Α. Εισαγωγική προσφωνητική έναρξη
Έχω την τιμή και την χαρά να είμαι στο πάνελ της
εισαγωγικής ομιλίας, του αδελφού Guillaume Bignon, που δέχτηκε να
έρθει από την μακρινή Αμερική κοντά μας, για χάρη μας, μαζί με την εκλεκτή
σύζυγο του Κατερίνα προκειμένου να μας επισημάνει με τον λόγο του, και από την
περίπτωση του, πώς ο Χριστός «εμφανίζει το πρόσωπόν Του γνωστῶς» (Εξοδ.33,13)
και «τοῖς ἐκζητοῦσιν Αὐτὸν μισθαποδότης γίνεται» (Εβρ. 11,6).
Ο εκλεκτός ομιλητής-εισηγητής στο Συνέδριο μας
είναι Διευθυντής Μηχανολογίας. Εργάζεται στην Τεχνολογία Πληροφορικής και είναι
επίσης Φιλόσοφος και απολογητής!
Στην εποχή μας ο όρος απολογητική είναι σχεδόν
κακόφημος. Χαρακτηρίζει κάποιον που δεν ενδιαφέρεται για την αλήθεια αλλά για
το πώς φανατικά θα δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα μιας αυθαίρετης πίστης.
Χάθηκε η αρχαία σημασία του όρου που ήταν η εξήγηση, στον άσχετο και στον
πολέμιο, της Σταυρωμένης Χριστιανικής Αλήθειας.
«Είναι μεγάλη επιτυχία να κάνεις τους ανθρώπους να συζητούν για δύσκολα θέματα», είπε πριν σχεδόν ένα μήνα η Τζούλια Ρόμπερτς για τον σκηνοθέτη της τελευταίας ταινίας της. Και ο ποιητής Ράϊνερ Μαρία Ρίλκε εκατό χρόνια πριν έγραφε διαπιστωτικά στο μικρό βιβλίο του «Γράμματα σ’ ένα νέο ποιητή»: Κάθε ζωντανή ύπαρξη στα δύσκολα στέκεται.
Η Ελληνική Βιβλική Εταιρεία διοργανώνει φέτος με
αφορμή τα 1700 χρόνια από την Πρώτη Σύνοδο των χριστιανών ένα Συνέδριο που
συζητάει δύσκολα θέματα επιδιώκοντας να “γεννηθούν” ζωντανές υπάρξεις
χριστιανών, που θα στέκονται στα δύσκολα!
Το ερώτημα για την ζωή είναι το βαθύτερο της
ανθρώπινης καρδιάς. Ήρθαμε στην ζωή χωρίς να το αποφασίσουμε. Μέσα στο ποτάμι
της ύπαρξης κολυμπάμε στα ερωτήματα: Ποιοι είμαστε; Από πού ερχόμαστε; Πού
πηγαίνουμε; Τί νόημα έχει το ταξίδι; Βλέπετε… «Του ανθρώπου δε του φτάνει να
ζει, θέλει και να ξέρει γιατί ζει», όπως μας λέει ο μέγας Ντοστογιέφσκι!
Η ζωή πολλές φορές μας φαίνεται σαν μια παρένθεση
ανάμεσα σε δυο αιώνιες νύχτες, μια αναλαμπή ανάμεσα στο πριν και το μετά
σκοτάδι.
Το νόημα της ύπαρξης γίνεται προσπάθεια να
κατακτηθεί από την «Αδιάκοπη αναζήτηση της επιτυχίας» κατ’ αρχάς και πιστεύεται
ότι αξίζει κάτι τέτοιο, γιατί θα φέρει «Ευτυχία (έστω) και με κάθε κόστος»,
όπως γράφει ο πρώιμος Guillaume στο βιβλίο του «Εξομολογήσεις ενός Γάλλου αθεϊστή» στο τρίτο και τέταρτο
κεφάλαιο. Έρχεται όμως ξιφήρης να τον και να μας διαψεύσει ο άγιος Μάξιμος ο
Ομολογητής φωνάζοντάς μας ότι «Ευτυχία που δεν μπορεί να είναι μόνιμη δεν είναι ευτυχία».
