος· και άλλοι, ότι είναι υιός Θεού. Όταν λέγω η τοιαύτη ζήτησις έγινε, τότε ο αοίδιμος Στέφανος εστάθη επάνω εις ένα τόπον υψηλόν, και εκήρυξεν εις όλους τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, λέγων. Άνδρες αδελφοί, διατί τόσον επληθύνθησαν αι κακίαι σας, και είναι τεταραγμένη όλη η Ιερουσαλήμ; Μακάριος είναι ο άνθρωπος εκείνος, ο οποίος δεν έλαβεν εις την καρδίαν του δισταγμόν εις τον Ιησούν Χριστόν. Δια τι αυτός είναι, οπού έκλινε τους Ουρανούς, και εκατέβη δια τας αμαρτίας μας, και εγεννήθη από την Παρθένον την Αγίαν και καθαράν και διαλεγμένην προ καταβολής κόσμου. Αυτός τας ασθενείας ημών έλαβε, και τας νόσους εβάστασεν. Αυτός έκαμε να αναβλέψουν οι τυφλοί. Αυτός εκαθάρισε τους λεπρούς, και εδίωξε τα δαιμόνια από τους δαιμονισμένους.
Οι δε Ιουδαίοι ταύτα ακούσαντες, έφερον αυτόν εις το κριτήριον προς τους
αρχιερείς. Επειδή δεν εδύνοντο να αντισταθούν εις την σοφίαν και δύναμιν του
Αγίου Πνεύματος, με την οποίαν ελάλει ο θείος Στέφανος. Έπειτα επαράστησαν
ψευδομάρτυρας, οίτινες ταύτα κατά του Αποστόλου εμαρτύρησαν λέγοντες. Ημείς
ηκούσαμεν, ότι ούτος ελάλει λόγια βλάσφημα εναντίον του τόπου τούτου της
Ιερουσαλήμ, και εναντίον του θεϊκού νόμου. Είπον δε και τα λοιπά άλλα όσα
διηγούνται αι ιεραί Πράξεις των Αποστόλων εν κεφαλαίω εβδόμω. Τότε εγύρισαν τα
ομμάτιά τους εις τον Στέφανον όλοι οι καθεζόμενοι εις το κριτήριον, και είδον
το πρόσωπόν του τόσον λαμπρόν, ωσάν να ήτον πρόσωπον Αγγέλου. Όθεν μη
υποφέροντες την εντροπήν, ελιθοβόλησαν αυτόν ευχόμενον δι’ αυτούς και λέγοντα·
«Κύριε μη στήσης αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην». Και ταύτα ειπών εκοιμήθη.
Αφ’ ου δε ο Πρωτομάρτυς με την νομιζομένην εδικήν του πτώσιν εκρήμνισε κάτω
τον αντίπαλον Διάβολον, και έδειξεν αυτόν πτώμα μέγιστον και εξαίσιον· και αφ’
ου εκοιμήθη με τον γλυκύν ύπνον του μαρτυρίου, επήραν το ιερόν αυτού σώμα
άνδρες ευλαβείς, και έβαλον αυτό μέσα εις ένα σεντούκι κατεσκευασμένον από
ξύλον περσέας: ήτοι ροδακινέας. Και σφραγίσαντες αυτό, το απέθησαν εις τα
πλάγια μέρη του Ναού. Τότε και ο νομοδιδάσκαλος Γαμαλιήλ, και ο τούτου υιός
Αβελβούς επίστευσαν εις τον Χριστόν. Και εβαπτίσθησαν από τους Αποστόλους.
Τελείται δε η του Αγίου Στεφάνου Σύναξις εις τον μαρτυρικόν του Ναόν, όστις
είναι κοντά εις τον τόπον τον καλούμενον Κωνσταντιανά. Σημείωσαι ότι ο Άγιος
Στέφανος ελιθοβολήθη μετά την Ανάληψιν του Χριστού χρόνους τρεις, κατά τους
ακριβεστέρους χρονολόγους.
Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου