Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

“ΛΑΒΕΤΕ, ΦΑΓΕΤΕ ΠΙΚΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ” - Παναγιώτης Τελεβάντος

Δεν είναι απλά αγώνας για αθέμιτα πρωτεία.
Δεν έχει καν αυστηρά εθνοφυλετικό χρώμα, όπως είχε στο παρελθόν ο “Πανσλαβισμός”.
Δεν είναι καν εισπήδηση στα όρια άλλης Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, όπως συμβαίνει πολλές φορές δυστυχώς.
Δεν είναι καν απαράδεκτη ερμηνεία του όρου “βαρβαρική” για να δικαιολογηθούν οι εισπηδήσεις σε υπερόριες δικαιοδοσίες.
Αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα είναι κάτι πολύ χειρότερο.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Είναι η προσπάθεια πολλών Εκκλησιών - και μάλιστα των Πατριαρχείων Ρωσίας και Ρουμανίας - να επιδιώξουν παγκόσμια αναγνώριση δικαιοδοσίας με βάση - όχι τα γεωγραφικά σύνορα - αλλά με βάση τον τόπο εγκατάστασης των μεταναστών από τις χώρες που προέρχονται όπου και αν υπάγουν.
Εχουμε με άλλα λόγια εισαγωγή εντελώς κακόδοξων εκκλησιολογικών κριτηρίων.
Η αρχή αυτή δεν ήταν άγνωστη και στο παρελθόν - τους τελευταίους τουλάχιστον αιώνες - με τη μαζική μετανάστευση από διάφορες ορθόδοξες χώρες προς τις νέες χώρες που ανακαλύφθηκαν έξω από τα παγιωμένα όρια δικαιοδοσίας της Ευρώπης, της Ασίας και της Αφρικής.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ ΜΕΤΑ ΑΓΚΑΘΩΝ ΚΑΙ ΤΡΙΒΟΛΩΝ
Σήμερα όμως η εθνοφυλετική αίρεση επιστρέφει “μετά βαίων και κλάδων”- ή για να ακριβολογούμε “μετά αγκαθών και τριβόλων” - και περισσής θρασύτητος εκ μέρους της Εκκλησίας της Ρωσίας, η οποία με αφορμή την τάξη των Διπτύχων προσπαθεί να μετατρέψει το σημερινό “πανρωσικό εθνοφυλετισμό” σε “πανσλαβικό κίνημα” τις ολέθριες συνέπειες του οποίου πληρώσαμε πολύ ακριβά τους δύο προηγούμενους τελευταίους αιώνες.
Αυτή η τάση - για την ώρα - συναντά σημαντικές αντιστάσεις από τα Πατριαρχεία Σερβίας και Βουλγαρίας τουλάχιστον.

ΤΡΙΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑΣ
Παράλληλα ένα τρίτο κέντρο παγκόσμιας δικαιοδοσίας αναδύθηκε - που λειτουργούσε εθνοφυλετικά σε λανθάνουσα κατάσταση από μακρού χρόνου - στο πρόσωπο της Εκκλησίας της Ρουμανίας, η οποία δεν έχει Ελληνικές ή Σλαβικές εθνικές ρίζες και επιδιώκει να προβάλει υπερόριες ιμπεριαλιστικές φιλοδοξίες, όχι μόνον στη Δυτική Ευρώπη, την Αμερική, και την Ωκεανία αλλά και στην εμπερίστατη Εκκλησία του παλαίφατου Πατριαρχείου των Ιεροσολύμων.

ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΞΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ
Ο πικρός αυτός οίστρος των ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών του Βουκουρεστίου μας έδωσε το σημερινό πικρότατο καρπό της διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ των Πατριαρχείων Ιεροσολύμων και Ρουμανίας, είναι απαύγασμα της εμμονής του εθνοφυλετισμού του Πατριαρχείου Ρουμανίας και της ανυποχώρητης στάσης που τήρησε έναντι των Ιεροσολύμων - της Μητέρας πασών των Εκκλησιών - ο εθνοφυλετιστής και Οικουμενιστής Πατριάρχης Ρουμανίας Δανιήλ, που δεν χάνει ευκαιρία να συμμετάσχει προσωπικά σε συμπροσευχές με τους κάθε λογής αιρετικούς.

ΑΛΛΟ “ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΜΑΧΙΑ” ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΑΝΤΙ-ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ
Προσοχή πατέρες και αδελφοί! Η “Βαρθολομαιομαχία” (άλλο αντι-οικουμενισμός και άλλο “Βαρθολομαιομαχία”) είναι στάση προσωπικής εμπάθειας αλλά και παρωπίδες που εμποδίζουν την καθαρή θέαση του αληθινού πεδίου των συγκρούσεων των αιρέσεων - και του εθνοφυλετισμού και του Οικουμενισμού - επειδή οι δύο αυτές αιρέσεις ενεργούν παράλληλα ή σε συνδυασμό.
Ορισμένες φορές βάζουν τρικλοποδιά η μιά αίρεση στην άλλη και δρέπουμε τις “παράπλευρες ωφέλειες” της διαμάχης τους με το Οικουμενικό Πατριαρχείο - όπως το ναυάγιο των διαλόγου με τους Παπικούς - και άλλοτε μας δημιουργούν τεράστια προβλήματα επειδή σπάζουν το αδύνατο μέτωπο των πρεσβυγενών Πατριαρχείων και των Ελληνόφωνων Εκκλησιών αλλά και όσων μη Ελληνικών Εκκλησιών δεν θέλουν να γίνουν υπηρέτες της επικίνδυνης και διασπαστικής για την ενότητα της Εκκλησίας αίρεσης του εθνοφυλετισμού που καταδικάστηκε από τη Σύνοδο της Κωνσταντινουπόλεως το 1872.
Σήμερα δυστυχώς γευόμαστε τα πικρά αποτελέσματα του εθνοφυλετισμού με τη διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Εθνοφυλετικού Πατριαρχείου Ρουμανίας.
Παναγιώτης Τελεβάντος

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μια επικίνδυνη ασθένεια των τελευταίων αιώνων που μας οδηγεί συνεχώς σε αντιπαλότητα και έριδες. Αν συνεχίσουν να υπάρχουν εθνικές ορθόδοξες εκκλησίας θα οδηγηθούμε σε ολέθριες καταστάσεις.