Μέχρι πρότινος οι δυο φιλοσοφούντες μονομάχοι
αγωνιζόντουσαν να βρουν το ποιος και τι είναι η αλήθεια! Ξεκινώντας από την
πάλη θεϊσμού και αθεϊσμού, ακολουθούσε η αγωνία για την ζωτικότητα της πίστης,
τον ρόλο της θρησκείας, και την υπόσταση του Χριστού.
Σήμερα πλέον ένας αδιάφορος κόσμος γύρω μας
προσπαθεί να αποτρέψει την μονομαχία!! Ο σημερινός κόσμος χωρίζεται σ’ αυτούς
που δεν είχαν ποτέ τον πειρασμό να αμφιβάλλουν και δεν απόκτησαν ποτέ την
ευκαιρία να είναι σίγουροι, και σ’ αυτούς που φοβούνται να ελέγξουν τα
κληρονομημένα τους συμβόλαια-Καινή Διαθήκη ισχυριζόμενοι ανέλεγκτα ότι είναι
πλαστά.
Το πρόσωπο του Χριστού, που είναι ΦΩΣ και ΖΩΗ,
όπως είπε εκείνος ο Συμεών ο θεοδόχος είναι (συγχρόνως) σημείο αντιλεγόμενο.
Κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών. Μπροστά Του θα στέκονται, θα
σκέφτονται, θα αναρωτιώνται, θα συγκρούονται, θα φοβούνται, άπειροι άνθρωποι.
Δεν υπάρχει υπόθεση που να μην έγινε μέχρι τώρα γύρω από το πρόσωπο του Ιησού.
Κάθε λέξη της Καινής Διαθήκης, που Τον περιγράφει και Τον αφορά, πέρασε χίλιες
δυο φορές από την δοκιμασία της κριτικής.
Σε εποχή γνωστικίζοντος υποκειμενισμού, με
αυταπάτες παντογνωσίας και εγωιστική δειλία αυτοπεριφρούρησης, πώς να γοητευτεί
κάποιος («Να εκπλαγεί από της χαράς» όπως τιτλοφορεί την Αυτοβιογραφία του ο C. S. Lewis) ώστε να βγει από
τον εαυτό του και να συναντήσει τον Άλλον με κεφαλαία και φυσικά και κάθε
άλλον;
Αυτό περιμένουμε να ακούσουμε…
Κύριε, Bignon, έχετε τον λόγο.
Β. Καταληκτήριες επισημάνσεις και
ευχαριστίες
«Κανένας δεν μαρτυρεί για τον μάρτυρα»
Ο μάρτυρας ή έχει αυταπόδεικτη ποιότητα ή είναι
φλύαρος και άρα επικίνδυνος. Πώς όμως αποδεικνύεται η ποιότητα; Όπως λέγαν οι
αρχαίοι παππούδες μας: «Πρός γάρ τό τελευταίον ἐκβάν,
ἕκαστον τῶν πρίν ὑπαρξάντων κρίνεται».
Ο θάνατος των Αποστόλων υπογράφει με το αίμα τους
τα λεγόμενα τους! Ο θάνατος των μαρτύρων υπογράφει με το αίμα τους τον τρόπο
της ζωής τους. ΣΗΜΕΡΑ
ΟΜΩΣ…;;;
Ο διάβολος έχει αντιληφτεί το συμφέρον να μην
υπάρχει αίμα… αφού: «Αίμα
μαρτύρων, σπορά χριστιανών»!
