Νεαρή κοπέλα μετά τις σπουδές της, έφυγε από την Ελλάδα ως μετανάστρια αφού γνώριζε αγγλικά,
με πρόσκληση μετά από διαγωνισμό στην Πρεσβεία της Αθήνας, με έξοδα της
Αυστραλιανής Κυβερνήσεως αεροπορικά, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Δεν δέχθηκε
να τοποθετηθεί σε Δημόσια υπηρεσία. Πήγε ως εργάτρια για να λαμβάνει μεγαλύτερο
μισθό.
Παντρεύτηκε τον Ανδρέα Μενελάου με
καταγωγή από το Μαρώνι της Κύπρου, μετανάστης και αυτός. Εργάστηκαν πυρετωδώς
σε όλη τους τη ζωή αποκτώνας καλή περιουσία, χωρίς διακοπές και ανάπαυλα. Δεν απέκτησαν παιδιά, ο Θεός δεν τους έδωσε. Η ζωή τους όλη ήταν
μια προσφορά στον άνθρωπο. Υπήρξε ξεχωριστός άνθρωπος, δυνατή, αποφασιστική, ελεύθερο πνεύμα με «φόβο Θεού» που αγαπούσε σωστά τους ανθρώπους,
γιατί αγαπούσε πραγματικά τον Θεό.
Υπήρξε προστάτης πλήθους πτωχών. Η ελεημοσύνη της ήταν απαράμιλλη. Παραστάτης και συμπαραστάτης πλήθους ιερομονάχων και κληρικών. Συμπαραστάτης στο έργο του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, ως κατηχήτρια, δασκάλα της Ελληνικής γλώσσας, ιεροψάλτρια, καθώς και στον φιλανθρωπικό τομέα και πολλά άλλα, πάντα μετά την εργασίας της.
Μετά το θάνατο του θείου μου, ζούσε μόνη της παρά τα γηρατειά της στη φάρμα τους, με προσευχή, διάβασμα, ελπίδα και μοναξιά.
Περίμενε ότι θα πήγαινα και εγώ να της κρατήσω παρέα για να σπάσει η μοναξιά της και να έχει μια βοήθεια. Όσοι ευεργετήθηκαν επί πολλά έτη την ξέχασαν. Την γνώριζαν μόνο να πάρουν χρήματα. Όταν πληροφορήθηκαν, ότι πούλησε τελευταία δύο ακίνητα 4,5 εκατομμύρια δολάρια, τρέξανε για να φάνε. Αυτοί είναι οι χριστιανοί. Χρήματα θέλουν χωρίς να συμπαρασταθούν στον άλλο. Μόνο ο ιατρός της Ινδός -όχι χριστιανός- πήγαινε καθημερινά να την δει. Καθώς και μια μαθήτριά της στην ελληνική γλώσσα, που δυστυχώς παρασύρθηκε από τους μάρτυρες του ιεχωβά, πήγαινε και την βοηθούσε όσο μπορούσε. Την τελευταία φορά που επικοινώνησα τηλεφωνικά μαζί της προχθές, της είπα ότι τα τέλη Αυγούστου θα πήγαινα να την βοηθήσω, να την δω, να της συμπαρασταθώ, το είχα προγραμματίσει το ταξίδι μου. Αυτή όμως έφυγε νωρίτερα για το αιώνιο ταξίδι της.
Η σκέψη της πάντα ήταν ψηλά στον Ουρανό. Πόθος της η αιώνια Πατρίδα όπως ήταν και της Μητέρας μου. Στην τελευταία μας επικοινωνία προσβλέποντας ότι θα φύγει από τον μάταιο τούτο κόσμο μου είπε «βιάσου να έλθεις, αναχωρώ».
Η ψυχή σου Θεία μου, στεφανώθηκε με το στέμμα της αγάπης, της υπομονής, της προσφοράς, και της ελεημοσύνης, στην γη. Τώρα, που η αγιασμένη σου ψυχή, φτερούγησε για τα ουράνια, βλέπεις μπροστά σου τον Κύριο, που στεφανώνει τις ψυχές των δικαίων, των λελουμένων «εν τω αίματι Αυτού» (Αποκ. 1,5). «Ο της δικαιοσύνης στέφανος» (Β΄ Τιμ 1,5) στολίζει την ταπεινή μορφή σου. Έτσι πιστεύω πως θα ανταμειφθείς από τον Κύριο, γνωρίζοντας τους αγώνες σου για την Ορθόδοξη Εκκλησία και τον πάσχοντα άνθρωπο.
Το Σύδνεϋ θα δεχθεί το σκήνωμά σου, κοντά στον σύζυγό σου Ανδρέα, και την αδελφή σου Κούλα.