Οι χριστιανοί πλέον, δυστυχώς πολλές φορές αντί
μαρτύρων γινόμαστε σπερμολόγοι λογομαχούντες. ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ πρέπει να έχουμε την δυνατότητα να δίνουμε λόγο…
«περὶ τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος»… περισσότερο όμως από τον λόγο, επιβεβαιωτική
απόδειξη της αλήθειας, είναι η ποιότητα του τρόπου ζωής, αυτή βεβαιώνει.
Στην αναζήτηση απορούντος διανοουμένου για το
πρόσωπο του Χριστού, ο Κύριλλος Αλεξανδρείας του πρότεινε να έρθει και να ζήσει
με τους χριστιανούς ώστε να είναι αυτόπτης και αυτήκοος κριτηρίων και τρόπου
ζωής, που γεννιέται από την πίστη στο πρόσωπο του Χριστού!! Επανάλαβε δηλαδή το
του Φιλίππου στον Ναθαναήλ: «Ἔρχου καί ἴδε».
Αυτό θέλησε και είπε το Συνέδριο.
Η ανάστροφη όψη δυστυχώς περιγράφεται από τον ίδιο
τον αμφισβητούμενο Ιησού Χριστό: «δι᾿ ὑμᾶς
βλασφημεῖται το ὄνομα μου ἐν τοῖς ἔθνεσι» όπως επαναλαμβάνει στους Ρωμαίους (2,24) ο Παύλος
αντιγράφοντας από τον Ησαΐα (52,5). Ας προσευχηθούμε, εκτενώς και αδιαλείπτως,
ποτέ και πουθενά, σε καμία Εκκλησία να μη συμβαίνει κάτι τέτοιο…
Το Συνέδριο μας, έκλεισε στην βάση της προσπάθειας
να δοξάζεται δηλαδή να φανερώνεται η μεγαλειώδης
προοπτική του Χριστού, στις συνειδήσεις των καλοπροαίρετων ανθρώπων. Ένα μεγάλο
ΑΜΗΝ, και μια ελληνική μετάφραση ΓΕΝΟΙΤΟ μένει από εμάς, ως στεντόρεια
προσευχητική κραυγή.
Μένουν και οι ευχαριστίες για όλο το εγχείρημα.
Όλοι ξέρουμε ότι τα θεμέλια, που δεν φαίνονται,
κρατούν όρθια τα κτίρια. Έτσι και στην περίπτωση μας η Παρασκευή Αράπογλου η
εύστροφη μεταφράστρια μας, η Βιολέττα Μανιά το μάτι όλων των προς ρύθμιση
θεμάτων, ο Χρήστος Πινακούλας με την αποστολική αναλογία «ωραίων ποδών», που
έτρεξαν για όλα σχεδόν τα τεχνικά εκτυπωτικά και τα των συνεννοήσεων, και ο εφ
όλων αξιότιμος ακούραστος Διευθυντής της Βιβλικής Εταιρείας Μιχάλης
Χατζηγιάννης αποτέλεσαν το θεμελιακό team. Ο Χριστός να τους ευλογεί και εμείς ας τους χειροκροτήσουμε.
Οι ομιλήσαντες στο Συνέδριο αποτέλεσαν το corpus της προσφοράς. Ο σεβάσμιος Ηγούμενος του
Μοναστηριού του Bose π.
Σαβίνος, ο εκλεκτός αδελφός Guillaume Bignοn, ο αιδ. ποιμένας της Ευαγγ. Εκκλησίας της
Θεσσαλονίκης Σωτήριος Μπούκης, η ερίτιμη καθηγήτρια Αικατερίνη Τασαλαμπούνη, ο
ομότιμος καθηγητής Μιλτιάδης Κωνσταντίνου, ο καθηγητής Χρήστος Καρακόλης, ΟΛΟΙ
μαζί, σε άθροισμα συμπροσφοράς προς εμάς, ας δεχτούν τις θερμότατες ευχαριστίες
μας.
Καλά Χριστούγεννα
Καλές γιορτές
Εκ μέρους της Οργανωτικής Επιτροπής
π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου